L.garren OTOITZ-GAIA

OSTEGUN SANTU ARRATSEKO AFALTEGIAN
JESUSEK JUDASEKIN EGIN IZANDU ZUENA

A.

Afaltzen du Jesusek Judasekin;
erraten dio zentzarazteko diña:
baña alferrik

        Israeldarrak egondu ziran anitz urtez ijitoen pean, ijitar beren bazterretan, edo Ejiptoko erresuman, ta, egondu ziran baño urte geiagoz ere an egon bearrak ziran, Jaungoiko maitagarriak, israeldar beerez urrikaldurik, andik oriek ez ateratzera, nork-daki zenbat gauz arrigarri artarako an berean, ta andik israldarren bazterrerako bidean.

        Beren andik ateratze, ta era onetarako ateratze onegatik; anitz zor zioten israeldar gaistoak beren Jaungoikoari; ta beren orduko zor andi au beren gogotik joan etzekien, iutzi izandu zien Jaungoiko maitagarriak israeldarrei berei Bazkoa zeritzan, ta zazpi egunez irauten zuen, fest andi bat.

        Fest onen lenbiziko arratsean jan bear zuten etxe bakoitzeko israeldarrak umerri, edo bildots erre bat, letxuga miñekin, ta legamirik edo orantzik bage egiñikako ogiarekin, ta etxe bakoitzekoak aski ezpaziran ura bukatzeko, eraman bear zituzten auzoko etxeetatik, umerri bera jateko ta bukatzeko, bearko ziran lagunak.

        Era onetan Bazkoko fest au egiteko, bazituen Jesus maitagarriak Fest au etorri zenean, bear adiña jale ta lagun; bazituen alabaña amabi Apostolu, bere saltzalle gaisto Judas galduarekin batean; ta gutiago ere aski izan oi dira, umerri bat bukatzeko.

        Bere azkeneko urtean sartu zen Jesus maitagarria Jerusalenen bere Apostolu maiteekin batean, bildots edo umerri au jatera, ta jan zuten eren aitean, artarako an Jerusalenen Jesusek berezi zuen etxe batean.

        Jan orduz etorri orduko, prestatu ziran guziak, Legeak zion eran maiera urbiltzeko. Jan bear zuten bildots beraren odolez busti zuten etxeko sar-tokia. Erre zuten gero bildots bera, edo umerria: artu zituzten beren oñetakoak: lotu zituzten, edo gerri, edo gerrinzira bildu zituzten beren soñekoak, bidez dabiltzanen eran.

        Artzen du gero bakoitzak eskuan bere bideko bakulloa. Badaude zutik guziak, maiaren inguruan; ta, ala daudela, jaten dute prisaka edo biziro beren umerria, len adirazi ditugun beste gauzekin batean; ta jaten dute guzia, bidez abiatzeko dauden gizonen eran.

        Jesusek, eta Jesusen Apostoluak jan izandu zuten bildots au, Jesus maitagarriaren imajina zen; ta, jaten zegoen bildotsa ekustean, naita ez gogoratzen zekion Jesus maitagarriari, andik denbora gutira bere buruan ekusteko zegoen neke ta pena guzia.

        Bildots au (errain zuen, bai, Jesus maitagarriak orduan berekiko): Bildots au illik arkitzen da emen gure mai gañean; ta, illa ezezik, larruturik arkitzen da, den guzia; ta gerren edo burruntzi batean sarturik errea.— Eta oni gaur gertatua da, bigarko nere gauzen aintzura, traza, edo imajina; bada ni ere bigarko egunean ekusiko naute begiratu nai didaten guziak, bein soñekorik bage, ta azot-ukaldiz, ta golpez nazan au guztiz larrutua, ta, nere baitan arkitzen den odol guzia dariedala; gero gurutzeko maian zabal-zabal ezarria, ta iltzez josi-urratua; ta len ta gero naigabez, nekez, ta tormentuz errea; ta azkeneko illotza, ta lurraren sabelerako ederki prestatua.

