JEREMIAS PROFETAREN LIBURUA

LENBIZIKO KAPITULUA

        1. Jeremias Helziasen semearen, Anatot, Benjamingo lurreko errian bizi ziraden apaizetatik bataren itzak.

        2. Jaunak bada zuzendu zion oni bere itza, Josias Amonen seme Judako erregearen egunetan, bere agintaritzako amairugarren urtean.

        3. Eta zuzendu ere zion Joakin, Josias Judako erregearen semearen egunetan; Sedezias, Josias Judako erregearen semearen amaikagarren urtea bukatu arteraño; au da, Juduak Jerusalendik Babiloniara eramanak izan ziraden arteraño bosgarren illean.

        4. Eta Jaunak itz egin zidan, esaten zuela:

        5. Nik egin zindudan baño lenago amaren sabelean, ezagutu zindudan; eta zu jaio ziñan baño lenago santutu zindudan, eta autu zindudan profetatzat erreñuen artean.

        6. Onetara nik esan nuen: Ah! Ah! Ah! Jaun Jainkoa! Ongi dakizu zuk, itz egiten ere ozta dakidala; zeren oraindikan gaztetxoa naizan.

        7. Eta esan zidan Jaunak: Ez ezazu esan: Gaztetxoa naiz zeren bialtzen zaitudan gauza guztietara joango zeran, eta agintzen dizkizudan gauza guztiak esango dieztezun.

        8. Ez ezazu beldurrik iduki agertzeko nik bialtzen zaitudanen aurrean, zeren zurekin nagoen ni, edozeñere eragozketatik ateratzeko, esaten du Jaunak.

        9. Gero luzatu zuen Jaunak bere eskua, eta nere ezpañai ukitu zien, eta esan zidan Jaunak: Begira ezazu, nik ipintzen ditut nere itzak zure aoan.

        10. Ona emen non gaur ematen dizudan eskubidea errien gañean, eta erreñuen gañean, adirazteko berai, banoala berak sustraitik ateratzera, eta desegitera, eta arrasatzera, eta ezerereztutzera, eta beste batzuek egin, eta ipintzera.

        11. Andikan laster itz egin zidan Jaunak, eta esan zuen: Zer da zuk, Jeremias, ikusten dezun ori? Eta erantzun nuen: Ni nago ikusten, beillan dagoen baten zigorra.

        12. Eta esan zidan Jaunak: Ala da, zuk ikusi dezun bezela, zeren ni bellan egon naizan nere itza kunplitzeko.

        13. Eta berriz itz egin zidan Jaunak, esaten zuela: Zer da zuk ikusten dezun ori? ikusten det, erantzun nuen, eltze bat irakitzen dagoena, eta bera ifarreko aldamenetikan dator.

        14. Orduan Jaunak esan zidan: Orrek adirazten du, ifarreko aldamenetikan zabalduko diradela gaitzak lur onetan bizi diraden guztien gañera.

        15. Zeren ona emen non nik ots egingo diedan ifarreko aldameneko erreñuetako erri guztiai, esaten du Jaunak; eta etorriko dirade, eta beretatik bakoitzak jarriko du bere etzauntza Jerusalengo ateetako sarreran, eta bere murru guzien inguruan, eta Judako erri guztietan.

        16. Eta nik artuko ditut neurriak, berakin kastigatzeko, ni utzi nindutenen gaiztakeria guztia, eta jainko arrotzai libazioak eskeñi ziozkatenena, eta idoloak, beren eskuen lana, adoratu zituztenena.

        17. Orain bada lotu itzatzu magalak gerrian, eta zoaz laster, eta predikatu zaieztezu, nik agintzen dizkizudan gauza guztiak. Etzaite gelditu beren beldurragatik; bada nik egingo det, etzaitezela beldur izan beren aurrean.

        18. Egun onetan jartzen zaitudan ezkero erri sendo bat bezelakoa, eta burnizko abe bat bezelakoa, eta brontzezko murru bat lur guzti onen kontra; Judako Erregeen, eta bere Prinzipeen, eta apaizen, eta erriko jendearen kontra:

        19. Zeñak gerra egingo dizuten; baña ez dirade zu baño geiago izango, zeren ni zurekin nagoen, esaten du Jaunak, zu libratzeko.

BIGARREN KAPITULUA

        1. Eta itz egin zidan Jaunak, eta esan zidan:

        2. Zoaz, eta predikatu zaiozu Jerusaleni, esaten dezula:Oiek esaten ditu Jaunak: Zure gaztetasunarekin urrikaldurik, oroitu naz zurekin, eta iduki nizun amorioarekin, zurekin ezkontzitzatu nintzanean, eta gero jarraitu ziñidanean Eremuan, ezerere ereitzen ez dan lur artan.

        3. Israel Jaunari konsagratua dago, eta da bere frutuen lenbiziak bezela, iretsitzen duten guztiak bekatuaren obendun egiten dirade, eta ondamen guztiak beren gañera eroriko dirade, esaten du Jaunak.

        4. Orain bada, aditu ezazute Jaunaren itza zuek Jakoben etxekoak, eta zuek Israelen jatorriko familia guziak.

        5. Oiek esaten ditu Jaunak: Zer gaiztakeria arkitu zuten nigan zuen gurasoak, urrutiratu ziradenean nigandik, eta idoloen urgulleriaren ondoren joan ziradenean, berak ere zentzugabeak egiten ziradela?

        6. Etzuten bederik esan: Non da arako Jaun, Ejiptoko katiberioko lurretik atera ginduena; zuzendu ginduena Eremutik, iñor ere bizi ez litekean lur batetik, bide txigorrik ere ez duenetik; lur leor, eta eriotzaren irudi batetik; gizonek iñoiz zapaldu etzuen, eta biziadaukanik bizi izan ez dan lur batetik?

        7. Nik sartu zinduztedan gero lur txit ugari batean, bere frutuak jan ziñitzaten, eta gozatu zintezten bere atsedenetan; eta zuek bertan ziñateneko, kutsutu zenduten nere lurra; eta nere soroarekin gauza nazkagarri bat egin zenduten.

        8. Apaizak ere etzuten esan: Non dago Jauna? Nere legearen gordetzalleak ez ninduten ezagutu, eta autsi zuten nere aginteen fedea artzaiak berak; eta profetak profetizatu zuten ots egiten ziotela Baalen izenari, eta idoloen ondoren joan ziran.

        9. Argatik ni zuen kontra juizioan sartuko naiz, esaten du Jaunak, eta sendoki zaituko det nere kausaren justizia zuen semeen kontra.

        10. Zoazte itsasoz Zetimgo ugarteetara, eta ikusi ezazute. Bialdu itzatzute mandatariak Zedarrera, eta esamiñatu ezazute arreta guziarekin an iragotzen dana, eta ikusi ezazute onelako gauzarik gertatu ote dan.

        11. Ikusi ezazute erreñu aietatikoren batek aldatu ote dituen bere jainkoak, berak egiaz jainkoak ez badirade ere, baña nere erriak bere gloriaren trukada egin du, idolo bat gatik.

        12. Zeruak, arritu zaitezte au ikusita; eta zuek, o zeruko ateak, txit izutu zaitezte egite augatik, esaten du Jaunak.

        13. Zeren nere erriak gaiztakeria bi egin dituen, utzi naute ni, ur bizizko iturria naizen au, eta joan dirade egitera berentzat putzuak, putzu autsi, urik barrenen iduki ez dezaketenak.

        14. Israel al da mendekoren bat, edo andre mendekoren baten semea? Zergatik bada izan da emana, etsaiak arrapatua izateko?

        15. Marrumaz ari ziraden bere kontra leoiak, eta orroak egin zituzten, beren erria itzuli zuten eremu, erreak izan dirade bere erriak, eta iñor ere ez da beretan bizi.

        16. Menfis eta Tafnisko semeak lotsariz eta desonraz bete zaituzte zure buruaren erpiñeraño.

        17. Eta, au guziau ez al zatzu gertatu, zure Jaun Jainkoa utzi zenduelako, zuzentzen zinduen denboran, bideantez zenbiltzanean?

        18. Eta orain, zer nai dezu Ejiptorontz ibiltzeaz, ur loija edatera? Edo, zer daukazu zuk zer ikusi Asiriako bidearekin, ez zertan joan ere bere ibaiko ura edatera?

        19. Zure gaiztakeriak kondenatu zaitu, eta zuk autsi dezun fedeak deadar egingo du zure kontra. Ezagutu ezazu bada, eta begiratu orain, zeñ gauza gaiztoa eta samiña dan zure Jaun Jainkoa zuk utzi izatea, eta nere beldur ez izatea, esaten du ejerzituen Jaun Jainkoak.

        20. Anziñako denboratik zatitu zenduen nere uztarria, autsi ziñituen nere hedeak, eta esan zenduen: Ez det nai Jauna serbitu. Alaxe da, muño goratu guzian, eta zuaitz ostotsu guziaren azpian egin dituzu aragizko bekatuak bordion batek bezela.

        21. Nik egiaz ipiñi zindudan masti autu bat bezela, txirmendu onakin, nola bada itzuli zazkit gaizto, masti besterena?

        22. Gatzuarekin garbitzen bazera ere, eta erabiltzen badezu ere txit maiz borith belarra, nere begietan beti geldituko zera zikindua zure gaiztakeriagatik, esaten du Jaunak.

        23. Nola esaten dezu: Ez nago ni zikindua, ez naiz ni Baalen ondoren joan? Begira zer egin dezun an ibar artan; ezagutu ezazu nola bizitu izan zeran dromedario ... bideetatik jiran zoazana.

        24. Baso asto, eremuan oitua bezela, zeñ, bere gurarien berotasunean dijoan usaiko nai duenaren billan. Iñork ere ezin geldituko du. Bere billan dabiltzan guztiak, ez daukate zertan nekatu; bere zikinkeriaren siñaleetatik arkituko dute.

        25. Zaitu ezazu zure oña billostasunetik, eta zure eztarria egarritik. Baña zuk esan dezu: Galdu det itxedopena, ezergatik ere ez det egingo, zeren maitatu nituen jainko arrotzak, eta beren ondoren ibilliko naiz.

        26. Nola gelditzen dan lotsatua lapur bat, lapurretan arrapatua danean; ala geldituko dirade lotsatuak Israelko semeak, berak, eta beren erregeak, prinzipeak, eta apaizak, eta beren profetak:

        27. Zeñak esaten dioten zur bati: Zu zera nere aita; eta arri bati: Zuk eman didazu izatea. Biurtu zidaten atzea, eta ez arpegia; eta beren ansiako denboran, orduan esango dute: Atoz agudo, Jauna, eta salbatu gaitzatzu.

        28. Non dirade, erantzungo diet nik, arako zuk zuretzat egin ziñituen zure jainkoak? Betoz berak, eta salbatu zaitzatela zure atsekabeko denboran; zure jainkoak anbeste ziraden ezkero, o Juda, nola zure erriak.

        29. Zergatik nai dezute nerekin sartu juizioan? Zuek guziok utzi nazute, esaten du Jaunak.

        30. Alperrik kastigatu nituen zuen semeak; berak etzituzten artu nere erakutsiak; baizik zuen ezpatak il zituen zuen profetak, leoe ondatzallea bezela,

        31. Alakoa da zuen arraza biurria. Begiratu ezazute zer esaten duen Jaunak: Ni Israelentzat eremuren bat izan al naiz, edo itzaleko lur, berandu frutua ematen duena? Zergatik bada nere erriak esan dit: Guk alde egiten degu, ez gera berriz iñoizere zugana itzuliko?

        32. Donzella bat aztu al baliteke bere apainduriakin, edo ezkongai bat bere bularra edertzen duen fajarekin? Nere erria berriz nerekin aztuta egon da, ezin kontatu litezkean egunetan.

        33. Zelan nai dezu zuk erakutsi zure egiteak onak izan diradela nere adiskidetasuna zure alde irabazteko, baldin besteai ere zure pauso gaiztoak erakutzi badiezu,

        34. Eta zure soñekoaren magaletan arkitu bada anima pobre ta obengabeen odola? Ez nituen arkitu illak toki ezkutuen barrenen, baizik orain esan dedan leku eta parajeetan.

        35. Alaere esan zenduen: Bekatu eta obenik gabea nago ni; eta argatik urrutiratu bedi nigandik zure aserrea. Begiratu ezazu, bada, ni zurekin juizioan sartuko naiz, esan dezulako: Ez det bekaturikan egin.

        36. O, eta nola zatartu zeran ezingeiagoan itzultzen zerala zure pauso gaiztoetara! Zu izango zera Ejiptok isekatua, Assurrek egiña izan ziñan bezela.

        37. Bai, Ejiptotik ere lotsatua biurtuko zera, zure eskuak buruaren gañean ipiñita; zeren Jaunak utzi zaituen zure itxedopenik batere gabe, eta ez dezu an idukiko gauza onik batere.

IRUGARREN KAPITULUA

        1. Maiz esan oi dana da: Gizon batek bere emaztea utziten badu, eta senarragandik berezitua dagoela beste bat artzen badu, gizonak emaztea beñere berriz artuko al du? Alako andrea, ez al da zikindua eta kutsutua geldituko? Egia da zuk, asko maitatzallekin bekatu egin dezula: alaere itzuli zaite nigana, esaten du Jaunak, bada nik artuko zaitut.

        2. Jaso itzatzu zure begiak muñoetara, eta ikusi ezazu ote dagoen, zu etzinda egon ez zeran tokirik: bideen erdian egon oi ziñan eserita, bideanteen zai oiei gura gaiztoak betetzen laguntzeko, lapur bat egon oi dan bezela toki bakarrean ostutzeko zai: eta kutsutu dezu lurra zure aragizko bekatuakin, eta zure gaiztakeriakin.

        3. Argatik atertu du eta gelditu dira euri ugariak, eta ez du egin udaberrian euririk: Zuk alaere damutu bearrean jartzen dezu emakume bordion baten arpegia: lotsarikan batere ez dezu iduki nai izan.

        4. Oraindandik bederik damutu zaite, eta esan zadazu: Zu zera nere aita, zu nere donzellatasunaren gañean bellan zeundena.

        5. Beti aserretua egongo al zera, edo zure sumintasunak atzeneraño iraungo ote du? Baña ona non zuk onela itz egin dezun, eta gaiztakeria mota guztiak egin dituzun, ezin geiagoraño.

        6. Esan ere zidan Jaunak Josias erregearen denboran: Ez al dituzu ikusi Israel igeslariak egin dituzan gauzak? Joan da idoloak adoratzera mendi goratu guziaren gañera, eta zuaitz ostotsu guziaren azpira, eta an etziñik egon da.

        7. Eta berak gauza guzi oiek eginda, esan nion nik: itzuli zaite nigana, eta etzuen itzuli nai izan: Eta bere aizpa Juda fedeausleak ikusi zuen:

        8. Utzi nuela nik, eta eman niola aldegiko agiria Israel igeslariari adultera izan zalako; eta argatik ere etzan beldurtu bere aizpa Juda fedeauslea, baizik joan zan, eta berak ere gezurrezko jainkoak adoratu zituen.

        9. Eta bere adulterioen ugaritasunarekin lur guzia kutsutu zuen, adoratzen zituela arriak, eta zurak.

        10. Eta gauza guzi oiek eginda ere, etzan nigana itzuli, esaten du Jaunak, bere aizpa Juda fedeauslea, bere biotz guzitik, gezurrez baizik.

        11. Eta ala esan zidan Jaunak: Israel igeslaria santa bat da, Juda fedeauslearekin berdindu ezkero.

        12. Zoaz eta bein ta berriz deadarrez esan itzatzu itz oiek ifarralderontz, eta esan ezazu: Biurtu zaite nigana, o zu Israel igeslaria, esaten du Jaunak: bada ez det nik zeartuko nere arpegia zuri ez begiratzeko: zeren nori santua eta beraa naizan, esaten du Jaunak, eta nere aserreari ez diot beti irauneraziko.

        13. Alaere zure gaiztakeria ezagutu ezazu; bada jan dezu zure: Jaun Jainkoari emandako itza, eta ari izan zera jainko arrotzak adoratzen, zuaitz ostotsu guzien azpian, eta ez dezu aditu nere boza, esaten du Jaunak.

        14. Biurtu zaitezte nigana, o seme igeslariak, esaten du Jaunak: zeren ni zuen animen esposoa naizan, eta autuko ditut zuetatik erri bakoitzetik bat, eta familia bakoitzetik bi, eta sartuko zaituztet Sionen.

        15. Eta emango dieztezutet nere biotzaren araurako artzaiak, zeñak bazkatuko zaituzten jakinduria eta dotriñarekin.

        16. Eta lurraren gañean ugaritu eta azitzen zeratenean, egun aietan, esaten du Jaunak, ez da onezkero itzik egingo Jaunaren Testamentuko Kutxaren gañean: eta ez da beragan pensatu ere egingo, eta ez da bere oroipenikan ere egongo, eta ez da bisitatua ere izango, eta ez da onezkero onelako gauzarik batere egingo.

        17. Denbora artan Jerusalen Jaunaren Tronua deitua izango da: eta erreñu guztiak itsatsiko zaiozka berari, Jaunaren izenean, Jerusalenen, eta ez diote jarraituko beren biotz biurriaren gaiztakeriari.

        18. Denbora artan Judako familia Israelko familiarekin bilduko da, eta etorriko dira batean ifarreko lurretik, zuen gurasoai eman nien lurrera.

        19. Orduan esan nuen nik: O zenbat seme emango ote dizudan! Nik emango dizut lur atsegintsu bat, jendeen gudaritegien herenzia argitsu bat. Eta gañera esan nuen: Zuk Aita ots egingo didazu, eta aspertu gabe jarraitu diozu nere bideari.

        20. Baña nola andre batek bera maitatzen duen gizona mezpreziatzen duen, ala mezpreziatu nau ni Israelko familiak, esaten du Jaunak.

        21. Deadarrak adituak izan dira bideetan, Israelko semeen negarrak eta alarauak, gaizki bizi izan diradelako, beren Jaun Jainkoarekin aztuta.

        22. Biurtu zaitezte nigana, seme igeslariak, bada nik barkatuko dizkizutet nere fedea autsitzea gatik egin dituzuten bekatuak. Ona emen non, o Jauna, biurtzen geran zugana, zeren zu gure Jaun Jainkoa zeran.

        23. Egiaz etziraden gezurra baizik muñoetako, eta anbeste menditako idolo guziak. Egiaz Israelko osasuna gure Jaun Jainkoagan dago.

        24. Adorazio lotsagarri ark desegin zituen gure gazte denboratik gure gurasoen izerdiak, beren arditaldeak, beren beitaldeak, beren semeak, eta beren alabak.

        25. Ilko gera gure desonran, eta gure lotsariaz estaliak geldituko gera: gure Jaungoikoaren kontra bekatu egin degulako guk, eta gure gurasoak, gure gazte denboratik gaurko eguneraño, eta gure Jaun Jainkoaren boza ez degulako aditu.

LAUGARREN KAPITULUA

        1. O Israel, damutu baldin bazera zure errakuntzakin, biurtu zaite nigana, esaten du Jaunak. Zure eskandaluak nere aurretik kentzen badituzu, etzera zure lurretik mugitua izango.

        2. Eta izan bedi zure juramentua (egiarekin juizioan, eta justiziarekin egiña) bizi bedi Jauna, eta erreñu guziak Jauna alabatu, eta bedeikatuko dute.

        3. Zeren oiek esaten diozkate Jaunak Judako, eta Jerusalengo gizonai: Goldeatu itzatzute zuen lurrak, eta ez ezazute erein arantzen gañean.

        4. Zirkunzidatu zaitezte Jaunaren amorioa gatik, eta berezitu itzatzute zuen biotzetik zikinkeriak, o zuek Judako gizonak, eta Jerusalenen bizi zeratenak: agertu ez dedin su erretzalle baten gisara nere aserrea; eta gero gar andi biurtu ez dedin, eta arkitu ez dedin nork itzali alko duen, zuen asmazio gaiztoak gatik.

        5. Adirazi zaiozute bada au guziau Judari, eta jakinerazi Jerusaleni: Deadar egin ezazute garratz, eta esan ezazute: Bildu zaitezte, eta sartu gaitezen erri murrutuetan.

        6. Jaso ezazute Sionen estandartea: murruz ingurutu zaitezte, eta etzaitezte geldirik egon; zeren nik ifarraldetik etorrieraziko diot azoteari, eta ondamen andi bati.

        7. Leoia bere ezkutatokitik atera da, eta jendeen triskatzallea altxatu da; bidean jarri da zure lurra arras soiltzeko: desegiñak izango dirade zure erriak, beretan bat bakarra ere bizirik gelditu gabe.

        8. Argatik zilizioz jantzi zaitezte, eta asi zaitezte negarrez, eta alarauka, zeren Jaunaren aserre ikaragarriak ez du gugandik alderik egin.

        9. Egun artan, esaten du Jaunak, desalaituko da erregearen biotza, desalaituko da prinzipeen biotza, arrituak egongo dirade apaizak, konortgabetuak profetak.

        10. Eta nik ori aditzean, esan nuen: Ai!, ai! nere Jaun Jainkoa! Ai! Nola utzi dezu profeta gezurrezkoak engañatu zezatela zure erri au, eta Jerusalen, esaten zutela: Pakea idukiko dezute, etsaiaren ezpata biotzeraño sartu danean?

        11. Denbora artan esango zaio erri oni, eta Jerusaleni: Aize erregarri bat dator Eremuaren aldetik, Babiloniatik nere erriko alabagana datorren bidetik, eta ez da aizetzeko, eta alea garbitzeko aizea.

        12. Aize andiago bat etorriko zat aldamen artatik, eta orduan nik erakutsi eraziko diet nere juizioen gogortasuna:

        13. Ona emen non etsaien ejerzitua etorriko dan odei zarratu bat bezela, eta bere gurdi gerrakoak aizebunbada bat bezelakoak: agilak baño ariñagoak dirade beren zaldiak. Ai gure doakabeak! Esango dute orduan: galduak gera.

        14. Garbitu ezazu bada, o Jerusalen, zure biotzeko orban guztia, galdua izan nai ez badezu. Noiz arteraño egongo dirade zugan gogorazio gaiztoak?

        15. Begira, aditzen dala Dandik allegatzen dan baten boza, eta esan ta adirazten du, idoloa badatorrela Efraimgo menditik.

        16. Esan zaiezute bada jendeai: Jakin ezazute aditua izan dala Jerusalenen, badatozela toki urrutietako gudaritegiak, eta asi diradela deadarrez Judako errien kontra.

        17. Gau ta egun bere inguruan egongo dirade, soroetako beillariak bezela: zeren aserretu erazi dit, esaten du Jaunak.

        18. Zure egiteak eta zure gogorazioak ekarri dizkizu, o Jerusalen, gauza oiek: zure gaiztakeria ori da zure biotza mingoiztasunez irago duena.

        19. Ah! nere erraiak, errai nereak penaz eta ansiaz mugitu dirade: nere biotzaren barrendiko gura guziak nastuak daude: ezin egon nindeke ixillik nere animak aditu duenean tronpeta otsa, gudarako aupada.

        20. Galmena galmenaren gañean etorri da, eta lur guztia gelditu da arrasatua: batbatean, supituan izan ziran beera aurtikiak nere denda, eta etzauntzak.

        21. Noizarteraño ikusiko ditut igesi nere errikoak, eta adituko det etsaiaren tronpeta otsa?

        22. Nere erri txoroak ez nau ezagutu; seme zentzugabeak, eta adingabekoak dirade: gaizki egiteko dirade jakintsuak; berriz gauza onik egiten ez dakite.

        23. Egotzi nuen begirakune bat lurrera, eta ikusi nuen utsa, eta ezerere gabe zegoela; eta zeruetara, eta etzegoan beretan argirik.

        24. Begiratu nuen mendietara, eta ikusi nuen ikaraz zeudela, eta muño guztiak dardar egiten zutela.

        25. Egon nintzan Judeara begira, eta etzan agiri gizon bat bederik, eta alde egin zuten erritik zeruko egazti guztiak.

        26. Begiratu nuen, eta ikusi nituen bere soro ugariak eremu biurturik: bere erri guztiak desegiñak gelditu dira Jaunaren aurrean, bere aserrearen sumintasunaren aurrean.

        27. Baña ona emen Jaunak esaten duena: Judako lur guztia eremutua geldituko da; baña ez det osotoro arrasatuko.

        28. Lurrak negar egingo du, eta zeruak goian lutuz jantziko dira erabaki nuenagatik: artu nuen asmoa, eta ez zat damutu, eta orain ere ez daukat beste iritzirik.

        29. Zaldidiaren eta fletxarien otsera erri guziak igesari eman zion: korrika joan ziraden ezkutatzera arkaitzen artean, igo ziran aitzen gañera; erri guziak izan ziran utziak, lagun bizi bat bakarra ere bertan gelditu gabetanik.

        30. Eta, zer egingo dezu orain, o Siongo alaba, bakarrik gelditua? Zer egingo dezu? Granaz jantziten bazera ere, urrezko edergarriakin apaintzen bazera ere, eta zure begiak menartarriarekin igortzitzen badituzu ere, alperrik apainduko zera: zure maitatzalleak mezpreziatu zaituzte, zurearekingoa egin nai dute.

        31. Zeren aditu ditut aurregiten ari dan andre batenak bezelako deadarrak, ansiak, eta larriak lenbiziko aurra egiten duenarenak bezelakoak; Siongo alaba iltzen dagoenaren boza, eta bere eskuak luzatuta esaten duenarena: Ai nere doakabea! Bada utziten nau nere animak, nere semeen ilkintza ikusirik.

BOSGARREN KAPITULUA

        1. Ibilli zaitezte Jerusalengo karrikaetatik, ikusi, eta begiratu ezazute: eta billatu ezazute bere plazaetan arkitzen ote dezuten gizon bat gauza ona egiten duenik, eta nekatzen danik leiala izateko; eta arkitzen badezute, nik berarekin urrikaltasuna egingo det.

        2. Bada oraindikan esaten badute ere: Bizi bedi Jauna, Jaungoiko egiazkoa; orduan ere gezurrarekin juramentu egiten dute.

        3. Jauna, zure begiak beti daude leialtasunari begira; azotatu ziñituen gaizto oiek, eta etzuten miñik artu; zatitu ziñituen otska, eta etzuten artu nai erakutsirik; arkaitza baño gogorrago egin zituzten beren kopetak, eta ez dute biurtu nai izan zugana.

        4. Orduan esan nuen nik: Noaski oiek dirade Jaunaren bidearen, beren Jaungoikoaren erabakien berririk ez daukaten gaxo eta ezjakiñak.

        5. Joango naiz bada erriko andizkietara, eta berai itz egingo diet: bada oiek dudarikan gabe dakite Jaunaren bidea, beren Jaungoikoaren erabakiak. Baña arkitu nuen, oiek oraindikan besteak baño ere geiago, guztiak batean autsi zutela Jaunaren uztarria, eta zatitu zituztela bere hedeak.

        6. Baña basoko leoiak zatitu ditu; otsoak illuntzean desegin ditu; leoiarrea dago azeloan beren erriko inguruetan: beretatik irtetzen diran guztiak eroriko dira bere atzaparretan; zeren beren fedea maiz autsi duten, eta gogortu diran beren igesietan.

        7. Zergatik iduki nezake nik borondate ona zuretzat, o erri igeslaria? Zure semeak utzi naute, eta egiten dute juramentu jainkoak ez diradenen izenean: nik ondasunez bete nituen; eta berak erori dira adulterioan, eta egon dira lujuriako bekatuak egiten bordionaren etxean.

        8. Allegatu dira izatera zaldi aitagale brida gabeko eta bero daudenak bezelakoak: alako amorruarekin dijoa bakoitza bere projimuaren andreagana.

        9. Nola bada utziko ditut nik onelako gauzak kastigatu gabe, esaten du Jaunak, eta ez du artuko nere animak alako jendearen bengantza?

        10. Igo zaitezte, o Kaldeako erriak bere murruetara, eta aurtiki itzatzute: baña ez ezazute bera arras desegin: kendu zaiozkazute sarmentuak; zeren Jaunarenak ez diraden.

        11. Israelko etxeak, eta Judako etxeak bekatu txit andiak nere kontra egin dituzten ezkero, esaten du Jaunak.

        12. Ukatu zuten Jauna, eta esan zuten: Ez da bera; ez da ere gure gañera gaitzik etorriko: ezpatarik, ez goserik ez degu ikusiko.

        13. Profetak aizeari itz egin zioten, eta etzuten artu erantzunik: gauza oiek bada berai gertatuko zaiozkate.

        14. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaun Jainkoak: Zuek onelako itzak esan dituzutelako, ona emen non, o Jeremias, nik orain ipintzen ditudan zure aoan nere itzak su iretsitzalle bat bezela, eta egurtzat ematen diot erri ori, berak desegiña izan dedin.

        15. Ni noa ekartzera zuen gañera, o Israelko familia, esaten du Jaunak, urrutiko erreñu bat, erreñu sendo bat, anziñako erreñu bat, erreñu bat, zeñaen izketa ez dezun zuk jakingo, eta ezin adituko ere dezun esaten duena.

        16. Beren fletxategia obi idiki bat da; guziak dirade sendoak.

        17. Erreñu onek jango ditu zure uztak, eta zure ogia; iretsiko ditu zure semeak, eta zure alabak; jango ditu zure arditaldeak, eta beitaldeak; jango ditu zure mastiak, eta zure piku taldeak; eta arrasatuko ditu ezpatarekin zure erri murrutuak, zeñatan zuk zendukan zure itxedopena ipiñita.

        18. Alaere egun oietan etzaituztet osotoro desegingo, esaten du Jaunak.

        19. Eta esango bazendute: Zergatik gure Jaun Jainkoak egin ditu gauza guzti oiek gure kontra? Zuk erantzungo diezu: Nola zuek utzi nazuten ni, esaten du Jaunak, eta jainko arrotzak zuen lurrean serbitu dituzuten, ala serbituko dituzute orain lur arrotzean.

        20. Adirazi zaiozute au Jakoben etxeari, eta zabaldu ezazute Judan, esaten dezutela:

        21. Aditu ezazu, o erri, zentzu eta adimen gabea: zuek, idukirik begiak ikusten ez dezutenak; eta idukirik belarriak aditzen ez dezutenak.

        22. Beraz etzerate nere beldur izango, eta etzerate ere damutuko nere aurrean? Ni naiz itsasoari mugatzat ondarra ipiñi niona, betiko lege autsiko ez duena; jaikiko dira bere bagak, eta ez dituzte iragoko bere mugak; eta arrotuko dira, baña ez dira aurrera iragoko.

        23. Baña erri oni bere biotza sinisgogor eta igeslari biurtu zaio; alde egin dute nigandik, eta idoloen ondoren joan dira.

        24. Esan bearrean beren biotzean: Bizi gaitezen gure Jaun Jainkoaren bildurrean, zeñak ematen digun bere denboran, goizeko eta beluko euria, eta ematen digun urteoro uzta ugari bat.

        25. Zuen gaiztakeriak iges erazi dizaiote gauza oiei; eta zuen bekatuak kendu dute zuekgandik ongi izatea:

        26. Zeren arkitu diran nere errian gaiztoak, daudenak azeloan eiztariak bezela, ipintzen dituztela lazoak eta oiñualak gizonak arrapatzeko.

        27. Nola dagoen eiztariaren kaiola egaztiz betea, ala daude beren etxeak engañuz beteak; berakin andi egin dira, baita aberastu ere.

        28. Gizendu ziran eta loditu; eta txit gaizki nere aginteak ausi dituzte. Ez diote justiziarik egin andre alargunari, eta ez dute ere umezurtza zaitu, eta ez diote beartsuari justiziarik egin.

        29. Nola ez ditut nik gauza oiek kastigatuko, esaten du Jaunak? Edo nola egon liteke nere anima, alako jende baten bengantza artu gabe?

        30. Gauza arrigarria, gutxitan ikusitako gauza da erri onetan gertatu dana.

        31. Profetak gezurrak profetizatzen zituzten, eta apaizak txaloka ontzat ematen zituzten; eta nere erriaren gogokoak izan ziran alako gauzak: Zer izango da bada berarekin bere atzena allegatzean?

SEIGARREN KAPITULUA

        1. Sendotu zaitezte, o Benjaminen semeak, Jerusalenen erdian, eta jo ezazute gerrako klarina Tekuan, eta altxatu ezazute bandera bat Betakaremen gañean; zeren ifarralderontz ikusten da azote bat, eta galmen andi bat.

        2. Nik berdindu det Siongo alaba, donzella eder, eta kuperati batekin.

        3. Beragana joango dira artzaiak beren artaldeakin: ipiñiko dituzte bere inguruan beren etzauntzak: bakoitzak idukiko du bere aginteen mendean daudenen ajola.

        4. Adirazi zaiozute argiro berarekin gerran gaudela: Goazen, eta sartu gaitezen bere barrenen egunaren erdian. Baña, ai gure doakabeak! Eguna iragoaz dijoa, arratsaldeko itzalak txit zabaldu dira.

        5. Ea bada, sartu gaitezen barrenera gauaz, eta desegin ditzagun bere etxeak.

        6. Zeren au da ejerzituen Jaunak esaten duena: Ebaki itzatzute bere zuaitzak, idiki itzatzute lutesiak Jerusalengo inguruan. Au da kastigatzera noan erria, bertan arkitzen da gezurrezko asmazio, eta gaiztakeria mota guzia.

        7. Nola putzuak bere urari fresko iraunerazitzen dion, ala Jerusalenek bere gaiztakeriari fresko eta berri iraunerazitzen dio. Ez da bertan beste itzik aditzen, bidegabeenak eta lapurretenak baizik: nik beti dakust jende atsekabetua, eta gaizki tratatua.

        8. Ondu zaite, o Jerusalen; nere anima zugandik urrutiratu ez dedin: eremu iñor ere bizi ez ditekean batera biurtu ez zaitzadan.

        9. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak: Israelko erriaren kutsuak arrapatuak izango dira, masti mendaindu batean mordo txikitxo bat bezela. Itzuli ezazu, o Kaldeatarra, zure eskua, mendaintzalleak bezela otarrean.

        10. Baña, zeñi zuzenduko diot nik itza? Eta, nori esango diot aditu nazala? Ona non beren belarriak estaliak dauzkaten, eta ez ditzake aditu. Gaiztoago dana da, Jaunaren itza lotsaritzat daukatela, eta ez dute artuko.

        11. Argatik Jaunaren sumintasunez betea nago; aspertu naiz sufritzez: isuri ezazu kanpora, esaten det nere artean, aurren gañera, baita gazteen biltzarreen gañera ere: zeren arrapatua izango da senarra emaztearekin, zarra agurearekin.

        12. Eta beren etxeak beste batzuenak izatera iragoko dirade, baita soroak, eta emazteak ere: zeren nik eskua luzatuko det errian bizi diradenen kontra, esaten du Jaunak.

        13. Txikienetik andieneraño zikoiztasunaren zaleak diraden ezkero, eta guztiak ari diran ezkero engañuak asmatzen profetatik apaizeraño.

        14. Eta sendatzen dituzte nere erriko alabaren zauriak, berari farra egiñaz, esaten dutela: Pakea, pakea; eta ez dago alako pakerik.

        15. Lotsatu al dira egin dituzten gauza nazkagarriakgatik? Ez dute lotsaren piskarik ere iduki, ez dute jakin ere zer dan lotsa. Argatik eroriko dira galtzen diradenen artean, eta izango dirade aurtikiak, esaten du Jaunak, kontuak berai artzeko denbora allegatzen danean.

        16. Oiek ere esaten zituen Jaunak: Zaudete geldirik bideetan, ikusi eta galdetu ezazute zeñ diran anziñako bidetxigorrak; zeñ dan bide ona, eta jarraitu zaiozute, eta arkituko dezute atsedena zuen animentzat. Baña berak esan zuten: Ez diogu jarraituko.

