LV.garren OTOITZ-GAIA

OSTIRAL SANTUZ LENBIZIKORIK
JESUSI GERTATUA,
TA JUDASEN URKAERA

A.

Iltzeko sentenzia bigarren aldian emanik,
badaramate juduak Jesus Pilatosen eskura

        Judu gogorrak erne zebiltzan, bai, Jesus maitagarriari lenbaitlen bere bizia kenerazi naiez. Apez-Nagusiaren etxeko Batzarrean arkitzen ziran Ostegun santu gau-erdian Jerusalengo gañerako Apezak, Eskribak, eta gizon Zar-jakintsu-adituak; eta andik beren etxeetarako berandu atera baziran ere, bigaramunean, eguna argitu orduko, bilduak arkitzen ziran berriz, beren bigarren Batzarrean, edo konzilio-eran.— An bildu orduko, erakartzen dute Jesus bere presondegitik beren aitzeñera; ta Jesus bera, bere itzetan nolerebait nastu naiez, galdetzen diote berriz ere, leneko Batzarrean galdetu zioten gauza berbera; ta erraten diote: errazu orain ere zuk, zu zaran Kristo, edo ez.

        Bazekusan, bai, Jesus maitagarriak, (eta agerki alere), nora zijoan, ta zertarako zen judu gogorren aldi artako galdetze tolestatua, ta asmo ez-zuzena; ta au berau judu berei adirazi naiez, ta beren buruei galdegin gaistoak begira zezoten, eranzun izandu zien gure Jesus maitagarriak, zenak bezala, edo bear zen eran, ta batere beratasun beldurtirik bage, erraten ziela: baietz erranagatik zuei nik, ez nazue zuek, ez, siñistuko ni: nor nazan ni nik zuei agertuko banizue ere, naiz ager nezala Eskritura santaz, ez-aditu zuek orain egiteko eran arkitzen zarazte; ta alferrik da gauz onen gainean aldi onetan nik batere zuekin jardukitzea: ala ere ez dut errateko utziko, ez, egunen batean zuei zeren urriki arrigarriarekin gogoratuko zaitzuena: Orie, bada, aditzen nazuten guziak, zuen Jaungoikoaren Seme, emen arkitzen den gizon au, Jaungoiko beraren eskoietik, (eta anitz denbora bage) jarri bearra da; andik gero nori berea emateko, edo onei emateko sekulako zerua, ta zuek bezalako gaisto, gaistorik iltzen diranei, beti-betiko sulezea.— Orra zein arrigarria zen Jesusek, beren bigarren Batzarreko judu gogorrei, agertu izandu zien egia!

        Baña juduak, gogortuak baño ere gogorrago egiñak arkitzen Jesusen itz onak aditzeko, ta ez egin nai oriek, egin bear zutenik! Jesus maitagarriak bertatik ekusten gizatzar orien gogo galgarria, ta asmo amurratua; ta egiak atera Jesusek oriei agertu ziezten gauza guziak.— Oriek ez begiratzen batere beren etorkizunari: ta beren gogoan ez artu ere izandu oriek Jesus maitagarriaren galbideak, eta galbideak besterik, batere!— Eta orregatik, aldebat utzirik oriek; aditzen ziozkaten gañerako gauza guziak, erraten diote Jesus maitagarriari: Zuk diozunaz, zu Jaungoikoaren Semea zara?— Eta Jesusek, ekusirik oriena, ta bere Aitari begiratzen ziola, erantzuten die: Ni nazala diozue zuek Jaungoikoaren Seme ori; ta egia diozue.

        Au oriek Jesusen aotik aditzean, betetzen dira guziak pozez ta pozez, ta erraten diote elkarri, atsegin andiarekin; gaurgero ez dugu testigu bearrik, ez: orra orain berak bere ezpañez agertu digu guri guk gerok nai genuen adiña; ta orrek agertu diguna aski da, ori guk bidaltzeko ordu gaistozko eriotz baten ortzetara.