        Bildots au errain zuen berriz ere era berean (edo bere gogoan) gure Jesus maitagarriak; bildots au lenbaitlen bukatu naiez daude nere Apostoluak; eta, ala bukatzeko, jaten ta jaten ari dira guztiz biziro, batere gelditu bage. Eta emendik laster, ta fite asiko dira nere billan, niri gaizki nai didaten judu gogorrak; eta laster aski, edo amasei orduren buruko, bukaturik idukiko dute orain ni erratera noan au guzia: artuko naute preso Jetsemaniko baratzean; egiñen dituzte, ni beren eskura orduko, beren batzarreak; emain didate niri beren auziera edo pleitu-modua: bukatuko dute nere auzi guzia edo prozesoa; emain didate eriotzeko nere sentenzia; eramain naute beren azkeneko batzarretik, eta sentenzi au nere gain daramadala, jentilen Erromako juez Pilatosgana; adiraziko diote Pilatos juezari berak nai dutena; ezagutuko du Pilatosek judu gogorren niganako tirria; baita nere oben-gabea ere; ta alere, zerbait gerta dakion beldurrez, errain du Pilatosek oriek nai dutena: ta emain du judu berak nere gain emanikako sentenzia berbera; ta, buru guzi au arantzez beterik daramadala, ta nere gorputz au odol agitz gutirekin, ta oñak nekez darabiltzidala, gurutze pisu bat nere soñean edo solbardan dudala, igorrriko nau Pilatosek Kalbarioko mendira, ta an illeraziko nau lapur biren artean, orien lagun gaisto bat bainintz bezala.

        Au guzia gogoan zerabillela, noizean bein begiratuko zion Jesusek Judasi; ta nola zekien Jesusek, Jesus ezer-ez batean orduko saldurik zedukala Judasek, ta gau artan berean judu gogor berei arreraziko ziela preso; ta Judas beraren eskutik asiko zirala onenbat naste ta pena, izain zituen, bai, Jesusek bere biotz maitagarrian anitz urrikaltasun, kezka, ta naigabe.

        A nere Jesus maitagarria; ta, zein latz-miñak izain ziran, zure biotz minbere urrikaltiarendako era onetako zure ekusteak, eta gogora-penak! Baña alere jaten zenituen zuk, edo artzen zenituen gogo osoz, ta nai andiarekin; ta artzen zuk, eta jaten zenituen, ni zere ondoren zere zeruko maiera eraman naiez. Zuri zor dizudan nai-amorearen andia!

        Zenbat ere latzak ziran, orain guk ekusi ditugun Jesusen naigabe ta neke guziak, Jesus beraren aldi artako neke, ta naigaberik andiena izandu zen bere Apostolu Judas beti-betirako galdurik ekusteak ordu berean ematen ziona: ta Judas sutuaren galtze au galerazi naiez, ta Judasi urrik-erazteagatik, ordurañoko bere pekatu itsusi eskergabeko zikiñez, Judas berari arrerazteko gero, ontzeko asmoa, erran izandu zion itz guztiz eme-leunez, ta alkekizunik batere ematen etziola: Au lana, nere Apostolu maiteak! Siñistuko zenukee? Zuetatik batek narama ni gaur nere etsaien esku galgarrietara, etsai berak eraman nazaten ni gero gurutzeko erioz gogor batera.

        Au aditzean, agitz illundu ziran Apostolu guzien biotzak; begiratu zion batak besteari, ta bakoitzak bere barrenari, ezagutu naiez bera ote zen, edo zein saltzalle gaisto galgarri au.

        Judas ez besteak ezin arkitu zuten saltze galdu errebes onen arrastorik; eta nork bere burua kezkatik atera naiez, asi ziran guziak Jesusi galdegiten, ote naz, Jauna, ni, gizatxar galdu zure saltzalle ori?