        17. Nik jarri nituen zuentzat bealariak, esan ere zien: zaudete arretaz beren tronpeta otsera; eta erantzun zuten: Ez diogu aditu nai.

        18. Argatik aditu ezazute, o erreñuak, jende guztiak entzun ezazute nolako kastigu beldurgarriak bialduko dieztedan.

        19. Aditu ezazu, o lurra, begiratu ezazu, nik bilduko ditut erri orren gañean zorigaitzak, bere asmazio gaiztoen irabaziak, etzituztelako aditu nere itzak, eta bota zutelako nere legea.

        20. Zergatik eskeñtzen dizkidazute zuek Sabako inzensoa, eta kañabera usaitsu toki urrutietakoa? Zuen holokaustoak ez dirade nere gogokoak, ezta zuen doañak ere.

        21. Argatik ala esaten du Jaunak: Nik aurtikiko ditut doakabetasunak erri onen gañera euriaren ugaritasunarekin: eroriko dirade batbatean gurasoak semeakin, eta auzokoa galduko da bere auzokoarekin batean.

        22. Oiek esaten ditu Jaunak: Begiratu ezazute erri bat datorrela ifarretik, eta erreñu andi bat aterako dala lurraren atzeneko mugetatik.

        23. Artuko ditu saietak, eta ezkutuak: odolgiroa da, eta iñorekin ere ez da urrikalduko: bere martiztien otsa da itsasoaren otsa bezelakoa, eta etorriko dira zaldien gañean, zeñak egongo diran prestatuak gudan aritzeko soldadu sendoen gisara zure kontra, o Siongo alaba.

        24. Aditu degu beren ospea, eta besoak erori zazkigu: uste genduen baño lenago etorri zaigu atsekabea, eta aurregiten ari dan andre batenak bezelako oñazeak.

        25. Ah! Etzaitezte kanpoetara atera, eta etzaitezte ere bideetatik ibilli: zeren etsaiaren ezpatak, eta bere izuak aldamen guzietatik ingurutzen zaituzten.

        26. O Jerusalen nere erriko alaba! Zilizioz jantzi zaite, estali zaite autsez; egin itzatzu negar samiñak, seme bakar baten eriotzan egiten diran negarrak bezelakoak: zeren ondatzallea gure gañera batbatean erori dan.

        27. Zu, Jeremias, jarri zaitut probatzalle sendoa bezela nere erriaren erdian; eta zuk esamiñatu dezu eta probatuko dituzu bere obrak.

        28. Erriko andizki guzi oiek barreiatuak dabiltza, eta beren egiteak engañatzekoak dirade: ez dirade kobrea eta burnia baizik: guztia da jende usteldua.

        29. Gelditu dirade ausporikan gabe, beruna desegin da suan, alperrik urtu ditu urtzalleak menastak garbilekuan; zeren aien gaiztakeriak ez diraden berezituak izan.

        30. Zillar gaiztoa ots egin zaiozute; zeren Jaunak beragandik aurtiki dituen.

ZAZPIGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi esan ziozkan itzak, esaten ziola:

        2. Jarri zaite Jaunaren tenploko atean, eta adirazi ezazu an itz au, eta esan ezazu: Aditu ezazute Jaunaren itza zuek guziok, o Judako seme, eta ate oietatik sartzen zeratenak Jauna adoratzera.

        3. Onak izan bitez zuen obrak, eta zuen gurak, eta ni zuekin biziko naiz toki onetan.

        4. Ez ezazute ipiñi zuen itxedopena itz engañakor aietan, esaten dezutela: Au da Jaunaren tenploa, Jaunaren tenploa, Jaunaren tenploa.

        5. Zeren baldin onera zuzentzen badituzute zuen egiteak, eta zuen gurak; justizia egiten badezute gizonagandik gizonagana,

        6. Gaitzik egiten ez badiozute erbestekoari, ez umezurtzari, ez andre alargunari, eta ez badezute isurtzen odol obengabea toki onetan, eta ez bazerate ibiltzen jainko arrotzen ondoren zuen galmenerako,

        7. Ni biziko naiz zuekin toki onetan, zuen gurasoai mendez mende eman nien lur onetan.

        8. Baña zuek daukazute itxedopen txit andia, utsa balio dizuten itz gezurrezkoetan:

        9. Zuek egiten dituzute lapurretak, eriotzak, adulterioak; zuek egiten dituzute gezurrezko juramentuak, eskeñtzen diozkazute Baali libazioak, eta joaten zerate ezagutzen ez dituzuten jainko arrotzen ondoren.

        10. Eta oien ondoan, oraindikan etortzen zerate, eta jartzen zerate nere aurrean, nere izenari ots egiten zaion tenplo onetan, eta itxedopen alper batekin esaten dezute: Gaitz guzietatik estaliak gaude, nazkagarri guzi oiek egin baditugu ere.

        11. Zer bada? Nere tenplo au, zeñean ots egiten zaion nere izenari, etorri al da izatera zuentzat lapurren ezkutatoki? Ni, ni naiz, nik ikusi nituen, esaten du Jaunak.

        12. Bestela zoazte Silora, nere bizilekuko tokira, non asieran egon zan nere izenaren gloria, eta begiratu ezazute zer egin nuen berarekin, nere erri Israelen gaiztakeriakgatik.

        13. Orain bada ongi; gaiztakeria oiek egin dituzutelako, esaten du Jaunak; eta ikusirik nik predikatu dizutedala, eta kontuan ipiñi zaituztedala adiuntzaz, ots egin dizutedala, eta zuek ez nazutela aditu, deitu dizutedala, eta zuek ez didazutela erantzun:

        14. Nik egingo det etxe onekin, zeñean ots egin zaion nere izenari, eta zeñean daukazuten zuek zuen itxedopena; eta zuei eta zuen gurasoai siñalatu nizuten etxe onekin, egingo det, esaten det, Silorekin egin nuena hura bera.

        15. Eta aurtikiko zaituztet nere aurretik, aurtiki nituen bezela zuen anai guziak, Efraimen arraza guztia.

        16. Ala bada, ez daukazu, Jeremias, zertan erregutu erri augatik, eta ez zadazu ere berakgatik eman alabantzarik, ez egin eskaririk, eta ez zadazu ere kontrarik egin: zeren etzaitudan adituko.

        17. Zu zerori ez al zaude ikusten zer egiten duten gizon oiek Judako errietan, eta Jerusalengo plaza agirietan?

        18. Semeak biltzen dituzte egurrak, gurasoak erazekitzen dute sua, eta emakumeak egiten dute orea, guriaz nastua, egiteko opillak zeruko erregiñarentzat, eta jainko arrotzai libazioak egiteko, eta neri aserretu erazitzeko.

        19. Baña, ni al naiz, esaten du Jaunak, berak aserretu erazitzen didatena, eta kalte egiten didatena? Berak beren buruai ez al diote kalte egiten, onela lotsariz beteak gelditzen diradela?

        20. Argatik oiek esaten ditu Jaun Jainkoak: Onezkero nere sumintasuna eta nere aserrea erortzeko zorian daude kutsutu duten toki orren kontra, gizonen eta abereen kontra, landaetako zuaitzen kontra, eta lurreko frutuen kontra: guztia egongo da erazekia, eta ez da itzaliko.

        21. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikuak: itsatsi zaiezute nai dezuten adiña zuen holokaustoak zuen abereillai, eta beren aragiak jan itzatzute.

        22. Atera nituenean Ejiptoko lurretik zuen gurasoak ez nien ezkero itzik egin, ezta ezerere agindu holokausto eta abereillen gañean.

        23. Ona emen, orduan eman nien agintea: Aditu ezazute nere boza, esan nien, eta ni izango naiz zuen Jaungoikoa, eta zuek izango zerate nere erria; eta jarraitu zaiozute beti señalatu dizutedan bideari, doatsuak izan zaitezten.

        24. Eta berak ez ninduten aditu, eta etzituzten ere niganontz zeartu beren belarriak, baizikan jarri ziran beren gura txarren, eta beren biotz gaiztoaren mendean; eta aurrerontz joan bearrean, atzerontz joan ziran,

        25. Beren gurasoak Ejiptoko lurretik atera ziran egunetik, gaurko eguneraño. Eta nik bialdu nizkizuten zuei nere serbitzari profeta guztiak: egunoro agudo nenbillan bialtzeko berak.

        26. Baña nere erriko semeak ez ninduten aditu, baizikan gor egin zitzadan, eta gogortu zuten beren lepoa, eta egin ziran beren gurasoak baño gaiztoagoak.

        27. Zuk bada itz guzi oiek esango dieztezu, baña etzaituzte adituko: ots egingo diezu, baña ez dizute erantzungo.

        28. Eta esango diezu: Au da arako erreñu, bere Jaun Jainkoaren boza aditu ez duena, eta bere erakutsiak ere artu ez dituena. Bere fedea illa dago, erbestetua dago bere aotikan.

        29. Ebaki ezazu zure illea, eta aurtiki ezazu, eta jarri zaite negarrez boz goratuan; zeren Jaunak bota eta utzi duen, bere aserrearen diña dan arraza au.

        30. Zeren Judako semeak obra gaiztoak egin dituzten nere begien aurrean, esaten du Jaunak: ipiñi zituzten beren idoloak, nere izenari ots egiten zaion tenploan, bera zikintzeko;

        31. Eta egin zituzten aldareak, edo toki goratuak Tofeten, zeñ dagoan Ennomen semearen ibarrean, suan desegitzeko beren seme ta alabak: nik agindu ez nuen, eta gogotik ere irago etzitzadan gauza.

        32. Argatik badator denbora, esaten du Jaunak, eta etzaio onezkero ots egingo Tofet, ez Ennomen semearen ibarra; baizik ilkintzako ibarra; eta obituko dituzte Tofeten, beste tokirik ez dagoelako.

        33. Eta erri onetakoen gorputz illak, zeruko egaztien eta lurreko pistien bazka izango dirade, eta ez da egongo nork iges erazi dizaioten.

        34. Eta egingo det ez dedilla aditu Judako errietan, ez Jerusalengo plazaetan bozkariozko, ez gozotasunezko bozik; esposoaren, ez esposaren bozik, zeren lur guztia arrasatua geldituko dan.

ZORTZIGARREN KAPITULUA

        1. Denbora artan, esaten du Jaunak, aurtikiak izango dirade beren obietatik kanpora Judako erregeen ezurrak, eta bere prinzipeen ezurrak, eta apaizen ezurrak, eta profeten ezurrak, eta Jerusalenen bizi ziradenen ezurrak,

        2. Eta utziko dituzte kanpoan egon ditezten eguzkitan, eta illargitan, eta zeruko izarren aurrean, zeñak diraden berak maitatu dituzten gauzak, eta zeñak serbitu dituzten, eta zeñaen ondoren joan diran, eta zeñakin konsultatu diran, eta zeñak adoratu dituzten jainkoak bezela. Gorputz illen ezurrak ez dirade izango bilduak, ez obiratuak; geldituko dira lurraren gañean zimaurra bezela.

        3. Eta arraza gaizto onetatik gelditzen diraden guztiak, nik aurtiki nituen toki utzitako guztietan, esaten du ejerzituen Jaunak, naiago izango dute il, anbeste atsekabetan bizi baño.

        4. Alaere zuk esango diezu: Erortzen dana, ez al da bereala jaikitzen? Eta bidetik alde egin duenak, ez al ditu alegiñak egiten biurtzeko?

        5. Zergatik bada Jerusalengo erri au jaiki da nere kontra eta dago alako setati, eta mukerra? Berak gezurrarekin laztandu dira, eta ez dute ondu nai.

        6. Ni egon nintzaioten arretaz begira, eta aditu nituen beren itzak: iñork ere ez du gauza onik esaten: ez dago bere bekatuaren penitenzia egiten duenik, esaten duela: Zer egin det nik? Guztiak biurtu dira lengo bidera, ta dijoaz korrika, gudara lauoñean dijoan zaldia bezela.

        7. Miruak zerura begiratuta ezagutzen du bere denbora; usatortolak, eta enadak,eta zigoñak zaitzen dute beren etorrerako denbora: nere erriak berriz ez du ezagutu Jaunaren juizioko denbora.

        8. Nola esaten dezute: Gu jakintsuak gera, gu gera gordeta daukagunak Jaunaren legea? Engañatzen zerate; Legeko jakintsuen luma, egiaz gezurrezko erakutsiaren luma da, eta ez du gezurrak baizik eskribitu.

        9. Zuen jakintsuak nastuak, izutuak, eta lotuak daude, Jaunaren itza aurtiki zutelako; eta ez dago beretan jakinduriaren piskarik ere.

        10. Argatik nik jarriko ditut beren emazteak arrotzen mendean; emango dieztet beren lurrak beste heredero batzuei: zeren txikienetik asita andieneraño guziak dirade zikoitzak: profetagandik apaizeraño, guziak gezurrean ari dirade.

        11. Eta sendatzen dituzte nere erriko alabaren zauriak, berari irri egiñaz, esaten dutela: Pakea, pakea: ez egonik pakerikan.

        12. Eta beren gauza nazkagarrien lotsarik al daukate? Lotsaren piskatxo bat ere ez dute iduki; ez dakite zer dan lotsa ere: argatik nastuak izango dira besteen galmenean, eta aurtikiak bengantzako denboran, esaten du Jaunak.

        13. Bada nik biduko ditut guztiak batean berak galtzeko, esaten du Jaunak: mastiak matsik gabe egongo dirade; eta pikuondoak piku gabe; ostorañokoak erori dira: eta nik eman niezten gauzak eskuetatik iges egin diezte.

        14. Zergatik gaude emen geldirik? Esango dute berak. Atozte onara, eta sartu gaitezen erri murrutuan, eta egon gaitezen an ixillikan: gure Jaun Jainkoak ixildu gaituen ezkero, eta eman digun ezkero edaten beazunezko ura, Jaunaren kontra bekatu egin degulako.

        15. Pakearen zai gaude, eta gauza on au ez dator: Sendatuak izateko denboraren zai gaude, eta bakarrik ikusten degu izua eta ikara.

        16. Dandik aditu da etsaiaren zaldien irrintza; eta bere gudarien ots txit andira lur guztia mugitu da: allegatu dira, eta arrasatu dute erri guzia, eta bere ondasunak; erriak eta beretan bizi diradenak.

        17. Zeren ona emen non nik nola bialduko ditudan zuen kontra Kaldeatarrak sugeak, eta ersugeak bezela, zeñaen kontra ez duen enkantuk balio; eta usikiko dizute, esaten du Jaunak.

        18. Nere oñazea, oñaze guzien gañetikoa da; nere biotza atsekabez betea dago.

        19. Aditzen det nere erriko alaba, toki urrutietatik deadarrez esaten duenaren boza: Ez al dago onezkero Jauna Sionen? Edo ez al dago bere barrenen bere Erregea? Baña, eta zertarako bertan bizi diradenak, erantzuten du Jaunak, aserretuerazi didate beren jainkoen irudiakin, eta beren idolo arrotzakin?

        20. Irago zan uzta, esaten dute berak; uda bukatu zan, eta gu ez gera askatuak.

        21. Oñazez iragoa nago, eta tristezaz betea, nere erriko alabaren atsekabeagatik: izua nerekin jabetu da.

        22. Ez al dago erresinarik Galaaden? Edo, ez al dago an osagillerik batere? Nola bada ez da zarratu nere erriko alabaren zauria?

BEDERATZIGARREN KAPITULUA

        1. Nork emango ote dio ura nere buruari, eta egingo ditu nere begiakin negarrezko bi iturri, negar egiteko gau ta egun, ill dituztelako anbeste nere erriko alabagan bizi ziradenak?

        2. Nork emango dit bakartadean, bideanteen txaolatxo bat, utzitzeko nere errikoak, eta beretatik alde egiteko? Bada guztiak dirade adultero batzuek, fedeausleen talde zatar bat.

        3. Beren mingaña da uztai bat bezela, aurtikitzeko gezurrak, ez egiak. Egin dirade almentsuak lurrean, iragotzen diradela gaiztakeria batetik bestera, eta ni ez naute ezagutu, esaten du Jaunak.

        4. Zaitu bedi bakoitza beren artean bere projimoagandik, eta iñor ere ez bedi bere anaiakin fiatu, zeren anaia guziak saltzallearen lanak egingo dituen, eta adiskide guzia engañuko asmazioetan ariko da.

        5. Eta bakoitzak iseka egingo dio bere anaiari; eta ez dute beñere egiarik esango; zeren beren mingaña gezurrak esatera oitua dagoen. Arazoz gaitz egiten zuten.

        6. Zu, o Jeremias, engañatzallez ingurutua bizi zera, zeren marro egitea maitatzen duten, ez naute ezagutu nai, esaten du Jaunak.

        7. Argatik oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak: Jakin ezazu, nik urtuko ditudala, eta probatu suan. Zeren, zer beste gauzarik egin nezake konbertitzeko nere erriko alabarenak?

        8. Beren mingaña fletxa zorrotz bat bezelakoa da, itz egiten dute beti engañatzeko, ezpañakin pakea adirazten diote beren adiskideari, eta ezkutuan zelatadak jartzen diozkate.

        9. Zer bada? Ez al diozkatet nik gauza oien konturik artuko, esaten du Jaunak? Edo utziko ote diot, au bezelako erri bati, bere bengantza artu gabe?

        10. Artuko du Jaunak, eta ni egongo naiz negarrez eta alarauka mendien aurrean; eta suspirioak egingo ditut, ikusirirk zelai ugariak eremu biurtuta, zeren guzia errea izan da; alako moduan, non, iñor ere ez dabil andik, eta beren jabeen bozik ere ez da aditzen: zeruko egaztietatik pistietaraño guztia joan da andik, eta guziak alde egin du.

        11. Nik jarriko det Jerusalen ondar pilla batzuek eginik, esaten du Jaunak, eta sugulnen ezkutatoki, eta Judako erriak arrasatuko ditut, beretan bizia daukan bat ere gelditu gabe.

        12. Zeñ da gizon jakintsu, au aditzen duena, eta Jaunak bere aotik itza itsatsi diona, adirazi dizaien besteai, zergatik izan dan lur au arrasatua, eta dagoan leortua, eta errea, iñor ere andikan iragotzen ez dala?

        13. Au da, esaten du Jaunak, utzi zutelako nik eman nien legea, eta ez dutelako aditu nere boza, eta jarraitu ere ez diotelako;

        14. Baizik beren biotz gaiztoari berak eramanak izaten utzi diotelako, eta idoloen ondoren joan diradelako; beren gurasoai ikasi zien bezela.

        15. Argatik oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Ona emen non nik erri orri emango diozkadan jateko asenzioak, eta edateko beazunezko ura.

        16. Eta barreiatuko ditut, berak ez beren gurasoak ezagutu etzituzten erreñuetatik; eta bialduko det beren ondoren ezpata, aliketa desegiñak izan ditezen artean.

        17. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Zoazte emakume negargilleen billa, eta ots egin zaiezute etorri ditezen agudo, eta bialdu itzatzute beren billan, trebeenak etorri ditezen, eta esan zaiezute, arin ibilli ditezela,

        18. Eta asi bitez bereala negarrak gure gañean, bota bitzate malkoak gure begiak, eta ur biurtu bitez gure betazalak.

        19. Zeren Siondikan aditzen dan boz itzaltsu bat, esaten duena: Oh! Eta nolako ondamenera biurtuak izan ote geran! Eta nolako naste andian ikusten ote geran! Utzitzen degu gu jaio giñan gure lurra, gure bizilekuak desegiñak izan diradelako.

        20. Aditu ezazute bada, o nere erriko emakumeak, Jaunaren itza, eta ogi konprenditu ditzatela zuen belarriak, bere ezpañak adirazten dizkizutenak; eta erakutsi zaiezute zuen alabai, eta bakoitzak bere auzokoai kanta tristeak,

        21. Zeren eriotza igo da gure leioetara, sartu da gure etxeetan; eta alako ondamena egin du, non, ez dirade onezkero ikusiko aurrak, ez gazteak karrikaetan eta plazaetan.

        22. Esan zaiezu bada zuk, Jeremias: Onela itz egiten du Jaunak: Gizasemeen gorputz illak egongo dirade etzinak lurrean, kanpoan, zimaurra bezela, eta belarra ebakitzen duenak botatzen duen bezela bere ostera elbitza, nork bildu dezan ez dagoela.

        23. Oiek esaten ditu Jaunak: Ez bedi gozatu jakintsua bere jakindurian; eta ez bedi ere gozatu sendoa bere sendotasunean, ez aberatsa bere aberastasunetan,

        24. Baizik gozatu nai dana, gozatu bedi ni ezagutzean, eta jakitzean ni naizala Jauna, urrikaltasunaren egillea, eta juizioarena, eta justiziarena lurrean, zeren oiek diraden nere gogoko gauzak, esaten du Jaunak.

        25. Ona emen non datozen egunak, esaten du Jaunak, zeñatan nik kontuak artuko dieztedan zirkunzidatuta dauden guztiai,

        26. Ejiptori, Judari, Idumeari, eta Ammonen eta Moaben semeai, eta eremuan bizi diraden, illea ebakia daramaten guziai, zeren baldin erreñu guziak badirade zirkunzidatu gabeak aragiaren aldetik, Israelko semeak dirade zirkunzidatu gabeak biotzean.

AMARGARREN KAPITULUA

        1. Aditu itzatzute Israelko etxekoak, Jaunak zuen gañean esan dituen itzak.

        2. Oiek esaten ditu Jaunak: Ez itzatzute imitatu erreñuetako oitura gaiztoak; eta etzaitezte ere zeruko siñaleen beldur izan, jentillak beldur izan oi diraden bezela.

        3. Zeren errietako legeak alperrak dirade, ikusirik otallutzalle bat ebakitzen duela aizkorarekin basoko zuaitz bat, eta bere eskuarekin landutzen duela:

        4. Zillar, eta urrearekin apaintzen du. Iltzeakin tinkatzen du, mallukiaren otsakin, askatu ez dedin.

        5. Otallu au zuzena irten da, palma baten ondoa bezela; baña ez du itzik egiten, eta artzen dute, eta eramaten dute nai duten tokira, zeren bera berez ez diteke mugitu. Alako gauzaen beldurrikan, bada, ez ezazute iduki, zeren ez onik, ez gaitzik ez dezaketen egin.

        6. O Jauna! Ez dago zure antzekorikan batere. Andia zera zu, eta andia da zure izenaren eskubidea.

        7. Zeñ ez da zure beldur izango, o erreñuetako erregea? Zeren gloria zurea dan. Errietako jakintsu guztien artean, eta erreñu guztietan ez dago zure antzekorik batere.

        8. Barbull, eta zentzugabekotzat ezagutuak geldituko dira guztiak. Adoratzen duten zurak, beren urgulleria erakusten du.

        9. Tarsistik ekartzen da zillarra plantxa biribilduetan, eta urrea Ofaztik. Langillearen eta zillargillearen eskuak landutzen du. Gero jazintoz, eta purpuraz jantzitzen da. Langilleen lana da ori guzi ori.

        10. Baña Jauna da Jaungoiko egiazkoa, bera da Jaungoiko bizia, eta betiko erregea. Bere aserrera dardaratuko da lurra, eta bere arretondoari ezin begiratuko diote erreñuak.

        11. Ala bada itz egingo diezute: Zeruak eta lurra egin ez dituzten jainkoak galduak izan bitez lurraren gañetik, eta zeruaren azpian dauden gauzen artetik.

        12. Jauna da bere eskubidearekin lurra egin zuena, bere jakinduriarekin zuzendu zuen mundua, eta zabaldu zituen zeruak bere aditzarekin.

        13. Boz bakar batekin biltzen du zeruan, uren ugaritasun andi bat, eta jasotzen ditu lurraren ertzetik odeiak. Euri biurtzen ditu oñazkarrak, eta tximistak, eta ateratzen du aizea bere gordelekuetatik.

        14. Gizon guzia zentzugabea egin zan bere jakinduria idoloenarekin. Idoloaren irudia bera da egin duen guztiaren lotsaria. Bada irudi uts bat da egin duena, anima gabeko gorputz bat.

        15. Utsa balio duten gauzak dirade, eta obra farragarriak: guztiak galduko dirade, bisitatuak diraden denboran.

        16. Ez, ez da gauza oiek bezelakoa, Jakobi suertean kabitu zion Jaun hura; bada bera da, egiñak izan diraden gauza guztien egillea, eta Israel da bere herenziaren tokamena. Bere izena da ejerzituen Jauna.

        17. O zuk Jerusalen, laster etsaiz ingurutua arkitu zerana, onezkero bildu ziñitzake lur guztitik zure idoloak, zure lotsaria;

        18. Zeren begiratu ezazu zer esaten duen Jaunak: Jakin ezazu nik oraingo aldian urrutira aurtikiko ditudala lur onetan bizi diradenak; eta atsekabetuko ditut alako moduan, non, batek ere ez duen igesik egingo.

        19. Orduan deadarrez esango dezu: Ai nere doakabea nere naigabean! Txit andia da nere zauria. Baña zorigaitz au, esaten diot gero nere buruari, neronek ekarri det, eta ala irago bear det.

        20. Nere etzauntza arrasatua izan da, urratuak bere sokak. Nere semeak alde egin dute nigandik, eta ez dirade agiri. Ez da onezkero iñor ere gelditzen, berriz nere etzauntza jasotzeko, eta altxatzeko nere dendak.

        21. Zeren artzai guztiak zentzugabero ibilli dira, eta ez dira joan Jaunaren ondoren. Argatik arkitu ziran aditza gabetanik, eta beren artalde guztia barreiatua izan zan;

        22. Zeren ona non aditzen dan boz bat, eta ots andi, ifarraldetikan datorrena, Judako erriak eremu eta dragoien toki egiñik ipintzeko.

        23. Ongi ezagutzen det, o Jauna, ez dagoela gizonaren nai bakarrean bere bidea zuzentzea; eta ez dagokio ere gizonari ibiltzea, ezta zuzentzea ere bere pausoak.

        24. Kastigatu nazazu, o Jauna, baña izan bedi zure erabaki beraaren araura, eta ez zure aserrearen araura, utsera biurtu ez nazazun.

        25. Baizik obekiago isuri ezazu zure aserrea ezagutzen etzaituzten erreñuen gañera, eta zure izen santuari ots egiten ez dioten probinzien gañera; berak Jakoben kontra jarri diran ezkero, eta bera iretsi duten ezkero; eta ezereztu duten ezkero, eta bere gloria guztia desegin duten ezkero.

AMAIKAGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi zuzendu zion itza, esaten zuela:

        2. Aditu itzatzute elkartasun onen itzak, eta adirazi zazkiezute Judako gizonai, eta Jerusalenen bizi diradenai;

        3. Eta zuk, o Jeremias, esango diezu: Oiek esaten ditu Israelko Jaun Jainkoak: Madarikatua izan bedi, elkartasun onen itzak aditzen ez dituen gizona;

        4. Nik egin nuen elkartasuna zuen gurasoakin, atera nituenean Ejiptoko luretik, labe erazeki artatik, eta esan nien: Aditu ezazute nere boza, eta egin ezazute nik agintzen dizutedan guztia, eta ala zuek izango zerate nere erria, eta ni izango naiz zuen Jaungoikoa;

        5. Berriztatzeko eta kunplitzeko zuen gurasoai egin nien juramentua emateko lur bat, eznea, eta eztia dariozkiona, gaurko egunean kunplitua ikusten dan bezela. Zeñatara nik Jeremiasek erantzun, eta esan nuen: Ala izan bedi, o Jauna!

        6. Orduan esan zidan Jaunak: Predikatu eta adirazi itzatzu boz goratuan itz guzi oiek Judako errietan, eta Jerusalengo plazaetan, esaten dezula: Aditu itzatzute elkartasun onetako itzak, eta zaitu itzatzute;

        7. Zeren ni beti egon naiz esaten zuen gurasoai Ejiptotik atera nituen egunetik oneraño, adirazten, eta esaten diedala aspertu gabe: Aditu ezazute nere boza.

        8. Baña etzuten aditu, eta etzituzten ere zeartu beren belarriak nere itzaganontz; baizik bakoitzak jarraitu ziezten bere biotz biurriaren gura gaiztoai, eta bota nituen beren gañera, zaitzeko agindu nien, eta zaitu etzuten elkartasun artan eskribituak zeuden gaitz guztiak.

        9. Eta andikan laster esan zidan Jaunak: Judako gizonetan, eta Jerusalenen bizi diradenetan konjurazio bat arkitu da.

        10. Berak itzuli dira beren gurasoen anziñako gaiztakerietara, zeñak etzien obeditu nai nere itzai. Oiek ere, aiek bezela, joan dirade jainko arrotzen ondoren berak adoratzeko. Eta Israelko etxeak, eta Judako etxeak ausi zuten nere elkartasuna, beren gurasoakin nik egin nuen elkartasuna.

        11. Argatik oiek esaten ditu Jaunak: Ona emen non nik aurtikiko ditudan atsekabeak, zeñatatik ezin libratuko diraden; eta deadarrez ots egingo didate neri, baña nik ez ditut adituko.

        12. Orduan Judako erriak, eta Jerusalenen bizi diradenak joango dira, eta deadarrez ots egingo die, libazioak eskeñi ziozkaten jainkoai, eta oiek ez dituzte salbatuko atsekabeko denboran.

        13. Zeren jakiña dan, zure jainkoak, o Juda, ziradela zure erriak adiña; eta zuk, o Jerusalen, jaso ziñituela zure karrika guzietan lotsarizko aldareak, idoloai doañak eskeñtzeko aldareak.

        14. Orain bada ez daukazu zuk zertan erregutu erri augatik; eta ez ezazu ere egin bere alde oraziorik, ez eskaririk, zeren nik ez ditudan adituko ots egiten didatenean beren atsekabeko unean.

        15. Nola da erri orrek, zeñ zan nere erri maitea, egin duela anbeste gaiztakeria nere Etxean? Eskeñitako aragiak garbituko al zaituzte zure gaiztakerietatik, zeñtzuetan gozatu zeran?

        16. Jaunak eman zizun olibo ugari, eder, frutu-emalle, eta gozagarriaren izena; baña gero bere itz baten bozera su andi bat erazeki zan oliboan, eta erre ziran bere besanga guziak.

        17. Eta plantatu zinduen ejerzituen Jaunak, erabaki zituen atsekabeak zure kontra, Israelko etxeak eta Jakoben etxeak egin zituzten gaiztakeriakgatik neri aserretu erazitzeko, idoloai doañak eskeñtzen ziozkatela.

        18. Baña zuk, o Jauna, ikusi erazi ziñidan, eta ezagutu nuen, zuk orduan erakutsi ziñizkidan beren asmazio gaiztoak.

        19. Eta ni nintzan, iltzera eramana dan bildots otsan bat bezelakoa, eta ez nuen ezagutu, nere kontrako asmazioetan zebiltzala, esaten zutela: Eman dizaiogun egurra ogiaren lekuan, eta arras kendu dezagun bizien lurretik; eta bere izenaren oroipenik ez bedi onezkero geiago gelditu.

        20. Baña zuk, o ejerzituen Jauna, juzgatzen dezuna justiziarekin, eta probatzen dituzuna biotzak eta gurak; zuk egingo dezu nik ikusi zaitzadala beren bengantza artzen; zure eskuetan nere gauza jarri dedan ezkero.

        21. Argatik onela itz egiten diote Jaunak Anatoten bizi diraden, eta zure bizitzaren kontra asmazioetan dabiltzanai, eta esaten dizutenai: Ez ezak profetizatu Jaunaren izenean, gure eskuetan illa izan nai ez badek.

        22. Ona emen bada ejerzituen Jaunak esaten duena: Jakin ezazu, nik kastigatuko ditudala. Beren gazteak ezpataren puntan illak izango dirade, eta beren semeak, eta alabak galduko dira gosez;

        23. Beren kutsurikan batere gelditu gabe; zeren nik aurtikiko ditut zorigaitzak Anatoten bizi diradenen gañera, berai kontuak artzeko denbora allegatzen danean.

AMABIGARREN KAPITULUA

        1. Egia guziarekin, Jauna, ezagutzen det justoa zerala zu, gauza batzuen arrazoia eskatzen ausartatzen banaiz ere. Alaere nik esango dizut nere keja bat, nere iritzian justoa dana. Zergatik gaiztoai guztiak ongi irtetzen die, eta ongi bizi dirade fedea ausitzen, eta obra gaiztoak egiten dituztenak?

        2. Zuk ipiñi ziñituen munduan, eta berak sustrai sendoak bota zituzten. Aziaz dijoaz, eta frutuak ematen dituzte. Maiz beren ezpañetan zarabiltzate; baña beren biotzak txit urrutian daude zugandik.

        3. Ni berriz, o Jauna, ezagutzen nazu, ikusi ninduzun, eta obretatikan dakizu nolakoa dan nere biotza zuganako. Bildu itzatzu, artalde bat sakrifikatua izateko bezela, eta iduki itzatzu berezian ilkintzako egunerako.

        4. Noizarteraño egongo da lurra negarrez, eta leortuko da belarra alderri guztian, bertan bizi diradenen gaiztakeriagatik? illak izan dirade zamariak eta egaztiak, zeren berak esan zuten: Ez du Jaunak gure atzena ikusiko.

        5. Baldin zu, erantzuten du Jaunak, oñazko jendearekin zijoazenean nekau baziñan, nola elean egin zenezake zaldizkoakin? Eta beldurrikan gabe egon ez bazera pakeko lur batean, zer egingo dezu, Jordanen bizi diradenen urgulleriaren erdian?

        6. Eta baldin zure anaiak, eta zure aitaren etxeak gerran egin badizute, eta zure kontra deadar andiak egin badituzte, etzaiezu berai sinistu amorioarekin itz egiten dizutenean ere.

        7. Berak kastigatzeko, esaten du Jaunak, nere etxea utzi det, eta gelditu naiz nere soroa gabetanik. Nere animako gozotasuna zana, ipiñi det bere etsaien eskuetan.

        8. Nere soroa itzuli da neretzat, leoe bat larrartean bezela, altxatu du boza nere kontra; argatik aier izan natzaio.

        9. Nere soroa neretzat al da, asko koloretako egaztia bezela? Bera al da egazti pintanua bezela? Atozte lurreko pisti guztiak, zoazte korrika bera iretsitzera.

        10. Asko artzaik arras desegin dute nere mastia, nere soroa zapaldu dute, ni bere jabe nintzan toki atsegintsua, biurtu dute eremu soill.

        11. Arrasatu dute, eta berak niganontz itzultzen ditu bere begi, malkoz beteak. Txit mortu biurtua dago Judako lur guztia. Ez dagoelako iñor ere bere biotzean oartzen danik.

        12. Eremuko bide guztietatik etorri dirade ondamentzalleak, zeren Jaunaren ezpata ibilliko dan ondamenak egiñaz lurraren muga batetikan besteraño. Ez dago pakerikan, bizi dan batentzat ere.

        13. Garia erein zuten, eta arantzak ebaki zituzten soro baten jabe egin dirade, baña ez diote onik batere ekarriko, nastuak geldituko zerate, utsera biurtuko da zuen frutuen itxedopena, Jaunaren aserrearen sumintasunagatik.

        14. Baña oiek esaten ditu Jaunak nere aldeko txit gaiztoen kontra, zeñak sartzen diraden nik Israelko nere erriari eman nion soroan: Jakin ezazute nik aterako ditudala berak beren lurretik, eta aterako dedala beren erditik Judako etxea.

        15. Baña berak desegitzen ditudanean, gero biguñduko naiz, eta urrikalduko naiz berakin, eta berriz jarriko ditut bakoitza bere soroan, eta bakoitza bere lurrean.