        Ekusten dezu gaur zuk judu gogorrena? Beren Jesus onaganako tirriarekin atera naiez, ez diote juduak begiratzen beren osasunari; ez eta beren animei ere.— Loa galduz, ta sentenzia gaisto bat emanez badere, illerazi nai dute judu gogorrak Jaungoiko-gizon obenbageko Jesus maitagarria: ta alere nai dute juduak, munduko gizon guziak siñes dezaten, beren Jaungoikoari ongi naiez dirala, ta Jaungoiko beraren kontrako blasfemiak mundutik kentzeagatik aldi onetako, orien lan-ibillera guziak: baña guziak dira judu gogor beren irabaziagatik; edo oriei beren irabazbideak Jesus maitagarriaren Lege garbiarekin urra dakizten beldurragatik.

        Orra zertaraño daraman bat, makur dabilen bere pasioneak, edo naikunde gaistoak! Galerazten dio gaisoari bere Jaungoiko maitagarria, edo bere Jaungoikoaren grazia, bere Jaungoikoaren adiskidetasuna, ta azkenean bere Jaungoikoa, bera, bear den eran bizitzera, emain likeon zeruko gloria.

        Zorionekoa zu, zuk eskuratzen badituzu zere pasione guziak; bada ordutik zuk ongi naiko diozu zere Jaungoikoari; ta zuk izain dezu, emen Jaungoiko beraren grazia, ta emendik atera ondoan, beraren zeruko gloria.

        Beren bigarren Batzarrean juduak berriro Jesusen gain emanikako sentenziak ziona lenbaitlen eragin naiez, loturazi zuten Jesus bera Batzarre bereko gizonak, edo Konzilioko Apezak, Eskribak, eta gañerako jendeak; eta eraman zioten, Erromako Enperadoreen izenean an Jerusalenen arkitzen zen Presidente ta Juez Pilatosi, egin zezan onek orien sentenziak ziona, edo ken zezon lenbaitlen Jesus maitagarriari bere bizia.

        Baña nola ote zijoan Jesus maitagarria jendagiro orien artean?— Otzez ikara; bere aurpegi guzia listuz zikindua, esk-ukaldiz anditua, ta ustel-idurian zeramala; ta bearbada, bere ortzetatik edo sudurretatik atera zioten odolez betea.— An zijoan Jesus maitagarria, bere buruko ille edo billo guzia naspilla bat egiñik zeramala; eskuak loturik; zenbait gizatzar galduren artean, ta, munduko gaistagiñik andiena zoaken eran.

        Orra nola zijoan gure Jesus maitagarria, Jerusalengo Konziliotik, edo, Satanasek bilderazia zirudien Batzarretik atera, ta Pilatosen peera edo eskuetara, judu gogorrak eraman zutenean!

        Zer bidez ote, ta zer eratan ote zeramaten Jesus ara judu gogorrak? Eta nondik ote?— Jerusalengo kalez kale, ta eskanbil andiarekin.

        Anbat gizonen oin-soñuak, orien beren eskanbillak, eta marmariak agerreraziko zituen atarietara batzuek, eta besteak beren etxeetako leioetara; eta, itxura, edo era artan Jesus ekustearekin, galdetuko zuten guziak, zer zen ura, ta zergatik, edo nora zeramaten, eramagiro ain itxura txarrekoan, ta zergatik, len anbat gauz andi, ta ekusteko egin izandu zituen gizon ura?

        Eta nola, Jesus ala zeramatenak etzeuden Jesusen alde itz egiteko, eranzunen zuten: Milla blasfemietan, ta gauza gaistotan arkitu zutela Jesus; ta illtzeko sentenziarekin zeramatela Pilatosen eskuetara, lenbaitlen kenerazi zezon Pilatosek bere odol bizitza, ta bukarazi zitzan gizon aren gaistakeriak; edo zerbait orrelako. Eta bidenabar Jesus maitagarriari errain ziozkaten, nork daki zenbat itz gaisto ta baldankeri.

        Orra bada, gure Jesus maitagarria, orra, zure barko gabari dagokan egunaren asiera! Ibillera ederra da, bai, goizetik gaur zuri judu gogorrak eragiten dizutena!— Nere zorrak artu zenituen zuk zere gain? Orra bada Jesus maitagarria, orra zenbat kostatzen zaizkitzun zuri nere kaleetako begiratze ariñak, eta asmo zikiñak; nere karriketako, ta plazetako ibillera likits loi-galduak, eta nere atarietako, leioetako, ta barre-kanpoetako iztketa galgarri lizunak, bada oriekgatik, edo nere era orretako gaistakerien alde dira, bai, oraingo zure ibillera gogorrak, alkekizun andiak, eta neke guziak!

