LIII.garrren OTOITZ-GAIA

JETSEMANITIK JERUSALENA,
TA KAIFASEN ETXEKO APEZ-BATZARREAN,
TA GERO JESUSI GERTATUA

A.

Loturik, eta ezin-gogorkiago
daramate judu gogorrak
Jesus Jetsemanitik Jerusalena

        Gure Jesus maitagarria beti zen bat; eta beti ongille guztiz maitagarria. San Pedrok, bere Maisu Jesusen aldamenetik iges egin baño len, tiratu zion ezpata batez bere burua, Jesus lotzera zetozen gizatxar galduetatik batari; ta burua saietsegitik artu, edo uts egin, ta kendu izandu zion alde artako bere bearria.— Au ekusi orduko geldirazi zuen Jesus maitagarriak san Pedro: artu izandu zuen san Pedrok ezpataz kendurikako bearria; ta an bertan ezarri zion milagroz bere toki berean, galdu zuen gizatxar berari.

        Jesusek au egin orduko, itz egin zien, lan au ekustean, an arrituen eran arkitzen ziran guziei; ta berezkiena Apez-Nagusi, ta Kargudunei; erraten ziela: Ongi; ta zer ote da, zuek orain ordu ta garai onetan, orrenbat soldadurekin ta jenderekin onara zakazten egitekoa? Gaistagin andiren baten billan etorriko zarazte zuek? Norbaitek egin bide ditu Jerusalenen lapurreriaren batzuek, zenbait eriotza, edo beste zenbait bidegabe?— Nere billan zatozte zuek guziok, eta ni arrapatu ta loturik eraman naiez? Ez ninduzuen ekusten zuek ni egunoro, edo maiz aski beintzat, zuen artean, ta zeren Eliza berean ere? Esku-utsean nenbillen ni beti, ta armarik gabe, zuek zerok dakizuen bezala: ta ez nizuen nik zuei, ez eta ni aditzen ninduten guzietatik bati-ere, zerurako bide garbia erakustea, beste gaizkirik egiten.

        Baña alere zuek niri gaizki nai bazenidaten; eta nai baninduzuen zuek artu ni preso, nola ez ninduzuen artu izandu, ta loturik eraman, zeren gogoak ematen zizuten presondegira? Orduan au zuek egitera, etzenuten zer ibilli zabilzten bezala gau illun onelakoan armaz, argiz, otzez, ta sustoz beteak.— Ez ninduzuen zuek orduan ni artu izandu, ez zuek naigabez, ez, baizik zeren nik uzten ez nizuen zuei lan txar ori egiten; ta gaur ere ni gabe zuek itzuliko ziñazkee zeren etxeetara, ni zuek emen arkitu nazuten eran arkituagatik, nik neronek zuei nerau artzen ta lotzen ez iuztera.— Etorri da, bai, zuen lan txar galdu itsusi onen egin-ordua; ematen dizuet nik, zuek ori orain egiteko bear dezuten eskua, ta nere baimena. Bazatozkee bada orain bertatik nigana, ni preso artzera, ta ni zuek zerok nai dezuten eran erabiltzera.

        Au Jesus onagandik aditu orduko an ziran, Jesus berarekin, zakur amurratuen eran, juduak berak, eta juduak zekazten soldaduak.— Batetan anbat, edo guzietatik anitz, Jesus onaganatzean, botako zuten Jesus, ta erabilliko zuten batzuek oinpean, besteak ostikoka ta itxura guztiz txarrean, arganatzen ziran guziak; eta guzien artean, an arkitzen ziran Kargudunak, eta Elizagizon Nagusiak; oriek ziran beintzat, Jesus maitagarria geienik begitan arturik zedukatenak.

        Orretarako, edo beren lan itsusi gaistoan beste guziei sutuz, edo, berak dagiten eran oriei laguntzera sulezetik atereak, arkitzen ziran Jesusen ta gure etsai amurratu galgarriak; bada bazuten oriek ere ordu, edo aldi artan, orretarako bear zuten eskua ta baimena: haec est hora vestra, et potestas tenebrarum.— Luk. 22. 53. A nere Jesus maitagarria! Ezagun da, bai, arkitzen dirala gaur sulezeko galdu-galgarriak zure baimen oso-osoarekin, eragin-al guzia zure gain eragiteko judu galgarriei; bada, ori ala ez izatera, ezin asi ziteken, asi den eran, edo asi den bezain biziro, lazki, ta gogor zure Pasione santako lana ta neke arrigarria!