        Etzuen Jesusek zein zen saltzalle au agertu nai izandu, alkekizun geiegi ez eman-naiez Judasi; ta begitan ar ez zezaten Judas gañerako bere lagun Apostoluak: baña Judas berari adirazi zion Jesus maitagarriak, bai zekizkiela, bai, aren bide galgarriak; eta, onetarako, ta geienak beintzat beren kezkatik atera naiez, erran izandu zuen klaro-klaroki: Ni galdu nai naben saltzalle gaisto au ta ni, plater batean jaten ari gara orain (janen zuten irurka, edo launaka plater batetik Jesusek, eta Jesusen Apostoluak).

        Egia da (erran zuen an bertan Jesusek): onen eskuz banoa ere ni nere eriotzara, ez noa ni ara, oni atsegin au egiteagatik: nere Aita eternoak nai duena egiteagatik noa ni orain nere eriotzaren ortz gogorretara; bada nere Aita eternoak nai du ill nadin ni munduko bekatuen alde, ta guzien onerako; ta ori bera da, nik orain nai dudana. Baña zorigaistoan jaioa nere saltzalle kolkodun gaistoa, bada onek sekulako neke-negarretara darama bide orrez bere buru gaisoa.

        Orduan Judasek, edo au guzia Jesusi aditzean, bere burua nolerebait garbitu naiez, Jauna (erran izandu zion Jesus maitagarriari) eta ote naz ni, zuk adirazten dezun zure saltzalle ori? Eta Jesusek eranzun zion, berak baizik aditzen etzuela: Zerorrek diozu.

        Eta alere, zein urrikari zuen Judas, Judasi adirazteko; ta an bertan, Judas beretu naiez, artu zuen bereala Jesusek ogi zati bat maietik, eta plater-salsan busti, ta eman izandu zion Jesus berak bere eskuz Judasi.

        Eta au guzia Jesusek Judasekin egin ta ere, etzen beratu Judas?— Batere: ta beratu bearrean, len baño ere agitz gogorrago gelditu zen Judas, ta barrendik su ta su Satanasek ematen ziola, lenbaitlen Apez juduen eskuetan utz-erazteko bere Maisu Jesus, onen emeki tratatzen zuena.

        Orra bekatuz bekatu dabillenarena! Orra lendabizitik bere Jaunaren deiaz kasorik egin gabe, ta gogo gaistoak nai duen eran ibilli oi denarena! gogortzez gogortze igatea, ta Jaunaren deia ta deiak ez-aditu egitea.

        Ez al da izandu era berekoa, nere oraindañoko ibillera? Izain ez al da beintzat etorkizuna? Ez baldinbere, Jaungoiko maitagarria.

B.

Garbitzen diozka Judasi Jesusek bere oñak.
Garbitu nai dio bere biotza ere:
baña ez du Judasek nai Jesusen garbierarik

        Judasez etsi ote zuen Jesus maitagarriak oraingo aldi onetan egin izandu zuenarekin? Ez ote zuen zerbait geiago egin izandu Jesus maitagarriak Judas eskuratzeko, edo Judasen gogortasuna beratzeko?

        Egin zuen, baita anitz alere; bada Jesusek, Judasen onerako egin zituen beste anitz gauzaren artean, egin izandu zuen bat, nornai arritzeko diñakoa. Jaikitzen da Jesus bere maietik; kentzen ditu gañeko bere soñekoak; lotzen du bere gerrian, edo gerrintzian esku-oial bat; artzen du, bear den urarekin, bere pazia; ta asitzen da garbitzen banaka bere Apostolu guziei beren oñak; eta idortzen diezte bere gerriko trapuarekin beren oñak berak.

        An arkitzen zen orduan, Jesusen beste Apostolu guziekin, Judas ere; ta oni ere garbitzen ta idortzen diozka Jesusek bere oñak, besteei bezala.

        Nork lekiken, Jesusek ordu artan, edo bere oñ lizunak garbitu bitartean, Judas bere saltzalleari biotzez biotz adirazia! Anitz gauz on-eder errain ziozkan, bai seguru ere, guru Jesus maitagarriak, bere lan umill-on au egin bitartean; ta, orien artean, errain zion: A Judas, Judas, nik nere Apostolu maitetako artu ditudan amabiatatik bata! Zergatik niri zuk orain orren gaizki nai didazu? Zergatik artu nazu ni zuk begitan, artu nazun eran ta bezala? Zergatik zaude nigana zu, zauden bezain gorrotu amurratuarekin?

