BERTERRETXEN KHANTORIA

                Ziberutarrez

                Haltzak eztü bihotzik,

                Ez gaztanberak ezürrik:

Enian uste erraiten ziela Aitunen semek gezürrik.

                Andozeko ibarra

                Ala ibar lüzia!

Hiruretan ebaki zaitan armarik gabe bihotza.

                Berterretxek oheti

                Neskatuari estiki:

«Abil, eta so'ginezan ageri denez gizonik».

                Neskatuak berhala,

                Ikhusi zian bezala:

Hirur dozena bazabilzala leiho batetik bestera.

                Berterretxek leihoti

                Jaon kuntiari goraintzi;

Ehün behi bazereitzola bere zezena ondoti.

                Jaon kuntiak berhala

                Traidore batek bezala:

«Berterretx, aigü borthala, ützüliren hiz berhala».

                —«Ama, indazüt athorra,

                Mentüraz sekülakua;

Bizi denak ohit ükhenen dü Bazko biharamena».

                Mari-Santzen lasterra

                Bost-Mendietan behera!

Lakharri Büztanobian sarthü da bi belhaiñak herresta.

                —«Büztanobi gaztia,

                Ene anaie maitia,

Hitzaz hunik ezpalinbada, ene semia juan da!».

                —«Arreba, ago ixilik

                Ez, othoi, egin nigarrik;

Hire semia bizi balinbada, mentüraz Mauliala da».

                Mari-Santzen lasterra

                Jaon kuntiaren borthala!

—«Ai, ei, eta, jaona, nun düzie ene seme galanta!».

                —«Hik bahiena semerik

                Berterretxez besterik?

Ezpeldoi altian dün hilik; abil, eraikan bizirik».

                Ezpeldoiko jentiak

                Ala sendimentü gabiak!

Hila haiñ hüllan ükhen eta deüsere etzakienak!

                Ezpeldoiko alhaba

                Margarita deitzen da;

Berterretxen odoletik ahürkaz biltzen ari da.

                Ezpeldoiko bükhata

                Ala bükhata ederra!

Berterretxen athorretarik hirur dozena ümen da.