        Isill-isillik zoaz zu gaur, nere Jesus maitagarria, ta nere bidegaberik, eta oben-kulparik ekusten ezpazenu bezain baketasun andiarekin; baña, ni gaurko zure ibillera nekagarriaz ez baliatzera, eta nere damuzko urarekin nik ez kentzera oraindañoko nere kulpen loiak, egiñen dezu zuk egunen batez nerekin judu gogorrei bart erran zeniena; jaitsiko zara zu zere zerutik ongi gogor ta zuzen, nere zor arrigarrien, edo bekatu zikiñen kontu zuzenak artzera; ta etorriko zara, kontu gaistoei dagozten neke andiak ematera.— Ez arren, ez, Jesus maitagarria!

        Era izugarri onetan, bada; mill alkekizunekin, ta, nork daki zenbat, Jerusalengo ta kanpoko jende begira zegozkala (Bazkoak ziran alabaña, orduko egunak, eta anitz milla gizaki, ta andre kanpotik etorriak, an arkitzen ziran egun artan, Lege zarrak ziona egitera etorriak), eraman zuten Jesus Batzarreko edo Konzilioko jende andi, ta txiki guziak, Pilatosen etxera; ta an utzi zioten Jesus Pilatosi Apizpikuak edo Obispo jaunak noizbait Eliz gizon sakrilejioz ta bekatu arrigarriz beterik dagoena, Alkateen edo Juezen eskuetan utzi oi duten bezala; ta an utzi zioten utzle gogor gaisto berak berezi edo bota dioten eriotz-modua emateko.

B.

Bera bere eskuz urkatzen da Judas

        Etzuen Judasek usteko, ez, Jesusen saltzeko denboran, edo Jesus judu gogorrei saltzean, zein ere gogorrak ziran juduak, juduak egiñen zutela egin zutenaren laurdenik ere Jesus maitagarriarekin. Eta, ekusi zuenean juduak Jesusekin egiten zutena, bere lan eskergabe gaistoegiaz agitz damutu zitzaion Judas saltzalle galgarriari: ta bere gaizki au, ta igual zirtzilla, edo Jesusen saltzea galerazteagatik, eta ez-egintzat geldi zedin, Judasek berak, eta judu-Apaizak eginikako diru-iguala, egin izandu zuen Judasek alegiña.

        Badoa bada, igual au arekin egin zuten Apezetara. Billatzen ditu, Apez guzien artean, eskurik geiena zuten Apezak, eta errespetuzko Zarrak; eta, oriek arkitu orduko, erraten die Judasek: Ona ni emen, leneko nere makurrak zuzentzera, ta, nere uts guziak atera naiez, zuen billan etorria.— Orra non dituzuen, zeren ogeita amar diruak. Oriek artu nituen nik, Jaungoiko-gizon Jesus maitagarria zuen eskuetaratzeagatik. Bart nik zuen eskuetara nuen nere Jaungoiko-gizon au, baña ala gaizki, ta zorigaistoan, ta guztiz alere; ezin egin nezaken nik, egin nuen au baño gauza gaistoagorik.— Egiñaz damutu zait geroz niri eunetan, ta milletan ta milletan ere; ta nere damu onek nakar ni gaur zuen artera, nere lan makur au emen zuzentzera.— Orie (erraten die gero Apez Nagusi berei): anitz da, ta geiegi oraingotz ere zuek Jesusi erakutsia, edo, arrerazi diozuten nekeria, edo neke salla: baña erakusten, edo arrerazten diozue zuek Jesus maitagarriari ori guzia, Jesusek orretarako biderik batere zuei ematen ez dizutela; ezin eman dezake alabaña; aiñ on-zuzen-ezinobea da Jaungoiko-gizon, Jesus maitagarria.— Itsutu ninduen ni nere diru-naiak, edo sulezeko Satanas gaisto-galgarri-madarikatuak; eta onek eragin zidan niri, nik ezin negiken, lan gaisto au, edo nik zuei Jesus saltzea; ta badakizue zuek, gizon jakintsuak bezala, ez dutela balio tratu-kontratu, ta saltz-eroste makur-gaistoak.