        16. Eta baldin berak, erakutsiak artuta ikasiko balute nere erriaren legea, alako moduan, non, beren juramentuak egiten dituztela nere izenean, esaten dutela: Jauna bizi dan bezela; berak nere erriari Baalgatik juramentu egiten erakutsi zioten bezela; orduan nik egotez jarriko ditut nere erriaren erdian.

        17. Baña adituko ez banindute, aterako det sustraitik jende hura, eta osotoro desegingo det, esaten du Jaunak.

AMAIRUGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak onela itz egin zidan: Zoaz, eta erosi ezazu liñozko faja bat, eta lotu ezazu gerria berarekin, eta uretan ez dezu sartuko.

        2. Erosi nuen bada faja, Jaunaren agintearen araura, eta lotu nuen berarekin gorputza gerritik.

        3. Eta berriz itz egin zidan Jaunak, esaten zuela:

        4. Kendu ezazu erosi zenduen eta gerriaren gañean lotuta daukazun faja, eta jaiki zaite, eta zoaz Eufratesera, eta ezkutatu ezazu an aitz baten zuloan.

        5. Joan nintzan bada, eta ezkutatu nuen Eufratesen aldean, Jaunak agindu zidan bezela.

        6. Egun asko igarota, Jaunak esan zidan: Jaiki zaite, eta zoaz Eufratesera, eta artu ezazu, nik an ezkutatzeko agindu nizun faja.

        7. Joan nintzan bada Eufratesera, eta idiki nuen zuloa, eta atera nuen faja, ezkutatu nuen tokitik, eta arkitu nuen zegoala usteldua, alako moduan, non, etzan ezertarako ere gai.

        8. Orduan itz egin zidan Jaunak, esaten zuela:

        9. Oiek esaten ditu Jaunak: Onela usteldua izan dedilla egingo det nik Judaren andiustea, eta Jerusalenen urgullu andia.

        10. Jende txit gaizto au, nere itzik aditu nai ez duena, eta bere biotz gaiztoaren erara dabillana, eta jainko arrotzen ondoren joan dana berak serbitu eta adoratzeko, etorriko da izatera, ezertarako gai ez dan faja ori bezelakoa.

        11. Eta ori, nola gizonaren gerrian estu lotutzen dan faja bat, ala lotu nuen nik estu nerekin, esaten du Jaunak, Israelko etxe guztia, eta Judako etxe guztia, izan zitezen nere erria, eta izan nendin ni an ezagutua, alabatua, eta gloriaz betea; eta alaere berak ez ninduten aditu nai.

        12. Argatik itz oiek esango dieztezu: Oiek esaten ditu Israelko Jaun Jainkoak: Upadi guztiak ardoz beteak izango dirade. Eta berak erantzungo dizute: Ez al dakigu guk, urte ugarietan upadi guztiak ardoz betetzen diradela? Eta zuk orduan esango diezu:

        13. Ala itz egiten du Jaunak: Begira bada, nik ordikeriaz beteko ditut lur onetan bizi diraden guztiak, eta Dabiden jatorriko errege, bere tronuaren gañean eseriak daudenak, eta apaizak, eta profetak, eta Jerusalenen bizi diraden guztiak,

        14. Eta barreiatuko ditut erreñuen artean, esaten du Jaunak, berezitzen dedala anaia bere anaiagandik, eta gurasoak beren semeakgandik. Ez diet barkatuko, eta ez naiz ere biguñduko, eta ez naiz urrikaltasunera mugituko berak desegin gabe utzitzeko.

        15. Aditu ezazute bada, eta entzun arretarekin: Etzaitezte urgullutu, zuen indarretan itxedotzen dezutela, zeren itz egin duena Jauna dan.

        16. Bestera, gloriaz bete ezazute zuen Jaun Jainkoa, damutu zaitezte, atsekabeko illuntasunak etorri ditezen baño lenago, eta zuen oñak beaztopo egin dezaten baño lenago odeiz beteriko mendietan, orduan itxedongo dezute argia, eta Jaunak eriotzaren itzal, eta illuntasun biurtuko du.

        17. Onetan obedezitzen ez badezute berriz, nere animak ezkutuan negar egingo du, zuen urgulleria ikusirik. Negar mingoitzak egingo ditu, eta nere begiak malkozko errekak botako dituzte, Jaunaren artaldea katibu jarria izan dalako.

        18. Esan zaiezu Erregeari, eta Erregiñari: Umillatu zaitezte, eseri zaitezte lurrean, zeren onezkero zuen gloriako koroea burutik erortzeko zorian daukazuten.

        19. Egoealdeko erriak itxiak daude, eta ez dago berak idiki ditzakenik. Judako tribu guztia bere lurretik kanpora eramana izan da, eta guztiak irago dirade toki batetikan bestera.

        20. Jaso itzatzute begiak, eta begiratu ezazute, o zuek Egerdiko aldamenetik zatoztenak. Non da, esango diozute Jerusaleni, zure kontura utzi zatzun artalde hura, aberedi eder hura?

        21. Zer esango dezu, Jaungoikoak zuri kontuak artzeko ots egiten dizunean? Zeren zuk zerorrek eman ziñiezten erakutsiak etsaiai zure kontra, eta arkitu ziñituen zure galmenerako. Nola bada etzaituzte arrapatuko, aurregiten ari dan adre batenak bezelako oñazeak?

        22. Eta baldin zure biotzean esango bazeneza: Zergatik neri alako gauzak gertatu zazkit? Jakin ezazu zure gaiztakerien ugaritasunagatik agirian gelditu diradela zure lotsagarriak, eta zikinduak zure oñak.

        23. Etiope beltxa aldatu al balezake bere larrua, edo leoearreak bere natu asko eratakoak, zuek ere ongi egin alko dezute, egonik gaitzera oituak.

        24. Eta argatik, esaten du Jaunak: Nik barreiatuko ditut, aizeak eremura daraman lasto txetua bezela.

        25. Au da zuri gertatuko zatzuna, eta nigandik artuko dezun ordaña, esaten du Jaunak, nerekin aztu ziñalako, eta itxedon zenduelako gezurrean:

        26. Argatik nik neronek agertu nituen zure zikinkeriak zure arpegiaren aurrean, eta agirian gelditu zan zure lotsaria,

        27. Zure adulterioak, eta zure garra gura gaiztoetarako; atzenik, zure aragizko bekatuaren gaiztakeria. Kanpoan, eta muñoen gañean ikusi nituen nik zure gauza nazkagarriak. Jerusalen doakabea! Eta oraindikan ere etzera garbitu naiko, neri beti jarraitzen didazula? Noizarteraño zaude au egiteko zai?

AMALAUGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi leortearen gertakariaren gañean esan ziozkan itzak.

        2. Judea dago lutuz estalia; eta bere ateak desegiñak, eta lurrera aurtikiak, eta Jerusalenek jasotzen du deadarra zeruaren goiraño.

        3. Nagusiak bialtzen dituzte beren morroiak uraen billa. Badijoaz oiek ateratzera, eta ez dute arkitzen, eta itzultzen dirade ontzi utsakin nastuak, eta atsekabetuak eta beren buruak estalita.

        4. Lurrak laborerik eman ez duelako euririk ezagatik, nekazariak, beera begira jarrita, estaltzen dituzte beren buruak:

        5. Orein emeak berak ere, semea kanpoan eginda gero, utzitzen du umea, belarrik ez dagoelako,

        6. Eta basoastoak aitzen gañean jartzen dirade, eta berakganontztutzen dute aizea, sugulnak egiten duten bezela, eta beren begietako argia lausotu da, belarrik ez dagoelako.

        7. Gure gaiztakeriak gure kontra deadarrez badaude ere, zuk, o Jauna, urrikaltasunarekin begiratu zaguzu zure izen santuaren amorioagatik, zeren maiz zugandik iges egin degu, eta egin ditugu zure kontra bekatu txit andiak.

        8. O Israelen itxedopena, eta bere Salbatzallea atsekabeko denboran! Zergatik egongo zera zure lur onetan arrotz bat bezela, eta gaua iragotzeko bakarrik gelditzen dan bideante bat bezela?

        9. Zergatik izango zera zure erriarentzat, orra ta onara dabillan gizon bat bezelakoa; edo bera salbatzeko indarrik ez daukan agintari bat bezelakoa? Dana dala zu, o Jauna, gure artean bizi zera, eta guk daramagu zure erriaren izena. Ez gaitzatzu bada utzi.

        10. Oiek esaten diozka Jaunak, orra erri, beti oñak mugitzen alako moduan zalea danari, eta aspertu ez danari, eta Jaungoikoari gogoa bete ez dionari. Orain oroituko da Jauna bere gaiztakeriakin; eta artuko dio bere bekatuen kontua.

        11. Eta Jaunak esan zidan: Ez zadazu egin erri onen onerako erregurikan.

        12. Barau egiten dutenean, ez ditut adituko beren orazioak; eta eskeñtzen badituzte holokaustoak, eta doañak, ez ditut ontzat artuko; baizik desegingo ditut ezpatarekin, gosearekin, eta izurriarekin.

        13. Orduan esan nuen nik: Ah! Ah! Ah! Jaun Jainkoa! Profetak esaten die: Etzaitezte beldur izan, ez dezute zuek ikusiko etsaiaren ezpatarikan. Ez da ere goserik zuen artean izango; baizik Jaunak emango dizute pake egiazko bat toki onetan.

        14. Eta Jaunak esan zidan: Gezurrarekin adirazten dituzte etorkizunak nere izenean profeta oriek. Ez ditut nik bialdu, eta ez diet ere ezertxo agindu, eta ez diet ere itzik egin. Adirazten dizkizute profeziatzat ikusketa gezurrezkoak, eta aztinantzak, eta asmazioak, eta beren biotzetako iduripenak.

        15. Argatik oiek esaten ditu Jaunak, nere izenean profetizatzen duten profetakgatik, nik bialdu gabe, esaten dutela: Ez da etorriko ezpatarik, ez goserik lur onen gañera. Ezpataren puntarekin eta gosez illak izango dirade alako profetak.

        16. Eta oiek profetizatzen zien errietan bizi diradenak, izango dira aurtikiak Jerusalengo kaleetatik, gosez eta ezpataren puntaz illak berak, eta beren emazteak, eta beren seme ta alabak, eta ez da egongo nork obian sartu ditzan; eta beren gañera isuriko det beren gaiztakeriaren kastigua.

        17. Eta zuk bitartean itz oiek esango dieztezu: isuri bitzate nere begiak aspertu gabe malkoak gau ta egun, zeren Jerusalen, nere erriko alaba birjiña, arkitzen dan atsekabe txit andi batean, zauri txit gaizto batekin.

        18. Kanpora ateratzen banaiz, ez det nik besterik ikusten baizik, ezpataz iragoa izan dan jende baten gorputz illak. Errian sartzen banaiz, ona emen jendea gosez iragoa. Profeta eta apaizerañokoak dirade katibu eramanak erri ezezagun batera.

        19. Zuk, o Jauna, Juda osotoro utzi al dezu? Edo Sioni zure animak nazkaz begiratzen al dio? Zergatik bada azotatu gaituzu alako gogortasunarekin, non, ez zagun gelditzen zauri gabeko tokirik? Pakea itxedotzen degu, eta ez daukagu gauza onik batere; eta sendatzeko denbora da, eta ona emen non gauden guziok nastuak.

        20. O Jauna, ezagutzen ditugu gure egite biurriak, eta gure gurasoen gaiztakeriak. Zure kontra bekatu egin degu.

        21. Ez zaguzu utzi lotsarian erortzen, o Jauna, zure izenaren amorioagatik. Ez ezazu utzi desonratuak izan gaitezela; eta gutxitan idukia izan dedilla tenploa, zeñ dan zure gloriako tronua. Oroitu zaite aurrerakoan ere idukitzeaz zure anziñako elkartasuna gurekin.

        22. Zer bada? Jendeen idoloen artean al dago nork eman dezan euria? Edo berak zeruetatik bialdu al dizakegute ura? Ez al zera zu bialtzen dezuna gure Jaun Jainkoa, zeñagan guk itxedotzen degun? Bai, zeren gauza guzti oiek egin dituzuna, zu zeran.

AMABOSGARREN KAPITULUA

        1. Orduan esan zidan Jaunak: Moises eta Samuel arrean jarriko balitzazkit ere, ez liteke zeartuko nere anima erri onen alde; aurtiki itzatzu nere aurretik, kanpora joan ditezela.

        2. Eta esango balizute: Nora joango gera? Erantzungo diezu: Oiek esaten ditu Jaunak: izurriz iltzeko dagoena, bijoa iltzera, ezpataren puntaz illa izateko dagoena, ezpatara; gosez il bear dana, gosez illa izan bedi: mendeko izateko dagoena, bijoa katiberiora.

        3. Eta lau kastigu motarekin kastigatuko ditut, esaten du Jaunak, illak izango dirade ganibetakin, txakurrak zatituko dituzte, eta iretsi ta desegin zeruko egaztiak, eta lurreko pistiak.

        4. Eta egingo det txit persegituak izan ditezela lurreko erreñu guztietan, Manases, Ezekiasen seme, Judako erregeagatik, Jerusalenen egin zituen gauza guztiakgatik.

        5. Zeren, zeñ zurekin urrikalduko da, o Jerusalen? Edo, zeñ tristetuko da zure amorioagatik? Edo, zeñ joango da zure pakeagatik erregututzera?

        6. Zuk utzi ninduzun, esaten du Jaunak, eta atsea itzuli ziñidan; eta nik luzatuko det nere eskua zure gañera, eta arras desegingo zaitut; aspertua nago zuri erregututzez.

        7. Eta ala nik, o Jerusalen, barreiatuko ditut zure semeak sardetxearekin lurraren mugetaraño; egin nituen nere errian ilkintzak eta ondamenak; eta onekin guzi onekin ere, bere bide gaiztoetatik ez dirade atzera biurtu.

        8. Nik egin det beren artean andre alargun geiago, itsasoak dauzkan ondarrak baño. Bialdu det beren kontra nork egunaren erdian bertan il dizaiezten amai beren semeak, zabaldu det errien gañean batbatean izua.

        9. Erkitu zan zazpi seme egin zituen ama; desalaitu zan bere anima, ezkutatu zitzaion eguzkia oraindikan eguna zala, nastua eta lotsaz betea gelditu zan, eta beragandik gelditzen diran semeak nik emango ditut, ganibetaz iragoak izan ditezen beren etsaien aurrean, esaten du Jaunak.

        10. Ai ene amatxo, zeñ doakabea naizan ni! Zergatik argitara eman ninduzun, naizen bezela, kontradikzioko gizon bat, eleko gizon bat lur guzti onetan? Ez det nik dirurikan eman irabazian, eta neri ere ez dit iñork eman, eta alaere guztiak madarikatzen naute.

        11. Orduan Jaunak erantzun zidan: Nik juramentu egiten det, doatsua izango zerala emendikan aurrerako zure bizitzan, nik lagunduko dizudala atsekabeko denboran, eta naigabeko denboran zaituko zaitudala zure etsaien kontra.

        12. Burnia elkartuko al da ifarreko burniarekin? Eta bronzea bronze hurarekin?

        13. O Jerusalen, nik emango eta utziko det doan arrapatuak izan dizazkizutela zure aberastasunak, eta zure tesoroak, egin dituzun bekatu guztiak gatik, eta zure mugen barrenen dauzkazun idolo guztiakgatik;

        14. Eta ekarriko ditut zure etsaiak, ezezaguna zatzun lur batetik; zeren erazeki dan nere sumintasuneko sua, zeñak bere garrakin erreko zaituzten.

        15. Zuk, o Jauna, dakizu nere obengabetasuna, oroitu zaite nerekin, eta zaitu nazazu, eta gorde nazazu persegitzen nautenakgandik. Ez ezazu luzatu neri laguntzea. Ongi dakizu, zure amorioagatik lotsariak irago ditudala.

        16. Nik arkitu nuen zure itza, eta berarekin bazkatu nintzan, eta zure itzean arkitu nuen nere gozotasuna, eta nere biotzeko bozkarioa, zeren nik daramat zure profetaren izena, o ejerzituen Jaun Jainkoa.

        17. Isekarien batzarretxarretan ez nintzan eseri; eta ez nintzan ere urgullutu zure eskuak egin zuenarekin; bakartxorik nengoan, zeren zuk itz keñatzallez bete ninduzun.

        18. Zergatik nere oñazea, beti irautzen duena egin da, eta nere zauri itxedopengabekoarentzat ez dago sendagarririk? Bera egiña izan da neretzat, ur asko engañatzalle batzuek bezela; zeñaen uberatik beldurrez irago bear dan.

        19. Argatik onela itz egiten du Jaunak: Nigana biurtzen bazera, nik aldatuko zaitut; eta nere aurrean sendo eta errutsu egongo zera, eta badakizu berezitzen baliotsua zatarragandik, zu izango zera orduan beste nere ao bat bezelakoa. Orduan berak zugana itzuliko dira erreguakin, eta zu etzera itzuliko berakganontz;

        20. Baizik egingo det nik izan zaitezela erri orrentzat bronzezko murru sendo bat. Berak zure kontra gudan ariko dirade, baña ez dirade garai jarriko; zeren ni zurekin nagoen salbatzeko, eta libratzeko, esaten du Jaunak.

        21. Nik libratuko zaitut bada gaiztoen eskutik, eta salbatuko zaitut sendoen mendetik.

AMASEIGARREN KAPITULUA

        1. Itz egin zidan gero Jaunak, esaten zidala:

        2. Ez dezu emazterik artuko, eta ez dezu idukiko semerik, ez alabarik toki onetan.

        3. Zeren oiek esaten ditu Jaunak toki onetan jaioko diran seme, eta alaben gañean, eta berak egingo dituzten amaen gañean, eta alderri onetan berakgandik sortuak izango diraden aitaen gañean:

        4. Gaitz mota askorekin ilko dirade, eta ez da berak gatik negarrik egingo, eta ez dirade ere obituak izango, egongo dirade etzunik lurraren gañean zimaurra bezela, eta izango dirade ezpataz eta gosez desegiñak, eta beren gorputz illak izango dirade zeruko egaztien, eta lurreko pistien bazka.

        5. Zeren oiek esaten ditu Jaunak: Etzera sartuko illaren etxeko janedanera, eta etzaiete ere joan damuaren partalea emateko, ez berak gozatzera, zeren nik, esaten du Jaunak, erbestetu ditut erri onetatik nere pakea, urrikaltasuna, eta biguñtasunak.

        6. Eta ilko dirade andiak eta txikiak alderri onetan, eta ez dirade obiratuak izango, eta ez da ere berakgatik negarrik egingo. Ez da ere egongo nork epaiak egin bere gorputzean, ez nork burua moistu berakgatik.

        7. Eta beren artean ere ez da iñor egongo, ogia txikituko duenik, bere illagatik negarrez dagoena gozatzeko, eta beren aitaren eta beren amaren eriotza gatik negarrez daudenai ere ez diote edaririk emango berak gozatzeko.

        8. Etzera ere sartuko janedana dagoen etxean, berakin eseritzeko, eta jateko eta edateko;

        9. Zeren oiek esaten dituen ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Jakin ezazu, nik zuen begietan eta zuen egunetan erbestetuko dedala toki onetatik gozotasunaren boza, eta bozkarioaren boza, eta esposoaren boza, eta esposaren boza.

        10. Eta adirazten diozkazunean erri orri gauza guzti oiek, eta berak esaten dizutenean: Zergatik esan du Jaunak aurtikiko dituela gure kontra gaitz guzi ain andi oiek? Zeñ da gure gaiztakeria? Eta, zer bekatu da gure Jaun Jainkoaren kontra egin deguna?

        11. Zuk erantzungo diezu: Zeren zuen gurasoak utzi ninduten, esaten du Jaunak, eta joan ziraden jainko arrotzen ondoren, eta serbitu eta adoratu zituzten, eta utzi ninduten ni, eta nere legea etzuten zaitu.

        12. Eta zuek zuen gurasoak baño oraindikan gaizkiago egin dezute, zeren ikusia dagoen bakoitzak jarraitzen diola bere biotz gaiztoaren usteltasunari, neri ez obeditzeagatik.

        13. Eta ala nik aurtikiko zaituztet lur onetatik, zuek eta zuen gurasoak ezagutu gabeko beste batera, non gau ta egun ariko zeraten serbitzen jainko arrotzak, zeñak beñere ez dizuten utziko atsedenez egoten.

        14. Ona emen non etorriko dan denbora, esaten du Jaunak, zeñean ez dan berriz esango: Bizi da, Israelko semeak Ejiptoko lurretik atera zituen Jauna;

        15. Baizik: Bizi da Israelko semeak atera zituen Jauna ifarraldeko lurretik, eta alderri guzti aietatik, zeñatatik barreiatu zituen. Eta nik berriz ekarriko ditut beren gurasoai eman nien beren lur onetara.

        16. Ona emen non nik bialduko ditudan asko arraitzalle, esaten du Jaunak, zeñak atxituko dituzten; eta bialduko ditut gero asko eiztari, zeñak arrapatuko dituzten mendi guztietatik, eta muño guztietatik, eta aitzetako lizeetatik.

        17. Zeren nire begiak beren bide guztietara begira dauden; batere ez dago nere begirakuneetatik ezkutatua; nola ez dan egon beren gaiztakeria nere begietatik ezkutatua.

        18. Baña aurrena pagatuko diet, beren gaiztakeria eta bekatuak diña diradenen bi alditan anbat, zeren kutsutu duten nere lurra aragi ilki, beren idoloai eskeñitakoakin; eta bete duten nere soroa beren gauza nazkagarriakin.

        19. O Jauna, nere sendotasuna, eta nere indarra, eta nere igestokia atsekabeko denboran, zugana etorriko dirade jendeak lurraren atzeneko mugetatik, eta esango dute: Egiaz gure gurasoak iduki zituzten berakin gezurra eta urgulleria, zeñak utsa balio izan zieten.

        20. Gizon batek bere Jaungoikoak egin al litzake? Ez, oiek ez dirade Jaungoikoak.

        21. Argatik ona emen non nik orain ziertotzat iduki eraziko diedan, erakutsiko dieztet nere eskubidea, eta nere sendotasuna, eta ezagutuko dute nere izena dala Jauna.

AMAZAZPIGARREN KAPITULUA

        1. Judaren bekatua eskribitua dago burnizko lumarekin, eta diamantezko puntarekin itsatsia bere biotzeko olaren gañean, eta bere aldareen aldamenetan.

        2. Bere semeak oroitu diraden ezkero beren aldareakin, eta beren besoakin, eta mendi goratuetan dauden zuaitz ostotsuakin.

        3. Eta eskeñtzen dituzten ezkero doañak kanpoetan, nik egingo det, kenduak eta arrapatuak izan dizazkizula zure azienda, eta zure tesoro guztiak, eta zure toki goratuak, zuk, o Juda, zure lur guzietan egindako bekatuakgatik.

        4. Eta geldituko zera, nik eman nizun herenzia gabetanik; eta jarriko zaitut zure etsaien mendeko eginik, ezagutzen ez dezun lur batean; zeren zuk biztu dezun nere aserreko su, beti erazekia egongo dana.

        5. Oiek esaten ditu Jaunak: Madarikatua izan bedi, beste gizon bategan itxedotzen duen gizona, eta ez Jaungoikoagan, eta eldutzen diona aragizko beso bati; eta bere biotzari Jaunagandik alde erazitzen diona.

        6. Zeren izango dan eremuko millazkia bezela, eta ez da baliatuko gauza onarekin, datorrenean, baizik biziko da eremuko leortasunean, lur gazi, eta iñor bizi ez litekeanean.

        7. Bestera, doatsua, bere ustea Jaungoikoagan jarria daukan gizona, eta zeñaen itxedopena Jauna dan.

        8. Zeren izango dan erreka bazterrean ipintzeko aldatua izan dan zuaitza bezela, zeñak luzatzen dituen bere sustraiak ezetasunerontz, eta ala ez du beldurrik idukiko udako leortea datorrenean. Eta bere ostoak, beti berdeak egongo dirade, eta ez dio gaitzik egingo leorteak, eta ez dio ere iñoiz utziko, frutuak emateari.

        9. Baña, ai! gaiztoa da gizon guztien biotza, eta ezagutu eziña: nork iduki dezake bere berri?

        10. Ni Jauna naiz biotzen berri dakidana, eta esamiñatzen ditudana beren gurak, eta ematen diot bakoitzari ordaña, bere irabaziaren araura, eta bere obren frutuaren neurrian.

        11. Nola berak etzituen ipiñi, arraultzak txito egiten dituen eperrak, ala da, bide gaiztoetatik aberastasunak biltzen dituena. Bere egunen erdian utzi bearko ditu, eta beren atzenean ikusiko da bere zentzugabetasuna.

        12. O txit goratuaren gloriako tronua asieratik, gure santutasuneko tokia!

        13. O Jauna, Israelko itxedopena, zu utzitzen zaituzten guziak, nastuak geldituko dirade. Zugandik urrutira dijoazenak, izango dirade eskribatuak lurrean: utzi dutelako Jauna, ur bizien zaña.

        14. Sendatu nazazu, Jauna, eta sendatua geldituko naiz: salbatu nazazu, eta salbatua izango naiz, zeren nere gloria zu zeran.

        15. Ona emen non berak esaten didaten: Non dago Jaunaren itza? Kunplitu dedilla.

        16. Baña alaere ni ez naiz nastua gelditu, jarraitzen diotedala zure aztarnai, o nere Artzaia, zeren beñere ez nuen iduki, gizonaren egunaren gurarik, zuk badakizu. Nere ezpañakin adirazi nuena, beti zure aurrean zuzena izan zan.

        17. Etzatzakit bada arren neri beldurgarri izan zu, o Jauna, nere itxedopena atsekabeko denboran.

        18. Nastuak gelditu bitez persegitzen nautenak, eta ni ez nadilla nastua gelditu. Berak izutu ditezela, eta ni ez nadilla izutu. Bialdu ezazu beren gañera atsekabeko eguna, eta bi alditan anbateko azotearekin kastigatu itzatzu.

        19. Oiek esaten dizkit Jaunak: Zoaz, eta zaude erriko semerik geienen atean, zeñatatik sartzen eta irtetzen diran Judako erregeak, eta Jerusalengo ate guztietan,

        20. Eta esango diezu guztiai: Aditu ezazute Jaunaren itza, o Judako erregeak, eta zuek guztiok Jerusalengo erritar, ate oietatik sartzen zeratenak.

        21. Begiratu ezazute zer esaten duen Jaunak: Zaitu itzatzute zuen animak; eta ez itzatzute eraman kargak larunbateko egunean, eta etzaiezute ere sartu erazi Jerusalengo ateetatik.

        22. Eta ez itzatzute ere atera erazi kargak zuen etxeetatik larunbateko egunean; eta ez ezazute ere lanik batere egin. Santutu ezazute larunbateko eguna, zuen gurasoai agindu nien bezela.

        23. Baña berak etzuten nai aditu, ezta zeartu ere nere itzetarontz beren belarriak. Kontrara gogortu zuten beren lepoa ez neri aditzeagatik, eta nere erakutsirik ere ez artzeagatik.

        24. Alaere zuek aditzen banazute, esaten du Jaunak, alako moduan, non, ez dezuten sartzen kargarik erri onetako ateetatik larunbateko egunean, eta santututzen badezute larunbateko eguna, lanikan batere beretan egiten ez dezutela;

        25. Jarraituko diote erri onetako ateetatik sartzeari Erregeak, eta prinzipeak, esertzen diradela Dabiden tronuan, eta ibiltzen diradela zaldien gañean eta kotxeetan, ala berak, nola beren prinzipeak, Judako gizonak, eta Jerusalengo erritarrak; eta erri au egongo da betiko jendez betea.

        26. Eta etorriko dirade Judako beste errietatik, eta Jerusalengo inguruetatik, eta Benjaminen lurretik, eta lauetatik, eta mendietatik, eta Egoealdamenetik ekartzera holokaustoak, eta doañak, eta opariak, eta inzensoa, eta eskeñiko dituzte Jaunaren tenploan.

        27. Baña obeditzen ez badidazute larunbateko eguna santututzean, eta kargak ez erabiltzean, eta ez sartzean Jerusalengo ateetatik larunbateko egunean, nik su emango diet ate oiei; su bat, iretsiko dituena Jerusalengo ateak, eta iñork ere itzaliko ez duena.

EMEZORTZIGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi emandako agintea, esaten ziola:

        2. Zoaz, eta jetxi zaite eltzegille baten etxera, eta an adituko dituzu nere itzak.

        3. Jetxi nintzan bada eltzegille baten etxera, eta arkitu nuen ari zala lanean kurpill baten gañean.

        4. Eta egiten ari zan buztiñazko ontzia, bere eskuen artean desegin zan, eta bereala berriz egin zuen buztiñ lurrarekin berarekin, berak nai izan zuen erako beste ontzi bat.

        5. Orduan itz egin zuen Jaunak, eta esan zuen:

        6. Ez alko det nik egin zuekin, o Israelko etxea, eltzegille onek bere buztiñiarekin egin duen bezela, esaten du Jaunak? Jakin ezazute, eltzegillearen eskuetan buztiñia dana, ori zeratela zuek nere eskuetan, o Israelko etxea.

        7. Nik emango det batbatean nere sentenzia alderri baten kontra, eta erreñu baten kontra, arras ateratzeko, desegiteko, eta ezereztutzeko.

        8. Baña erreñu ark egiten badu bere bekatuen penitenzia, zeñakgatik nik eman nuen erabakia bere kontra; ni ere damutuko naiz, bere kontra egitea pensatu nuen gaitzarekin.

        9. Orobat batbatean tratatuko det alderri bat, eta erreñu bat fundatu, eta jartzearen gañean.

        10. Baña baldin onek gaizki egiten badu nere begien aurrean, alako moduan, non, ez duen aditzen nere boza, ni damutuko naiz, egingo niola esan nien onarekin.

        11. Zuk bada orain esan zaiezu Judako gizonai, eta Jerusalenen bizi diradenai: Oiek esaten ditu Jaunak: Begiratu ezazute ni nagoela oratutzen galmenak zuen kontra, eta asmazioak erabakitzen zuen kaltean. Biurtu bedi zuetatiko bakoitza bere bizitza gaiztotik, eta ondu itzatzute zuen oitura, eta etsigitasunak.

        12. Onetara esan zuten berak: Etsi gera, eta ala jarraituko diegu gure gogorazioai, eta bakoitzak egingo du bere biotz galduaren gaiztakeriak esaten diona.

        13. Argatik oiek esaten ditu Jaunak: Galde zaiezute beste erreñuai, nork iñoiz aditu ditu alako gauza, eta ain arrigarriak, nolakoak egin dituen lotsagabekiro Israelko birjiñak?

        14. Arkitu al balitezke elurrikan gabe Libanoko aitzak? Edo leortu al balitezke arako jarioak, zeñaen ur otzak dijoazen korrika lurraren gañetik?

        15. Bada ona emen non nere erria nerekin aztu dan, eskeñtzen dieztela doañak idoloen urgulleriari, eta beaztopo egiten duela bere bideetan, anziñako bideetan, iñor ere ez dabillan gurdibide bati jarraitzeagatik,

        16. Biurtzen duela ala bere lurra ondamenera, eta izatera beti isekagarri, eta izu bideante guztientzat, zeñak ikusten dutenean, arrituta, beren buruak mugituko dituzten.

        17. Zeren aize erretzalle batek bezela barreiatuko ditut beren etsaien aurrean. Atsea emango diet, eta ez nere arpegia, beren galmeneko egunean.

        18. Baña berak orduan esan zuten: Atozte, eta artu ditzagun gogotikan neurriak Jeremiasen kontra, zeren berak baietz esaten badu ere, ez gera egongo aditu gabe legearen azaldaera apaizaren aotik, konsejua jakintsuagandik, ezta itza ere profeta gandik. Atozte bada, eta irago dezagun batetik bestera gure mingañaren fletxakin, eta ez dezagun aditu bere itzetatik bat ere.

        19. O Jauna, begiratu ezazu nigatik, eta aditu ezazu nere etsaiak esaten dutena.

        20. Beraz ala itzultzen da gaitza onagatik? Eta ala berak anbeste zor didatenak egin dute lize bat neri bizia galdu erazitzeko? Oroitu zaite, o Jauna, ni zure aurrean jartzen nintzan denborarekin, beren alde itz egiteko, eta zure aserreari berakgandik alde erazitzeko.

        21. Argatik utzi zaiozkazu beren semeak goseari, eta ipiñi itzatzu ezpataren puntan. Beren emazteak gelditu ditezela alargun, eta semerikan gabe, eta beren senarrak, eriotza doakabe batekin il ditezela; eta ikusi ditezela, gudan beren semeak ezpataz iragoak.

        22. Aditu bitez alarauak beren etxeetan, zeren zuk eramango dezu beren kontra batbatean lapurra; beren kontra, zeñak egin zuten lizea ni arrapatzeko, eta ipiñi zituzten zabaldurik ezkutuan lazoak nere oñentzat.

        23. Baña zuk, o Jauna, ongi ezagutzen dituzu beren asmazioak nere kontra ni iltzeko. Etzaiezu barkatu beren gaiztakeria: ez bedi ere borratu zure aurretik beren bekatua. Beera aurtikiak izan bitez zure aurrean. Egin ezazu berakgangoa zure sumintasuneko denboran.

EMERETZIGARREN KAPITULUA

        1. Esan ere zidan Jaunak: Zoaz, eta artu ezazu buztiñazko ontzi, eltzegilliaren lana dan bat, eta erriko zar batzuek, eta apaizetatiko zar batzuek;

        2. Eta zoaz Ennonen semearen ibar, dagoenera Sortaldean eltzetokiko sarreraren aldean; eta an esango dituzute agirian esatera noatsun itzak.

        3. Aditu ezazute, esango diezu, Jaunaren itza, o Judako erregeak, eta Jerusalengo erritarrak: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Jakin ezazute nik aurtikiko ditudala toki onen gañera alako kastiguak, non, berak kontatzen aditzen dituen edozeñi durundiatuko zaiozkan belarriak.

        4. Eta berak utzi nautelako, eta toki au kutsutu dutelako, eta bertan egin dieztelako eskeñtzak jainko arrotz, ez berak ezagutzen dituztenai, eta beren gurasoak ere, ez Judako erregeak ere ezagutu ez dituztenai, betetzendutela toki au obengabeen odolez,

        5. Eta egin diozkaten ezkero aldareak Baali, beren semeak erretzeko, holokaustoan esan dan Baali; gauza batzuek, ez nituenak nik agindu, ez esan, eta gogoraziotik ere irago ez zazkidanak:

        6. Argatik ona emen non, esaten du Jaunak, allegatzen dan denbora, zeñatan onezkero toki onen izena ez dan izango Tofeten Ibarra, ez Ennonen semearen ibarra, baizik ilkintzako ibarra.

        7. Eta toki onetan desegingo ditut nik, Judan eta Jerusalenen bizi diradenen asmazioak, eta ilko ditut oiek ezpararekin, beren etsaien begien aurrean, eta beren galmena billatzen dutenen eskuz, eta beren gorputz illak emango ditut izan ditezen zeruko egaztien, eta lurreko pistien bazka.

        8. Eta erri au egingo det izu, eta isekagarri. Emendik iragotzen diraden guztiak arrituak geldituko dirade, eta farra egingo diote bere zorigaitz guztiak gatik.

        9. Eta emango dieztet jaten beren semeen aragiak, eta beren alaben aragiak, eta adiskideari bere adiskidearen aragia, beren etsai, berak desegin nai dituztenak, ingurututzen dituztenean arkituko diran larritasunean.

        10. Eta gero ausiko dezu ontzia, lagundu dizuten gizonen aurrean.

        11. Eta orduan esango diezu: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak: Onela zatituko ditut nik erri au, eta iri au, buztiñazko ontzi erretako bat zeatzen dan bezela, berriz egin ez lezakean eran; eta obituak izango dirade Tofeten ibar zikiñean, zeren ez dan beste tokirik izango berak obiratzeko.