        Asieraren erakoa baldin izaten bada zure neke latz, edo lan gogor onen ibillera ta bukaera, neke-lan ona dago, bai, zure begira!

        Nork arrerazten ote dizu au zuri, nere Jaungoiko maitagarria?— Nik, nik nere oben-kulpa gaisto galgarriekin.

        Baña zergatik artzen ote dezu zuk, Jesus maitagarria, onenbat neke ta egiteko?— Niri ongi naiez; nere zorrak ateratzeagatik; eta niri, nola nik gero nere gauzak egin, erakusteko.—Jaungoiko-gizonaren gauzak! eta nik zuri, nere Jesus maitagarria, eternidade guzi-guzian zorko dizudan ontartea ta ondasuna!

        Agitz gaizki zerabilten Jesus juduak beren lenbiziko itsats-aldian; baña etziran asetzen, ez, judu gogorrak bere aldi artako ibillera gaistoez; ta nolerebait ase naiez, ta, gaizki baño gaizki geiago Jesus maitagarriari egiteagatik, zutiraziko zuten Jesus tiraka, ta makil-ukaldika: ta, beren eskuetatik Jesusek iges egin zezan beldurrez bezala, edo alkekizun ta lotsa geiago Jesus maitagarriari arrerazi naiez, lotu izandu zuten an bertan beren gogora Jesus (eskuetatik noski baita bere lepotik ere): ligaverunt eum. Ioan. 18. 12.

        Loturik gaur, lotu guzien askatzalle indartsu Jesus maitagarria! Loturik gaur Jesus, Linboko ateen ta Zeruko guzien idikitzallea!

        Baña nork loturik?— Judu gogor Jesus beraren etsai galduak, eta zuk, eta nik!

        Zerekin ote, edo nolako lokarriekin?— Zuk eta nik biok beintzat, geren bekatu zikiñen lokarri gaistoekin.— A lokarritzar galdu, nere galgarriak; eta zorigaistoan guretzat agertu ziñazten lokarriak! Ill bagiña zu ta ni, biok, bataiatu gu, ta lokarritzar orien egiten asi ere bage!

        Era onetan Jesus maitagarria lotu orduko, artzen dute an arkitzen ziran juduetatik batzuek Jesusen lepoko soka, ta besteak Jesus bera bere illeetatik, bere besoetatik, besteak bere lokarrietatik, edo bere soñekoetatik; eta, gañerako guziak ingurutzen dutela, artzen dute guziak Jerusalendik Jetsemaniraño eraman izandu zuten bide bera; ta itzultzen dira Jerusalena.

        Nola ote zoaz zu, gure Jesus maitagarria, orrenbat etsaien, ta etsai orren gogorren artean?— Nola doake? Ezin gaizkiago: nekez, ta penaz, den guzia bete-betea! Gogorregiak ziran Jesus preso zeramaten judu galduak; eta geiegi begitan arturik zedukaten gure Jesus maitagarria aspaldiko denboretan, gutien-gutien ere oriek Jesusez urrikaltzeko: ta orregatik eramain zuten juduak Jesus maitagarria ille-tiraka, esk-ukaldika, jaiki-erori, ta erdi-arrastan bezala: ori da alabaña, gabaz, loturik, eta prisaka dabillenari dagokan ibillera; ta prisaka, edo erdi-lasterka eramain zuten, bai, bere etsai gogorrak Jesus maitagarria.

        Baña nora, ta zertara ote daramate judu gogorrak gure Jesus maitagarria?— Gaizki nai dioten zenbait Juez gaistoren pera; ta, oriek asmatzen dituzten neke-penak artzera.

        Ote daki au guzia gure Jesus maitagarriak?— Garbi-garbiro, ta guztiz klaroki.

        Eta alere badoa Jesus orrenbat judu gogorren artean?— Bai, ta gogoz alere, ta nai andiarekin: ara darama alabaña Jesus maitagarria guri ongi naiak; eta Jesus maitagarriaren guganako ongi nai au ezin-andiagoa da.

        Jesus! ta guk zuri zor dizuguna! Orain badere asten bagiña gu geren zorrera andi oni nolerebait erantzuten!

B.

Kaifasen etxeko Apez-batzarrea;
ta an batek Jesusi emanikako
esk-ukaldi arrigarria

        Lasterka, edo prisaka, ta ibillera gogor andiarekin eramain zuten Jesus bere etsaiak, bein Anas zeritzan Eliza-gizon andiaren etxera, eta gero, urte artako Apez-Nagusi Kaifas-enera: ta emen iduki zuten Jesus maitagarria urrengo goizeraño.

