XVI

 

      Argia leihotik sartuko balitz, zure begiak irekiko zenituzke, eta eguzkitik datozen irriak

margotuko zenituzke.

 

      Une bakoitzean ikusi nahi zaitudalako, nere bihotza zulatzen dut eta handik oroitzapenik mikatzenak sortzen ditut. Pasa diren egunak gogorrak etorri zaizkit; eta nere barrura begiratzen dut, begiak usteldurik. Zu ikusteko ezintasunean eguzkia begiratzen dut eta bere bakartasunari nere irririk gozoenak eskaintzen dizkiot.

 

      Ireki ezazu leihoa eta itxoin ilargiaren aurkezpena amaitu dadin. Gero, eguzkia begiratzean, nere kemenen fruituak jasoko dituzu.