        12. Au da egingo diodana nik erri oni, eta bertan bizitu diradenai, esaten du Jaunak, eta egingo det erri au izan dedilla toki nazkagarri bat, ala nola dan Tofet.

        13. Eta Jerusalengo etxeak, eta Judako erregeen etxeak zikinduak geldituko dirade Tofetko tokia bezela. Etxe guzti oiek, esaten det, zeñaen sabaietan eskeñtzen ziozkaten doañak zeruko izar guztiai, eta libazioak jainko arrotzai.

        14. Bereala biurtu zan Jeremias Tofetetik, nora bialdu zuen Jaunak profetizatzera, eta gelditu zan Jaunaren tenploko atarian, eta erri guztiari esan zion:

        15. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Begiratu ezazute ni noala ekartzera erri onen gañera, eta berak mendean dauzkan erri guzien gañera, bere kontra bialduko ditudala aitatu ditudan gaitz guztiak; beren lepoa gogortu duten ezkero, nere itzak ez aditzeko.

OGEIGARREN KAPITULUA

        1. Eta Fasur, Emmer apaizaren semeak, eta zeñ izan zan jarria Jaunaren Etxeko nagusi, aditu zion Jeremiasi alako gauzak profetizatzen zituela.

        2. Eta aserreturik Fasur, zauritu zuen Jeremias, eta ipiñi zuen, Benjamingo goiko atean, Jaunaren etxean zegoan zepoan.

        3. Biaramoneko egunsentian atera eban Jasurrek Jeremias zepotik, zeñak esan zion: Jaunak ez dizu ots egingo Fasur, baizik aldamen guztietatik izutua.

        4. Zeren oiek esaten ditu Jaunak: Jakin ezazu nik izuz beteko zaituztedala zu, eta zure adiskide guztiak; zeñak illak izango diraden beren etsaien ezpataren puntarekin, eta au da gauza bat zure begiakin ikusiko dezuna; eta ipiñiko det Juda guztia Babiloniako erregearen mendean; zeñak eramango dituen Babiloniara, bertan bizi diradenak, eta ezpataz iragoko ditu.

        5. Eta erri onetako aberastasun guztiak, eta bertako lan guztiak, eta dauden gauza balio andiko guztiak, eta Judako erregeen tesoro guztiak, jarriko ditut beren etsaien eskuetan; zeñak ostuko diozkaten, eta eramango dituzten Babiloniara.

        6. Baña zu, o Fasur, eta zure etxean bizi diraden guztiak katibu joango zerate, eta zu joango zera Babiloniara, eta an ilko zera, eta an izango zera obitua zu, eta zure adiskide guztiak, zeñai gezurrak profetizatu ziñiezkan.

        7. O Jauna! Zuk llilluratu ninduzun, eta ni llilluratua gelditu nintzan. Zu izan ziñan ni baño sendoago, eta zurearekin irten ziñan. Ni nago egun guztian farragarri egiña, guziak neri iseka egiten didate.

        8. Zeren denbora da onezkero deadarrez nagoela gaiztakeriaren kontra, eta adirazten boz goratuarekin ondamena, eta Jaunaren itzak ez dit ekartzen besterik, baizik aspertu gabeko lotsariak, eta isekak.

        9. Eta alan esan nuen nerekingo: Ez det berriz bera aitatuko, eta ez det geiago itz egingo Jaunaren izenean. Baña laster sentitu nuen nere biotzean su erretzalle bat bezelako bat, nere ezurren barrenen sartua, eta desalaitu nintzan, ez idukirik bera sufritzeko indarrik.

        10. Zeren askoren madarikazioak aditu nituen, eta izua jabetu zan nerekin aldamen guzietatik. Persegitu zaiozute, eta persegitu dizaiogun, aditu nuen esaten zutela, nerekin pakean bizi ziraden, eta nere aldamenean zeuden guzi aiek. Gauden zai utsen bat egiten ote duen; eta orduan bera baño geiago izango gera, eta bengatuko gera berarekin.

        11. Baña Jauna, gudari sendoa bezela, nerekin dago. Argatik eroriko dirade, eta indarrik gabe geldituko dirade persegitzen nautenak; txit lotsatuak geldituko dirade beren asmoa iritxi ez dutelako, betiko desonra, beñere borratu ez danarekin.

        12. Eta zuk, o ejerzituen Jaunak, probatzen dezunak justoa; zuk, ezagutzen dituzunak biotzaren barrendiko gurak; egin ezazu nik ikusi zaitzadala beren bengantza artzen; zeren zuri agertu dizut nere gauza.

        13. Kantatu zaiozkazute himnoak Jaunari, alabatu ezazute Jauna, zeren bera dan libratu duena beartsuaren anima gaiztoen atzaparretatik, beartsuarena, zeñak konorgatuta bezela, esaten zuen:

        14. Madarikatua izan bedi jaio nintzan eguna, ez bedi izan bedeikatua, nere amak egin ninduen eguna.

        15. Madarikatua arako gizon, nere aitari berria eman ziona, esaten ziola: Aur seme bat jaio zatzu; uste zuenak bezela bozkarioz beteko zala.

        16. Izan bedi alako gizona, Jaunak arrasatu zituen erriak bezela, berakin urrikaltasunik iduki gabe. Aditu ditzala deadarrak goizean, eta alarauak egerdian.

        17. Arren bada illerazi banindu Jaungoikoak amaren sabelean; alako moduan, non, nere ama izan zedilla nere obia, eta bere aurduntza izan zedilla betikoa!

        18. Zergatik atera nintzan amaren sabeletik nekeak eta oñazeak iragotzera, eta joan zitezela nere egunak betiko lotsarian?

OGEITA BATGARREN KAPITULUA

        1. Ona emen Jaunak Jeremiasi erantzun ziona, Sedezias erregeak bialdu zionean esatera Fasur Melkiasen semeagatik, eta Sofonias, Maasiasen seme apaizagatik, itz oiek:

        2. Konsultatu ezazu gugatik Jauna; zeren Babiloniako errege Nabukodonosor, bere ejerzituarekin ari da gudan gure kontra, eta jakin ezazu Jaunak egingo ote duen gure alde, bere mirari ugarietatik bat, gugandik joaneraziko diona Nabukodonosorri.

        3. Eta Jeremiasek erantzun zien: Ala esango diezute Sedeziasi:

        4. Oiek esaten ditu Jaunak, Israelko Jainkoak: Jakin ezazute nik itzulieraziko diotedala zuen kaltean zuen eskuetan dauzkazuten armai, eta zeñakin gudatzen zeraten Babiloniako erregearen kontra, eta zuen murruak ingurutuak dauzkaten Kaldeoen kontra, eta montoituko ditut guztiak erriaren erdian.

        5. Eta ni nerau gudatuko naiz zuen kontra, eta desegingo zaituztet luzatzen ditudala nere eskua, eta nere beso sendoa sumintasun, eta gogortasun, eta aserre andiarekin.

        6. Zeren aurtikiko det azotea erri onetako auzoen gañera, gizonak eta abereak ilko dirade izurri ikaragarri batekin.

        7. Eta oien ondoan, esaten du Jaunak, nik jarriko ditut Sedezias Judako erregea, eta bere serbitzariak, eta bere erria, eta errian gelditu diranak, izurriaz, edo ezpataz edo gosez illak izan gabe, jarriko ditut, esaten det, Babiloniako errege Nabukodonosorren mendean, eta beren etsaien mendean, eta beren billa berak iltzeko dabiltzanen mendean, eta izango dirade ezpataren puntatik iragoak, eta ez da biguñduko, ez du barkatuko, eta ez du ere urrikaltasunik idukiko.

        8. Esango ere diozu erri orri: Oiek esaten ditu Jaunak: Ona emen non ipintzen dizutedan aurrean bizitzako bidea, eta eriotzako bidea.

        9. Erri onetan gelditzen dana, illa izango da ezpataz, edo gosez, edo izurriz; emendik ateratzen danak, eta jartzen danak, ingurutuak zauzkaten Kaldeatarren eskuetan berriz, salbatuko du bere bizitza, eta au irabazi anditzat idukiko du.

        10. Nik dauzkadan ezkero tinkatuak begiak erri onen gañean, esaten du Jaunak, ez on egiteko, baizik gaitz. Nik ipiñiko det Babiloniako erregearen eskuetan, zeñak su emango dion.

        11. Esango ere diozu Judako erregearen etxeari: Aditu ezazute Jaunaren itza,

        12. O zuek Dabiden etxekoak! Oiek esaten ditu Jaunak: Egin ezazute agudo justizia, eta eskubide andikoak menderatuak dauzkatenak libratu itzatzute menderatzalleen azpitik, erazeki ez dedin zuekgan sua bezela nere aserrea, eta erazekitzen danean, nork itzali arkitu ez dedin, zuen garaen gaiztakeriagatik.

        13. Ona emen non nagoen, o Jerusalen, zure kontra nator, o bizi zerana kanpoko ibar murrutuan, zuen kontra, esaten dezutenena: Zeñ izango da onara etorri ditekeana, eta gure etxeak arrapatu ditzakena?

        14. Nik kastigatuko zaituztet zuen gura gaiztoak eman duten frutuagatik, esaten du Jaunak, eta nik su emango diet zuen basoai, zeñak iretsiko dituen beren inguru guztiak.

OGEITA BIGARREN KAPITULUA

        1. Oiek esaten ditu Jaunak: Jetxi zaite Judako erregearen etxera, eta an onela itz egingo diozu,

        2. Eta esango dezu: Aditu ezazu, o Judako erregea, Jaunaren itza, zuk Dabiden tronuaren gañean esertzen zeran orrek, zuk eta zure mirabeak, eta zure erri, eta oietatik sartzen zeratenak.

        3. Oiek esaten ditu Jaunak: Juzgatu ezazute zuzentasun eta justiziarekin, eta libratu itzatzute gezur asmatzalleen eskuetatik indarrez menderatuak daudenak; eta ez ezazute bidegabero atsekabetu, ez estutu arrotza, ez umezurtza, ez andre alarguna, eta ez ezazute isuri obengabearen odolik toki onetan.

        4. Zeren baldin onela egiten badezute, esaten dizutedan bezela, aurrerakoan Dabiden tronu onetan eseriko dirade Erregeak, eta beren jatorrikoak, eta kotxeetan, eta zaldien gañean sartuko dira etxe onen ateetatik beren serbitzariakin, eta beren erriarekin.

        5. Baña baldin zuek obeditzen ez badiezute itz oiei, juramentu egiten det ni neraugatik, esaten du Jaunak, etxe au eremu egiñik geldituko dala.

        6. Zeren ona emen Jaunak esaten duena Judako erregearen etxearen kontra. O etxe argitsu, eta aberatza, Galaad bezela, Zu, zeran ori neretzat Libanoko garaia bezela, juramentu egiten dizut, eremu batera itzuliko zaitudala, iñor ere bizi ez ditekean erriak bezela;

        7. Eta zuzenduko ditut zure kontra gizonen iltzallea, eta bere armak; eta ebakiko dituzte zure zedro autuak, eta aurtikiko dituzte sutara.

        8. Eta jende andia iragoko da erri onetatik, eta bakoitzak bere lagunari esango dio: Zergatik Jaunak tratatu du onela erri andi au?

        9. Eta erantzungo zaiote: Utzi zutelako beren Jaun Jainkoaren elkartasuna, eta adoratu ta serbitu zituztelako jainko arrotzak.

        10. Ah! ez ezazute negarrik egin illa dan errege Josiasgatik, eta ez ezazute ere beragatik progurikan egin. Negar egin ezazute, bai, dijoana gatik, Joakazgatik, ez dalako itzuliko katiberiotik, eta ez duelako ere ikusiko bere jaiotzako lurra.

        11. Argatik oiek esaten ditu Sellum Josiasen seme, Judako erregeagatik, zeñak erreñatu zuen Josias bere aitaren lekuan, zeñ atera zan toki onetatik: Ez da berriz onara etorriko.

        12. Baizik aldatu nuen tokian, an ilko da, eta ez du geiago lur au ikusiko.

        13. Ai bere etxea bidegabetasunaren gañean, eta bere salak gaiztakeriaren gañean egiten dituenaren doakabea, erabiltzen duela gogorrean lanean doan bere projimoa, eta bere irabazia pagatzen ez diona!

        14. Esaten duena: Egingo det neretzat etxe andi bat; eta apaltoki zabalak. Azitzen dituena bere leioak, eta egiten dituena zedrozko goiazpillatuak ematen diela kolore origorria!

        15. Uste al dezu zuk, o errege Joakin, denbora luzean erreñatuko dezula, zeren zedroarekin iruditzen zeran? Zure aitak ez al zuen jan eta edan, eta ez al zan izan doatsua agintatu zuenean zuzentasun eta justiziarekin?

        16. Zaitzen zuen beartsu eta laguntasunik ez zeukanaren gauza, eta ala bere onerako lana egiten zuen, eta au ez al zan, ni beti ezagutu ninduelako esaten du Jaunak?

        17. Baña zure begiak eta zure biotzak ez dute billatzen baizik zikoiztasuna, eta odol obengabea isuritzea, eta gezurrak asmatzea, eta gaiztakeriaren ondoren korrika joatea.

        18. Argatik oiek esaten diozka Jaunak Joakin, Josiasen seme Judako erregeari: Ez dute beragatik negar egingo esaten dutela: Ai nere anaia! Ai nere aizpa! Ez dute ere deadarrez esango: Ah, gure Jauna! Ah errege ona!

        19. Obitua izango da asto bat bezela, aurtikia izango da Jerusalengo ateetatik kanpora, an usteldu dedin.

        20. Igo zaite Libanora, eta deadar egin ezazu, eta Basandik jaso ezazu zure boza; eta deadar egin zaiezu iragotzen diradenai, zeren zure adiskideak ezereztuak izan diraden.

        21. Itz egin nizun zure ugaritasunean, eta esan zenduen: Ez det adituko. Au da zuk, zure gazte denboratik egin dezuna, gortutzea nere itzetara.

        22. Aizeaz bazkatuko dira zure artzai guztiak, eta zure adiskideak katibu eramanak izango dirade. Nastua geldituko zera orduan, eta zure gaiztakeria guztiak lotsatuko zaituzte.

        23. O zu, ipintzen dezuna zure esertokia Libanoren gañean, eta bere zedroetan kabia egiten dezuna, nolakoak izango dirade zure ai! deadarrak, etortzen zazkizunean aurregiten ari dan emakumearen antzeko oñazeak?

        24. Juramentu egiten det nik, esaten du Jaunak, Jekonias, Joakin Judako erregearen semea, balitza ere neretzat nere eskuieko eskuko errastuna bezelakoa, aterako nezake beatzetik.

        25. Eta nik jarriko zaitut, zure billan, zu iltzeko dabiltzanen eskuetan; eta aien eskuetan, zeñaen arpegiak ikara erazitzen dizun, Nabukodonosor Babiloniako erregearen eskuetan, eta Kaldeatarren eskuetan.

        26. Eta zu, eta zure ama, zu egin zinduena bialduko zaituztet lur arrotz batera, zeñatan etziñaten jaio, eta an ilko zerate.

        27. Eta Judeara, bere animak itzultzeko alako gurak dauzkan lur onetara, ez dirade iñoiz ere itzuliko.

        28. O Jauna! Jekonias gizon ori, buztiñazko ontzi ausiren bat al da? iñork ere nai ez duen tresnaren bat al da? Zergatik izan dirade beeratuak bera, eta bere jatorria, eta berak ezagutzen ez duten erri batera aurtikiak?

        29. Lurra, lurra! Aditu ezazu, o lurra! Jaunaren itza.

        30. Ona emen Jaunak esaten didana: Eskribatu ezazu, gizon ori solla izango dala, bere bizitza guztian asitzen dituen gauzaetatik batek ere ez diola ongi irtengo, zeren ez dan geldituko bere jatorriko gizonik batere, Dabiden tronuaren gañean eseriko danik, eta aurrerakoan Judan eskubiderikan batere idukiko duenik.

OGEITA IRUGARREN KAPITULUA

        1. Ai nere larreko artaldea arrasatu, eta desegiten duten artzaien doakabeak, esaten du Jaunak!

        2. Argatik ona emen Israelko Jaun Jainkoak esaten diena, nere erria bazkatzen duten artzaiai: Zuek barreiatu dezute nere artaldea, eta kanpora aurtiki dezute, eta ez dezute bisitatu. Bada ona emen non ni etorriko naizan zuek kastigatzera, zuen guraen gaiztakeriagatik, esaten du Jaunak.

        3. Eta nik bilduko ditut, nere artaldetik gelditu ziran ardiak, aurtiki ditudan lur guztietatik, eta beren lurretara itzuliko ditut. Eta aziko dira, eta ugarituko dira.

        4. Eta egingo ditut berentzat artzai batzuek, larre osasuntsuetan bazkatuko dituztenak. Ez dute onezkero beldurrik, ez izurik batere idukiko, eta beretatik bat ere ez da saletxetik kanpora egongo, esaten du Jaunak.

        5. Begiratu ezazute badatorrela denbora, esaten du Jaunak, zeñean nik erne eraziko diodan Dabidgandik muskill bati, bere jatorriko justo bati, zeñak erreñatuko duen Errege bezela, eta izango da jakintsua, eta egingo du juizioa eta justizia lurrean.

        6. Egun aietan Juda salbatua izango da, eta Israel biziko da pake oso batean; eta Errege hurari ots egingo zaion izena da: Gure Jaungoiko Justoa.

        7. Argatik etorriko da denbora, esaten du Jaunak, zeñatan ez duten onezkero esango: Bizi da arako Jaun, atera zituena Israelko semeak Ejiptoko lurretik,

        8. Baizik, bizi da Jauna, atera eta ekarri duena Israelko etxeko jatorria ifarraldeko lurretik, eta alderri guztietatik (zeñatara aurtiki zituen) eta biziko dira beren lurrean.

        9. Gezurrezko profeten gañean, nere biotza, esan zuen Jeremiasek, zatitutzen da nere bularraren erdian, nere ezur guztiak dardaraz jarri dirade, arkitzen naiz moskortu bat bezela, ardoz betetako gizon bat bezela, gogoratzen naizanean Jaunaren aserrearekin, eta bere itz santuakin.

        10. Zeren lurra adulteroz betea dagoen, eta negarrez blasfemiakgatik; leortu ziran eremuko landak; beren ibillera ariña beti gaitzera zuzentzen da; eta beren sendotasuna da bidebagako gauzak egiteko.

        11. Zeren ala profeta, nola apaiza zikinduak gelditu dira, eta nere etxearen barrenen, an arkitu det beren gaiztakeria, esaten du Jaunak.

        12. Argatik beren bidea izango da irristalekua bezela illuntasunetan. Beratan bultzaka egingo zaiote, eta eroriko dirade; zeren nik beren gañera ondamenak aurtikiko ditut, kontuak artzen zaiezten denboran, esaten du Jaunak.

        13. Eta Samariako profetetan ikusi nuen zentzugabetasuna, profetizatzen zuten Baalgan, eta engañatzen zuten Israelko nere erria;

        14. Eta Jerusalengo profetetan ikusi nuen adulterioak egiten zituztenen irudia, eta gezurraren ondoren zijoazela, eta urgulluz betetzen zutela gaizto taldea, bakoitza bere gaiztakeriatik etzedin utzi konbertitzen. Guztiak etorri dira izatera nere begientzat nazkagarriak Sodoma bezela, Gomorrakoak bezelakoak, alakoak dirade bertan bizi diradenak.

        15. Argatik ejerzituen Jaunak oiek esaten diezte profetai: Ona emen non nik emango dieztedan jateko asensioak, eta edateko beaztuna; Jerusalengo profetakgandik zabaldu dan ezkero usteltasuna lur guzitik.

        16. Jerusalenen bizi zeratenak, ona emen ejerzituen Jaunak esaten dizutena: Ez itzatzute aditu zuen gogoko gauzak profetizatzen dizkizuten, eta engañatzen zaituzten profeten itzak, berak esaten dizkizute beren biotzetako ikusketak, ez Jaunak esan duena.

        17. Esaten diete nigatik blasfematzen dutenai: Jaunak esan du: Pakea idukiko dezute. Eta beren biotzetako gaiztakeriari jarraitzen dien guztiai, esan diete: Ez da zuen gañera etorriko ondamenikan batere.

        18. Baña, beretatik zeñ da egon zana Jaunaren batzarrean, eta ikusi zuena, eta aditu zuena Jaunak zer esan, eta erabaki zuen? Zeñek aditu eta konprenditu zuen bere erabakia?

        19. Ona emen non jaikiko dan Jaungoikoaren aserrearen aizebunbada, eta ekaitza, urratzen duela odeia, eroriko da gaiztoen buruaren gañera.

        20. Ez da geldituko Jaunaren sumintasuna, aliketa bete, eta kunplitu dedin bitartean bere borondatearen erabakia. Atzeneko egunetan izango da noiz ezagutuko dituzuten, nolakoak diraden bere asmazioak zuekganako.

        21. Ez nituen nik bialtzen gezurrezko profeta oriek. Berak beren buruz zijoazen korrika aldamen guztietatik. Ez nuen nik berakin itz egiten; baizik berak profetizatzen zuten nai zutena.

        22. Arkitu balirade nere batzarrean, eta adirazi balizkiote nere erriari nere itzak, nik egiaz alde eraziko nien beren bizitza gaiztotik, eta beren gogorazio txit biurrietatik.

        23. Uste al dezu zuk, esaten du Jaunak, ni naizela Jaungoikoa aldetik bakarrik, eta ez naizela Jaungoikoa urrutitik?

        24. Ezkutatuko al da gizona zokoren batean nik ikusi gabe, esaten du Jaunak? Ez al ditut nik betetzen, esaten du Jaunak, zerua eta lurra?

        25. Aditu det zer esaten dabiltzan, nere izenean gezurra profetizatzen duten profeta aiek. Ames egin det, esaten dute, ames bat iduki det.

        26. Eta noizarteraño iraungo du onek gezurra profetizatzen duten, eta beren biotzetako engañuak lendanaz adirazten dituztenen biotzean?

        27. Zeñak egin nai duten nere erria nere izenarekin aztu dedilla, bakoitzak bere aldekoari kontatzen diozkan amesakgatik, beren gurasoak Baalen amorioagatik nere izenarekin aztu ziraden bezela.

        28. Kontatu dezala bere amesa, ala ames egiten duen profeta hurak, eta predikatu dezala nere itza egia guztiarekin, nere itza artzen duen hurak. Zer dauka zer ikusi lastoak gariarekin, esaten du Jaunak?

        29. Nere itzak ez al dirade sua bezelakoak, esaten du Jaunak, eta aitzak ausitzen dituzten mallua bezelakoak?

        30. Argatik ikusi nazazute emen, esaten du Jaunak, nere itzak ostutzen dituzten profeta aien kontra, bakoitzak bere aldeenekoari.

        31. Ikusi nazazute emen, esaten du Jaunak, arako profeta aien kontra, zeñak artzen dituzten beren mingañetan itz oiek, Jaunak esaten du.

        32. Ikusi nazazute ni emen profeta aien kontra, zeñak ames egiten dituzten gezurrak, eta kontatzen dituzten, eta engañatzen duten nere erria beren gezurrakin eta beren mirariakin; izanik ala ez ditudala nik bialdu, eta ez diedala ere agindu alako gizonai, zeñak mesederikan batere ez dioten egin erri oni, esaten du Jaunak.

        33. Galdetzen badizu bada erri onek edo profetaren batek, edo apaizen batek, zuri iseka egiten dizula, eta esaten dizula: Zeñ da Jaunaren aldetik adirazten dezun zama? Erantzungo diezu: Zuek zerate zama; eta nik, esaten du Jaunak, aurtikiko zaituztet urrutira nigandik.

        34. Eta baldin profetak, edo apaizak, edo errikoren batek esaten badu: Zeñ da Jaunaren zama? Nik gogorki kastigatuko ditut alako gizona, eta bere etxea.

        35. Esango diezuna bakoitzak bere aldekoari, eta bere anaiari da: Zer erantzun du Jaunak? Edo, zer da Jaunak egin duen itza?

        36. Eta ez da berriz izendatuko Jaunaren zama; bestela bakoitzaren zama izango da bere itz egiteko era, gaitzera biurtu dituzuten ezkero Jaungoiko biziaren, ejerzituen Jaunaren, gure Jaungoikoaren itzak.

        37. Galdetuko diozu bada profetari: Zer erantzun dizu Jaunak? Edo, zer da Jaunak esan duena?

        38. Baña oraindikan esango bazenezate, irriz: Zeñ da Jaunaren zama? Alakoan, oiek esaten ditu Jaunak, itz au esan zendutelako: Jaunaren zama; bialdu ezkero nik zuei esatera, ez ezazute berriz isekaz esan itz au: Jaunaren zama.

        39. Argatik jakin ezazute, nik arrapatuko zaituztedala, eta eramango zaituztedala Babiloniara, eta utziko zaituztedala, aurtikitzen zaituztedala nere aurretik zuek, eta zuei ta gurasoai eman nien erria.

        40. Eta egingo zaituztet betiko lotsaria, eta desonra atzengabea, zeñaen oroipena beñere borratuko ez dan.

OGEITA LAUGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak erakutsi zidan ikusketa bat, eta ikusi nituen bi saskitxo pikuz beteak, zeudenak ipiñita atarian Jaunaren tenploaren aurrean; Nabukodonosor Babiloniako erregeak Jekonias, Joakin Judako erregearen semea, eta bere jauregiko andizkiak, eta bere langilleak, eta joiariak Jerusalendik Babiloniara eraman zituen ondoan.

        2. Saskitxo batek zeuzkan piku txit onak, nolakoak izan oi diraden lenbiziko denborako pikuak, eta beste saskitxoak zeuzkan piku txit gaiztoak, jan etzitzatekenak, gaiztoak ziradelako.

        3. Eta Jaunak esan zidan: Zer da ikusten dezuna, Jeremias? Nik erantzun nuen: Pikuak, piku onak, eta alako moduan onak, non, ez ditezke izan obeagoak; eta beste batzuek gaiztoak, txit gaiztoak, jan ez ditzakenak, gaiztoak diradelako.

        4. Orduan itz egin zidan Jaunak, esaten zuela:

        5. Oiek esaten ditu Israelko Jaun Jainkoak: Nola piku oriek onak diraden, ala nik on egingo diet Judako erbestetu, nik aurtiki nituenai toki onetatik Kaldeatarren alderrira.

        6. Eta nik itzuliko ditut berakganontz nere begiak urrikaltasunarekin, eta lur onetara itzuliko ditut, eta ez bakarrik ez ditut desegingo, baizik bertan sendaro ipiñiko ditut, eta jarriko ditut, eta ez ditut aterako.

        7. Eta emango diet biotz bat ezagutu dezaten ni naizela Jauna beren Jaungoikoa; eta berak nere erria izango dirade, eta ni izango naiz beren Jaungoikoa: zeren biotz guztitik nigana itzuliko diran.

        8. Eta nola beste pikuak alako moduan gaiztoak diran, non, ez ditezkean jan gaiztoaren gaiztoz; ala nik, esaten du Jaunak, tratatuko ditut Sedezias Judako Erregea, eta bere andizkiak, eta Jerusalengo erri onetan gelditu ziraden gañerako guztiak, eta Ejiptoko lurrean bizi diradenak.

        9. Eta egingo det izan ditezela gaizki erabilliak eta tratatuak lurreko erreñu guztietan; eta etorriko dira izatera lotsaria, eta ipuia, eta esangia eta madarikazioa, nik aurtiki nituen toki guzietan.

        10. Eta bialduko det berakgana ezpata, eta gosea, eta izurria; arras kenduak izan ditezen bitartean, berai, eta beren gurasoai eman nien lurretik.

OGEITA BOSGARREN KAPITULUA

        1. Jeremiasi agertua izan zitzaion profezia, Judako erri guztiaren gañean, Joakin, Josias Judako erregearen semearen laugarren urtean; zeñ dan Nabukodonosor Babiloniako Erregearen lenbiziko urtea,

        2. Zeñ predikatu zien Jeremias profetak Judako erri guztiari, eta Jerusalenen bizi ziraden guztiai, esaten zuela:

        3. Josias, Ammon Judako Erregearen semearen amairugarren urtetik gaurko eguneraño, zeñatan irago diran ogeita iru urte, Jaunak adituerazi dit bere itza, eta ari naiz zuei adirazten, jaikitzen naizala egunsentia baño lenago, zuei predikatzeko, eta zuek ez nazute aditu.

        4. Berebat Jaunak bialdu dizkizute txit garai onean bere serbitzari profeta guztiak; eta bialtzen zituenean, zuek etzinien aditu nai, ezta etziñituen zeartu ere zuen belarriak berakganontz berai entzuteko.

        5. Berak esaten zizutenean: Biurtu zaitezte bakoitza bere bide gaiztotik, eta zuen gogorazio txit biurrietatik, eta onenbesterekin biziko zerate mendez mende, Jaunak zuei eta zuen gurasoai eman zizuten lurrean;

        6. Eta etzaitezte joan jainko arrotzen ondoren berak adoratzeko, eta serbitzeko; eta etzadazute ere aserretu erazi zuen eskuetako obrakin, eta nik ez dizutet atsekaberik bialduko.

        7. Baña zuek, esaten du Jaunak, ez nazute aditu; baizik aserretuerazi didazute zuen eskuetako lanakin zuen gaitzerako.

        8. Argatik oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak: Ez dituzutelako aditu nere itzak,

        9. Jakin ezazute nik artuko ditudala nerekin, eta bialduko ditudala, esaten du Jaunak, ifarraldeko familia guztiak Nabukodonosor, Babiloniako Errege, nere morroiarekin, eta zuzenduko ditut erri onen, eta bertan bizi diradenen kontra, eta inguruetako erreñuen kontra; eta ilko ditut, eta biurtuko ditut izatera guztien izu, eta lotsaria, eta betiko eremu bat.

        10. Eta kenduko ditut beren artetik bozkarioaren bozak, eta gozotasunaren bozak, esposoaren eta esposaren boza, idorrotaren otsa, eta argiaren argitasuna.

        11. Eta lur guzti au eremu izugarri bat egiñik geldituko da: eta jende guzti oiek serbituko dute Babiloniako erregea irurogeita amar urtean.

        12. Eta kunplitzen diradenean irurogeita amar urteak, nik kontuak artuko diozkat Babiloniako Erregeari, eta erreñu hurari, esaten du Jaunak, kastigatzen ditudala beren gaiztakeriak, eta Kaldeako erri guztiarenak, basomortu eginda betiko utzitzen dedala.

        13. Nik egiztatuko ditut erri aren gañean, bere kontra esan ditudan itz guztiak; liburu onetan eskribitua dagoen guztia, Jeremiasek erreñu guztien kontra profetizatu dituen gauza guztiak,

        14. Zeren berak serbitu zituzten, izanik berak erreñu asko, eta errege almentsuak, eta nik emango diet, diña diraden ordaña, egin dituzten gaiztakerien araura.

        15. Zeren ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak, oiek esaten ditu: Ar zazu nere eskutik nere aserreko ardozko ontzi ori, eta emango diezu beratatik edaten, nik berakgana bialtzen zaitudan jende guztiai;

        16. Eta beratatik edango dute, eta nastuko dirade, eta galduko dute zentzua, ikusirik nik beren kontra magitik aterako dedan ezpata.

        17. Artu nuen bada ontzia Jaunaren eskutik, eta eman nien beratatik edaten, Jaunak berakgana bialdu ninduen erreñu guztiai,

        18. Jerusaleneri, eta Judako erriai, eta beren erregeai, eta beren andizkiai, biurtuteko beren lurra basomortu izugarri batean, eta lotsari ta madarikazio, ikusten gauden bezela.

        19. Eta Faraon Ejiptoko erregeari, eta bere ministroai, eta bere andizkiai, eta bere erri guztiai;

        20. Eta batean guztiai; Husko lurreko errege guztiai; eta Filistintarren errietako errege guztiai; eta Askaloni, eta Gazari, eta Akaroni, eta Azoton gelditu diraden gutxiai:

        21. Eta Idumeari, eta Moabi, eta Ammonen semeai:

        22. Eta Tiroko Errege guztiai, eta Sidongo errege guztiai; eta itsasoaren beste aldamenean dauden ugartetako erregeai,

        23. Eta Dedango, eta Themako, eta Buzko probinziai; eta illea koroaren gisara ebakia daramaten guziai,

        24. Eta Arabiako errege guziai; eta Sartaldeko errege eremuan bizi diraden guziai;

        25. Eta Zanbriko errege guziai, eta Elamgo errege guziai, eta Medoen errege guziai.

        26. Eta berebat ifarraldeko errege guziai, aldekoai, eta urrutikoai. Erri oietatik bakoitzari eman nion edaten sumintasuneko ontzitik aserretuerazitzeko bere anaiaren kontra, eta lurraren gañean dauden erreñu guziai; eta Sesak Erregeak beren ondoan edango du.

        27. Eta esango diezu berai: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaun Jainkoak: Edan ezazute, eta moskortu zaitezte gonbitatu arteraño; eta erori zaitezte, eta etzaitezte jaiki, zuen kontra bialtzera noan ezpataren aurrean.

        28. Eta ez balute artu nai zure eskutik nere aserreko ontzia beratatik edatzeko, esango diezu: Aditu ezazute zer esaten duen ejerzituen Jaunak: Naiz nai dezutela, naiz nai ez dezutela, edan bearko dezute.

        29. Ongi al da asi dezadala nik kastigua Jerusalendik, nere izenari ots egin zaion erritik; eta zuek, obengabeak baziñate bezela geldituko al zerate kastigu gabe? Etzerate geldituko, ez, kastigatuak izan gabe, zeren nik aterako det nere ezpata magitikan lurrean bizi diraden guzien kontra, esaten du ejerzituen Jaunak.

        30. Gauza guzti oiek profetizatuko dieztezu, eta esango diezu: Jaunak goitik orroa egingo du leoiak bezela, eta bere bizileku santutik emango du bere boza. Orroa andiak egingo ditu, Jerusalen bere gloriako tokiaren kontra. Aditua izango da, guztiak egiten duten deadar bat lur onetan bizi diraden guztien kontra; zarata bat, mendainak zapaltzen ari diradenen antzekoa.

        31. Munduaren atzeneko mugetaraño allegatu zan Kaldeatarren armen otsa. Zeren Jauna juizioan sartu dan erreñuen kontra. Bera ari da bere gauzaren elean aragi guziarekin. Nik jarri ditut gaiztoak, esaten du Jaunak, ezpataren puntan.

        32. Oiek ere esaten ditu ejerzituen Jaunak: Jakin ezazute atsekabea iragoko dala erri batetik beste erri batera, eta lurraren atzeneko mugetatik jaikiko da ekaitz izugarri bat.

        33. Eta egun artan Jaunak eriotzara eman dituenak, geldituko dira etzinik lurrean, lurraren muga batetik besteraño. Ez du berakgatik iñork ere negarrik egingo, iñork ere ez ditu bilduko, eta ez dira ere obiratuak izango, egongo dira etzinik lurraren gañean zimaurra bezela.

        34. Asi zaitezte alarauak egiten, o artzaiak, eta jaso ezazute deadarra, eta autsez estali zaitezte, o artaldearen zuzentzalleak; zeren kunplitu dirade zuen egunak, illak izan zaitezten, eta zatituak izatera zoazte, eta ontzi baliotsuak bezela lurrean ibilliko zerate.

