Maitasunezko zalantzen artean

oskarbiruntz zutitu naiz

zure doinua entzuteko,

isiltasunaren kanpaia.

 

                  Zure ereserkiaren notak

                ixuri dira, poliki-poliki,

                     munduko bakearen alde.

 

Zure burnizko begia

zure burnizko argia

                 harrizko itzaletan

                             bihurtuko dira.

 

                 Eta honen garraisiak

                 ez dira alperrik galduko,

                 gure bihotzaren baratzean

                 loratuko bait dira.

 

Zu, kanpai zoragarria,

      hainbeste gizonen

                         ahotsa

izan zara

                  eta

               izango zara.

 

Gizon hoiek

gure herriko zelaiak

beren odolez

garbitu dituztenak

dira.

 

                              Bakearen alde...

                              Maitasunaren alde...

                              Beren herriko

                              maitasunaren alde...