        Egizue bada bertatik kontu, Apez jaunak, ez nizuela nik saldu Jesus maitagarria, etzenidatela erosi zuek, guk geren igual errebes makur au egin genuenean.— Ona, nik arturikako dirua; ta betor Pilatosen eskuetan zuek utzi dezuten Jesus maitagarria.— A Judas, Judas! sasi gaistoan sarturik arkitzen zaran Judas! Anitz, eta andi-zorrotzak dira, or zu urratzen zaituzten elorriak! Beldur naiz ni gaur, etzatala ortik aterak zu bakarrik bazabiltza beintzat, eta baldin bazabiltza, zabiltzan aldetik edo eran.

        Errazu zuk orain, Judas; ta etzen agitz obea, Jesusek bart zuri, zuen afaritakoan, ta gero zere oñak zuri Jesusek berak garbitzean arrerazi nai zizun era ta bidea?

        Era ta bide au ordutik zuk artzera, damutuko zekitzun zuri, zuk ordurañokoan Jesusen gain zenekazkien asmo galduez: geldituko ziñan zu gau artan, ta gerozko denboretan Jesus maitagarriarekin, ta Jesusen Apostolu, zere lagun onekin: etzenuen zuk egiñen, egin dituzun txarkerietatik bat ere; etziñan zu gaur arkituko, arkitzen zaran kezketan ta estutasunean; ta etziñan arkituko orrenbat naigaberekin, ez eta, arkitzen zaran tranzean ere.

        Au berau erraten dizu zuri ere, bekatari txar Judasen laguna, gure Jaungoiko maitagarriak. Etzenituen izain zuk ere, ez, izandu dituzun adiña naigabe, alkekizun, arazo gaisto, ta kezka, aditu izandu bazenitu zuk zere Jaungoikoaren anbat barrengo dei mee, libruen itz on, edo Predikarien oju.

        Baña egin zenuen zuk ere Judasena, edo ez-aditu; ta egin zenuen zuk denbora berean, gogoak eman oi zizuna, edo zere bekatuz Jesus saltzea, ta zere pasione galgarriei Jesus arreraztea.— Eta orain? Kezka ta naigabea zere barren zirtzill dollorrean! Alkea ta lotsa orain zuk, zere gaizki egiñak, eta bekatu lizunak konfesatzeko, ta ez jakin zuk orain, kenduko dituzun edo ez denbora datozenetan, orain zu zulatzen ta urratzen zaituzten, zere bekatu zikiñen aranzak eta elorri oñazetiak!— Kentzen badituzu zuk bein zeregandik oriek, ez arren berriz zu orietara: ta, oriek orain zuk kentzeko, ez artu, ez, arren Judasen bideak.

        Judasen aldi onetarako eginal guziak, etzuten deus egin izandu, Apez-nagusiak eta judu gogorrak beratzeko.— Judasek oriei erran zienean, gaistoa zela, ta ez-zuzena, ark oriekin, oriei Jesus saltzearen gain eginikako igual-txarra ta ajustea; ta gaizki ta bekatuz saldu ziela on, zuzen, edo justo baten odola, edo Gizon-Jaungoiko Jesus maitagarriarena: Or-konpon, ta guri zer zaiguk, eranzun zioten, otz-otzean Apez juduak: quid ad nos? tu videris.

        A, gogortzar arrituak zuek, israeldar Apezak! Zer zaitzuen zuei Judasek Jesus zuei gaizki saltzeaz? Ongi erosten dezue zuek, zuei gaizki saltzen zaitzutena? Eta zillegi da, obenduntzat zuek erosten dezuten obenbageko Jaungoiko-gizon bat, eun milla nekerekin urratu zuek bein, ta gero zuek zerok nai dezuten eran, ta ezin gaizkiago bukaratzea?

        Baña alferrik da: pasionez dabiltzan gizonak ez dute aditu naiko, aditu bear dutenik; eta biotzez beintzat, errain dute: Nai duena dagiela nigatik nere Jesus maitagarriak, nere gogoak niri ematen didana nik egin artean: ta ori bera da beren aldarte onetan juduak Judasi adirazi ziotena.

        Au orien aotik aditzen duenean Judas gizajoak; eta ekusirik, denbora berean, ekusi zuen bezala, etzuela judu gogorrak utzi nai libre Jesus maitagarria, ez eta artu nai ere oriek Judasi Jesus saltzeagatik eman izandu zioten diru zatia, artu au, ta tiratzen die eliza berean, berak zeuden tokira, badoa andik naigabez, illuntasunez, ta tristuraz betea. Nora, uste dezu? Satanasek nai zuen tokira, edo urkabera.