        35. Eta ezin egingo dute igesik artzaiak, eta ezin ere libratuko dirade eriotzatik artaldearen zuzentzalleak.

        36. Eta adituko dirade artzaien bozak eta deadarrak, eta artaldearen zuzentzalleen alarauak. Zeren Jaunak beren larreak arrasatu dituen,

        37. Eta landa ugariak egongo dirade ixiltasun izugarri batean, ikusirik Jaunaren aserrearen sumintasuna.

        38. Zeñak, leoiak bezela, utzi duen toki santua, non bizitu oi zan, eta gero beren lur guztia Usoaren aserreak, eta Jaunaren sumintasun izugarriak eremu biurtua gelditu da.

OGEITA SEIGARREN KAPITULUA

        1. Joakin, Josias Judako erregearen semearen agintaritzaren asieran, itz egin zidan Jaunak onela:

        2. Oiek esaten ditu Jaunak: Jarri zaite Jaunaren etxeko atarian, eta Judako erri guztiai, zeñatan bizi diradenak datozen adoratzera Jaunaren tenploan, esango diezu, nik berai esateko agindu dizudan guztia; ez gero utzi itz bakar bat ere,

        3. Ikusteko aditzen ote dizuten, eta biurtzen ote diran beren bizitza gaiztotik. Eta onela damututzen ote naizan ni, berai bialtzea pensatzen dedan gaitzarekin, beren guraen gaiztakeriagatik.

        4. Zuk bada esango diezu: Oiek esaten ditu Jaunak: Baldin zuek aditzen ez banazute, ez badiezute jarraitzen nere lege, nik eman nizutenari,

        5. Eta sinisten ez badezute, nere serbitzari profeta, nik gauaz jaikita, bialdu nizkizutenen, eta zuekgana zuzendu nituenen itzetan, eta zeñai zuek sinisterik eman ez diezuten,

        6. Nik egingo det etxe onekin, Silorekin egin nuena, eta erri au egingo det, lurreko erreñu guzien madarikazioa.

        7. Eta aditu zuten apaizak, eta profetak, eta erri guztiak nola Jeremiasek adirazten zituen alako gauzak Jaunaren etxean.

        8. Eta bukatu zituenean Jeremiasek, Jaunak erri guztiari jakin erazitzeko esan ziozkan gauza guztiak, eldu zioten apaizak, eta profetak, eta erri guztiak, esaten zutela: illa izan bedi.

        9. Nola profetizatu du Jaunaren izenean, esaten duela: Tenplo au desegiña izango da Silo bezela, eta erri au geldituko da arrasatua alako moduan, non, ez dan izango nor bertan bizi dedin? Eta erri guztia bildu zan Jeremiasen kontra Jaunaren etxean.

        10. Eta aditu zituzten Judako prinzipeak itz oiek, eta irago ziraden Erregearen jauregitik Jaunaren Etxera, eta eseri ziran Jaunaren etxeko ate berriko sarreran.

        11. Orduan apaizak, eta profetak itz egin zien prinzipeai, eta erri guztiari, esaten zutela: Gizon au eriotzaren diña da, zeren profetizatu duen erri onen kontra zuek zerok aditu dezuten bezela.

        12. Eta Jeremiasek itz egin zien prinzipe guztiai, eta erri guztiari, esaten zuela: Jaunak bialdu nau profetizatu nitzan Etxe onen kontra, eta erri onen kontra aditu dituzuten itz guztiak.

        13. Orain bada ondu ezazute zuen bizitza, eta garbitu itzatzute zuen gurak, eta aditu ezazute zuen Jaun Jainkoaren boza, eta damutuko zaio Jaunari, eta ez du bialduko zuen gañera, erabakita zeukan kastigua.

        14. Neregan danez, zuen eskuetan nago. Egin ezazute nerekin ongien deritzatzutena, eta zuen gogoko dana.

        15. Alaere jakin ezazute, eta ziertotzat iduki ezazute, baldin kentzen badidazute bizia, odol obengabea isuriko dezutela, eta erori eraziko diozutela zuen gañera, erri onen gañera, eta bertan bizi diradenen gañera, zeren egiaz Jauna da bialdu nauena zuen belarriai aditu erazitzera aitatu diran itz guztiak.

        16. Orduan prinzipeak eta erri guztiak esan zien apaizai eta profetai: Gizon au ez da eriotzaren diña, zeren gure Jainkoaren izenean itz egin digun.

        17. Andikan laster jaiki ziran erriko zar batzuek, eta onela itz egin zioten erriari.

        18. Mikeas, berez Morastikoa, izan zan profeta Ezekias Judako erregearen denboran, eta itz egin zion Judako erri guztiari, esaten zuela: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak: Sion izango da goldeatua kanpo bat bezela, eta Jerusalen geldituko da arri montoi bat eginik, eta Moriako mendia, zeñatan dagoen tenploa, baso zarratu, ta illun bat izango da.

        19. Mikeas izan al zan, Ezekias Judako erregeak, eta bere erri guztiak eriotzara kondenatua? Kontrara, ez al ziran berak Jaunaren beldur izan, eta ez al zioten bere urrikaltasunari otz egin, eta Jauna damutu zan, eta ez al zion utzi bialtzeari kastigua, zeñarekin keñatu zituen? Beraz guk bekatu andi bat egingo genezake gure animen gaitzean.

        20. Izan ere zan gizon bat Urias izena zuena, berez Kariatiarimgoa, zeñak profetizatzen zuen Jaunaren izenean, eta profetizatu zuen erri onen kontra, eta inguruetako errien kontra Jeremiasek esan duen guztia.

        21. Eta aditu zutenean Joakin erregeak, eta bere andizki ta jauregitar guztiak profetizatzen zuena, nai zion Erregeak bizia kendu. Jakin zuen Uriasek, eta beldurtu zan, eta iges egin zuen, eta Ejipton sartu zan.

        22. Eta Joakin erregeak bialdu zuen Ejiptora, Urias arrapatzera, Elnatan, Akoborren semea, beste gizon batzuek laguntzen ziotela,

        23. Zeñak atera zuten Urias Ejiptotik, eta eraman zuten Joakin erregeagana, zeñak agindu zuen ezpataz iltzeko, eta aurtikitzeko gorputz illa erriko jenderik zatarrenen obietara.

        24. Ala bada Ahikan, Safanen semearen laguntasunak zaitu zuen Jeremias, izan etzedin jarria erriaren eskuetan, eta il ez zezaten.

OGEITA ZAZPIGARREN KAPITULUA

        1. Joakin, Josias Judako erregearen semearen erreñuko agintaritzaren asieran, Jaunak onela itz egin zion Jeremiasi:

        2. Oiek esaten dizkit Jaunak: Egin itzatzu lokarri batzuek hedeen gisara, eta katee batzuek lepakaien gisara, eta jarri itzatzu lepoan.

        3. Eta bialduko diozkazu Edomgo erregeari, eta Moabko erregeari, eta Ammonen semeen erregeari, eta Tiroko erregerari, eta Sidomgo erregeari, Jerusalenera, Ezekias Judako erregeagana etorri diran mandatarien bitartez;

        4. Eta aginduko diezu esan dizaietela beren nagusiai: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak, eta oiek esango dieztezute zuen nagusiai:

        5. Nik egin nituen lurra, eta gizonak, eta lurraren gañean dauden abereak, nere eskubide andiarekin, eta nere beso goratuarekin, eta eman diot beren agintaritza, neri gogoak eman zidanari.

        6. Orain bada nik ipiñi ditut lur guzti oiek, Nabukodonosor Babiloniako errege, nere morroiaren mendean; eta eman ere diozkat kanpoko abereak, bera serbitu dezaten.

        7. Eta erri guzi oiek izango dira, bere, eta bere semearen, eta bere semearen semearen mendekoak; aliketa allegatu dedin artean bere eta bere lurraren galmeneko epea: bitartean erreñu askok eta errege andiak serbituko dute.

        8. Nabukodonosor Babiloniako erregearen mendean jarri nai ez duten erri, ta erreñua berriz, eta Babiloniako erregearen uztarriari bere lepoa makurtzen ez dion edozeñ, nik kastigatuko det, esaten du Jaunak, ezpatarekin, gosearekin eta izurriarekin; aliketa beren bitartez berakingoa egin dezadan artean.

        9. Zuek bada ez itzatzute aditu zuen profetak, eta aztiak, eta ameslariak, eta igarleak, eta gaizkigilleak, zeñak esaten dizuten: Ez dezute serbituko Babiloniako erregea.

        10. Zeren gezurra profetizatzen dizuten, ipiñierazitzeko zuek zuen lurretik urrutian, eta zuek aurtikiak izateko, eta galduak izan zaitezten.

        11. Zeren Babiloniako erregearen uztarriaren azpian bere lepoa jartzen duen, eta bera serbitzen duen jendea, utziko det bere lurrean, esaten du Jaunak, eta landuko du lur hura,eta an biziko da.

        12. Sedezias Judako erregeari ere adirazi niozkan gauza guzi oiek, esaten nuela: Jarri itzatzute zuen lepoak Babiloniako erregearen uztarriaren azpian, eta serbitu itzatzute bera, eta bere erria, eta biziko zerate.

        13. Zergatik ilko zerate zu, eta zure erria ezpataz, eta gosez, eta izurriz, lendanaz adirazi dion bezela Jaunak, Babiloniako erregea serbitu nai ez duen jendeari?

        14. Ez itzatzute aditu profeten itz, esaten dizutenena: Etzerate zuek Babiloniako erregearen morroiak izango, zeren berak gezurra esaten dizuten.

        15. Zeren berak ez diraden nik bialduak, esaten du Jaunak, baizik gezurrak profetizatzen dituzten nere izenean; aurtikiak izan zaitezten, eta galduak izan zaitezten, ala zuek, nola geroko gauza gezurrezkoak adirazten dizkizuten profetak.

        16. Eta apaizai eta erri oni itz egin nien esaten nuela: Oiek esaten ditu Jaunak: Ez itzatzute aditu zuen profeten itzak, zeñak profetizatzen dizuten, esaten dutela: Jakin ezazute Jaunaren elizako ontzi konsagratuak orainshe bereala Babiloniatik biurtuak izango diradela, zeren gezurra profetizatzen dizute.

        17. Ez itzatzute bada aditu beren itzak, baizik Babiloniako erregea serbitu ezazute, zuen biziak galdu ez ditzatzuten: zergatik erri au eremu egiña geldituko da?

        18. Eta profetak baldin badira, eta badago berakgan Jaunaren itza, erregutu dizaiotela ejerzituen Jaunari, Jaunaren tenploan, eta Judako erregearen jauregian, eta Jerusalenen gelditu diraden ontziak ere Babiloniara joan ez ditezen.

        19. Zeren oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak erri onetan gelditu diran abearri, ondape, itsaso, eta beste ontzien gañean;

        20. Zeñak etzituen eraman Nabukodonosor Babiloniako erregeak, aldatu zituenean erri onetara Jerusalendik Jekonias, Joakin Judako erregearen semea, eta Judako eta Jerusalengo andizki guztiak.

        21. Ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak bada onela itz egiten du, Jaunaren tenploan, eta Judako erregearen jauregian, eta Jerusalenen gelditu ziraden ontzien gañean:

        22. Babiloniara izango dirade eramanak, eta an egongo dirade, aliketa nik bisitatua izan dedin artean, esaten du Jaunak: bada nik orduan biurtu eraziko diozkatet, eta ekarri toki onetara.

OGEITA ZORTZIGARREN KAPITULUA

        1. Urte artan beratan, Sedezias Judako erregearen agintaritzako asieran, laugarren urteko bosgarren illean, Hananias, Azurren seme, Gabaongo profeta gezurrezkoak esan zidan Jaunaren tenploan apaizen,eta erri guztiaren aurrean.

        2. Oiek esatenditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Nik zatitu det Babiloniako erregearen uztarria.

        3. Bi urte osoen barrenen, nik egingo det toki onetara ekarriak izan ditezela Nabukodonosor Babiloniako erregeak toki onetan artu, eta Babiloniara eraman zituen Jaunaren tenpoko ontzi guztiak.

        4. Eta nik itzulieraziko diet toki onetara Jekonias, Joakin Judako erregearen semeari, eta Judatik Babiloniara katibu eramanak izan ziraden guztiai, esaten du Jaunak, zeren nik babiloniako erregearen uztarria zatituko dedan.

        5. Eta bereala Jeremias profetak erantzun zion Ananias profetari, Jaunaren etxean arkitzen ziran apaizen, eta erri guztiaren aurrean.

        6. Eta Jeremias profetak esan zuen: Amen, arren bada ala egingo al du Jaunak: arren bada egiztatuko al dirade itz oiek zeñakin zuk profetizatu dezun, alako moduan, non, biurtuak izan ditezela ontzi konsagratuak Babiloniatik Jaunaren Etxera, eta katibu eramanak izan ziraden judu guztiak ere toki onetara itzuli ditezela.

        7. Alaere aditu ezazu, nik zure belarriai, eta erri guziaren belarriai esaten diedan itz au.

        8. Munduaren asieratik, ni eta zu baño lenago izan diran profetak ere, profetizatu ziozkaten berak ere erri askori, eta erreñu andiai gerrak, atsekabeak, eta goseteak.

        9. Orain pakea profetizaten duen profeta, egiztatzen bada berak esaten duena, orduan jakingo da, dala profeta bat Jaungoikoak egiaz bialdua.

        10. Eta Hananias profetak artu zuen Jeremias profetaren lepotik katea, eta zatitu zuen.

        11. Eta au egiñik esan zuen Hananiasek erri guztiaren aurrean: Oiek esaten ditu Jaunak: Onela zatituko det nik emendikan bi urtera, Nabukodonosor Babiloniako erregeak, erreñu guzien lepoen gañean ipiñi duen uztarria.

        12. Eta Jeremias profeta joan zan bere bidean. Eta Jaunak, Hananias profetak zatitu ta gero Jeremias profetak lepoan zeraman katea, itz egin zion oni, esaten zuela:

        13. Zoaz, eta esan zaiozu Hananiasi: Oiek esaten ditu Jaunak: Zuk zatitu dituzu zurezko lokarriak; eta nik esaten diot Jeremiasi: Zuk beren lekuan egin itzatzu beste batzuek burnizkoak.

        14. Zeren oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Ni noa ipintzera burnizko uztarri bat erreñu guzti oien lepoaren gañean, serbitu dezaten Nabukodonosor Babiloniako erregea, eta egiaz bere mendean egongo dirade. Lurreko abererañokoak jarri ditut bere agindura.

        15. Eta gañera Jeremias profetak esan zion Hananias profetari: Aizazu, Ananias, etzaitu zu Jaunak bialdu, eta alaere arturik zure aoan bere izena, egin dezu erri onek gezurrean itxedon dezala.

        16. Argatik oiek esaten ditu Jaunak: Jakin ezazu, nik aterako zaitudala mundu onetatik. Zu ilko zera urte onetan, Jaunaren kontra itz egin dezun ezkero.

        17. Alaxe da, Hananias profeta il zan urte artan, zazpigarren illean.

OGEITA BEDERATZIGARREN KAPITULUA

        1. Oiek dira, Jeremias profetak, Jerusalendik, katibu eramanak izan ziradenen artean gelditzen ziran zarrai, eta apaizai, eta profetai, eta Jerusalendik Babiloniara eramana izan zan erri guztiari bialdu zien liburuko itzak:

        2. Atera ezkero Jerusalendik Jekonias erregea, eta erregiña, eta txikiratuak, eta Judako eta Jerusalengo prinzipeak, eta langilleak, eta soñekoen gordetzalleak.

        3. Jeremiasek bialdu zuen liburu au Elasa Safanen semearen, eta Gamarias Elziasen semaren eskuz, zeñak joan ziran Babiloniara Sedezias Judako erregearen aginduz, Nabukodonosor Babiloniako erregeagana. Liburuan eskribituak zeudenak ziraden oiek:

        4. Oiek esaten diozkate ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak, nik Jerusalendik Babiloniara katibu bialdu ditudan guztiai.

        5. Jaso itzatzute etxeak, eta beretan bizi zaitezte eta egin itzatzute baratzak eta jan ezazute beren frutuetatik.

        6. Egin itzatzute ezkontzak, iduki ditzatzuten semeak, eta alabak, ezkondu itzatzute zuen semeak, eta eman zaiozkazute senarrak zuen alabai, onela jaio ditezen semeak eta alabak; eta ugaritu zaitezte or, eta etzaitezte gelditu gutxi batzuetan.

        7. Eta egin itzatzute alegiñak pakean egon dedin erri ori, zeñatara eraman zinduztedan; eta erregutu zaiozute beragatik Jaunari, zeren bere pakean idukiko dezute zuek zuen pakea.

        8. Zeren oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Etzaitzatela engañatu zuen erdian dauden zuen profetak, ezta ere zuen aztiak. Eta ez ezazute begiratu zuek egiten dituzuten zuen amesetara:

        9. Zeren gezurrarekin profetizaten dizute aiek nere izenean; eta nik ez nituen bialdu, esaten du Jaunak.

        10. Jaunak esaten duena, au da: Asitzen diradenean kunplitzen, zuek Babilonian zaudeten irurogeita amar urteak, nik bisitatuko zaituztet, eta kunplituko det nere gogoko eskeñtza, zuek toki onetara biurtzeko.

        11. Zeren nik badakizkit zuen gañean dauzkadan asmazioak, esaten du Jaunak; pakeko, eta ez atsekabeko asmazioak; ipintzeko zuek askatuak, zeren onetara zuzentzen dirade zuen itxedopenak.

        12. Orduan ots egingo didazute, eta joango zerate; eta erregutuko didazute, eta nik biguñtasunarekin adituko zaituztet.

        13. Billatuko nazute, eta arkituko nazute, zuen biotz guziarekin billatzen nazutenean:

        14. Orduan izango naiz ni zuek arkitua, esaten du Jaunak; eta nik itzulieraziko dizutet katiberiotik, eta bilduko zaituztet, erbestetu zinduztedan erreñu guzietatik, eta toki guzietatik, esaten du Jaunak, eta biurtueraziko dizutet joanerazi nizuten tokitik.

        15. Baña zuek esan dezute: Jaunak bialdu dizkigu profetak Babilonian.

        16. Ona bada emen esaten duena Jaunak, Sedezias errege, Dabiden tronuan eserita dagoenaren, eta erri onetan bizi dan jende guziaren, au da, zuekin erbestera irago ez diran zuen anaien gañean.

        17. Oiek dirade ejerzituen Jaunak esaten dituenak: Jakin ezazute nik beren kontra bialduko dedala ezpata, eta gosea, eta izurria; eta egingo dedala berakin piku gaizto, aurtiki oi diradenakin bezela, jan ezin litezkealako txit gaiztoak diradelako.

        18. Eta persegituko ditut ezpatarekin, eta gosearekin, eta izurriarekin; eta jarriko ditut lurreko erreñu guzien mendean gaizki erabilliak izan ditezen; eta izango dirade, aurtikitzen ditudan erreñu guzien madarikazioa, eta izua, eta irria, eta lotsaria,

        19. Etzituztelako aditu nai, esaten du Jaunak, nere itz, adirazi nieztenak nere serbitzari profeten aoz, bialtzen nieztela denbora egokian eta lendanaz. Baña zuek etzenduten obeditu nai, esaten du Jaunak.

        20. Bitartean zuek guziok, zeñai iragoerazi nien nik Jerusalendik Babiloniara, aditu ezazute Jaunaren itza.

        21. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak Akab Koliasen semearen, eta Sedezias Maasiasen semearen, nere izenean gezurrarekin profetizatu zizutenen gañean: Jakin ezazute, nik jarriko ditudala Nabukodonosor Babiloniako erregearen eskuetan, zeñak illeraziko dituen zuen begien aurrean.

        22. Alako moduan, non, Judatik Babiloniara eramanak izan diraden guztiak artuko dituzte madarikazioko esangitzat, esaten dutela: Jainkoak jarri aikala Sedezias eta Akab bezela, zeñak suan erre zituen Babiloniako erregeak:

        23. Egin zituztelako berak barbullkeriak nazkagarriak Israelen, eta erori ziradelako aragizko bekatuetan beren adiskideen emazteakin, eta gezurrak esan zituztelako nere izenean, nik onetarako aginterik eman gabe. Ni naiz jueza eta testigua, esaten du Jaunak.

        24. Esango ere diozu Semeias, Nehelamtarrari:

        25. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Bialdu ziñiozkalako liburuak zure izenean, Jerusalenen arkitzen dan erri guziari, eta Sofonias, Maasias apaizaren semeari, eta apaiz guztiai, esaten ziñiola Sofoniasi,

        26. Jaunak jarri zaitu apaiz nagusi, Joiada apaizaren lekuan zuk eskubidea iduki dezazun Jaunaren etxean, aurkatzeko bere buruz profetatzera datorren gizon guztiari, eta sartzeko zegoan, eta karzelan.

        27. Nola da bada ez errierta egitea Jeremias Anatotkoari, zeñak profetizatzen dizuten zuei?

        28. Eta gañera bialdu dizkigu mandatariak onara Babiloniara, esatera: Etzera biurtuko denbora andian. Egin itzatzute etxeak, eta beretan bizi zaitezte. Jarri itzatzute zuaitz landareak baratzetan, eta jan itzatzute beren frutuak.

        29. Irakurri zuen bada Sofonias apaizak liburu au Jeremias profetaren aurrean.

        30. Eta orduan Jaunak onela itz egin zion Jeremiasi:

        31. Bialdu ezazu esatera, Babiloniara eramanak izan diraden guztiai: Oiek esaten ditu Jaunak Semeias Nehelamtarraren gañean: Semeiasek profetizatu dizutelako, nik bera bialdu gabetanik, eta gezurren itxedonerazi dizutelako.

        32. Argatik oiek esaten ditu Jaunak: Ona emen non nik kastigatuko dedan Semeias Nehelamtarra, eta bere jatorria. Ez du beñere idukiko bere jatorriko gizasemerik, erri onen erdian eseriko danik; eta ez du ere ikusiko, ni nere erriari egitera noan mesedea, esaten du Jaunak, zeren Jaunaren kontra fedeausle batek bezela itz egin duen.

OGEITA AMARGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi itz egin zion, esaten zuela:

        2. Au da Israelko Jaun Jainkoak agintzen duena: Eskribatu itzatzu liburu batean nik esan dizkizudan itz guziak.

        3. Zeren ona non etorriko dan denbora, esaten du Jaunak, zeñean itzulieraziko diedan nik nere erri Israel, eta Judako katibuai, eta biurtueraziko diet, esaten du Jaunak, beren gurasoai eman nien lurrera, eta bere jabe izango dirade.

        4. Ona emen Jaunak Israeli, eta Judari zuzendu ziozkan itzak:

        5. Onela itz egiten du Jaunak: Egunen batean esango dezute: Aditu ditugu izu, eta ikarazko bozak; eta ez pakekoak.

        6. Galde ezazute, eta jakin gizasemeak ote diran aurrak egingo dituztenak. Zeren, nola da ikusten ditudala antsiaz beteak gizaseme guztiak eta beren gerrien gañean eskuak dituztela, aurregiten ari dan andrea bezela, eta beren arpegiak kolore oriko biurtuak?

        7. Ai! Zeñ andia dan egun hura, eta ez dago besterik bere antzekorik, atsekabeko denbora Jakobentzat, zeñatatik atzenean libratua izango dan.

        8. Eta gertatuko da egun artan, esaten du ejerzituen Jaunak, nik zatituko dedala, Nabukodonosorrek zure lepoaren gañean ipiñi zuen uztarria, eta ausiko ditut bere hedeak, eta etzera berriz egongo arrotzen mendean,

        9. Baizik Israelko semeak serbituko dute beren Jaun Jainkoa, eta Dabid beren erregearen semea, zeñ nik jasoko dedan berentzat.

        10. Etzaite bada beldur izan zu, o nere serbitzari Jakob, esaten du Jaunak, eta ez ezazu ere beldurrik iduki, o Israel, zeren nik aterako zaitudan, zauden toki urruti orretatik; eta zure jatorria katibu dagoen erreñutik; eta Jakob itzuliko da, eta biziko da atsedenean eta ondasunen ugaritasunean, iñoren beldurrik iduki gabe.

        11. Zeren ni zurekin nagoen, esaten du Jaunak, zu salbatzeko, zeren nik desegingo ditut erreñu guziak, zeñaen artean barreiatu zindudan; zu berriz etzaitut osotoro desegingo, baizik kastigatuko zaitut nere erabakien araura, obengabetzat iduki etzaitezen.

        12. Ala bada, oiek esaten ditu Jaunak: Sendatu eziña da zure ebakia; zure zauria txit gaiztoa da.

        13. Ez dago eman dezakeanik zure gaitzaren erabaki zuzenik, bera sendatzeko, sendagarriak ez dizute onik egiten.

        14. Zure maitatzalle guziak zurekin aztu dira, eta etzaituzte billatuko, ikusirik egin dizudala zauri bat etsai eskuarekin bezela, eta azote ikaragarri batekin; zeren zure bekatuetan gogortua zauden, zure gaiztakeriaren ugaritasunagatik.

        15. Zergatik deadar egiten dezu zure penetan? Zure oñazea sendatu eziña da. Zure gaiztakerien ugaritasunagatik, eta zure bekatuetan gogortua zeundelako egin nituen zurekin gauza oiek.

        16. Zuri usikitzen dizutenak berriz iretsiak izango dirade, eta zure etsai guztiak izango dirade katibu eramanak, eta zu arras desegitzen zaituztenak, arras desegiñak izango dirade; eta zuri zure gauzak arrapatzen dizkizutenai, berai ere arrapatuak izango zaiezte.

        17. Zeren nik zure zauria arradizatuko dedan, eta sendatuko ditut zure zauriak, esaten du Jaunak. Berak, o Sion, aurtikia ots egin dizute. Au da, esaten dute, merkataririk ez daukana.

        18. Baña oiek esaten ditu Jaunak: Nik egingo det itzuli ditezela, Jakoben etzauntzetan bizi diraden katibuak, eta beren etxeakin urrikalduko naiz, eta erria berriz egiña izango da bere alturan, eta tenploa ere len zegoen bezela izango da egiña,

        19. Eta aterako dira beren ezpañetatik bozkariozko alabantza, eta bozak. Eta nik ugarituko ditut, eta ez dirade gutxituko, gloriaz beteko ditut, eta ez dirade berriz zitaltzat idukiak izango.

        20. Eta beren semeak asieran bezela izango dirade leialak, eta beren batzarreak sendoki iraungo du nere aurrean; eta kastigatuko ditut atsekabetzen dituzten guztiak.

        21. Eta beragandik jaioko da bere Gialaria, eta bere erditik aterako da argitara Prinzipea; zeñ neri itsatsiko dedan, eta bera nerekin estutuko da. Zeren, zeñ da bere biotzarekin nigana alderatzen dana, esaten du Jaunak?

        22. Zuek orduan izango zerate nere erri leiala, eta ni izango naiz zuen Jaungoikoa.

        23. Baña ona emen non Jaunaren aize bunbada, aize jarioan dagoen sumintasuna, aldean dagoen ekaitza, guztia eroriko da gaiztoen buruen gañera.

        24. Ez du alderik egingo Jaunaren aserrearen sumintasunak, aliketa egin eta egiztatu ditzan artean bere biotzeko asmazioak. Denboren atzenean konprendituko dituzute gauza oiek.

OGEITA AMAIKAGARREN KAPITULUA

        1. Denbora artan, esaten du Jaunak, ni izango naiz Israelko tribu guztien Jaungoikoa, eta berak nere erria izango dirade.

        2. Oiek esaten ditu Jaunak: Arkitu zuen grazia eremuan, ezpatak ukiturik egin etzion erriak. Joango da Israel bere atsedenera.

        3. Egia da bisitatu ninduela Jaunak, erantzuten du Israelek, baña denbora andia da. Ez dezu esaten ongi, erantzuten du Jaungoikoak; zeren nik betiko amorioarekin maitatu zaitudan: argatik urrikaltasunarekin ekarri zindudan nigana.

        4. Eta berriz ere berriztatuko zaitut, eta izate berria emango dizut, O Israelko birjiña, oraindik aterako zera zure panderoen otsa lagun dezula, eta ibilliko soñulari taldez ingurutua.

        5. Oraindikan ipiñiko dituzu mastiak Samariako mendietan, eta ipintzen dituztenak, ez dute mendainik egingo, denbora etorri dedin artean.

        6. Zeren denbora etorriko dan, zeñean bealariak deadar egingo duten Efraimgo mendian: Goazen guziok, eta igo gaitezen Sionera, gure Jaun Jainkoaren tenplora.

        7. Zeren oiek esaten dituen Jaunak: Bozkariotu zaitezte, eta egin itzatzute jolasak Jakoben amorioz; eta egin itzatzute pozezko deadarrak erreñuen aurrean. Jo itzatzute soñuak, eta kantatu ezazute, eta esan ezazute: Salbatu ezazu, Jauna, zure erria, salbatu itzatzu Israelko kutsuak.

        8. Jakin ezazute, esaten du Jaunak, nik ekarriko ditudala guztiak ifarreko errietatik, eta lurraren atzeneko mugetatik bilduko ditut. Beren artean batean etorriko dirade itsua eta errena, aurduna eta aurra egin duena; andia izango da onara etorriko diradenen taldea.

        9. Etorriko dirade negar egiten dutela bozkarioz, eta nik, berakin urrikalduta, zuzenduko ditut datoztenean ur garbizko errekaen erditik, bide zuzenetik, eta beaztoporikan batere gabetanik, zeren Israelko Aita ni naizan, eta Efraim da nere seme lenbizisortua.

        10. Aditu ezazute, o erreñuak, Jaunaren itza, eta adirazi zaiozute ugarterik urrutienekoai, eta esan ezazute: Israel barreiatu zuenak berak, bilduko du, eta zaituko du, artzaiak bere artaldea zaitzen duen bezela.

        11. Zeren Jaunak Jakob erredimitu duen, eta libratu duen sendoagoaren eskutik.

        12. Eta etorriko dirade, eta alabatuko dute Jaungoikoa Siongo mendian. Eta korrika joango dira Jaunaren ondasunak arrapatzera, garia, ardoa, olioa, eta arkumeak, eta beiak, eta beren anima egongo da, ura ugari daukan jardiña bezela; eta ez dirade berriz premian arkituko.

        13. Orduan bozkariotuko dirade birjiñak soñulari talden otsean, eta gazteak ere zarrakin batean. Nik biurtuko det beren negarra pozean, eta gozatuko ditut, eta bozkarioz beteko ditut, irago dan beren oñazearen ordez.

        14. Eta aseko det apaizen anima beste aragi txit gizen batzuekin, eta nere erria izango da nere ondasunez txit betea, esaten du Jaunak.

        15. Zeren oiek esaten dituen Jaunak: Adituak izan dirade an goian Rakelen suspirioen, adiakaen eta aiarien bozak, Rakelenak, bere semeakgatik negarrez dagoanarenak, eta beren gañean gozatua izatea nai ez duenarenak, onezkero ez daudelako bizirik.

        16. Jaunak onela itz egiten du: Beude zure ezpañak negarrezko itzik esan gabe, eta zure begiak malkorik bota gabe; zeren zure atsekabeagatik ordaña artuko dezun, esaten du Jaunak; eta berak itzuliko diran etsaien lurretik.

        17. Eta zure atzeneko egunetarako gelditzen zatzun itxedopena da, esaten du Jaunak, zure semeak beren etxeetara itzuliko diradela.

        18. Arretaz egon naiz Efraimi aditzen, zeñak bere katiberioan esaten duen: Zuk, o Jauna, kastigatu nazu, eta erakutsia izan naiz idisko uzua bezela. Itzuli nazazu zugana, eta ni itzuliko naiz; bada zu, o Jauna, nere Jaungoikoa zera.

        19. Zeren orain nago ikusten, zuk biurtu ninduzunean, nik penitenzia egin nuela, zuk arkitu ninduzunean, otsak eman niozkan nere bularrari, eta nastua, ta lotsatua gelditu naiz; zeren iduki det begien aurrean nere gazte denborako lotsaria.

        20. Ez al da Efraim neretzat seme maitatua, bozkarioakin azi dedan aurra? itz egin nionetik onara, darabilt beti nere gogoan. Argatik mugitu dira erraiak bere amorioagatik. Eta idukiko ditut beretzat urrikaltasuneko erraiak; esaten du Jaunak.

        21. Izan zaite bada, o Efraim, bealari baten gisakoa. Egin itzatzu penitenzia gogorrak, itzuli ezazu zure biotza, len ibilli ziñan bide zuzenera; itzuli zaite, o Israelko birjiña, itzuli zaite zure errietara.

        22. Noizarteraño egongo zera ase eta betetzen gozotasunen erdian, o alaba galdua? Bada begira ezazu Jaunak egin duela gauza berri bat lurraren gañean, emakume birjiña batek idukiko du bere barrenen Jaungoiko gizona.

        23. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Oraindikan adituko dirade itz oiek Judako lurrean, eta bere errietan, nik bere katibuak erredimitzen ditudanean, bedeikatu zaitzala Jaunak, o justiziaren egonleku ederra, o mendi santua.

        24. Eta Juda an biziko da, eta bere erri guztiak batean. Ala lurra landutzen dutenak, nola abereak bazkatzen dituztenak.

        25. Zeren nik moskortuko det Sionen, egarriz dagoen anima guztia, eta gose dan guztia aseko det.

        26. Argatik esnatu nintzan ni ames batetik bezela, eta idiki nituen begiak, eta gozatu nintzan nere amesean.

        27. Ona emen non datorren denbora, zeñean ereingo dedan nik Israelko etxean eta Judako etxean gizasemeen azia, eta zamarien azia.

        28. Eta nola kontuan egon nintzan berak desegiteko, eta zeatzeko, eta zabaltzeko eta barreiatzeko, eta atsekabetzeko, ala ez det orain denborarik galduko berak ekartzeko eta sendotzeko, esaten du Jaunak.

        29. Egun aietan ez da adituko berriz esangai hura. Gurasoak jan zituzten matz zorigabeak, eta semeak egon ziraden ozkiarekin,

        30. Baizik bakoitza bere bakatuagatik ilko da. Mats zoritu gabea jaten duen gizonak, orrek idukiko du ozkia.

        31. Ona emen non datorren denbora, esaten du Jaunak, zeñean nik egingo dedan elkartasun berri bat Israelko etxearekin, eta Judako etxearekin.

        32. Elkartasuna, ez egin nuen bezelakoa beren gurasoakin eskutik arrapatu nituenean, Ejiptoko lurretik berak ateratzeko, elkartasun bat, berak utsera biurtu zutena, eta argatik iduki nuen beren gañean agintaritza osoa, esaten du Jaunak.

        33. Baña au izango da nik egingo dedan elkartasun berri bat, esaten du Jaunak, Israelko etxearekin, etortzen danean denbora hura. Itsatsiko det nere legea beren erraietan, eta tinkatuko det beren biotzetan; eta ni izango naiz beren Jaungoikoa, eta berak izango dirade nere erria.

        34. Eta ez du onezkero gizonak izan bearko bere projimuaren erakuslea, ez anaiak anaiarena, esaten duela: Ezagutu ezazu Jauna, zeren guztiak txikienetik andieneraño ezagutuko naute, esaten du Jaunak, zeren nik bere gaiztakeria barkatuko diodan, eta ez naiz berriz bere bekatuarekin oroituko.

        35. Oiek esaten ditu Jaunak, arako Jaun, bialtzen duenak eguzkia egunari argia emateko; eta bide zuzenetik darabiltzkianak illargia eta izarrak gaua argitzeko; itsasoa nastutzen duenak, eta bereala bere bagak orroaka ipintzen dituenak, ejerzituen Jaunaren izena daukanak.

        36. Nere Probidenziak ipiñitako lege oiek utsean gelditzen diradenean, orduan Israelko jatorria ere utsean gelditu diteke, eta ez izan nere aurrean beti irautzen duen erreñu bat.

