Aukeratu zindudan

atsaldearen argi motelpean,

eta orain,

agurtzen zaitut

beste izarraren argiaren azpian.

 

                  Ezin dut zure argia berpiztu!!

 

          Ezin dudalako

          eta ez dudalako nahi.

 

Hainbeste malkoz

busti dituzu gure lilurak,

gure ametsak,

                      gure egiak...

eta inoiz ez dut

haren garraztasuna nabaitu.

Hainbeste tantoz

bizkortu bagenu

gure maitasuna...

                            Hodeiek ez zinduten itzaliko,

                            ez zizuten zure argia motelduko.

 

Baina gertaerak beti gertaerak dira,

eta hau ezin ukatu,

ezin lehen aldira itzuli.

 

Izar bat izan banintz

zure pentsamenduak konprenitzeko...

bainan ez,

zeren neri

izarrak maitatzea

dagokit.