Gau erdian altxatzen naizenean leihora noa ameskari

begiak erdi itxita, odol isurian izaten naiz orduan

eta zirrararen hatzapar emankorrek kaleatzen naute

gauez poliki dizekien txingarraren antzera

 

ideiak lardaskatuak datozkit burura

eta zarata sortzen dute orduan

 

goian,

          zaldiaren izarren artetik,

          eskailera latz bateko mailak bezala

ortzeari kometak darizkio

mundua ernari dago eta sumindura dakar

 

bizitzaren ordularia

izadiaren barruko erraien hotsa adi dezadan poliki

gelditu dela dirudi

eta, une batez, heriotzaren beldur hotzikara sentitu dut