        37. Oiek ere oraindikan esaten ditu Jaunak: Baldin iñork neurtu al balitzake an goian zeruak, eta esaminatu an bean lurraren zimenduak, orduan aurtiki nezake nik Israelko jatorri guztia bere gaiztakeriakgatik, esaten du Jaunak.

        38. Jakin ezazute badatorrela denbora, esaten du gañera Jaunak, zeñean Jaunak egingo duen erria Hananeelen dorretik, Bazterrekoa deritzan ateraño.

        39. Eta neurriko arraia egingo da aurrerago, ate orren aurkez, Garebko muñoaren gañean, eta jarraituko du jira egiñaz Goatakotik,

        40. Eta gorputz illen eta autsaren Ibar guzitik, eta urkatuak diradenen toki guzitik, eta Sortaldean dagoen zaldien atearen egiraño Jaunaren santuarioa beñere ez da izango ateratua, ez desegiña.

OGEITA AMABIGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi esan ziozkan itzak, Sedezias Judako erregearen amargarren urtean, zeñ dagokion Nabukodonosorren emezortzigarren urteari.

        (2. Era artan Babiloniako erregearen ejerzituak zeukan Jerusalen ingurutua, eta Jeremias profeta zegoan zarratua Judako erregearen etxean zegoan presoindegiko atarian.

        3. Zeren Sedezias Judako erregeak sartu zuen karzelan, esaten zuela: Nola zabiltz profetizatzen, eta esaten, oiek esaten ditu Jaunak: Jakin ezazute nik jarriko dedala erri au Babiloniako erregearen eskuetan, zeñak bera arrapatuko duen.

        4. Eta Sedezias Judako erregeak ez du iges egingo Kaldeatarren eskuetatik, baizik Babiloniako erregearen eskuetan eroriko da, eta berarekin aoz ao itz egingo du, eta ikusiko du bere begiakin.

        5. Eta Sedezias Babiloniara eramango du, non egongo dan nik bisitatu dezadan artean, esaten du Jaunak? Baldin berriz Kaldeatarren kontra gudatzen bazerate, ez dezute gauza onik idukiko.)

        6. Jeremiasek bada karzelan zegoela, esan zuen: Jaunak itz egin dit, esaten duela:

        7. Begira ezazu, Hanameel, Selumen seme, zure lengusua aitaren aldetik, etorriko dala zuri esatera, erosi dizaiozula, Anatoten daukan kanpo bat, zuri dagotzulako erostea, zu zeralako aiderik aldekoena.

        8. Alashe da; Jaunaren itzaren araura, Hanameel, nere aitaren aldeko osabaren semea etorri zan nerekin itz egitera karzelako atarira, eta esan zidan: Erosi zadazu, Anatot Benjamingo lurrean daukadan kanpoa, zeren zuri dagokizun bere jabe izatea herenziako legez, zu zeralako aiderik aldekoena. Aditu nuen berriz Jaunaren itza zala hura;

        9. Eta erosi nion Anameel, nere aitaren aldameneko osabaren semeari, Anatoten zegoen kanpo hura, eta pisatu nion dirua amazazpi ziklo zillarrezko.

        10. Eta eskribitu nuen liburuan, eta sillutu nuen, eta ekarri nituen testiguak, eta pisatu nuen zillarra balanzan.

        11. Eta artu nuen jabetasuneko liburua sillututa, eta elkartasunak, eta ongitzat emanak, eta kanpotiko silluak.

        12. Eta jabetasuneko liburu au eman nion Baruk, Neri, Maasiasen semearen semeari, Hanameel nere lengusuaren aurrean, erosteko liburuan eskribituak zeuden testigen aurrean, eta karzelako atarian zeuden Judu guztien aurrean.

        13. Eta beren aurrean agindu nion Baruki, esaten nuela:

        14. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Artu itzatzu liburu oiek, erosteko liburu au, sillutua, eta idikia dagoen liburu au, eta ipiñi itzatzu buztiñazko ontzi batean, denbora andian iraun dezaten.

        15. Zeren oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Oraindikan izango dirade lur oietan etxeen, eta kanpoen, eta mastien jabeak.

        16. Eta eman nionean Baruk Neriren semeari jabetasuneko liburua, jarri nintzan orazioan, eta esan nuen:

        17. Ah! Ah! Ah! Nere Jaun Jaungoikoa. Ah! Ongi ikusten det zuk egin ziñituela zerua eta lurra zure eskubide andiarekin, eta zure beso sendoarekin, gauzarikan batere ez da zuretzat iñoiz gaitza izango.

        18. Zu zera urrikaltasuna egiten dezuna milla gizalditan; eta kastigatzen dezuna gurasoen gaiztakeria, oiek ez diradenean, beren semeetan. Zu zera txit sendoa, Andia, Almentsua. Ejerzituen Jauna da zure izena.

        19. Andia zera zure erabakietan, eta aditueziña zure asmazioetan, zeñaen begiak idikiak dauden Adanen semeen ibillera guzien gañean, emateko bakoitzari bere egiteen araura, eta bere bizitzako irabazien araura.

        20. Zuk egin ziñituen mirariak, eta gauza arrigarriak, beren oroipenak gaurko eguneraño irautzen duenak Ejiptoko lurrean, eta Israelen, eta gizon guztien artean, eta egin zenduen aiñ andia zure izena, nola ikusten dan daukazula gaurko egunean.

        21. Zuk atera zenduen Israelko zure erria Ejiptoko lurretik mirariakin, gauza arrigarriakin, esku almentsuarekin, eta beso sendoarekin, eta izu andiarekin;

        22. Eta eman ziñien lur au, juramentuarekin beren gurasoai eskeñi ziñien bezela, eznea eta eztia darizkion lurra.

        23. Eta berak sartu ziran lur artan, eta izan ziran bere jabeak; baña etzioten zure bozari obeditu, eta etzioten ere zure legeari jarraitu; agindu ziñioten gauzetatik batere etzuten egin, eta argatik etorri zaiezte gaitz guzi oiek.

        24. Ona emen non dauden gerrako tresnak erriaren kontra jasota, arrapatua izan dedin; eta nola dagoan Kaldeatarren eskuetan erortzeko zorian, zeñak erasotzen dioten armakin, gosearekin, eta izurriarekin; eta esan ziñituen gauza guztiak, o nere Jaungoikoa, diradenak kunplitu dirade, ikusten zauden bezela.

        25. Eta alaere zuk, o nere Jaun Jainkoa, esaten didazu neri: Erosi ezazu kanpo bat, dirua eskuan emanda, testigen aurrean, erria Kaldeatarren eskuetan erortzera dijoanean.

        26. Eta orduan Jaunak Jeremiasi itz egin zion, esaten zuela:

        27. Begiratu ezazu ni naizala aragi guziaren Jaun eta Jainkoa: neretzat gauza gaitzik batere bai al dago?

        28. Argatik oiek esaten ditu Jaunak: Jakin ezazu ni noala ipintzera erri au Kaldeatarren eskuetan, eta Babiloniako erregearen mendean, eta arrapatuko dute.

        29. Eta sartuko dirade Kaldeatarrak erri onetan ezpatak eskuetan dituztela, eta su emango diote, eta erreko dute, neri aserretu erazitzeko, Baali doañak, eta jainko arrotzai libazioak eskeñtzen ziozkaten etxe, eta sabaiakin batean.

        30. Zeren Israelko semeak eta Judako semeak beren gazte denboratik ari diran gaizki egiten nere begien aurrean; Israelko semeak, esaten det, zeñak oraindaño ez duten besterik egiten baizik neri aserretuerazi beren eskuetako lanakin, esaten du Jaunak.

        31. Alako moduan, non, begiratu bear diot erri oni aserre eta sumintasunarekin; bada oien diña da, egiña izan zan egunetik onaraño; orain berriz borratua izango da nere begien aurretik.

        32. Israelko semeen, eta Judako semeen gaiztakeriagatik, zeñ egin zuten aserretuerazi zidatenean berak, eta beren erregeak, eta beren prinzipeak, eta beren apaizak, eta beren profetak, Judako gizasemeak, eta Jerusalenen bizi diradenak.

        33. Eta beren atzea biurtu zidaten, eta ez beren arpegia, nik goizetik ematen nieztenean erakutsiak, eta kontuan ipintzen nituenean, etzutela berak aditu nai, ez artu zuzenbideak.

        34. Eta ipiñi zituzten beren idoloak, nere izenari ots egiten zitzaion etxean, berau kutsutzeko.

        35. Eta jaso ziozkaten aldareak Baali Ennonen semearen ibarrean konsagratzeko beren semeak, eta beren alabak Moloki. Nik neretzat beñere agindu ez nien gauza bat, eta gogotikan ere etzitzadan irago, berak alako gauza nazkagarririk egingo zutela, eta ekarriko zutela Juda alako bekaturik egitera.

        36. Eta orain gauza oien erdian, onela itz egiten dio Jaunak, Israelko Jaungoikoak erri oni, zeñgatik esaten dezuten zuek Babiloniako erregearen eskuetan eroriko dala armen, eta gosearen, eta izurriaren indarrez.

        37. Jakin ezazute bilduko ditudala, barreiatu nituen erreñu guztietatik nere sumintasunean, nere koleran, eta nere aserre andian, eta biurtuko ditut toki onetara non biziko diran pake osoan.

        38. Eta berak nere erria izango dirade, eta ni izango naiz beren Jaungoikoa.

        39. Eta emango diet biotz bat, eta fede bat, nere bildurrean iraun dezaten beren bizitzako egun guztietan; izan ditezen doatsuak berak, eta beren ondoan beren semeak.

        40. Eta egingo det berakin betiko elkartasun bat, eta beñere ez diot utziko, berai ongi egiteari. Eta ipiñiko det beren biotzetan nere beldurra, ez dezaten nigandik alderik egin.

        41. Eta nere poza izango da, berai mesedeak egitea; eta ipiñiko ditut lur onetan, egiaz, eta nere biotz guzitik, eta nere anima guzitik.

        42. Zeren oiek esaten ditu Jaunak: Nola aurtiki dedan erri onen gañera gaitz andi guzi au, ala beteko ditut eskeñi niezten on guziakin.

        43. Eta berriz izango dirade lur onetako kanpoen jabeak; zeñgatik zuek esaten dezuten eremutua dagoela, ez dalako bertan gelditu gizonik, ez abererik, izan zalako utzia Kaldeatarren eskuetan.

        44. Kanpoak izango dirade diruaz erosiak, eta eskribituko dira liburuan, eta inprimituko da sillua, eta egongo dira testiguak, Benjaminen lurrean, eta Jerusalengo inguruan, eta Judako errietan, eta mendietako errietan, eta kanpoetako errietan, eta Egoealderontz dauden errietan, nik beren katiberioari atzena ipiñiko diodan ezkero, esaten du Jaunak.

OGEITA AMAIRUGARREN KAPITULUA

        1. Berriz itz egin zion Jaunak Jeremiasi, zegoela au oraindikan itxita karzelako atarian, eta esan zion:

        2. Oiek esaten ditu Jaunak, egingo duenak, eta egiztatuko duenak, eta gertutuko duenak lendanaz esaten duena, ark, zeñaen izena dan Jauna.

        3. Ots egin zadazu, eta nik adituko zaitut, eta agertuko dizkizut zuk ez dakizkizun gauza andiak, eta ziertoak.

        4. Zeren oiek esaten ditu Jaunak, Israelko Jaungoikoak, erri onetako etxeen gañean; eta Judako erregearen, desegiñak izan diradenen gañean, eta murruen, eta ezpaten gañean,

        5. Kaldeatarren kontra gudatzera joango diradenen gañean, eta zeñak beteko dituzten beren etxeak gizonen gorputz illez, zeñak nik zauritu nituen nere aserre, eta sumintasunean, alde erazirik nere arpegiari erri orregandik bere gaiztakeria guztiak gatik.

        6. Ona emen non nik zarratuko ditudan beren zauriak, eta biurtuko diet osasuna, eta sendatuko ditut, eta egingo det egon ditezela pake osoan, egiztaturik nere eskeñiak, berak eskatu duten eran.

        7. Eta egingo det biurtu ditezela Judako katibuak, eta Jerusalengo katibuak, eta itzuliko ditut beren lenbiziko egoerara.

        8. Eta garbituko ditut gaiztakeria guzietatik, zeñakin bekatu egin zuten nere kontra, eta barkatuko dieztet bekatu guztiak, zeñakin ni ofenditu,eta mezpreziatu ninduten.

        9. Onek egingo du, lurreko erreñu guztiak, zeñatara allegatu dan nik egin izango dieztedan mesedeen berria, zelebratuko dute pozez nere izen santua, eta alabatuko naute gozotasunezko bozakin, eta beldur ta izuz beteak geldituko dirade, nik emango dieztedan ondasun ugariakin, eta pake andiarekin.

        10. Oiek esaten ditu Jaunak: Toki onetan (zeñi zuek ots egiten diozuten eremua, ez dagoelako bertan gizonik, ez abererik) Judako errietan, eta Jerusalengo inguru, daudenetan arrasatuak, eta gizonik batere gabe, iñor ere bizi ez dala, abererik ere gabe, adituko dira oraindik,

        11. Bozkario eta gozotasuneko bozak; esposo eta esposaren bozak, jendeen bozak, esango dutenenak: Eman zaiozkazute alabantzak ejerzituen Jaunari, dalako Jauna aiñ ona; bere urrikaltasunari beti argi erazitzen diolako; baitaere Jaunaren etxean beren doañak eskeñtzera etorriko diradenen bozak, zeren nik biurtuko ditut beren lenengo egoerara, esaten du Jaunak, lur onetatik Babiloniara katibu eramanak izan ziradenak.

        12. Oiek ere esaten ditu ejerzituen Jaunak: Toki eremutu onetan, non ez dan ikusten gizonik ez abererik, eta bere erri guztietan, oraindikan berriz ikusiko dira artzaien txaolak, zeñak bilduko dituzten artaldeak beren arditokietan.

        13. Mendietako errietan, eta lauetako errietan, eta egoeko errietan, eta Benjamingo lurrean, eta Jerusalengo inguruetan, eta Judako errietan, ikusiko dira abereak, esaten du Jaunak, bere artzaiaren eskuaren azpian, zeñ joango dan kontatuaz.

        14. Badatoz onezkero egunak, esaten du Jaunak, zeñatan nik egiztatuko dedan, Israelko etxeari eta Judako etxeari eman nien itz ona.

        15. Egun aietan, eta denbora artan nik moteatueraziko diot Dabiden jatorriari Justiziako muskill bat; zeñak egingo duen juizioa eta justizia lurrean.

        16. Egun aietan Juda salbatua izango da, eta Jerusalen biziko da pake oso batean, eta au da izena, zeñarekin ots egingo dioten: Gure Jaun Justoa.

        17. Zeren oiek esaten ditu Jaunak: Beñere ez da Dabiden jatorria egongo, Israelko etxeko tronuaren gañean eseriko dan gizaseme bat gabe.

        18. Eta ez da arkituko apaizen eta lebiten jatorria, holokaustoak neri eskeñtzeko, eta sakrifiziorako sua erazekitzeko, eta denbora guzietan doañerako abereak iltzeko gizaseme gabe.

        19. Oraindikan ere itz egin zion Jaunak Jeremiasi, esaten zuela:

        20. Oiek esaten ditu Jaunak: Utsean gelditu al badadi egunarentzat ipiñia daukadan erabakia, eta gauarentzat ipiñia daukadan erabakia, alako moduan, non, ez ditezen etorri eguna eta gaua bear duten denboran;

        21. Utsean gelditu ere diteke nere elkartasuna Dabid nere serbitzariarekin, alako moduan, non, ez dan jaioko bere jatorritik, bere tronuan egintatuko ez duen semerik, eta ez dan ere izango Lebita, ez apaiz nere ministrorik.

        23. Oraindikan ere itz egin zion Jaunak Jeremiasi, esaten zuela:

        24. Ez al dezu aditu zer esan duen erri onek, esaten duela: Jaunak autu zituen bi familiak aurtikiak daude? Alako moduan mezpreziatzen dute berak nere erria, non, beren begietan ez da erreñua.

        25. Oiek esaten ditu Jaunak: Nik jarri ez banituen aldatu ez ditekean lege oiek egunaren eta gauaren artean, eta ez baniezten ere jarri legeak zeruari, ta lurrari;

        26. Orduan gertatu diteke, nik aurtikitzea Jakoben eta Dabid nere serbitzariaren jatorria, alako moduan, non, utzi dizaiodala nik aututzeari bere jatorritik, Abraham, eta Isaak, eta Jakoben jatorriko prinzipeak. Baña nik itzuli eraziko diet katibu eramanak izan ziradenai, eta berakin urrikaltasuna idukiko det.

OGEITA AMALAUGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi esandako itzak, Nabukodonosor Babiloniako erregeak, eta bere ejerzitu guztiak, eta bere mendean zeuden lurreko erreñu guztiak gerran egiten zutenean Jerusalenen kontra, eta bere erri guztien kontra.

        2. Oiek esaten ditu Jaunak, Israelko Jainkoak: Zoaz, eta itz egin zaiozu Sedezias Judako erregeari, eta esango diozu: Oiek esaten ditu Jaunak: Begira ezazu nik jarriko dedala erri au Babiloniako erregearen mendean, zeñak su emango dion.

        3. Eta zuk ez dezu bere eskuetatik igesik egingo, baizik ziertoro izango zera arrapatua eta beretan jarria, eta zure begiak Babiloniako erregearen begiak ikusiko dituzte, eta itz egingo dezu berarekin arpeguz arpegi, eta Babilonian sartuko zera.

        4. Alaere aditu ezazu Jaunaren itza, o Sedezias Judako erregea: Oiek esaten ditu Jaunak: Zu etzera ezpataz illa izango,

        5. Baizik ilko zera berezko eriotzarekin; eta nola erreak izan ziran zure guraso lengo erregeak, zu baño aurreragokoak, ala erreko dute zure gorputz illa, eta negar egingo dute zugatik, deadarrez esaten dutela: Ai Jauna! Zeren, ala nik erabaki dedan, esaten du Jaunak.

        6. Gauza guzti oiek esan ziozkan Jeremias profetak Jerusalenen Sedezias Judako erregeari.

        7. Bitartean Babiloniako erregearen ejerzituak estututzen zituen, eta arrapatuak izan gabe gelditu ziran Judako erri guztiak, Lakis eta Azeka, zeren Judako erri murrutuetatik, bi oiek bakarrik etziran izan menderatuak.

        8. Jaunak Jeremiasi esan ziozkan itzak, Sedezias erregeak egin zuenean elkartasun bat erri guztiarekin Jerusalenen, esaten ziela guztiai:

        9. Utzi bear zituztela guztiak beren aukeran beren mendeko hebreotar morroiak, eta neskameak, eta ez zezala iñork ere beren gañean jabetasunik iduki, izanik ziraden bezela Juduak, eta beren anaiak.

        10. Egiaz prinzipe guztiak, eta erri guztiak, egin zutenak elkartasuna utzitzeko beren aukeran bakoitzak beren mendeko morroiak, eta neskameak, eta aurrerakoan ez idukitzeko berak mendean, obeditu zuten, eta utzi zituzten beren aukeran.

        11. Baña gero damutu ziran, eta indarrez eraman zituzten beren aukeran utzi zituzten mendeko morroiak, eta neskameak, eta berriz jarri zituzten katiberioko uztarriaren azpian.

        12. Orduan Jaunak itz egin zion Jeremiasi, esaten zuela:

        13. Oiek esaten ditu Jaunak, Israelko Jainkoak: Nik egin nuen elkartasun bat zuen gurasoakin, Ejiptoko lurretik, katiberioko etxetik atera nituen egunean, eta esan nuen:

        14. Zazpi urte kunplitzen diradenean, utzi beza bakoitzak bere aukeran bere anaia hebreotar, saldua izan zitzaiona. Berak sei urtean serbituko zaitu, eta gero utziko diozu dagoela bere aukeran. Baña zuen gurasoak ez ninduten aditu, eta etziraden ere leialak izan nere itzetara.

        15. Baña gaurko egunean zuek biurtu zerate nigana, eta egin dezute nere begien gogoko zana, esaten zendutela utzitzeko bakoitzak bere projimua bere aukeran, eta sendotu zenduten erabaki au nere aurrean, nere izenari ots egiten zaion etxean.

        16. Baña gero atzera biurtu zerate, eta kutsutu dezute nere izena, eta ekarri dituzute berriz bakoitzak bere mendeko morroia, eta bere medeko neskamea, zeñai joaten utzi ziñieten bizi zitezen beren aukeran, eta beren buruen jabe ziradela, baña berriz ipiñi diezute uztarria, egiten dituzutela zuen mendeko morroiak, eta zuen mendeko neskameak.

        17. Argatik oiek esaten ditu Jaunak: Zuek ez nazute aditu nai izan, utzirik bakoitzak bere aukeran bere anaia, eta bakoitzak bere adiskidea. Bada ona emen non nik utzitzen zaituztedan zuen aukeran, esaten du Jaunak, alde erazitzeko nigandik, eta gelditzeko zuek ezpataren, izurriaren, eta gosearen mendean, eta bialduko zaituztet barreiatuak lurreko erreñu guzietatik.

        18. Eta jarriko ditut nere elkartasuna ausi dutenak, eta ez dituztenak zaitu, nere aurrean egin zuten elkartasuneko itzak, il eta bereziturik bi zatitan idizkoa, eta iragotzen diradela gero beren erditik.

        19. Judako eta Jerusalengo prinzipeak, eta txikiratuak, eta apaizak, eta lurreko erri guztia, zeñak irago ziran idiskoaren zatien erditik.

        20. Jarriko ditut, esaten det, beren etsaien mendean,eta berai bizia kentzeko gura biziakin daudenen eskuetan, eta beren gorputz illak izango dira zeruko egaztien, eta lurreko abereen bazka.

        21. Eta Sedezias Judako erregea, eta bere prinzipeak jarriko ditut beren etsaien eskuetan, berak il nairik dabiltzanen eskuetan, eta zuekgandik alde egin duten, Babiloniako erregearen ejerzituen eskuetan.

        22. Bada ona emen non ni noan aginteak ematera, esaten du Jaunak, eta berriz ekarriko ditut erri onen kontra, eta erasoko diote, eta arrapatuko dute, eta su emango diote. Eta Judako erriak eremu biurtuko ditut, alako moduan, non, ez dan geldituko beretan iñor ere bizirik.

OGEITA AMABOSGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi esan ziozkan itzak, Joakin, Josias Judako erregearen denboran, esaten ziola:

        2. Zoaz Rekabtarren etxera, eta itz egin ezazu berakin, eta sartuko dituzu Jaunaren etxean, tesoroen geletatik batean, eta emango diezu ardoa edaten.

        3. Eraman nituen bada nerekin Jezonias, Jeremiasen semearen, Absaniasen semearen semea, eta bere anaiak, eta bere seme guztiak,eta Rekabtarren familia guztia;

        4. Eta sartu nituen Jaunaren etxean, tesoroen gelan, non zeuden Hanan, Jejedeliasen semearen, gizon Jaungoikozkoaren semeak; gela bat zegoena prinzipeen tesoroen aldean, Maasias, Selumen semearen tesorotegiaren gañean, zeñ zan tenploko atarizaia.

        5. Eta ipiñi nituen Rekabtarren etxeko semeen aurrean baso eta kopa ardoz beteak, eta esan nien: Edan ezazute ardoa:

        6. Berak berriz erantzun zuten: Ez degu edango, zeren Jonadab, Rekaben seme, gure aitak agindu zigun, esaten zuela: iñoiz ere ez dezute ardorik edango; ez zuek, ez zuen semeak.

        7. Ez dezute egingo etxerik, ez ereingo alerik, ez ipiñi mastirik, ez dezute ere onelakorik idukiko; baizik biziko zerate etzauntzetan zuen bizitzako egun guztietan, bizi zaitezen denbora andian lurraren gañean, zeñean zuek bideanteak zeraten.

        8. Obeditu diogu bada gure aita Jonadab, Rekaben semearen bozari, agindu zigun guztian, eta argatik ez degu ardorik edaten gure bizitza guztian guk, ez gure emazteak, ez semeak, ez alabak.

        9. Ez degu ere etxerik egiten gu biziteko, ez daukagu ere mastirik, ez kanporik, ez ereitzerik;

        10. Baizik bizi gera etzauntzetan, eta obeditu diegu, gure aita Jonadabek utzi zizkigun aginte guztiai.

        11. Baña sartu danean Nabukodonosor Babiloniako erregea gure errian, esan degu: Goazen, eta sartu gaitezen Jerusalenen, iges egiteko Kaldeatarren ejerzitutik eta Siriatarren ejerzitutik; eta argatik gaude Jerusalenen.

        12. Orduan Jaunak itz egin zion Jeremiasi, esaten zuela:

        13. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Ez ote dezute artuko ikasbiderik nere itzai obeditzeko, esaten du Jaunak?

        14. Jonadab, Rekaben semeak bere semeai esan ziezten itzak ez ardorik edateko, izan dirade ongi zaituak, eta ez dute gaurko eguneraño ardorik edan, obeditzen diotela beren aitaren aginteari; nik berriz itz egin dizutet zuei aspertu gabe, eta ordu guztietan, eta ez didazute obeditu.

        15. Bada bialdu dizkizutet nere serbitzari guztiak profetak lendanaz eta arreta andiarekin, eta bialdu nizkizuten esatera: Alde egin beza zuetatiko bakoitzak bere bizitza txit gaiztotik, eta zuzendu itzatzute zuen gurak; eta etzaitezte ibilli jainko arrotzen ondoren, eta ez itzatzute ere adoratu; eta ala biziko zerate, nik zuei eta zuen gurasoai eman nizuten lurrean, baña zuek ez dezute nai izan neri obeditu, ez aditu.

        16. Ala bada Jonadab Mekaben semearen semeak zaitu dute beti beren aitak utzi zien agintea; erri orrek ordea ez dit neri obeditu.

        17. Argatik oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Oraintxe noa aurtikitzera Judaren gañera, eta Jerusalenen bizi diraden guztien gañera, lendikan esanik dauzkadan atsekabe guztiak, zeren itz egin diet, eta ez naute aditu, ots egin diet, eta ez didate erantzun nai izan.

        18. Rekabtarren familiari berriz esan zion Jeremiasek: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Zuek obeditu diozutelako zuen aita Jonadaben aginteari, eta egin dituzutelako bere esanak guztiak, eta kunplitu zendutelako adirazi zizuten guztia;

        19. Argatik oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Jonadab Rekaben semearen jatorria ez da beñere arkituko, nere aurrean egun guztietan egongo dan gizaseme gabetanik.

OGEITA AMASEIGARREN KAPITULUA

        1. Joakin, Josias Judako erregearen semearen laugarren urtean, Jaunak itz egin zion Jeremiasi, eta esan zion:

        2. Artu ezazu papera eta egin ezazu liburu bat, eta eskribitu itzatzu bertan nik esan dizkizudan itz guztiak Israelen kontra, eta Judaren kontra, eta erri guztien kontra, Josiasen egunetatik, zeñatan itz egin nizun gaurko eguneraño.

        3. Onela ikusi dezagun Judako etxeko semeak, aditurik nik bialtzea uste dedan gaitz guztiak, biurtzen ote diran bakoitza bere biziera gaiztotik, alako moduan, non, nik barkatu dizaieztekedan beren gaiztakeria eta bekatuak.

        4. Ots egin zion bada Jeremiasek Baruk Neriasen semeari, eta Jeremiasek esanda, eskribitu zituen Barukek liburu artan, Jaunak esan ziozkan itz guztiak.

        5. Eta eman zion Jeremiasek Baruk aginte au, esaten zuela: Ni itxian nago, eta ez niteke sartu Jaunaren etxera.

        6. Zoaz bada zu, eta irakurri itzatzu nik esan dizkizudan, eta zuk liburu orretan eskribitu dituzun Jaunaren itzak, Jaunaren etxean, barau egunean, eta orobat irakurriko dituzu, beren errietatik datozen Judako guztiak aditzeko eran.

        7. Ikusteko onela umillatzen ote diran erregututzen dutela Jaunaren aurrean, eta biurtzen ote dan bakoitza bere bizitza gaiztotik. Zeren txit andia dan Jaunak agertu duen aserre eta sumintasuna erri onen kontra.

        8. Eta Baruk Neriasen semeak egin zuen, Jeremias profetak agindu zion guztia; eta jarririk Jaunaren etxean, irakurri zituen liburuan Jaunaren itzak.

        9. Bada jakin bear da, Joakin, Josias Judako erregearen semearen bosgarren urtean, bederatzigarren illean, predikatua izan zitzaiela baraua Jaunaren aurrean Jerusalengo erri guztiari, eta Judako errietatik Jerusalenera etorri zan jendetza guztiari.

        10. Eta orduan irakurri zituen Barukek liburutik Jeremiasen itzak Jaunaren etxean, Gamarias Safanen seme, Legeko erakuslearen kontura dagoen dirutokiaren gañetik, goiko atariaren gañetik, Jaunaren tenploko ate berriaren sarreran, erri guziak aditzen zituela.

        11. Eta Mikeas, Gamarias Safanen semearen semeak aditu zituenean, aitatu dan liburuan irakurriak izan ziran Jaunaren itz guztiak,

        12. Joan zan erregearen jauregira, eskribitzeko tokira, non arkitzen ziran eseriak prinzipe guztiak: Elisama, eskribaria, eta Dalaias Semeiasen semea, eta Elnatan Akoborren semea; eta Gamarias Safanen semea, eta Sedezias Ananiasen semea, eta prinzipe guztiak.

        13. Eta adirazi zioten Mikeasek, Baruken liburuan aditu zuen, eta erriak ere aditu zuen guztia.

        14. Onenbesterekin prinzipe guzti aiek bialdu zuten esatera Baruki, Judi Nataniasen semearen, Selemiasen semearen, Kusiren semearen bitartez: Artu ezazu zure eskuan, erriaren aurrean irakurri dezun liburu ori, eta atoz onara. Artu zuen bada Baruk, Neriasen semeak bere eskuan liburua eta joan zan berak zeuden tokira.

        15. Zeñak esan zioten: Eseri zaite, eta irakurri zazkiguzu gauza oriek, aditu ditzagun. Eta irakurri zituen Barukek beren aurrean.

        16. Aditu zituztenean gauza guzi aiek, arrituak gelditu ziran, elkarri begira; eta esan zioten Baruki: Erregeari adirazi bear diozkagu itz guzi oiek.

        17. Eta galde egin zioten esaten zutela: Adirazi zaguzu nola bildu ziñituen zuk bere aotik gauza guzti oiek.

        18. Eta Barukek esan zion: Bere aoz esaten zituen neri irakurtzen ariko balitza bezela itz guzti oiek, eta ni nijoan eskribituaz tintarekin liburu onetan.

        19. Orduan prinzipeak esan zioten Baruki: Zoaz, eta ezkutatu zaitezte zu eta Jeremias, eta iñork ere ez dezala jakin non zaudeten.

        20. Eta berak joan ziran erregea arkitzera atarian, baña liburua utzi zuten dirutokian, Elisama eskribitzallearen gelan; eta adirazi zituzten, erregeak aditzen zituela itz guzti oiek.

        21. Bereala bialdu zuen erregeak Judi, liburu hura ekartzera; zeñ aterarik dirutokitik, edo Elisama eskribitzallearen gelatik, irakurri zuen erregearen eta bere inguruan zeuden prinzipe guztien aurrean.

        22. Zegoen errege neguko bizilekuan, zalako bederatzigarren illa, eta zegoen bere aurrean brasaontzi bat txingar erazekiz betea.

        23. Irakurri zituenean Judik iru edo lau hoja, erregeak zatitu zuen liburua eskribitzallearen ganibetarekin, eta aurtiki zuen brasontziko sutara, non erre zan guztia.

        24. Eta ala ez erregea, ez itz guzi oiek aditu zituzten bere jauregiko morroietatik batere, etzan beldurtu augatik, eta etzituzten ere beren soñekoak urratu.

        25. Alaere Elnatan, eta Dalaias eta Gamariasek kontra egin zioten erregeari, liburua erre ez zezan; baña etzituen aditu.

        26. Baizik agindu zien Jeremiel Ameleken semeari, eta Saraias Ezrielen semeari, eta Selemias Abdeelen semeari, arrapatu zitzatela Baruk eskribitzallea, eta Jeremias profeta; baña Jaunak ezkutatu zituen.

        27. Erregeak liburua erre zuenean, eta Barukek Jeremiasek esanda eskribitu zituen itzak, itz egin zion Jaunak Jeremias profetari, esaten ziola:

        28. Artu ezazu berriz beste liburu bat, eta eskribitu itzatzu bertan, Joakin Judako erregeak erre duen lenbiziko liburuan zeuden itz guztiak.

        29. Eta esango diozu Joakin Judako erregeari: Oiek esaten ditu Jaunak: Zuk erre dezu liburu hura, esaten diozula Jeremiasi: Zergatik ipiñi dezu zuk bertan eskribuz geroko berri ori, keñatzen gaituzula esateaz, agudo etorriko dala Babiloniako erregea, eta arrasatuko duela lur au, gizonik ez abererik utzi gabe?

        30. Argatik oiek esaten ditu Jaunak, Joakin Judako erregearen kontra: Ez da ikusiko bere jatorrikorik batere Dabiden tronuan eseria, eta bere gorputz illa aurtikia izango da, eta egongo da eguneko berotasunean eta gaueko jelan.

        31. Eta etorriko naiz bere gaiztakerien, eta bere jatorrikoen, eta bere serbitzarien kontuak artzera; eta aurtikiko ditut beren gañera, eta Jerusalenen bizi diradenen gañera, eta Judako erri guztiaren gañera, adiraziak dauzkadan gaitz guztiak, ez nauten ezkero aditu nai izan.

        32. Artu zuen bada Jeremiasek beste liburu bat, eta eman zion Baruk, Nerias bere eskribitzallearen semeari; zeñak, Jeremiasek esaten ziozkala, eskribitu zituen bertan, Joakin Judako erregeak erre zuen liburuko itz guztiak, baitaere len zeudenez gañetik beste gauza asko izan ziraden itsatsiak.

OGEITA AMAZAZPIGARREN KAPITULUA

        1. Sartu zan erreñatzera Sedezias Josiasen semea, Jekonias Joakinen semearen lekuan, zeñ ipiñi zuen erregetzat Nabukodonosor Babiloniako erregeak Judako lurrean.

        2. Eta ez berak, ez bere serbitzariak, ez erriko jendeak obeditu zien, Jaunak Jeremias profetaren aoz esan zituen itzai.

        3. Eta bialdu zituen Sedezias erregeak Jukal Selemiasen semea, eta Sofonias Maasias apaizaren semea, Jeremias profetari esatera: Erregutu zaiozu gugatik gure Jaun Jainkoari.

        4. Zebillan orduan Jeremias askatua erriaren artetik, bada oraindikan etzuten karzelan ipiñi. Bitartean Faraonen ejerzitua irten zan Ejiptotik. Aditu zutenean au, Jerusalen ingurutua zeukaten Kaldeatarrak, alde egin zuten Jerusalendik.

        5. Orduan Jaunak onela itz egin zion Jeremias profetari:

        6. Oiek esaten ditu Israelko Jaun Jainkoak: Onela esango diozute Judako errege, neri galdetzera bialdu zaituztenari: Begira ezazu Faraonen ejerzitu zuei laguntzera atera zana, itzuliko da bere errira, Ejiptora;

        7. Eta biurtuko dira onara Kaldeatarrak, eta erasoko diote erri oni, eta arrapatuko dute, eta su emango diote.

        8. Oiek esaten ditu Jaunak: Ez ditzatzutela engañatu zuen buruak, esaten dezutela: Joango dira Kaldeatarrak ez biurtzeko, eta pakean utziko digute, zeren jakinik iduki ezazute, ez dirala joango.