        Len eragin ziozkan Satanas amurratuak, ekusi ditugun adiña gauza gaisto; ta guzien ondoren eragiten dio au ere.— Bere buru txar galduan sartu zion orduko Satanasek Judasi, andiegia zela Jesus saltzearekin eginik zedukan bekatua, ark bere bekatuaren barkamentua bere Jaunagandik erdisteko. Sartu zion bere buru berean, gizonak ere begitan emain ziotela, bizi zen artean, aldi artako bera gaizkiarekin, ta obe zela bere burua lenbaitlen berak, bere eskuz bazen ere, iltzea.— Asmo txar galdu onekin artzen du soka bat bere lepotik, lotzen du soka muturra, an arkitzan duen zur baten adarrera, ta gelditzen da illotz urkatua; anditzen da andik laster, den guzia, ta lerturik gero, erortzen zaizka bere errai ta barren guziak.— Orra Judas diru-zale gaisto saltzallearen bukaera! Orra zertara den azkenerako Jesusen amabi Apostoluetatik bata! Orra Satanasek gizon bati, au bein ark bere eskuratzera, eragin dezokena!

        Nor ez da bada beldurtuko, ta nor ez da ikara beti ibilliko, mundu onetan arkitzen den artean? Etsai gaisto amurratuz ingurutuak gabiltza gu, emen garaño. Bide gaistoak eta gaistoak dira, edozein tokitan emen agertzen diran bideak. Gerez gu geren gaztetasunetik gaitz aldera agitz makurtuak gaude; ta gaitzez gaitz ibilli gara gu, guk gerok dakigun adiña denboraz.— Eta ez ote gabiltza era berean gu gerozko denboretan ere?

        A nere Jesus maitagarria, nik badakit, bai, Judas bat egiñik bizitu nazala ni, bekatuz bekatu, ta gaizkiz gaizki ibilli nazan denbora guzi-guzian; ta denbora berean badakit, bai, saldu zaitudala nik zu, Judasek baño ere agitz gutiagoan; bada saldu izandu zaitut nik nere atsegin txar-loi-zikin batean, edo era bereka beste edozein zirzilkeritan!— Jabetu ote da Satanas nitaz ere, Judasez bezala? Egin bear ote ditut nik, emendik aitziña, nere aztura gaistoak eskatzen dituzten gauza galduak, edo Satanasek nigandik nai dituen erakeriak?— Betetzen, ta betetzen ariko naz ni beti nere bekatuen neurria? Galdu bear ote dut nik ere, Judas galgarriaren eran, nere zerurako ustea, urkatzeko gero nik ere nere burua, edo emen Judasen eran, edo gero sulezean, ango guziak niri begira dagozkidala, ta istaz ta irriz?

        Ez arren, Jesus maitagarria, ez! Artu nazazu ni zuk zere aldamenean, ta lagun zakizkit niri, nere etsai galgarri gaistoak garaitzen.— Nik egin uste dudana gaurgero da, zuk nigandik nai dezuna; ta egin uste dut au, zuk zerorrek nai dezun eran. Lenagotik nik au ez egiñaz ongi damuturk arkitzen naz ni, ta, ori nik egin bagez, egin ditudan uts egite guzien barkamentu eske. Ez ukatu au zuk niri, nere Jesus maitagarria: ez arren, ez!

Manifestari nomen tuum homininibus.

Joann. 17. 6.

        Lurreko bere bizitzaren azken aldean, agertu zituen bein gure Jesus maitagarriak anitz gauz andi gorde, mundu guziko gizonen on andi baterako ziranak, eta, oriek guri guztiz ederki agertu ondoan, asi zen Jesus bera, bere buru-begiak bere Aitagana goititurik, otoitz garbi-zuzen eme-ezinobe bat berari egiten; ta, eskatzen ziozkan gauzak eman zetzazkon, agertu ziozkan Jesusek bere Aita berari, beraren amorez Jesusek berak eginikako gauzak; eta, bertzeen artean, banatu zuela edo agertu munduan Aita beraren berria, ta izate andi bazter-bagekoa.