        Ekusten dezu zuk ni-baitan, edo nigan, zere kontrako gauzarik bat ere? Egin izandu dizut nik zuri bein ere, den bidegaberik txikiena? Oartu ziñan zu noizbait, egiten nizula nik zuri, bear etzen begitarterik? Zeri dagokala bada orrenbat zure ibillera makur, arazo galdu, ta egiteko gaisto? Eta zeri dagokala zuk ni saltzen nazun eran saltzea, ta galerazi nai nazun eran galerazi naia?

        A Judas, Judas, berriz ta berriz ere! Etzaude zu, ez, zere lagun, emengo nere Apostolu on oriek bezala! Artzera doaz zure lagon on oriek, beren lendabiziko komunionea; ta oriek, ongi ta garbiro ori artzeko, ez dute bear beren oñak garbitzea, edo beren bekatu txikien loi-pitsak kentzea besterik; bada bekatu larrien loi galduetatik urrun arkitzen dira, edo bekatu andietatik bat ere bage daude: baña bekatu larri berez ongi loiturik arkitzen zara zu; ta nik orain zuri zere oñak bezala, zuk zere biotz-anima oriek damuz ta urrikiz, edo, urriki-damu onekin erdisten den graziaren ur ederrez ez garbitzera, etzaude zu ez ongi, orien erako komunione on bat egiteko; ez eta nere zerurako ere.

        Zure oñak garbitzen ari naz ni, zuk zerorrek orain ekusten dezun bezala: ta, zure oñak bezain gogo osoz, betez, ta oso-beteagoarekin ere garbitu naiez nago ni zure biotz-barrenak, eta zure anima guzi-guzia ere; ta, bertatik nik au garbituko nikezu zuri, zu zere gaizki guzien damuz beterik ekustera, ta ori ziñez zuk nai izatera.

        Baña, zuk ori ez egin nai erdizka ta laurdenka ere! ta oso-osoro, ta anitz luzatzen ez dezula, egin nai zuk zere barren sutu orretan sartu zaitzun Satanas madarikatuak orain eragin nai dizun txarkeria, ta ni zuk nere etsai galgarri gogorrei saldurik uztea.

        Ez dezu zuk ekusten, Judas, ortik datorkizun, zere gal-bidea? Eta alere naiago dezu zuk, zere gogo galduak nai duena emen egiteagatik, Satanasen betiko lagun sutan izatea, ezen ez, ongi dagokizun zerbait orain egitea, ta gero nerekin nere zeru berean betiko sartzea?

        A Judas, zere buru gaiso orren galgarri, zorigaistoan jaioa!

        Au Jesusek Judas gogortuari errate berean, eroriko ziran agian Jesusen zenbait negar malko; ta eroriko ziran Judasen oñetara.

        Baña bere negar oriekin, bere esku leunez eme- emeki igortziz bere oñak, eta beste eun aldetara erakutsi bazion ere Jesus maitagarriak bere apostolu Judasi zein ziñez nai zuen aren ez-galtzea; bere asmo ta gaizki gaistoan gogortu zen Judas, ta ez-aditu egin izandu zion Jesus maitagarriaren mintzoera ezinobeari.

        Ekusten dezu norañokoa den Jesus maitagarriaren ongi naia; ta norañokoa denbora berean Judas itsu galduaren gogortasuna? Egin zezaken Jesus maitagarriak ekusten dezun au baño geiago, Judas beratzeko? ta egon ziteken Judas, egondu zen baño gogorrago?

        Jesus maitagarriari egin ziozkan Judasek, gizonak egin ditzaken bidegaberik andienetatik ez guti; ta, ongiak eta agur andiak egin baliozka bezain ongi, begiratzen dio Jesus maitagarriak Judasi.— Judas gogor gaistagiñari ez dio Jesus maitagarriak egin izandu sekulan, munduan den gaizkirik txikiena ere: ta Jesus maitagarria bere bizitza guzian gaizkika Judasi aritu balitzaio bezain muker ta gaisto, arkitzen da Judas Jesus onaganako.