        9. Baña baldin desegingo bazenezate ere, gerra egiten dizuten Kaldeatarren ejerzitu guztia, eta bakarrik gelditzeko balirade beratatik, zauritutako gutxi batzuek, aterako litezke oiek bakarrik beren etzauntzetatik, eta suaz erreko lukete erri au.

        10. Alde egin zuenean bada Jerusalendik Kaldeatarren ejerzituak Faraonen ejerzituagatik,

        11. Atera zan Jeremias Jerusalendik, joateko Benjaminen lurrera, partitzeko an bera jabe zan gauza bat errikoen aurrean.

        12. Eta allegatu zanean Benjaminen atera, atean beillan txandaz zegoenak, zeñaen izena zan Jerias, Selemiasen, Hananiasen semearen semea, eldu zion Jeremias profetari, esaten zuela: i Kaldeatarretara igesi oa.

        13. Ez da egia, erantzun zuen Jeremiasek, ez noa ni Kaldeatarretara igesi. Baña Jeriasek etzuen aditu; baizik arrapatu zuen Jeremias, eta eraman zuen prinzipeakgana.

        14. Argatik aserreturik prinzipeak Jeremiasen kontra, azotatu erazi ezkero, sartu zuten Jonatan eskribitzallearen etxean zegoan karzela batean, onek karzela bere kontura zeukalako.

        15. Sartu zan bada Jeremias ziega zakon batean, eta lurzulo batean, non egon zan asko egunetan.

        16. Gero Sedezias erregeak bialdu zituen mandatariak andik ateratzera, eta galde egin zion ixiltxorikan bere jauregian, esaten ziola: Uste al dezu Jaunak itz egin duela? Bai, erantzun zuen Jeremiasek. Eta gañera esan zuen: Babiloniako erregearen eskuetan jarria izango zera.

        17. Eta zertan bekatu egin det zure kontra, esan zuen gañera Jeremiasek, ez zure serbitzarien kontra, ez zure erriaren kontra, zuk agintzeko ni karzelan sartu nazatela?

        18. Non dirade zuen profeta aiek zuei profetizatzen zizutenak, eta esaten zutenak: Ez da etorriko zuen kontra, ez lur onen kontra Babiloniako erregea?

        19. Orain bada; aditu nazazula erregututzen dizut, o nere Jaun erregea, nere erreguak indarra iduki dezala zure aurrean; eta ez nazazu arren berriz itzuli Jonatanen etxera, an il ez nadin.

        20. Agindu zuen bada Sedezias erregeak, ipiñi zezatela Jeremias karzelako atarian, eta eman dizaiotela egunoro ogizko opil bat, jakiaz gañera, errian ogirik zegoen artean. Onenbesterekin egon zan Jeremias karzelako atarian.

OGEITA EMEZORTZIGARREN KAPITULUA

        1. Baña Safatias Matanen semeak, eta Jedelias Fasurren semeak, eta Jukal Selemiasen semeak, eta Fasur Melkiasen semeak aditu zituzten Jeremiasek erri guztiari predikatzen ziozkan itzak,esaten zuela:

        2. Onela itz egiten du Jaunak: Erri onetan gelditzen dan guztia, illa izango da ezpataz, edo gosez, edo izurriz: Kaldeatarrakgana iges egiten duena berriz, biziko da, eta bere bizia galtzeko beldur gabe egongo da.

        3. Oiek esaten ditu Jaunak: Ziertoro izango da ipiñia erri au Babiloniako erregearen ejerzituaren mendean, zeñ bere jabe egiñik geldituko dan.

        4. Orduan prinzipeak esan zioten erregeari: Eskatzen dizugu, gizon au eriotzara kondenatua izan dedilla; zeren berak egiten ditu alegiñak, berariaz gizon errutsuen besoak desalaitzeko; eta erri onetan gelditu diran gerrarien, eta erri guztiaren gudarako gogoa, esaten dituen itzakin. Ikusia dago bada, gizon au ez dabillala erri onen onaren, baizik gaitzaren billan.

        5. Eta Sedezias erregeak esan zuen: Or daukazute zuen eskuetan, zeren ez diteke izan erregeak zuei ezerere ukatzea.

        6. Arrapatu zuten baten Jeremias, eta sartu zuten Melkias Ameleken semearen putzu leorrean, zeñ dagoan karzelako atarian, eta soken bitartez jatxiarazi zioten Jeremiasi putzu leorrera, non etzegoen urik, baizik lokatza. Ala bada Jeremias gelditu zan lokatzan sartua.

        7. Eta Abdemelek, txikiratu etiopiatar, erregearen jauregian zegoenak, jakin zuen Jeremias putzu leorrera bota zutela. Zegoan erregea garai artan, Benjaminen atean eseria.

        8. Atera zan bada Abdemelek jauregitik, eta joan zan Erregearekin itz egitera, esaten zuela:

        9. O nere Errege eta Jauna, txit gaizki egin dute gizon oiek, Jeremias profetaren kontrako asmazioetan, botatzen dutela putzu leorrera, an gosez il dedin; zeren ez dago onezkero ogirik errian.

        10. Ala bada agindu zion erregeak Abdemelek Etiopiatarrari, esaten zuela: Eraman itzatzu emendik zurekin ogeita amar gizon, eta atera ezazu putzu leorretik Jeremias profeta, il dedin baño lenago.

        11. Arturik bada berarekin Abdemelekek gizonak, sartu zan erregearen jauregian, tesorutegiaren azpian zegoan lurraren barrendiko toki batean, eta atxitu zituen andik soñeko zar batzuek, eta erdi ustelduak zeuden oial zati batzuek, eta aurtiki ziozkan Jeremiasi putzu leorrera soken bitartez.

        12. Eta Abdemelek Etiopiatarrak esan zion Jeremiasi: ipiñi itzatzu soñeko zar oriek, eta oial zati erdi ustelduak zure galtzarbearen azpian, eta soken gañean. Ala egin zuen Jeremiasek;

        13. Eta atera zuten Jeremias sokakin, eta irten erazi zioten putzu leorretik, eta gelditu zan Jeremias karzelako atarian.

        14. Eta bialdu zituen gero mandatariak Sedezias erregeak Jeremias profetaren billa, eta ekarrierazi zien Jaunaren tenploko irugarren atera; eta esan zion erregeak Jeremiasi: Gauza bat zuri galdetzera noa, ez zadazu ezerere ezkutatu.

        15. Eta Jeremiasek esan zion Sedeziasi: Agertzen badizut, ez al didazu bizia kenduko? Eta nik konseju bat ematen badizut, zuk ez nazu adituko.

        16. Orduan Sedezias erregeak juramentu egin zion ixillean Jeremiasi, esaten zuela: Juramentu egiten dizut, anima au gugan egin zuen Jaunagatik, ez dizudala bizia kenduko, eta etzaitudala ere ipiñiko, zu il nai zaituzten gizon orien eskuetan.

        17. Esan zion bada Jeremiasek Sedeziasi: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: irtetzen bazera Jerusalendik, eta jartzen bazera Babiloniako erregearen agintarien eskuetan, biziarekin geldituko zera zu, eta erri au ez da suaz errea izango, eta zu eta zure familia salbatuko zerate,

        18. Baña joaten ez bazera Babiloniako erregearen agintariak arkitzera, erria jarria izango da Kaldeatarren eskuetan, eta su emango diote, eta zuk ez dezu beren eskuetatik igesik egingo.

        19. Eta Sedezias erregeak esan zion Jeremiasi: Kaldeatarrakgana irago ziran Juduen beldur naiz; beren eskuetan ipiñia izan ez nadin, eta irri egin ez didaten.

        20. Baña Jeremiasek erantzun zion: Etzaituzte beren eskuetan utziko. Erregututzen dizut, arren aditu ditzatzula, nik esaten dizkizudan Jaunaren itzak, eta ongi joango zatzu, eta salbatuko dezu zure bizia.

        21. Baldin berriz atera nai ez bazera, ona emen Jaunak esan didana:

        22. Jakin ezazu, Judako erregearen jauregian gelditu diran andre guztiak, izango diradela eramanak Babiloniako erregearen prinzipeentzat, eta oiek berak esango dizute orduan: Engañatu zaituzte, eta indar geiago iduki dute zugan pakearen berriak ematen zizkizutenak, zuzendu dituzte zure pausoak toki labañ batera, eta sartu zaituzte lokatza batean, eta gero utzi zaituzte.

        23. Eta zure emazte guztiak eta zure semeak Kaldeatarrakgana eramanak izango dirade, eta zuk ez dezu beren eskuetatik igesik egingo, baizik Babiloniako erregearen eskuz arrapatua izango zera, eta erri au suaz erreko du.

        24. Sedeziasek esan zion orduan Jeremiasi: Ez ditzala jakin iñork ere gauza oiek, eta onela zu etzera ilko.

        25. Eta prinzipeak jakiten badute nik zurekin itz egin dedala, eta joango balitzate zugana, eta esango balizute: Agertu zaguzu erregeari esan diozuna, eta nola itz egin duen zurekin erregeak, ez zaguzu estali, eta etzaitugu ilko;

        26. Erantzungo diezu: Auzpezturik erregearen oñetan erregutu nion, arren, ez nizala eraman erazi berriz Jonatanen etxera, il ez nendin ni an.

        27. Etorri ziraden bada prinzipe guztiak Jeremiasgana, eta galdetu zioten, eta berak erantzun zien itzez itz erregeak adirazi zion guztia; eta etzioten berriz gogait erazi, zeren etzan ezerere zabaldu.

        28. Eta Jeremias egon zan karzelako atarian, Jerusalen artua izan zan eguneraño; bada atzenean ere Jerusalen arrapatua izandu zan.

OGEITA EMERETZIGARREN KAPITULUA

        1. Sedezias Judako erregearen bederatzigarren urtean amargarren illean, etorri zan Nabukodonosor Babiloniako erregea bere ejerzitu guztiarekin Jerusalenera, eta erria ingurutu zuen.

        2. Eta Sedeziasen amaikagarren urtean, laugarren illaren bosgarren egunean, idikia izan zan erria.

        3. Eta sartu ziran Babiloniako erregearen prinzipe guztiak, eta gelditu ziran erdiko atean: Nerejel, Sereser, Semegarnabu, Sarsakim, Rabsares, Nerejel, Sereser, Rebmag, eta Babiloniako erregearen gañerako prinzipe guztiak.

        4. Ikusi zitueneko Sedezias Judako erregeak, eta bere gerrari guztiak, iges egin zuten; eta atera ziran gauaz erritik, erregearen jardineko bidetik, eta murru bien erdian dagoen atetik, eta eremuko bidea artu zuten.

        5. Baña beren ondoren joan zan Kaldeatarren ejerzitua, eta arrapatu zuten Sedezias Jerikoko eremuko kanpoan, eta eraman zuten katibu Nabukodonosor Babiloniako erregeagana, zeñ zegoan Rablatan, zeñ dagoan Ematko lurrean, non juzgatu zuen.

        6. Eta illerazi zituen Babiloniako erregeak Rablatan Sedeziasen semeak, beronen begien aurrean, eta Judako odolgarbiko guztiak il zituen babiloniako erregeak.

        7. Sedeziasi ere begiak atera ziozkan, eta lotu zuen zepoakin, Babiloniara eramana izan zedin.

        8. Bitartean Jerusalenen zeuden Kaldeatarrak erre zituzten erregearen jauregia, eta erriko jendearen bizilekuak, eta beera bota zituzten Jerusalengo murruak.

        9. Eta errian gelditu ziran gizasemeen kutsuak, eta iges eginda beragana joan ziradenak, eta jendediaren gañerakoa, eraman zituen Babiloniara Nabuzardan, ejerzituko agintari nagusietatikoak.

        10. Baña ezerere ez zeukan beartsu taldea, Nabuzardan ejerzituko agintari nagusietatikoak, utzi zuen bere autakeran Judako lurrean; eta eman ziezten mastiak, eta ur tokiak egun artan.

        11. Jakin ere bear da Nabukodonosor Babiloniako erregeak eman ziozkala bere aginteak, Nabuzardan bere ejerzituetako agintariari Jeremiasen gañean, esaten zuela:

        12. Or daukazu gizon ori, ongi artu ezazu, etzaiozu gaitzik batere egin, baizik eman zaiozu nai duen guzia.

        13. Argatik Nabuzardan ejerzituko agintariak, eta Nabusezbanek, eta Rabsaresek, eta Nerejelek, eta Sereserrek, eta Rebmajek, eta Babiloniako erregearen andizki guztiak,

        14. Bialdu zituzten mandatariak, ateratzera Jeremias karzelako ataritik, eta eman zioten Godolias Ahikamen, Safanen semearen semeari, bere etxera biurtu zezan, eta bizi zedin bere aukeran erriaren erdian.

        15. Jeremiasi berriz itz egin zion Jaunak, zegoanean zarratua karzelako atarian, esaten zuela:

        16. Zoaz eta esan zaiozu Abdelemek Etiopiatarrari: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Begira ezazu ni noala egiztatzera, lendanaz adirazi dedan guztia erri onen gaitzerako, ez onerako, eta egongo dirade zure aurrean egun artan.

        17. Eta egun artan nik libratuko zaitut, esaten du Jaunak, eta ez zera jarria izango gizon aien eskuetan, zeñaen beldur zeran,

        18. Baizik libratuko zaitut doakabe guzitik, eta ez zera ezpataz illa izango, baizik zure biziari beldurrikan gabe irauneraziko diozu, nigan itxedopena iduki zenduelako, esaten du Jaunak.

BERROGEIGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremiasi egin zion itza, Nabuzardan ejerzituko agintari nagusiak utzi zuenean Raman, kateakin lotuta zeramanean Jerusalen eta Judatik zijoazenen gañerakoen erdian nastua, Babiloniara katibu eramanak ziradenean.

        2. Jakin ere bear da, ejerzituko agintariak arturik Jeremias, ezagutu zuenean, esan ziola: Zure Jaun Jainkoak lendanaz adirazi zituen erri onen gañera etorriko ziraden gaitz oiek;

        3. Eta Jaunak egiztatu ditu, eta kunplitu du esan zuena, Zeren zuek Jaunaren kontra bekatu egin zenduten, eta bere boza etzenduten aditu; argatik gertatu zazkizute oiek.

        4. Orain bada ongi, nik kendu dizkizut gaur zure eskuetan zeuzkan kateak. Nai badezu etorri nerekin Babiloniara, atoz; zeren nik zugatik begiratuko det; baña baldin ez badezu nai etorri nerekin Babiloniara, gelditu zaite emen, or daukazu zure begien aurrean erri guztia, aututzen dezun tokira eta zure gogokoen danera, ara joan zinteke.

        5. Etzaite bada nerekin etorri, nai ez badezu, baizik bizi zaite Godolias, Ahikanen Safanen semearen semearekin, zeñi Babiloniako erregeak eman dion Judako errien agintaritza, bizi zaite bada berarekin erriaren erdian; edo joan zaite ongien deritzazun tokira. Eman ere ziozkan ejerzituko agintariak jakiak, eta oparitxoak, eta utzi zuen.

        6. Joan zan bada Jeremias, Godolias Ahikamen semearen etxera, Masfatera, eta bizi izan zan berarekin lur artan gelditu zan erriaren erdian.

        7. Eta aditu zutenean Juduen ejerzituko agintari guztiak, berak eta beren lagun aldamen askotatik barreiatuak zeudenak, Babiloniako erregeak eman ziola alderri artako agintaritza Godolias ahikamen semeari, eta esan ziola, ongi artu zitzala gizasemeak, eta emakumeak, eta aurrak, eta erriko beartsu, Babiloniara eramanak izan etziradenak;

        8. Joan ziran Godolias billatzera Masfaten, au da, Ismael Nataniasen semea; eta Johaan eta Jonatan Kareeren semeak, eta Sareas Tanehumeten semea, eta Ofiren seme, Netofatien jaioak, eta Jezonias Maakatiren semea; berak eta beren jendeak.

        9. Eta Godolias, Ahikamen, Safanen semearen semeak juramentu egin zien berai eta beren lagunai, esaten zuela: Kaldeatarrak serbitzeko beldurrikan ez ezazute iduki, zaudete zuen errietan, eta serbitu ezazute Babiloniako erregea, eta ongi biziko zerate.

        10. Ikusten dezute, ni Masfaten bizi naizala, Kaldeatarrakgandik etortzen zazkigun aginteak kunplitzeko. Eta ala zuek egin ezazute mendaina, eta bildu itzatzute uztak, eta olioa, eta sartu itzatzute zuen lusulletan, eta egon zaitezte len bizi ziñaten errietan.

        11. Berebat Judu guztiak, zeudenak Moaben, eta Ammonen semeen artean, eta Idumean, eta beste errietan, aditu zutenak Babiloniako erregeak utzi zuela Judean erriaren zati bat, eta beren agintari Godolias, Ahikanen Safanen semearen semea egin zuela;

        12. Judu guzi aiek, esaten det, biurtu ziran joan ziraden erri guzietatik, eta etorri ziraden Judako lurrera Godoliasgana Masfaten, eta egin zuten mendaina, eta bildu zuten uzta txit andia.

        13. Denbora onetan Johanan Kareeren semea, eta asko erritan barreiatuak egon ziran ejerzituko agintari guztiak, joan ziraden Godolias Masfaten arkitzera,

        14. Eta esan zioten: Jakin bear dezu Baalis Ammontarren erregeak bialdu duela Ismahel Nataniasen semea, zuri bizia kentzera.

        15. Orduan Johanan Kareeren semeak, itz egiten ziola berezian Godoliasi Masfaten, esan zion: Ni joango naiz, eta ilko det Ismahel, Nataniasen semea, iñork ere jakin gabe; zu il etzaitzan, eta zugana bildu diran Juduak barreiatu ez ditezen, eta galdu ez ditezen Judako kutsuak.

        16. Baña Godolias, Ahikamen semeak, erantzun zion Johanan Kareeren semeari: Ez ezazu orrelako gauzarik egin; zeren ez da egia Ismahelgatik esaten dezuna.

BERROGEITA BATGARREN KAPITULUA

        1. Gertatu zan berriz, zazpigarren illean etortzea Ismahel, Nataniasen semearen, Elisamaren semearen semea, zeñ zan erregeen jatorrikoa, eta Erregearen andizkiak, amar gizonekin, Godolias Ahikamen semeagana, Masfatera, eta jan zuten an berarekin.

        2. Eta jaiki zan Ismahel Nataniasen semea, eta berari laguntzen zioten amar gizonak, eta il zuten ezpataz Godolias, Ahikamen semearen, Safanen semearen semea kentzen ziotela bizia, Babiloniako erregeak lur artako agintaritza eman zionari.

        3. Il ere zituen Ismahelek, Godoliasekin Masfaten zeuden Judu guztiak, eta an zeuden Kaldeatarrak, eta gerrari guztiak.

        4. Eta biaramonean, Godolias ilda gero, eta gertakaria jakin baño lenago,

        5. Etorri ziran Sikemdik, eta Silotik, eta Samariatik larogei gizon, bizarra ebakita, eta soñekoak urratuta, zurbilduta, zekarzkitela berakin inzensua eta doañak, eskeñtzeko Jaunaren etxean.

        6. Ismahel Nataniasen semea bada, ateratzen zala Masfat-tik, jende oni bidera irtetzera, zijoan bidean geldiro, eta negarrez: eta arkitu zituenean, esan zien: Atozte Godolias Ahikamen semeagana.

        7. Baña allegatu ziradeneko erriaren erdira, Ismahel Nataniasen semeak il zituen guztiak, berarekin zeuzkan gizon aien laguntasunarekin, eta bota zituen putzu leorraren erdira.

        8. Baña beren artean arkitzen ziran amar gizon; zeñak esan zioten Ismaheli: Ez gaitzatzu il; zeren daukagu ugari kanpoan gordeta garia, eta garagarra, eta olioa, eta eztia. Gelditu zan onenbesterekin, eta etzioten bizia kendu beren lagunai bezela.

        9. Ismahelek Godoliasgatik il zuen jende guzti aren gorputz illak, aurtiki zituen putzu leorra da, hura bera, Asa erregeak egin zuena, Baasa Israelko erregeagatik, zeñ Ismahel Nataniasen semeak bete zuen, il zituen aien gorputzakin.

        10. Eta katibu eraman zituen Ismahelek, Masfaten zeuden gañerako guztiak, erregearen alabakin, eta Masfaten arkitu ziraden guztiak, zeñak Nabuzardan ejerzituko agintariak utzi zituen Godolias Ahikamen semearen kontura.

        11. Bitartean Jahanan Kareeren semeak, eta berarekin zeuden ejerzituko agintari guztiak, aditu zuten Ismahel nataniasen semeak egin zuen ondamen guztia.

        12. Eta arturik berarekin gizaseme guztiak, joan ziran Ismahel Nataniasen semeari erasotzera, eta arkitu zuten Gabaonen dauden ur askoetan.

        13. Eta Ismahelekin zijoan erri guztiak ikusi zituenean Johanan Kareeren semea, eta berari laguntzen zien ejerzituko agintari guztiak, pozez bete zan.

        14. Onenbesterekin Ismahelek arrapatu zuen jende guztia biurtu zan Masfatera, eta joan zan Johanan Kareeren semearekin.

        15. Alaere Ismahel Nataniasen semeak iges egin zuen Johanangandik zortzi gizonekin, eta joan zan Ammonen semeakgana.

        16. Johanan Kareeren semeak bada, berarekin zeuzkan gerrako agintari guztiakin, artu zituen bere agindura Masfaten, Ismahel Nataniasen semeari arrapatu ziozkan erriko jendearen kutsu guztiak, onek Godolias Ahikamen semea ilda gero; eta artu zituen gerrarako gai ziraden gizon guztiak, eta emakumeak, eta aurrak, eta Gabaondik itzulierazi zien txikiratuak.

        17. Eta joan ziraden, eta egon ziran bideanteak bezela Kamaamen, zeñ dagoen Bethehemen aldean, gero aurrera joateko, eta sartzeko Ejipton,

        18. Kaldeatarren igesi; zeren oien beldur ziraden, Ismael Nataniasen semeak il zuelako Godolias Ahikamen semea, zeñ Babiloniako erregeak utzi zuen Judako lurreko gobernatzalletzat.

BERROGEITA BIGARREN KAPITULUA

        1. Eta etorri ziran gerrarien agintari guztiak, eta Johanan, Kareeren semea; eta Jezonias, Osaiasen semea, eta gañerako erriko jendea, txikiak eta andiak,

        2. Eta esan zioten Jeremias profetari: Aditu ezazu gure eskaria, eta erregutu zaiozu gugatik zure Jaun Jainkoari, eta gelditu diran guzi oiekgatik, zeren gutxi gelditu gera, giñan askoetatik; zure begiakin zu ikusten zauden bezela,

        3. Eta ezagutuerazi dizagula zure Jaun Jainkoak jarraitu bear diogun bidea, eta egin bear deguna.

        4. Erantzun zien Jeremias profetak: Ongi dago, orainshe noa orazio egitera zuen Jaun Jainkoari, eskatu didazuten bezela. Jaunak erantzuten didan guztia, nik adiraziko dizutet, ezerere ezkutatu gabe.

        5. Eta berak esan zioten Jeremiasi: izan bedi Jauna gure artean gure egiaren, eta leialtasunaren testigua, eta kastigatu gaitzala, zure Jaun Jainkoak, zure aoz esaten digun guztia egiten ez badegu.

        6. Naiz izan dedilla guretzat ona, naiz txarra, obedituko diogu gure Jaun Jainkoaren bozari, zeñgana bialtzen zaitugun; onela obediturik gure Jaun Jainkoaren bozari, ongi joan dakigun.

        7. Amar egun igarota bada, itz egin zion Jaunak Jeremiasi;

        8. Zeñak ots egin zien Johanan Kareeren semeari, eta berarekin zeuden gerrako agintari guztiai, eta erri guztiari, txikiai eta andiai,

        9. Eta esan zien: Oiek esaten ditu Jaunak, Israelko Jainkoak, zeñgana bialdu nazuten, bere aurrean zuen eskariak egiteko:

        10. Irautzen badezute geldirik lur onetan, nik geituko zaituztet, eta etzaituztet desegingo; sustraiak botaeraziko dizkizutet, eta etzaituztet aterako, zeren bigundua nagoen onezkero, bialdu dizutedan kastiguarekin.

        11. Etzaitezte Babiloniako erregearen beldur izan, zeñari alako beldurra diozuten. Etzaitezte bere beldur izan, esaten du Jaunak; zeren ni zuekin nagoen, bere eskuetatik zuek libratu eta salbatzeko.

        12. Eta egingo det zuekin urrikaltasuna, eta urrikalduko naiz zuekin, eta egingo det zuen errian bizi zaiteztela.

        13. Baña baldin zuek esaten badezute: Ez degu erri onetan bizi nai, ez aditu ere gure Jaun Jainkoak esaten duena;

        14. Eta jarraitzen badiozute esateari: Ez, ez; baizik bagoaz gu Ejiptoko lurrera non ez degun ikusiko gerrarik, ez adituko tronpeta otsik, ez idukiko goserik eta an biziko gera,

        15. Orrela bada, aditu ezazute orain, o Judako kutsuak, Jaunak esaten duena: Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Baldin irautzen badezute Ejiptora joateko, eta an biziteko asmazioetan,

        16. An Ejiptoko lurrean arrapatuko zaituzte, emen beldur diozuten ezpatak, eta an Ejipton aurtikiko da zuen gañera gosea, zeñak ikaratzen zaituzten, eta an eriotza arkituko dezute.

        17. Eta Ejiptora joateko guran gogortu diraden guztiak, an biziteko, galduak izango dirade ezpataz, gosez eta izurriz; beretatik batere ez da biziarekin geldituko; eta ez dio ere iges egingo, nik beren gañera aurtikiko dedan kastiguari;

        18. Zeren oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Nere aserre eta sumintasuna erazeki zan bezela Jerusalenen bizi ziradenen kontra, era berean erazekiko da nere aserrea zuen kontra, Ejipton sartzen zeratenean, eta izango zerate begiratuak gorrotoarekin eta izuarekin, eta madarikatuak eta lotsagarriak bezela, eta iñoizere ez dezute berriz toki au ikusiko.

        19. O Judako kutsuak, Jauna da esaten dizutena: Etzaitezte Ejiptora joan. Etzaitezte aztu nik gaur ala esan dizutedala,

        20. Engañatu dituzutela zuen buruak, zeren bialdu nazuten gure Jaun Jainkoari itz egitera, esaten dezutela: Erregutu zaiozu gugatik gure Jaun Jainkoari, eta gure Jaun Jainkoak esaten dizun guztia, ala adirazi zaguzu, eta egingo degu.

        21. Eta gaur adirazi dizutet, eta zuek ez diozute obeditu nai izan zuen Jaun Jainkoak esaten duenari, zuei itz egiteko agindu didan gauza guztien gañean.

        22. Orain bada iduki ezazute ziertotzat, ilko zeratela ezpataz, gosez, eta izurriz, an bizitera joan nai izan dezuten tokian.

BERROGEITA IRUGARREN KAPITULUA

        1. Eta Jeremiasek esan ziozkanean erriari beren Jaun Jainkoaren itz guztiak; itz batzuek beren Jaun Jaungoikoak esatera bialdu zuenak,

        2. Erantzun zuten Azarias Osaiasen semeak, eta Johanan Kareeren semeak, eta gizon urgullutsu guzti aiek, eta esan zioten Jeremiasi: Gezurra esaten dezu zuk. Etzaitu bialdu gure Jaun Jainkoak esatera guri: Etzaitezte joan Ejiptora an bizitera.

        3. Baizik Baruk Neriasen semeak zirikatzen zaitu gure kontra, ipintzeko gu Kaldeatarren eskuetan, eta illerazitzeko, eta eramateko gañerakoak Babiloniara.

        4. Etzioten bada obeditu Johanan Kareeren semeak, eta gerrako agintari guztiak, eta erri guztiak Jaunaren bozari, geldirik egoteko Judako lurrean;

        5. Baizik Johanan Kareeren semeak, eta gerrako agintari guztiak, artu zituzten Judako kutsu guztiak, etorri ziradenak bizitera Judako lurrean, len barreiatuak izan ziraden erreñu guztietatik;

        6. Gizasemeak, eta emakumeak, eta aurrak, eta erregearen alabak, eta Nabuzardan ejerzituko agintari nagusiak, Godolias Ahikamen, Safanen semearen semearekin, eta Jeremias profetarekin, eta Baruk Neriasen semearekin utzi zituen lagun guztiak,

        7. Eta Ejiptoko lurrean sartu ziran, zeren etzioten obeditu Jaunaren bozari, eta Tafniseraño allegatu ziran.

        8. Eta Jaunak itz egin zion Jeremiasi Tafnisen, esaten zuela:

        9. Artu itzatzu zure eskuan arri andi batzuek, eta ezkutatu itzatzu, adrilluzko paretaren azpian, Faraonen jauregiko atean, Tafnisen dagoan bobedan, Judu batzuen aurrean.

        10. Eta esango diezu oiei: Onela itz egiten du ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Nik alako batean bialduko ditut mandatariak, nere serbitzari Nabukodonosor Babiloniako erregeari ots egitera, eta jarriko det bere tronua, ezkutatu ditudan arri oien gañean, eta bere esertokia beren gañean ipiñiko det.

        11. Eta etorriko da, eta erasoko dio Ejiptoko lurrari. Iltzeko diradenak, illak izango dirade; katiberiorako diradenak, katiberiora joango dirade; eta ezpataz illak izateko diradenak, ezpataz illak izango dirade.

        12. Eta su emango die Ejiptoko jainkoen tenploai, eta erreko ditu, eta katibu eramango ditu beren idoloak; eta jantziko da Ejipton arrapatutako soñekoakin, artzaia bere kaparekin estalitzen dan bezela, eta andikan pakean joango da.

        13. Eta zatituko ditu Ejiptoko lurrean dauden eguzkiaren etxeko idoloak, eta su emango die Ejiptoko jainkoen tenploai.

BERROGEITA LAUGARREN KAPITULUA

        1. Jaungoikoaren itz, adirazia Ejiptoko lurrean, Magdalon, eta Tafnisen, eta Faturesko lurrean bizi ziran Judu guztiai, Jeremias profetaren aoz, zeñak esaten zuen:

        2. Onela itz egiten du ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Zuek ikusi dituzute, nik Jerusalenen gañera, eta Judako erri guztien gañera bialdu ditudan kastigu guztiak; eta ona emen non berak dauden gaur eremutuak eta animarik gabe,

        3. Berak egin zuten gaiztakeriagatik, neri aserretu erazitzeko, joaten ziradela doanak eskeñtzera, eta jainko arrotzak adoratzera, jainko batzuek, ezagutzen etzituztenak berak, ez zuek, ez zuen gurasoak.

        4. Nik arreta andiarekin bialdu nizkizuten nere serbitzari profetak; bialdu nituen esatera zuei: Ez ditzatzutela arren egin gauza añ nazkagarri, eta nere animak alako gorrotoa dienak.

        5. Baña etzuten aditu nai, ez zeartu onetara beren belarriak, utzitzeko beren gaiztakeriai, eta ez eskeñtzeko doañik jainko arrotzai.

        6. Eta biztu zan nere aserrea, eta nere sumintasuna, eta erazeki zan Judako errietan eta Jerusalengo karrikaetan, eta gelditu ziran eremu eta soilltasun biurturik, gaurko egunean ikusten dan bezela.

        7. Orain bada oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Zergatik egiten dezute alako gaitz andi bat zeroen zuen kontra, ekartzeko eriotza gizasemeai, eta emakumeai, eta aurrai, eta Judan dauden bularreko umeai, zuetatik batere geldituko ez dan eran?

        8. Aserretu erazitzen didazutela idoloakin, zuen eskuko lanakin, doañak eskeñtzen diozkazutela jainko arrotzai Ejiptoko lurrean, nora etorri zeraten bizitera, galduak izateko, baitaere izateko lurrean jende guzien madarikazioa eta lotsaria?

        9. Aztu al zerate zuen gurasoen bekatuakin, eta Judako erregeen bekatuakin, eta beren emazteen bekatuakin, eta zuen bekatuakin, eta zuen emazteen bekatuakin, Judako lurrean, eta Jerusalengo erri aurreetan egiñakin?

        10. Gaurko eguneraño ez dirade garbitu, eta ez dirade beldur izan, eta ez dute zaitu Jaunaren legea, ez zuei ta zuen gurasoai eman nizkizuten aginteak.

        11. Argatik oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Jakin ezazute nik begiratuko dizutedala arpegi aserretuarekin, eta desegingo dedala Juda guztia.

        12. Zuzenduko naiz gero Judako kutsuen kontra, zeñak gogor egon ziran sartzeko Ejiptoko lurrean, an biziteko; eta an Ejiptoko lurrean izango dira desegiñak, galduak diradela ezpataz eta gosez, eta txikienetik asita andieneraño galduak izango dirade, iltzen diradela ezpataz, edo gosez, eta begiratuak izango dirade gorrotoz, izuz, maldizioz, eta lotsariz.

        13. Eta kastigatuko ditut Ejipton bizi diraden Juduak, Jerusalengoak kastigatu ditudan bezela, ezpatarekin, gosearekin, eta izurriarekin. Ez du batek ere igesik egingo.

        14. Ezta Ejiptoko lurrean bideantez bizi diraden Juduen gañerakoak ere, ez da bat ere itzuliko Judako lurrera, zeñatara bizitera joateko alako gurak dauzkaten, ez dirade ara biurtuko, Ejiptotik iges egiten dutenak baizik.

        15. Orduan erantzun zioten Jeremiasi gizon guztiak (zeñak baziekiten beren emazteak eskeñtzen zieztela doañak jainko arrotzai) eta andre guztiak, zeñetatiko talde ugaria zegoan an, eta Ejiptoko lurrean, Faturesen, bizi zan Israelko erri guztiak, eta esan zioten:

        16. Jaunaren izenean zuk itz egin diguzunaren gañean, ez dizugu obeditu nai;

        17. Baizik egingo degu, ongi deritzagun guztia; eta eskeñiko diozkagu doañak eta libazioak Diana zeruko erregiñari, egin degun bezela guk, eta gure gurasoak, eta gure erregeak, eta gure prinzipeak Judako errietan, eta Jerusalengo plazaetan, zeñarekin iduki genduen ogia ugari, eta izan giñan doatsuak, eta ez genduen ikusi atsekaberik batere.

        18. Denbora artatik berriz, utzi giñonetik eskeñtzeari doañak, eta libazioak zeruko erregiñari, arkitzen gera guziaren premian, eta ezpataz eta gosez desegiñak arkitzen gera.

        19. Eta baldin guk emakumeak, eskeñtzen badiozkagu doañak eta libazioak zeruko erregiñari, egin al diogu opillen eskeñtza, bera adoratzeko, eta libazioak eskeñtzeko gure senarren baimena gabetanik?

        20. Orduan Jeremiasek itz egin zion erri guztiari gizasemeen kontra, eta emakumeen kontra, eta alako erantzuna eman zion erri guztiaren kontra, eta esan zien:

        21. Jaunak bere aurrean ez al zituen iduki, eta ez al zan bere biotza aserretu, Judako errietan, eta Jerusalengo plazaetan eskeñtzen ziñituzten doañakin zuek, eta zuen gurasoak, zuen erregeak, eta zuen prinzipeak, eta lur artako erriak?

        22. Eta ezin zuen onezkero Jaunak geiago sufritu, zuen etsigitasun ta gura gaiztoakgatik, eta egin ziñituzten gauza nazkagarriakgatik, eta ala zuen erria izan da eremutua, eta izu ta madarikazioz begiratzeko diña, eta iñor ere bertan bizi ez dala, gaurko egunean arkitzen dan bezela.