        Au berau erran dezoke Aita berari Jesusek gaur ere: Bai, Aita (erran dezake gaur Jesusek, aldi artan bezain ederki, ta garbiro): bai, Aita nerea, bai: agertu diet nik lurreko gizonei nor zaran zu; baita ni nerau nor nazan ere; ta agertu diet nik au bein, ta berriz ere; eta agertu diet nik oriei au, ongi nekiela nere agertze ontatik zetorkidana; edo agertu diet nik au nekiela, nik au oriei agertzetik artuko zutela nere etsai galgarriak ni galerazteko bidea.

        Banakien nik orduan au, bai; baita zuri zere izatearen, ta zarantasunaren alde zor zaitzun errespetua ere: ta, zure errespetuan ez uts egin naiez, agertu dut nik, gaur au guzia. Eta ona non orregatik oriek utzi nauten ni, iltzeko sentenzia guztiz gogorrarekin!— Baña pozik emain dut nik nere bizi au zure izen santuan, zuri zor zaitzuna zuzen egiteagatik, eta gal ez ditezen, zuk niri emanikako gizonak.

        Amorearen arrigarria! Jesusek bere Aitari nai diona! Eta Jesusen beraren guganako ongi naia! Bada bere Aita maitagarriaren amoreakgatik, eta guri ongi naiez, ta bidenabar guri geiago baño geiago bere Aita bera maitarazteagatik, ez dio Jesusek bere buruari batere begiratzen; ta bere bizi-odol ondrak uzten ditu gure Jesus maitagarriak beraren eskuetan!

        Eskerrak zuri gure Jesus maitagarria, ta milletan, ta milletan eskerrak zuri onenbat zure ontart-aldi, ta fabore ondasundunagaktik.— Ez dakit zer egiñen nuke nik, nere Jesus maitagarria, nolerebait nik zure bazterrik bageko amore eder oni erantzuteagatik! Maitatu nai zinduzket nik bizi nazaño, guztiz biziro, ta alik eta zinkiena. Eman bear didazu zuk orretarako, bear den laguntza ta grazi guzia. Bai, Jesus maitea; bai aireo, bai!

Non enim misit Deus Filium suum in mundum,
ut judicet mundum,
sed ut salvetur mundus per ipsun.

Joan. 3. 17.

        Ezagun da, bai, gure Jesus maitagarria, egia dela san Juan Ebanjelariak diona, erraten digunean: etzarala zu gizon egiñik, etorri giz-artera, orain gizonen kontuak artzera!

        Gizon galduak, edo judu gogorrak zu galdu naiez dabiltza: ta gaizki baño ere agitz gaizkiago, zu galerazi naiez, Pilatos, juez jentilaren eskura zaramazte oriek zu; ta aren eskura zaramazte zu, eriotzeko bi sentenzia gogor zure gain berak eman ezkero; ta isillik zaude zu, alere, ta itz bat zere alde ateratzen ez dezula!

        Orrela zarabilzten judu gogorren, ta gañerako gizon guzien onerako, etorria zara zu, gure Jesus maitagarria; ta orien beren ta gure guzien on au billatzen dezu zuk, oriek zuri egiten dizuten bide galgarri berez, edo oriek eman nai dizuten eriotzarekin!— Au onela den ezkero, (den bezala), nere Jesus maitagarria, egizu zuk deritzazuna, ta zure Aita eternoak nai duena. Nik badakit orain, bai, nere bekatu galgarriak dirala, era txar nekagarri orretan zu zarabilztenak! Nere bekatu galgarriakgatik da, zuri juduak eman dizuten iltzeko sentenzia! Nere bekatu galgarriak zaramazte zu batzarrez batzarre, ta juduen esku gogorrez, Pilatosen eskuetara; ta nere bekatuak berak dira, zuri eragin bear dizkitzutenak, zere bizia kendu artean, zuk dakizun adiña jorrada, ta ibillera latz.

        Besterik ezin dagiket orain nik, nere Jesus onegia; egiñen dut dagikedana: ibilliko naz ni gogoz ta damuz zure ondoren; ta zure ibillera umil, mindurarik ez duen ta beazun-bagekotik ikasiko dut nik, nola umilki, ta bear den eran artzen diran, egiten dizkiguten bidegabeak, eta txarkeri guziak.— Ala nik guziak artzeko; ta guzi-guziak ar ditzadan nik, leneko nere utsen alde, ta zuk orain, guri ongi naiez daramazun neke arrigarriaren izenean, indazu zuk, nere Jesus maitagarria, zere laguntza ta grazia: bai arren, bai!

