XI

 

      Zure itzal bila, itsaso ertzeruntz arraunetan ari naiz, eta ez zaitut nabaitzen. Beti urrun azaltzen zatzaizkit...

 

      Ez dut denborarik, ez jateko, ez izarrak begiratzeko. Sentimendu ezin baten atzean nabil, jo eta ke. Ekaitzak ia nere txalupa apurtu dit; ia arraunak hautsi. Askotan itxaropenak urperatu ditut. Bainan, eguzkia etortzerakoan, haren argitan zure irria ikusten dut. Eta berriz arraunetan hasten naiz ezinezko helburu bat lortzeko.

 

      Zu zauden itsaso ertza ez zait inoiz agertzen. Batzutan ihintzaren itzala baizik ez zarela uste dut. Zer egingo dut ur gaziak nere malkoak har ditzan?