        23. Idoloai doañak eskeñi ziñiozkatelako, eta Jaunaren kontra bekatu egin zendutelako; etzendutelako aditu nai Jaunaren boza, ez zaitu bere legea, ez bere aginteak, ez bere erakutsiak. Argatik etorri dira zuen gañera, gaurko egunean ikusten diran doakabe oiek.

        24. Eta esan zien Jeremiasek erri guztiari, eta emakume guztiai: Aditu ezazute Jaunaren itza, Ejiptoko lurrean zaudeten Judako erriko guztiak,

        25. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Zuek eta zuen emazteak esan dezute zuen aoz, eta egin dezute zuen eskuakin, esaten zendutena. Kunplitu ditzagun egin giñituen botoak eskeñtzeko doañak eta libazioak zeruko erregiñari. Egiaz zuek kunplitu ziñituzten zuen botoak, eta egiztatu ziñituzten egitez.

        26. Argatik aditu ezazute Jaunaren itza, Ejiptoko lurrean bizi zeraten Judako guztiak. Ona emen non nik juramentu egin dedan nere izen andiagatik, esaten du Jaunak, iñolaere ez duela berriz aitatuko Ejiptoko lurrean nere izena bere aoz Judu batek ere, esaten duela: Bizi da Jaun Jainkoa.

        27. Begiratu ezazute, Ni egongo naiz beillan beren gañean, beren gaitzerako, eta ez beren onerako; eta Ejipton arkitzen diran Judako gizon guztiak galduak izango dira ezpataz, eta gosez, osotoro desegiñak izan ditezen artean.

        28. Baña Ejiptotik aterata, ezpatari iges egiten dioten gutxi aiek, oiek itzuliko dira Judako lurrera; eta Judako eriko kutsu guztiak, Ejipton sartu diradenak an biziteko, ezagutuko dute nere itza ala berena egiztatzen ote dan.

        29. Eta ikusi ezazute, esaten du Jaunak, nik toki onetan kastigatuko zaituztedan siñale bat; ezagutu dezazuten, egiaz kunplituko diradela nere itzak zuen kontra zuen kastigurako.

        30. Oiek esaten ditu Jaunak: Ona emen non nik ipiñiko dedan Faraon Efree, Ejiptoko erregea, bere etsaien mendean, bere galmenaren billa dabiltzanen eskuetan; ipiñi nuen bezela Sedezias Judako erregea, Nabukodonosor Babiloniako errege, bere etsai, bera nola galduko ote zuen zebillanaren eskuetan.

BERROGEITA SEIGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremias profetari esan zion itza erreñuen kontra.

        2. Ejiptoren kontra, Faraon Nekao, Ejiptoko erregearen ejerzituaren kontra, zeñ zegoan Eufrates ibaiaren aldean, Karkamisen, eta zeñ garaitu eta desegin zuen Nabukodonosor Babiloniako erregeak, Joakin, Josias Judako erregearen semearen laugarren urtean.

        3. Prestatu itzatzute ordu onean ezkutuak, eta rodelak, eta atera zaitezte gudara.

        4. Uztartu itzatzute zaldiak gerrako gurdietarako, zaldizko soldaduak igo zaitezte, ipiñi itzatzute morrioiak, zorroztu itzatzute lanzak, jantzi itzatzute gañetik soiburniak.

        5. Baña, zer jertatuko ote da? ikusi nituen izuz beteak, eta atzeak ematen zituztela, beren errutsuak ilda. Igesi zijoazen beldurrez ikara, atzera begiratzeko ere itzuli gabe. Izua zabaltzen da aldamen guzietatik, esaten du Jaunak.

        6. Ez dago zertan uste izan agudoak iges egingo duela ez salbatuko dala errutsua. Ifarraldean, Eufrates ibaiaren aldean izan dirade desegiñak, eta lurrera ekarriak.

        7. Zeñ da ori, ugolde baten gisara urgulluz betetzen dan ori, eta zeñaen jiraboillak ibaietakoak bezela, arrotutzen diradena?

        8. Arrotzen da Ejiptoko ibaia bezela, eta bere bagak dirade nastuak, ibaietakoak bezela, zeren berak esan du: Ni aurrera joango naiz, ondatuko det lurra, desegingo det erria, eta bertan bizi diradenak.

        9. Igo zaitezte zaldien gañera, eta joan zaitezte korrika txiroen gisara gurdietan, eta bijoaz aurrera Etiopiako eta Libiako gudari sendoak eskuetan ezkutuak dituztela, eta Lidiatarrak eltzen dietela saietai, eta aurtikitzen dituztela.

        10. Baña egun hura izango da ejerzituen Jaun Jainkoaren eguna; bengantzako eguna, zeñean pagatu eraziko dien pena bere etsaiai. Ezpatak iretsiko ditu, eta aseko da, eta moiskortuko da beren odolean, zeren ona emen non ejerzituen Jaun Jainkoaren kastigugaia egongo dan ifarraldeko lurrean Eufrates ibaiaren aldean.

        11. Igo zaite Galaadera, eta artu ezazu baldamua, o birjiña Ejiptoko alaba, alperrik ugaritutzen dituzu zuk sendagarriak; ez dago onezkero sendagarririk zuretzat.

        12. Zabaldua dago jendeen artean zure lotsaria, eta zure alarauz lurra betea dago. Sendoak sendoarekin topo egin du, eta biak batean lurrera erori dirade.

        13. Jaunak Jeremias profetari egin zion itza, nola etorriko zan Nabukodonosor Babiloniako erregea, Ejiptoko lurrari erasotzera.

        14. Eraman zaiozute berri au Ejiptori, adirazi ezazute Magdalen, eta egin ezazute zabaldu dedilla Memfisen eta Tafnisen, eta esan ezazute: Zutik jarri zaite, eta prestatu zaite; zeren ezpatak iretsiko duen zure inguruetan dagoen guztia.

        15. Nola erori da, eta dago usteltzen lurrean zure gudari sendoa? Ez da zutik egon; zeren Jaunak beera aurtiki duen.

        16. Beretatik asko beera aurtiki ditu. Batzuek besteen gañera erori dira, eta esan dute: Jaiki gaitezen, biurtu gaitezen gure errira, eta jaio giñan lurrera, alde egiten diogula usoaren ezpatari.

        17. Faraon Ejiptoko erregeari izen au ipiñi zaiozute: Nastea, zeren berak egin duen nasteko denbora etorri dedilla.

        18. Juramentu egiten det nik nerez, esaten du arako Errege, ejerzituen Jaunaren izena daukanak, Tabor mendietan, eta Karmelo itsasoan bezela, ala etorriko dala.

        19. Prestatu ezazu bear dana beste erri batera joateko, o zuk Ejiptoko alaba, eta bertan bizi zerana; zeren Memfis eremu batera biurtua izango dan, utzia izango dan, iñorere bizirik gelditzen ez dala.

        20. Txal mizkea, eta ederra da Ejipto: ifarretik etorriko da ezituko duena.

        21. Berak erositako soldadu, bere erdian bizi ziradenak idisko gizendua bezela, oiek ere, atzea eman, eta iges egin zuten; eta ezin arpegi eman izan zioten etsaiari, etorri zalako berentzat beren galmeneko eguna, beren kastiguko eguna.

        22. Beren bozak ots egingo du brontzeak bezela, zeren Kaldeatarrak agudo joango diran aurrera ejerzituarekin, eta etorriko diran Ejiptoren kontra aizkorakin, egurra ebakitzera dijoana bezela.

        23. Arras ebakiko dituzte bere basoak, esaten du Jaunak, zeñaen zuaitzak kontatu ezin adiña diraden. Langostak baño ugariago egin ziraden. Ezin kontatu adiña dirade.

        24. Beeratua dago Ejiptoko alaba, eta ifarreko erriaren mendean jarria.

        25. Ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak esan du: Ona non nik kastigatuko dedan Alejandriako jende talde naslaria, eta Faraon, eta Ejipto, eta beren jainkoak, eta beren erregeak, eta Faraon, eta beragan itxedotzen dutenak.

        26. Eta jarriko ditut, berak nola desegin dabiltzanen eskuetan, au da, Nabukodonosor babiloniako erregearen, eta bere serbitzarien mendean; eta oiek guziok iragota, Ejipto izango da berriz jendez betea anziña bezela, esaten du Jaunak.

        27. Baña zu, nere serbitzari Jakob, etzaite beldur izan, etzaite ikaratu, o Israel, zeren nik libratuko zaitudan toki urruti aietan, eta aterako dedan zure jatorria katibu dagoan lurretik, eta itzuliko da Jakob, eta egongo da atsedeten, eta doatsua izango da, iñoren beldurrik zer iduki ez daukala.

        28. Etzaite bada beldur izan, o nere serbitzari Jakob, esaten du Jaunak; zeren ni zurekin nagoen; bada nik desegingo ditut jende guztiak, zeñaen artean barreiatu zaitudan; zu berriz etzaitut desegingo, baizik kastigatuko zaitut neurriz; baña etzaitut kastigu gabe utziko, uste izan ez dezazun obengabea zerala.

BERROGEITA ZAZPIGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Jeremias profetari esan zion itza Filisteoen kontra, Faraonek Gaza arrapatu baño lenago.

        2. Oiek esaten ditu Jaun Jainkoak: Ona non datozen ifarretik urak, guztia ondatzen duen ugolde bat bezela; eta estaliko dute lurra eta bertan dagoen guztia, erria eta bertan bizi diradenak. Gizonak egingo dituzte deadarrak, eta hurrean bizi diraden guztiak alarauka ariko dirade,

        3. Aditzen dutenean armen, eta gudarien, eta beren armen gurdien, eta beren kotxe ugarien ots ospatsua, gurasoak, korde guztia galduta, etzuten beren semeakgatik begiratzen.

        4. Zeren allegatua da eguna, zeñean arras desegiñak izango diraden Filistintar guztiak, ezereztuak izango diraden Tiro eta Sidon, gelditzen zitzaiezten lagun guztiakin, zeren Jaunak eskubidea eman duen beren gauzak arrapatzeko Filistintar, Kapadoziako ugarteko kutsuai.

        5. Gazak darama bere burua moistua, Askalon ixillik dago, baitaere bere ibarretako gañerakoak. Noizarteraño urratuko dituzu zure aragiak?

        6. O Jaunaren ezpata! Ez al dezu zuk beñere atsedenik artuko? Sartu zaite zure magian, otzitu zaite, eta zaude ixillikan.

        7. Baña nola geldirik egongo da Jaunak eman diozkanean aginteak Askalonen kontra, eta itsasaldeko bere erreñuen kontra, eta agindu badio beren kontra gudan aritzeko?

BERROGEITA ZORTZIGARREN KAPITULUA

        1. Oiek esaten ditu Moaben kontra ejerzituen Jaunak, Israelko Jainkoak: Naboren doakabea! desegiña izan da, eta azpiratua. Arrapatua izan da Kariataim, erri sendoa lotsatua dago eta beldurrez ikara.

        2. Ez dago onezkero bozkariorik Moaben; asmazio gaiztoak darabiltzate Hesebonen kontra. Atozte. Arras kendu dezagun erreñuaren erditik. Eta zuk, o Madmen, erri ixilla, ez dezu txitik egingo, eta ezpatak jarraituko dizu.

        3. Oronaimgo dunbotsa, eta deadarrak. Ondamena eta galmen andia.

        4. Moab izan da beeratua, adirazi zaiezute bere aurtxoai, deadar andiak egin bearko dituztela.

        5. Bera igoko da Luitko muñora, aspertu gabe negar egiten duela, aditu dituzte etsaiak urrikigarrien suspirioak Oronaimgo jetxieran.

        6. Iges egin ezazute, zaitu itzatzute zuen biziak; izan zaitezte millazkia eremuan bezela.

        7. Zeren jarri dezulako zuk, o Moab, itxedopena zure murruetan, beragatik zu ere arrapatua izango zera; eta katibu beste erri batera joango dira Kamos, eta bere apaizak, eta prinzipeak batean.

        8. Eta Nabukodonosor lapurra aurtikiko da Moabko erri guztien gañera, eta erri bat bakarra ere ez da salbatuko; eta arrasatuak izango dira ibarrak, eta ondatuak landak, zeren Jaunak esan duen.

        9. Ipiñi zaiozkazute lorezko koroak Moabi; baña koroarekin egon arren ere, katiberiorako aterako da; eta bere erriak iñor ere gabe, eta eremutuak geldituko dira.

        10. Madarikatua fede gaiztoarekin, eta nagitasunarekin egiten duena Jaunak agintzen diona, eta madarikatua beragatik bere ezpatari galerazitzen diona odola isuritzea.

        11. Masti ugaria izan zan Moab bere gazte denboratik: eta bere lietan egon zan, eta lusull batetik bestera aldatua izan etzan, eta erri batetik bestera ere eramana izan etzan ardo bat bezela, iraun du bere gustoak beragan, eta bere gustoa ez da mudatu.

        12. Baña ona non allegatzen dan denbora, esaten du Jaunak, zeñatan nik bialduko diozkadan gizon adituak lusullak prestatzen, eta ardoa aldatzen, eta aldatuko dute; eta ustuko dituzte gero lusullak, eta zatituko dituzte.

        13. Eta Moab lotsatua izango da Kamosgatik; lotsatua izan zan bezela Israelko etxea Betelgo idoloakgatik, zeñatan zeukan bere itxedopena.

        14. Nola esaten dezute zuek: indartsuak gera eta sendoak gudatzeko?

        15. Desegiña izan da Moabko alderri guztia, eta arrasatuak bere erriak, eta gazteeri autua illa izan da, esaten du arako erregeak, zeñaen izena dan ejerzituen Jauna.

        16. Moaben galmena txit aldean da; eta bereala asitzera dijoaz bere zorigaitzak.

        17. Urrikaldu zaitezte berarekin, bere inguruan zaudeten guztiak, eta zuek aditu dezuten guztiak bere izen ospatsua, esan ezazute: Nola izan da zatitua Moaben zetro sendoa, eskuan zerabillan gloriako bastoia?

        18. Jetxi zaite gloriatik, eta toki leor batean eseri zaite, o alaba Dibonen bizi zerana; zeren Nabukodonosor, Moaben ondatzallea dator zure kontra, eta zure murruak desegingo ditu.

        19. Zaude bidearen erdian, eta urrutira begiratu ezazu, o zuk Aroerren bizi zerana, galde egin zaiezu igesi dijoazenai, eta iges egin dutenai, eta esan zaiezu: Zer da gertatu dana?

        20. Nastua gelditu da Moab, erantzungo dute, zeren garaitua izan dan. Egin itzatzute suspirioak, jaso ezazute deadarra, adirazi ezazute Arnongo inguru guztietatik, Moab arrasatua izan dala.

        21. Eta lur lauaren gañera etorri dan kastigua: Helonen gañera, eta Jasaren gañera, eta Mefaaten gañera,

        22. Eta Dibonen gañera, eta Naboren gañera, eta Deblataimgo etxearen gañera,

        23. Eta Kariataimen gañera, eta Betgamulen gañera, eta Betmaonen gañera,

        24. Eta Karioten gañera, eta Bosraen gañera, eta Moabko alderriko erri guztien gañera, ala urrutian daudenetara, nola aldean daudenetara.

        25. Ezereztua izan da Moaben eskubidea, eta bere besoa ausia, esaten du Jaunak.

        26. Moiskortu ezazute Jaungoikoaren aserreko kalizarekin, o Kaldeatarrak, zeren Jaunaren kontra jaiki zan, eta errebesatu dezala berak, eta egin ditzala txaloak bere eskuakin, etsiak bezela, eta irriarekin begiratu dizaiotela.

        27. Zeren zuk, o Moab, lotsatu zenduen Israel, lapurren artean arrapatu bazeneza bezala, bere kontra esan dituzun itzakgatik bada, izango zera katibu eramana.

        28. Utzi itzatzute erriak, o Moaben bizi zeratenak; joan zaitezte bizitera aitz zuloetara, eta izan zaitezte, aitzaren etendurarik goratuenean bere kabia egiten duen usoa bezela.

        29. Aditu degu itz egiten Moaben urgulleriaren gañean, urgulleria bat txit andia dana; bere urgulleriaren, bere arrokeriaren, bere andigoaren, eta bere biotzeko antustearen gañean.

        30. Nik ezagutzen det, esaten du Jaunak, bere andiustea, zeñi ez dagokion bere indarra; eta berak egin nai izan dituen gauzatarako ez daukala sendotasunik.

        31. Argatik nik kantatuko ditut erostak Moaben gañean, eta Moab guztiari adiraziko diozkat nere bozak; adrilluzko murrua daukan erriko gizonai, zeñak suspirioetan dauden.

        32. Nola negar egin nuen Jazergatik, ala negar egingo det zugatik, o Sabamako mastia. Zure txarmenduak irago ziran itsasoaren beste aldamenera, allegatu ziran Jazergo itsasoraño, lapurra aurtiki zan zure uzten gañera, eta zure mendainaren gañera.

        33. Karmelo bezelako erri ugari eta gozatsuari, eta Moabko lurrari kendu zaiote bozkarioa, eta atsegiña. Aitu zan ardoa bere dolaretarako, ez ditu kantatuko oi zituen kantak matzaren zapaltzalleak.

        34. Hesebondik Eleale eta Jasaraño adituko dira Moabtarren deadarrak, Segortik, zeñ dan iru urteko bigai bat bezela, Oronaimraño, Memringo urak berak ere izango dirade txit gaiztoak.

        35. Eta arras desegingo det Moabtik, esaten du Jaunak, opariak alturetan egiten dituena, eta beretako jainkoai doañak eskeñtzen dieztena.

        36. Argatik nere biotzak agertuko dio amorioa Moabi boz tristeetan, txirolarena bezela. Eta iruditurik txirolaren ots tristea, eta nere biotzak joko die txirolaren soñua, adrilluzko murrua daukan errian bizi diraden gizonai, zeñak galdu ziran, al zuten baño geiago egin nai zutelako.

        37. Zeren buru guztia geldituko da arradatua, eta bizkar guztia ebakia, esku guztiak lotuak ikusiko dira, eta bizkar guztia zilizioz estaliko da.

        38. Moabko sabai eta plaza guztietan suspirioak adituko dira; zeren nik egin nituen Moabekin zatiak, ezertarako gai ez dan baso batekin bezela, esaten du Jaunak.

        39. Nola izan dan bera desegiña, eta jaso duen deadarra! Nola beeratu duen Moabek bere lepo goratua, eta lotsatua gelditu dan! Moab izango da bere inguruko guztien lotsari eta ejenplua.

        40. Oiek esaten ditu Jaunak: Ona emen non Kaldeatarrak, arranoak bezela, zabalduko dituen bere egoak etortzeko egan Moaben gañera.

        41. Kariot artua izan da, eta bere murruak irabaziak; eta Moabko gudari sendoen biotza izango da denbora artan, aurregiten ari dan andrearen biotza bezelakoa.

        42. Eta Moab ez da erreñu izango, Jaunaren kontra urgullutu dalako.

        43. Izua, lurrobia, eta lazoa izango dirade zure kontrarioak, o Moaben bizi zerana, esaten du Jaunak.

        44. Izuagandik iges egiten duena, eroriko da lurrobian, eta lurrobitik ateratzen dana, lazoan arrapatua izango da, zeren nik egingo det allegatu dedilla Moaben gañera bere kastiguko denbora, esaten du Jaunak.

        45. Hesebongo itzalean gelditu ziran lazotik iges egin zutenak, baña Hesebondik sua atera zan. Sehonen erditik irten ziran garrak, zeñak iretsi zituzten Moaben zati bat, eta matxiñadako semerik nagusienak.

        46. Ai zure doakabea, o Moab! Galdua izan zera, o Kamos jainkoaren erria, zeren zure semeak, eta zure alabak katiberiora eramanak izan diran.

        47. Baña nik egingo det, esaten du Jaunak, Moabko semeak atzeneko egunetan katiberiotik itzuli ditezela. Onaraño Jaunaren erabakiak Moaben kontra.

BERROGEITA BEDERATZIGARREN KAPITULUA

        1. Ammonen semeen kontrako profezia. Oiek esaten ditu Jaunak: Ez al dauka Israelek semerik, edo primu gabetanik al dago? Zergatik bada Melkom egin da Gad bere erriaren jabe, eta bizi da tribu onetako errietan?

        2. Argatik ona emen non datorren denbora, esaten du Jaunak, zeñean nik aditueraziko dedan Ammonen semeen Rabbaten gerrako dunbotsa, eta geldituko dan guztia desegina, eta bere alabak erreak izango dirade, eta Israel izango da, bere jabe izan ziradenen jabe.

        3. O Hesebon, zaude suspirioetan, ikusirik Hai arrasatua izan dala. Sendo deadar egin ezazute, o Rabbatko semeak, ipiñi itzatzute zilizioak gerrietan, negar egin ezazute, eta ibilli zaitezte jiran lurresietatik, zeren Melkom beste erri batera katibu eramana izango dan, eta berarekin batean bere apaizak, eta bere prinzipeak.

        4. Zergatik gozatzen zera zure ibar ugarietan? Desegiñak izan dirade zure ibarrak, o alaba gozotasunen artean azia, zure tesoroetan itxedopena ipiñirik, esaten zenduena: Nor etorriko da nere kontra?

        5. Ona emen non nik, esaten du ejerzituen Jaunak, egingo dedan, izuz bete zaitzatela zure inguruko erri guztiak, eta geldituko zerate barreiatuak, bata besteagandik urrutian, eta ez da arkituko, igesi dabiltzanak bilduko dituenik.

        6. Eta oiek iragota egingo det, Ammonen semeak beren errira itzuli ditezela, esaten du Jaunak.

        7. Idumearen kontra, oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak: Ez al dago onezkero jakinduriarik Temanen? Ez, ez dago zentzurik bere semeetan; bere jakinduriak deus ez du balio.

        8. Iges egin ezazute; ez ezazute berriz atzera begiratu; jetxi zaitezte lurzulorik zakonenetara, o Dedanen bizi zeratenak, zeren nik bialdu dedan Esauren gañera bere galmena, bere kastiguko denbora.

        9. Etorri balirade zugana mendaintzalleak, etzuten mordorik utziko. Lapurrak etorri balirade, ostuko zuten bear zutena.

        10. Baña nik desestali det Esau, agertu det berak ezkutatu zuena, eta ezin onezkero ezkutatuko du. Desegiñak gelditzen dirade bere jatorria, eta bere anaiak, eta auzoak. Eta bera ez da biziko.

        11. Alaere utzi itzatzu zure umezurtzak, eta nik bizitu eraziko diet; eta zure andre alargunak beren itxedopena nigan ipiñiko dute.

        12. Zeren oiek esaten ditu Jaunak: Jaunaren aserreko kaliza edatzeko erabakia berakgan etzeukatenak, aiek ere edango dute, eta zuk obengabea bezela utzia izan nai dezu? Ez, etzera zu obengabea bezela tratatua izango, eta edango dezu.

        13. Zeren ni neraugatik juramentu egin det, esaten du Jaunak, Bosra izango dala arrasatua, eta lotsariz betea, eta eremu bat egiña, eta madarikatua bezela begiratua; eta bakartasun betiko bat izatera etorriko dira bere erri guztiak.

        14. Gauza oiek aditu niozkan nik Jaunari, eta gero Nabukodonosorrek bialdu diezte mandatariak bere jendeai, esaten diela: Bildu zaitezte, eta atozte Bosraren kontra, eta goazen berari erasotzera.

        15. Zeren nik egingo det, txikia izan zaitezela erreñuen artean, eta gizonen artean mezpreziagarria.

        16. Zure arrokeriak eta zure biotzeko urgulluak engañatu zinduten. Zu aitzen zuloetan bizi zerana, eta igo nai zerana mendiaren erpiñeraño, egingo bazeneza ere zure kabia arranoak baño gorago, andikan aurtikiko zaitut, esaten du Jaunak.

        17. Eta Idumea eremutua geldituko da. Andikan iragotzen dan guztia arrituko da, eta bere zorigaitzai irri egingo diote.

        18. Nola arrasatuak izan ziraden Sodoma eta Gomorra, eta beren aldekoak, esaten du Jaunak; ala bera ere geldituko da, bertan gizon bat bakarra ere bizi ez dala, iñor ere ez da an biziko.

        19. Ona emen non Nabukodonosor, leoi bat bezela etorriko dan Jordan arrotik Idumea eder eta sendoaren gañera erortzera; zeren nik supituan korrika joaneraziko diot beraganontz; eta, zeñ Nabukodonosor baño besterik izango da gizon autua, zeñi nik agindu nion berarekin jabetu zedilla? Zeren, zeñ dago nere antzekorik? Zeñ izango neri aurkatuko zatanik? Zeñ artzai da nere aurrean jarriko dana?

        20. Argatik aditu ezazute zer dan, Jaunak Edomen gañean erabaki duena; eta nolako gogorazioak dauzkan Temanen bizi diradenen gañean. Juramentu egiten det nik, esaten du, artaldeko txikitxoak aurtikiko dituztela lurrera, eta desegingo dituztela Idumeatarrak, eta beren bizilekuak.

        21. Beren galmeneko otsera, lurra mugitu zan, beren bozak eta deadarrak itsasogorriraño allegatu ziran.

        22. Begira, etorriko dala, eta zabaldurik bere egoak, igoko da egan arranoa bezela, eta aurtikiko da Bosraen gañera, eta Idumeako gizon sendoen biotza izango da egun artan, aurregiten dagoen andre baten biotza bezelakoa.

        23. Damaskoren kontra, Nastuak izan dirade Emat, eta Arfad. Berri txit gaizto bat aditu dute, itsasoko ugartekoak nastu dirade, bere kezkak ez dio utzitzen atsedenik artzen.

        24. Desegiña dago Damasko, igesari eman dio. Bera beldurrez ikara dago, estutasunez eta oñazez betea dago, aurregiten ari dan andrea bezela.

        25. Nola utzi duten berak erri ospatsua, gozotasunezko erria!

        26. Argatik eroriko dira bere gazteak bere karrikaetan, eta bere gizon gerrari guztiak ixillik geldituko dira egun artan, esaten du ejerzituen Jaunak.

        27. Eta itsatsiko diot sua Damaskoko murruari, zeñak desegingo dituen Benadab erregearen murruak.

        28. Zedarren kontra, eta Asorko erreñu Babiloniako erregeak desegin zituenen kontra, oiek esaten ditu Jaunak: Jaiki zaitezte, zoazte Zedarren kontra, eta Sortaldeko semeak desegin itzatzute.

        29. Arrapatuko dituzte beren etzauntzak, eta beren abereak. Ostuko dituzte beren larruak, eta beren tresnak, eta beren gameluak, eta ekarriko dute aldamen guztietatik izua beren gañera.

        30. Iges egin ezzute, joan zaitezte agudo toki urrutira, esaten du Jaunak, zaudete atsedeten arzuloetan, zuek Asorren bizi zeratenak, zeren zuen kontra artu ditu asmazioak, eta darabiltza gaitz egiteko gogoak Nabukodonosor Babiloniako erregeak.

        31. Jaiki zaite, esaten die Jaunak Kaldeatarrai, joan zaite geldirik dagoen, eta beldurrikan batere gabe bizi dan erreñu batera. Ez daukate aterik, ez morrollorik. Bakar bakarrik bizi dira.

        32. Zuek arrapatuko diozkazute beren gameluak, eta zuen eskuetan eroriko dira beren zamari ugariak. Nik barreiatuko ditut aize guztietara, koroaren gisara beren illeak ebakitzen dituzten oiek, eta beren inguru guztietatik etorri eraziko diot eriotzari beren kontra, esaten du Jaunak.

        33. Eta Asor izango da sugulnen bizilekua, beti eremua. Ez da an geldituko gizonik batere, eta ez da ere an biziko gizonen semerik.

        34. Jaunak Jeremias profetari esan ziozkan itzak, Elamen kontra, Sedezias Judako erregeak erreñatu zuen denborako asieran.

        35. Oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak: Ona emen non nik zatituko dedan Elamgo uztaia, zeñ dan bere sendotasunaren zimendua.

        36. Eta askatuko ditut Elamen kontra, zeruko lau aldamenetako lau aizeak, eta barreiatuko ditut bertan bizi diradenak aize guzti oietarontz; eta ez da izango erreñurik batere, zeñatara allegatuko ez diran Elamdik iges egindakoak.

        37. Eta egingo det, ikaraz egon dedilla Elam bere etsaien aurrean, eta bere galmenaren billan dabiltzanen begietan. Bialduko ditut zorigaitzak beren gañera, nere aserre sumiña, esaten du Jaunak; eta bialduko det beren ondoren, berak arras desegin arteraño persegituko dituen ezpata.

        38. Eta Elamen nere tronua ipiñiko det, eta aurtikiko ditut andikan erregeak, eta prinzipeak, esaten du Jaunak.

        39. Baña atzeneko egunetan nik egingo det, itzuli ditezela beren errira Elamgo katibuak, esaten du Jaunak.

BERROGEITA AMARGARREN KAPITULUA

        1. Jaunak Babiloniaren, eta Kaldeako erriaren kontra, Jeremias profetaren aoz, egin zuen itza.

        2. Eraman ezazute berria erreñuetara, eta egin ezazute, berri au korrika zabaldu dedilla. Jaso itzatzute siñaleak goietan; adirazi, ta zabaldu ezazute, ez ezazute estali, esan ezazute: Arrapatua izan da Babilonia, lotsatua gelditu da Bel, eta azpiratua Merodak; lotsariz beteak gelditzen dirade beren irudiak; beren jaikoak arrituak izan dirade.

        3. Zeren etorriko da bere kontra ifarretik erreñu bat, zeñak arrasatuko duen bere erria, iñor ere bizirik gelditu gabe, gizonagandik asita abereraño, guztiak mugitu ziran, eta joan ziran.

        4. Egun aietan, eta denbora artan, bilduko dira, esaten du Jaunak, Israelko semeak, eta berakin batean Judako semeak, Jerusalenera biurtzeko; eta bozkarioz negar egiten dutela, ibilliko dirade agudo, eta beren Jaun Jainkoa billatuko dute.

        5. Galdetuko dute zeñ dan Sionera dijoan bidea; artara zuzenduko dituzte beren begiak. Biurtuko dira katiberiotik, eta bilduko dira Jaunarekin betiko elkartasun batekin, zeñaen oroipena beñere aztuko ez dan.

        6. Artalde galdua izan zan nere erria, bere artzaiak eraman zuten okerreko bidetik, eta joanerazi zioten orra ta onara mendietatik. Ibilli zan mendietatik eta muñoetatik, eta bere atsedeneko tokiarekin aztu zan.

        7. Nere erria arkitzen zuten guztiak, iretsitzen zituzten, eta beren etsaiak esaten zuten: Onetan ez degu gauza gaiztorik batere egiten; zeren oiek bekatu egin duten Jaun, justiziako argitasunaren kontra; Jaunaren, beren gurasoen itxedopenaren kontra.

        8. Iges egin ezazute Babiloniaren erditik, eta atera zaitezte Kaldeatarren erritik, eta izan zaitezte ar ariak artaldearen aurrean bezela.

        9. Zeren ona emen non nik mugituko ditudan, eta bilduta ekarriko ditudan Babiloniaren kontra ifarraldeko lurreko erreñu andietako ejerzituak, zeñak prestatuko diran berari erasotzeko, eta bereala izango da arrapatua, beren saietak, gerrari sendo eta iltzalleen gisara, ez dirade utsean aurtikiak izango.

        10. Eta Kaldeako ondasunak arrapatuak izango dirade. Geldituko dirade txit aberastuak beren arrapatzalle guztiak, esaten du Jaunak.

        11. Bozkarioz gora goraka ari zeraten ezkero, eta urgulleriarekin itz egiten dezuten ezkero, nere soroa arrasatu dezutelako, jostaketan zabiltzaten ezkero txalak belarraren gañean bezela, eta muuka zaudeten ezkero zezenak bezela,

        12. Babilonia zuen ama txit azpiratua gelditu da; eta arrasatua izan da hura, zeñgandik sortuak izan ziñaten. Ona emen non izango dan erreñuen artean mezpreziagarriena, geldituko da eremutua, iragoeziña eta leorra.

        13. Jaunaren aserreak utziko du, bertan iñor ere bizi ez dala, eta bakartade bat eginik. Babiloniatik iragotzen dan guztia, arritua geldituko da, eta bere zorigaitz guztiai irri egingo diote.

        14. O zuek, uztaia erabiltzen trebeak zaudeten guztiak; prestatu zaitezte aldamen guztietatik Babiloniaren kontra, eraso zaiozute, ez itzatzute saietak urritu; zeren Jaunaren kontra bekatu egin duen.

        15. Jaso ezazute bere kontra deadarra. Onezkero luzatzen ditu bere eskuak aldamen guztietatik, garaitua bezela; mugitzen dirade bere zimenduak, desegiñak gelditzen dirade bere murruak, zeren Jaunaren bengantzako denbora dan. Bengatu zaitezte berarekin; egin ezazute berarekin, berak besteakin egin zuena.

        16. Il ezazute Babilonian bizia daukan guztia, etzaiozute barkatu ereitzen duenari, ez uztako denboran igitaia darabillanari. Usoaren ezpatak dist egiten duenean, guztiak beren errietara itzuliko dirade, eta bakoitzak bere lurrera iges egingo du.

        17. Israel artalde galdu bat da. Leoiak barreaiatu zuten. Lenengo iretsi zuena Asur erregea izan zan: atzena izan da Nabukodonosor Babiloniako erregea, zeñak bere ezurretarañokoakin desegin duen.

        18. Argatik oiek esaten ditu ejerzituen Jaunak, Israelko Jaungoikoak: Ona emen non nik kastigatuko dedan Babiloniako erregea, eta bere erria, Asur erregea kastigatu nuen bezela.

        19. Eta eramango det berriz Israel, bere anziñako bizilekura, eta gozatuko da Karmeloko bazkaetan; eta aseko ditu bere gurak Basanen, eta Efraimgo eta Galaadko muñoetan.

        20. Egun aietan, esaten du Jaunak, eta denbora artan ibilliko dirade Israelko gaiztakeriaren billan, eta ez da arkituko; eta Judako bekatuaren billan, eta ez da arkituko au ere; zeren ni urrikaltsua izango naizan, neretzat gorde dedan erri artako kutsuakin.

        21. O Ziro, zoaz zu Kaldearen agindutzalleen lurraren kontra, eta kastigatu itzatzu an bizi diradenak, arrasatu ezazu, eta ill itzatzu berari jarraitzen diotenak, guztiak, esaten du Jaunak, eta egin ezazu emanik daukazkizudan aginteen araura.

        22. Gudako dunbotsa aditzen da lurraren gañean, eta galmen andikoa.

        23. Nola izan da zatitua eta txeatua Babiloniako erregea, zeñ zan lur guztiko mallua? Nola dago Babilonia eremu bat egiña jendeen artean?

        24. Nik arrapatu zindudan lazoan, eta uste izan gabe ikusi zera katigatua, o Babilonia, izan zera arkitua eta atxitua; zeren Jaunari gerra egin ziñion.

        25. Idiki du Jaungoikoak bere tesoroa, eta atera ditu andik bere aserreko erremientak; zeren ejerzituen Jaun Jainkoa dijoan egiztatzen bere lana Kaldeako lurraren kontra.

        26. Atozte bere kontra erreñurik urrutienekoetatik, leku egin ezazute, atera ditezen zapalduko dutenak; kendu itzatzute bideko arriak, eta montoietan jarri itzatzute. Egin ezazute bertan ilkintza bat, iñor ere bizirik gelditu ez dedin artean.

        27. Desegin itzatzute bere gerrari guztiak, iltokira eramanak izan bitez. Ai beren doakabeak! Zeren beren eguna onezkero allegatua dan, beren kastiguko eguna.