        Au zer ote da, nere Jesus maita-maitagarria? Zer izan diteke, nik neronek dakidan gauza baizik? Au da, bada, guri gure Jesusek argiro aski agertzea, zein on-beratx urrikalti maitagarria den, gaizkiz ta gaizkiz betetzen dutenean ere, gure Jesus guztiz ongigillea.

        Eta zer ote da Judas saltzalle gogorrarena?— Zer izan diteke! Dena bezain gauz itsusi ezin gaistagoa; edo gauza bat guztiz egokia, norinai ederki adirazteko zein gaitz den anima bat bere Jaunaganatzea, bere pasione gaistoen eskuetan ta Satanasen ondoren ibilli ezkero!

        Ala ibilli ote zara zu ere, zenbait denboraz beintzat? Begira bada: ez dakizula zuri ere, Judasi gertatua gerta: ta nai ezpadezu, au zuri gertatzea, atera zaitez lenbaitlen oraindañoko zere bide gaistoetatik. Aiena zazu zuk zere aldaka guzietatik Satanas madarikatua, bere atsegin txar gezurti-labur-loiekin batean.— Naigabez bete bear dituzu zuk zere pasione galgarriak, edo ez diezu zuk geroz geiago, egiten utzi bear bere gogo edo makurrera gaistoak eskatzen dienik.— Denbora berean zuk zere gaizki guzien damuzko negarrez, ta Jesusen urarekin, garbi zazu zere biotza ta barren guzi-guzia.

        Ori guzia zuk egitera, galduko dezu zuk, bai, Judasen bidea, edo bekaturakoa ta artuko dezu Apostoluena, edo zerurakoa: ta igain zara zu garbiro, Apostolu beren eran, emen komunioneko maiera, ta gero zeruko atsegin-kontentu guzien artera. Ala gerta dedilla: bai arren, bai!

Turbatus est spiritu, et protestatus est,
et dixit: amen amen dico vobis;
quia unus ex vobis trade me.

Ioan. 13. 21.

        Jaungoikoa da, bai, gure Jesus maitagarria; ta Jaungoiko-gizon guztiz minberea, ta nekakorra: ta orregatik, Judasen saltzea, ta aren saltzetik uste zituen neke gogorrak, eta gurutzeko eriotza, gauza izugarriak ziran Jesus maitagarriarendako.

        Neke-gurutze oriek Jesusen gain erortzeko zeuden, ekusi dugun afal ondotik, eta ostegun Santu arrats beretik. Au guzia bazekien, bai, gure Jesus maitagarriak; eta etorkizun onen gogorazioak, eta Judas galgarria an bertan edo bere aldamenean ekusteak, nastu izandu zion Jesus maitagarriari bere barren guzia; ta idaroki zion, Apostolu guziak aditzen zutela; «bai, bai; ta, dakidanak bezala diot nik; zuetatik batek nere etsaien eskuetara narama ni»: ta Jesusek au erran zuen eran erratearekin, arrituak gelditu ziran, Judasez, beste Apostolu guziak. Ain naigabetua zedukan Judas salzalleak gure Jesus maitagarria; ta anbateko bere naigabe au agertu zuen Jesus maitagarriak, Judas bere saltzalle bera zentzarazi naiez.

        Ongi da, Jesus maitagarria, ongi: baña zerk nastu ote zizun zuri geienik zere oraingo naigabealdian, zere barren nekakor minbere ori? Judasek saltzen zinduelako oroitzapenak, eta ark orretan egiten zuen bekatu izugarriak?

        Bai noskiro, bai! Ez da beintzat, bekatuak baño geiago begitan zuri ematen dizun gauzarik bat ere. Baña Judasekin batean etzaitu saltzen zu, nere Jesus maitagarria, gaizki dabillen edozein bekatarik ere?