        Gau-erdia zen, guti gorabera, judu etsaiak Jetsemaniko baratzetik Jesus ekarri, ta Jerusalena, ta Apez-Nagusiaren etxera ziraneko; ta ordu berean an arkitzen ziran, dio san Markos Ebanjelariak, Apez guziak, Eskribak, edo gizon jakintsuak, eta Legeko gauzen berria zuten Zarrak: Et conveberunt omnes Sacerdotes, et Scribae, et Seniores. Marc. 14. 53.

        Apez Jaunak! Gizon adituak! arriturik bezala gelditzen naz ni gaur, orain nik ekusten, edo aditzen dudanarekin! Zuetatik geienak, edo beintzat anitz, adiñ andietako gizonak dira. Izain dira, bai, zuen artean erisko ta erdi-gaizki dabiltzan zenbait, gutien gutienean. Gau otza da gaurko gau au. Gauerdia da dagoeneko ere, edo izain da beintzat, gure Jesus zuen batzarrera orduko.— Nora zoazte, bada zuek orain, aduintza edo garai onetan, zeren etxeetatik?— Geren Legeko Aita-santu, edo Apez-nagusiagana.— Zertara?— Batzarre txar bat, edo Konzilio giro gaisto bat, an beraren etxean egitera?— Noiz bukatuko da zuen Konzilio txar, eta batzarre nasgarri galdu ori? Eta noiz gero, ori bukatu, ta zuek zeren etxeetarako zarazte? Ez dituzue zuek zeren buruak kupideago? Nonbait lan andia da zuek esku tartean dakartzuen oraingo lana ta egitekoa!— Nola-ere! Jaungoiko-gizon-Jesus maitagarria galerazi-naia!

        Orra zertara doazen, orrenbat era orretako gizon andiren ibillera galgarri, arazo nasi edo nastu, ta egiteko!— Zorionekoak gizon oriek berak, egunen batez oriek egitera, oraingo beren egiteko txar onez ongi damuturik, bertze orrenbertze, Jesus bera palakatzeagatik; beraren gogara gero bere gauzak egiten dituztela, beren gloria ta zerua irabazteko: bada, oriek orretan asi orduko, urrikalduko zaie berei Jesus maitagarria, ta an bertan emain die beren zerua zuzen irabazteko bearko duten laguntza ta grazia.

        Eta, ori bera zuk ere egitera, berebat gertatuko zaitzu zuri ere zere Jesus maitagarriarekin; bada, zu len izandu bazara ere orien gisan ibilli zaran anima txarra, edo Jesusen Lege zuzena austen ta urratzen ibilli oi ziñana, zere leneko gaizkiez zuri damutu orduko, zere alde arkituko dezu zuk zere Jaungoiko maitagarria.

        Jaungoiko Jesus maitagarria au galerazteko billatzen zuten Apez-nagusiak, eta beren Batzarreko beste guziak, zerbait aitzaki.— Baña gaitz zen, edo ezin gerta ziteken gauza zen, oriek orretarako ongi zirudien gauzarik arkitzea; etzuen alabaña Jesus maitagarriak egin izandu bein ere, ongiak ongien gain, ta ontarte andiak egitea beste gauzarik.— Ala ere asi ziran zenbait gauza txar, naspilla, edo batzarre galgarri onetan berak asmatu zutena erraten; baña, erraten zituzten gauzak, oriek berak asmaturikako gezurrak ziran; eta gezur, elkarri etzegozkanak, edo elkar galtzen zutenak.

        Au ekusi orduko, ezagutu zuen Apez-Nagusiak, berak nai zuenik etzuela emendik aterako; ta artzen du berak berez beste bide bat.— Galdetzen dio Jesus maitagarriari, zer Lege den Jerusalenen ta Jerusalengo bazterretan erakutsirik utzi duen Legea?

        Bazekien, bai, Jesus maitagarriak, zertarako zen Apez-Nagusiaren galdetze tolestatu au: baita bere eranzuera zuzenak Jesusi berari ekarrik) zion neke-desondra ere: baña prest zegoen gure Jesus, gure onerako bear zen guzi-guzirako; ta erantzun zion Apez Nagusi galduari: Ez naz ni, ez, zokoz zoko dabiltzan gizatxar orietatik.— Elizan, agerian, judu guziak biltzen ziran lekuetan, ta, nai zuten guziak aditzen nindutela, erakutsi dut nik erakutsi dudan nere Lege berria; ta, jakin nai badezu zuk zer Lege den nere Lege au, gald-egiezu zuk zerorrek, aditu nautenei; ta oriek errain dizute zuri, orain zuk niri galdetzen didazuna.