Si autem impius egerit poenitentiam
ab omnibus peccatis suis...
et custodierit omnia praecepta mea..
vita vivet, et non morietur.

Ezech. 18. 21.

        A Judas, Judas, len, ta gero Satanasek itsutu zaituen, gizon zorigaistoan jaioa!— Itsutu zinduen len zu Satanasek, juduei Jesus ezer-ez batean salerazteko; ta itsuturik iduki zaitu zu gerozko zere denbora guzian, orien eskuetan ori zuk loturik utzi artean.— Geroz utzi dizu zuri Satanas berak, zuk nai bezain ongi ekusten zere lan itsusi maradikatu au; baña kendu dizu zuri zere begietatik lan gaisto au urratzeko bidea; ta zere bekatuaren itsustasunarekin arritu zaitu zu ezin geiagoraño Satanas amurratuak; eta kendu dizu, zere gaistakeriaren barkamentua erdits dezakezulako uste guzia; ta eraman zaitu zu, zere eskuz zuk zere burua urkatzera; ta gelditu zara zu zere sokaz itorik urkabean: ta gelditu zara anditurik zaran guzia, ta lerturik, zere barren guzia ta erraiak darizkitzula!

        Atozea zu Judas; ta etzenekien zuk zein ongille beratxa den gure Jesus maitagarria! Etzenekien zuk zein aisa ta zein laster barkatzen zituen Jesusek, beren gaizkien damuturik geldizen ziranen bekatu guziak? Etzenekien zuk gaistagin beren gaizki guziak barkatu naiez, bera ibilli oi zela gaistagin beren billan, ta ondoren; ta bere gaizkien barkamentua nai zuen gaistagin, edo bekatari bat arkitu orduko, barkatzen ziozkala bere oben-kulpa guziak; eta Jesusen aldi orietako itzik gogorrena izan oi zela; ea, zoaz; ez berriz orrelalorik?— Zergatik bada etziñan urbildu zu Jesus beragana, barka zitzan Jesusek zureak ere, beste bekatarien zorrak, edo bekatuak barkatu oi zituen eran? bada jakin zenezakean zuk, barkatuko zizkikitzula guziak, guzien barkamentua umilki zuk berari eskatu orduko?

        Eta lotsatzen, edo alketzen bazinduen zu, zuk orretarako Jesusen begietan agertu bearrak, zergatik etzenuen billatu zuk Jesus beraren Ama maitagarria, erditsi zezan onek bere Seme onagandik, zuk billatzen zenuen zere obenen barkamentua?— Pozik egiñen zuen, bai, lan au zure onerako, ta utziko zinduen damuz, ta atsegin-kontentuz betea Jesusen Ama maitagarriak, zuk ura billatu, ta au ari eskatu ezkero.— Baña itsutu zinduen zu Satanasek, bide onelakorik ez ekusteko; ta itsu-itsuan bezala eragin zizun zuri zere lan madarikatu au; ta au zuri ark eragin orduko, ondatu zaitu zu berekin batean Satanasek bere sulezean.

        Eta eragiñen ote dit niri ere Satanas gaistoak, era bereko lan galgarrien bat? Lotuko ote dit niri alkez ta lotsaz Satanasek nere mii au, nere bekatu zikiñak nik ez konfesatzeko? Gogortuko ote dit niri nere biotz au, nere asmo galduak ez uzteko nik bein ere, bizi nazaño? Ibilli bear ote dut nik nere ill artean bekatuz bekatu, ta gaizkiz gaizki, era orretan galtzeko nik nere Jaungoikoak barkatuko didalako ustea ta esperantza?— Ez baldinbere! Anitz dira, bai, badakit nik, nere oraindañoko gaizkiak, eta oben-kulpak; baña nere gaizki guziez ongi damuturik arkitzen naz ni gaur; ta arkitzen naz bein ere berriz gaizki berririk ez egiteko asmoan: ta oraingo nere asmo on onek diona egin ezkero, ez naz ni berriz bekatuz illen bein ere: biziko naz ni zeruko graziaren bizitzan; ta gero beti-ta-beti zeru berean. Ori guzila da orain nik nai dudana; ta, nai dudalako siñutan, ziñez erratera noa, ta biotz oso-osoarekin: Nere Jesukristo Jauna, etc.