        Bai, egiazki; ta gogoz ala ere! ta orregatik, nere bekatu galgarriekin nastu nituen nik ere, ta nekez ta naigabez agitz bete nituen, Ostegun santu arratsez zure biotz barren guziak; bada zuk arrats artan berean ekusi ninduzun ni, gerozko nere bekatu galgarriagatik, zure saltzalle ta Judasen lagun egiña!

        Eta nere azken-ordurako gogortu bearra ote naz ni ere Judas gaisto galgarriaren eran? Zure begiratze onak ez ote nau beratuko ni, nere Jesus maitagarria? ta ez ote nau beteko ni damuz ta urrikiz, ta, nere bekatu zikiñak eskatzen dituzten ziñezko negarrez?

        Nai nuke nik beintzat, nere Jaungoiko maitagarria. Ala gerta dedilla bada, nigatik ezpadere, zure biotz beratx, eta zure urrikaltasun andiagatik. Bai arren, bai!

Scio, ubi habitas: ubi sedes est Satanae.

Apoc. 2. 13.

        Jesusen saltzalle galgarri Judasek bere lan gaisto guziak egin, ta opione onean nai zuen egon bere lagunen edo Apostolu guzien artean; baita Jesus maitagarriarekin ere: ta orregatik, bere lan gaistoak bere erara ezarri ondoan, sartu zen Judas guzien artean, ta jaten aritu zen Jesusen maiean.

        Orduan Jesusek Judas bera zuzendu naiez, agertu zion Judasi, Judasek bere biotz berean zedukan izurria, edo zerabillen asmo madarikatua: ta, berari ongi naiez agertzen ziolako siñutan, eman izandu zion Jesusek Judasi, Jesus bera jaten ari zen plater berberetik, besteri ez bezala, bokadu on ongi naiezko bat; eta, ura ari ematean, erran izandu zion Jesusek Judasi (baña Judasek berak baizik aditzen etzuela): a Judas, Judas! badakit, bai, nik zertan zabiltzan zu, ta zenbait arazo galdu, ta egiteko galgarritan! Badakit nik, bai, non bizi oi zaran zu zere biotzez ta gogoz aspaldiko denboretan. Ez nere aldean, ez! Ez nere Apostoluekin, ez! Satanasen etxean bizi zara zu denbora orietan, edo Satanas beraren langille gaistoak arkitzen diran bazterretan.— Begira zazu arren, era ta toki orrelakoan arkitzen denaren etorkizunera, edo bukaerara.— Zureak bezalako etxe, ta lan, ta lagun oriek zuk ez uztera, zere gain izan bear dituzu zuk (eta anitz luzatu gabe) nere justiziazko ezpata zuzen zorrotz bat, eta zere kondenazioa.— Alere utzi nai ez dituzu zuk zere etxe galgarri, ta Satanasen lan oriek? A zorigaistoan jaioa zu, edo jaio ezpaziña obe zenuken gizon beti-betiko galdu-bearra!

        Orra ordu artan Judasi Jesusek adirazia; ta noiznai, ta beti Jesus berak bekatariari adirazi nai diona.

        Ongi: ta zer lanak ote dira nik, bekataria izanik ere ni, nere ustez zerurako nazan umeak, an gero ni sartzeko egiten ditudan lanak? Nere Jaunaren lanak, edo Satanasen etxeko lanak?

        Atozea zu, nere anima, ontzat artzen dezu zuk, zere Jaunaren aldez erran oi zaitzun edozein gauza? Zuzen-zuzen zuk, eta batere uts egin bage, egin oi dituzu zere Jaunaren Legeko gauza guziak? Zere gogargiari begira zaude beti zu, edo zure Jaungoiko maitagarriak zer nai ote duen aditu naiez zaude zu, ta zere Jaungoiko beraren gogara, ta lenbaitlen, aditzen dezun guzia zuzen egiteko asmoan? Zere Jaunaren lanetan zabiltza zu, ta Jesusen Apostolu on garbien eran?

        A baña; ori zuk egin lekuan, egiten badituzu, Satanas galduak zuri berezten dizkitzun lanak edo bekatuak, Satanasen etxetiarra zara zu; ta lan oriek zuk ez uztera, Judasen laguna zara zu, ta Jesus maitagarriaren saltzalle, sekulako galdu bearra. Ala izatera zu, zu ere, Judas galgarriaren eran zorigaistoan jaioa!