        Ekusten dezu zer den, orain Jesusek Apez-Nagusiari erantzuten diona? Bai? Bada ori ari Jesusek erran orduko, an arkitzen ziran mutil edo ministro lausengarietatik batek, goititu zuen bere besotzarra; ta, zuen indar guziarekin eman izandu zion Jesus maitagarriari bere arpegian eskukaldi gogor arrigarri bat; au ark ematean Jesusi berari erraten ziola; Orrela mintzatzen zakiozka zu, ta era orretan erantzuten diozu zuk, Moisesen Legeko Apez Nagusiari?

        Gau onaren begira zaude zu, Jesus maitagarria, orain zu sartu zaran etxe onetako sartze berean egin zaitzun ezkero gisa ontako agur bat, edo ongi etorria!

        Itzultzen da bertan Jesus, baña batere berotu edo asaldatu gabe, gizatxar okabilkari onegana; ta erraten dio: Atozea: ta, bear ez den itzen bat aditu didazu zuk niri, oraingo nere itz egin-aldian? Lotsagabetu nakio ni, zure Legeko Apez Nagusiari? Edo zer du nere oraingo erantzuerak, emen arkitzen diranen artean ez agertzeko? Eta, ager ditekena baldin bada au, edo, nik ezpadiot erantzun izandu zure Legeko Apez-Nagusiari, bear ez bezala, zergatik da era onetan orain niri zuk eman didazun ukaldia?

        Jesusek au ari erran orduko, egin bear zuken Apez-Nagusiak, aldi artan berari zegokana; ta gutienean, igorri bear zuken gizatxar ura presondegiko zokorik illunenera.— Baña etzegoen orretarako, ez, Apez-Nagusia; etzegoen, ez, Jesus maitagarriari, gaizki kentzen zioten ondra ta oorea itzulerazteko. Jesusek zuen ondra guzia, bere odol guziarekin batean lenbaitlen kendu-naiez zebillen Apez-Nagusia; ta ez-ekusi egiten zien orretarako etziran gauza guziei, naiz izan zitezela, ziran bidegaberik andienak; eta orrekin gelditu zen Jesus maitagarria aldi artako bere desondrarekin; ta desondra, Apez-Nagusia, ta Jerusalengo Apezen Batzarre edo Konzilio guzia begira zegozkala, artu izandu zuenarekin.

        Etzen, ez, orregatik mindu batere gure Jesus maitagarria Apaiz-Nagusiagana. Bazekien, bai, Jesusek, nondik zetorkion gaizatxar aren esk-ukaldia; edo bazekien gure bekatuen aldetik zetorkiola: ta, bekatu beren alde, prest arkitzen zen gure Jesus maitagarria, bere arpegian ezezik, gorputz guzian ere onez artzeko eman nai ziozkaten ondra-ez ta neke guziak.

        Erran ziona Jesusek gizatxar-ukalkariari etzen izandu, ez, artu zuen bere ondra-ezagatik: izandu zen au gure Lege zuzen-garbi-onaren alde, ta norbaiti iduri etzekion, ez zuela bere Legeaz kontu ona eman izandu Jesus maitagarriak, kontu ori eskatu zionean Lege zarreko Apez Nagusiak.

        Siñisten dut nik au, bai, nere Jesus maitagarria; bada orain ere zuk isill-isill daramazkitzu, ta itzik ere atera gabe, nik, eta nere erako bekatari txar-galduak, ematen dizkitzugun zere arpegiko gure oben-kulpen ukaldiak, edo guk, zu zerori begira zagozkigula egiten dizkitzugun bidegabeak eta txarkeri guziak.

        Baña ez ditezela, ez arren! Jesus maitagarria, orretan gelditu zure oraingo isillerak eta ematasun leunak; edo, nik oraindañoko nere txarkeriez bear den eran damuturik, bizitz on bat artu gabez, ez nazazula ni zuk zere tribunalean, leoi baten erako orroz ikaraturik iutzi. Ez, (berriz ere diot) ez arren, ez, Jesus maitagairia, ez!

Dixit Dominos ad Satan;
ecce in manu tua est (Job):
verumtamen animam illius serva.

Job. 2. 6.