Si inimicus meus maledixisset mihi,
sustinuissem utique:... tu vero...
qui simul mecum dulces capiebas cibos.

Ps. 54. 13.

        Zertan zabiltza zu, nere apostolu Judas, errain zion bere biotzera Jesus maitagarriak, bere oñak garbitzen ziozkan denbora berean: zertan zabiltza zu, zabiltzan eran? ta, zeri dagokala, dira, zure oraindañoko ibillera nastu-makurrak?— Egin banizkitzu nik zuri gaizki zenbait, edo bidegaberen batzuek, e! errain nuen orduan nik neronek eman izandu diot Judasi bere lan txar orietarako zerbait esku ta bide; ta nik neronek dut, Judasek egiten dituen oben-kulpetan zerbait oben ta kulpa: baña badakizu zuk zerorrek, Judas, ongirik baizik, ez dizudala egin izandu nik bein ere.

        Zertan zabiltza, bada, zabiltzan eran, edo, ni saldurik, ni galdu naiez, ta orrenbat asmo gogor galdu zere buru orretan darabiltzkitzula?— Ori nerekin egiten balute nere etsairen batzuek, beren etsaitasunerako nik oriei emanikako zerbait naigaberen alde ta ordez, orien ordu gaistoakgatik, ixillik egoin nintzake orduan ni: baña nola nai dezu zuk, Judas, nagoen ixillik ni, ta nik zuri nere naigabeak agertu gabe, ekusten zaitudanean nik zu, len nere adiskide maitea len nik nere ongiz ta ondasunez guztiz betea; len nik nere Apostolutako ta munduaren onerako berezia, orain nere esai gogor, nere saltzalle, nere galgarri amurratu bat egiña?

        Au da, Judas zuk niri orain ematen didazun erantzutea ta pagua? Au da, anbat aldiz len ta orain araistian, nerekin mai batean ta plater batetik apaldu duen gizonaren lana, ta egitekoa?— Ez dezu utzi bear, orain badere, zere lan gaisto galgarri au? Au ez uzteagatik, utzi nai dituzu zuk nere Apostolu baten lan guziak; eta utzi nai dezu zuk zere anima bera Satanasen eskuetan, ta sulezerako markaren pean?— Urrikal zakiozka zere buruari, besteri ezpada ere, ta ez dagizula zuk gaur, ez eta sekulan ere, orain gogoan darabiltzkitzun gauza gaistoetatik bat ere.

        Au guzia, ta beste gauz eder anitz geiago adiraziko ziozkan aldi artan Jesusek Judasi. Baña etzen orregatik Judas trukatu, edo mudatu batere; gelditu zen Judas, leneko bere gogortasunean; ta egin izandu zuen Judasek bere lan egiteko galgarri gaistoa.

        Atozea, ta ez dezu zuk ere egin izandu bein, ta berriz, ta askotan ere, gure Jesusek nai etzuen lana ta ibillera?— Atozea, ta zenbat aldiz adirazi dizu zuri Jesusek berak, edo berez edo bere gogargiz, edo libru onez edo Predikariz, edo alde onetara edo bestera, utz dezazula zuk zerorrek dakizun sartu-aterea, danza txarra, egote zikiña, joko galgarria, itzketa gaistoa, edo zer edo zer?

        Baña zer egin diozu zuk aldi orietan zere Jesus adirazle on maitagarriari?— Ez-aditu, ta aitziña tira!— A zu Judasen lagun gaisto galgarria! A zu Jesusen etsai gogor amurratua! ta a zu zere buruaren galgarri galdua!

        Ai nere Jesus maitagarria! era onetan nabill ni, ta ero bat bezala, zertan nabillen ta nora noan oartu gabe! Iristen banau ni, nere sulezeko etsai madarikatuak? Galdua ni geroz sekula guzirako! Ez, ez! Ai! Nere Jesukristo Jauna, etc.