        Job Santua galdu naiez zebillen bein gure etsai galdu amurratua. Ezin egin zezoken ezer etsaiak Job Santuari, bere Jaungoikoak artan iuzten etziola: ta gure Jaungoiko maitagarriak mundukoak ekus zezaten norañokoa den, Jaungoiko berak laguntzen diela, gizonak dakikeena: To, erraten dio etsai amurratuari; To, ez diok bizia zer kendu ik Job nere serbitzariari, baña gañerakoan emok nai duen edo dekan gisan ta erara; ta ekusiko duk nor den Job; ta Job onak nigatik egiten duena.

        Jesus, ta zer eskua Jaungoikoak gaur etsai amurratuari ematen diona! Ta zer langarria, etsai gaistoak aldi onetan Job onaren gain egin dezaken lan-era!

        Bai! Bada etsai galduaren aldi artako lan txar guziak, eta, egin zituen eginalak, ezer-ez bat bezala dira, Jesus maitagarriak gaurdanik bere gain arturik daduzkan lan gogorren eta neke izugarrien aldean: artuak daduzka alabada, judu gogorrak egin ala, ta, sulezeko etsai batek ezezik, ango guziak eragin ditzakeenak ere; bada oriei guziei eman izandu zien gure Jesus maitagarriak, beren lan au egiteko, ta bere bizia Jesusek utzi artean, eraman zitzaken neke guziak arrerazteko eskua ta baimena; ta etsai amurratuak, artarako zuten beren eskuz baliatu ziran, bali-alean, ta ezin geiagoraño.

        Au zer da, gure Jesus maitagarria! Zere etsai amurratu galduei emain zenien zuk zere gain ta kontra onenbat esku, ta era onetako baimena? Orren guti nai diozu zuk zere buruari, Jesus maitagarria? Orren gutxi balio du, zu zaran bezalako Jaungoiko-gizon batek?

        Baña, a nere eroegia! Ez da orregatik, ez, orain guk ekusten dugun au! Bere Aita palakatzeagatik, eta zu ta ni gal ez gaitezen da, gure Jesusek aldi onetan egiten ta iuzten duena. Au guzia, agitz egi guri, edo geiegi, naiez bezala, da. Ezin geiagoraño maite du Jesusek bere Aita maitagarria: ta elkar ongi artzen dugula, edo elkarren maitatzalle onak egiñik, ekusi nai ginduzke bere Aita maitagarria ta gu, naiz dela milla bere nekeren buruan, ta bere bizia emanik badere, ta lan orretarako, da Jesusen etsaiak duten aldi onetako esku guzia.

        Ekusten dezu? Eta noiz zuk pagatu Jesusi, zor diozun onenbateko bere amorea? Ongi beintzat, bein ere: Ain andia da alabaña Jesus maitagarriaren amorea; ta ain bazterrik gabekoa gure Jesusen guganako amore au!

Funes peccatorum circumplexi sunt me,
legen tuam non sum oblitus.

Ps. 118. 61.

        Bekatuen sokaz loturik arkitzen naz ni gaur, erran zezaken Jesusek Ostegun santu au erdian, ta errain zion bere Aita maitagarriari, itzez ezpazen ere, gogoz ta biotzez.

        Bai, nere Aita maitea, bai, errain zion: nere etsaiak asiak dira, nitaz egiten beren gogo gaistoak adirazten diena! Egin dituzte, nigana etorri orduko beren bekatuzko soka luzeak: luzatu dituzte soka berak, orien ondoren mundu onetara etorriko diranen gaistakeriekin: ta emen etorri dira, ni loturik artu, ta Jerusalengo kalez kale, ta Juezez Juez erabilli ondean, lenbaitlen, gaistagiñen eran, ta lapur galgarri biren artean ni illeraztera. Ori da, bai, orien oraingo asmoa; ori orien oraingo egitekoa!— Baña nere asmo-egitekoa da zuk nai dezuna, nere Aita maitagarria, zuzen egitea: ta, ori nik orain egiteagatik, pozik utziko diet nik nere etsaiei, berak nai dutena nitaz egiten.— Sansonek bezain aisa ta agitz aisago ere, urra nitzake nik nere etsai guzien lokarri guziak; eta banindoake ni, nik neronek nai dudan tokira. Baña zuk nai dezuna nik egin naiez, nere Aita maitagarria, lotu-geldirik nago ni; ta ni noa, nere etsai lokarridunen bidez, zuk zerorrek nai dezun lanera, edo, nere neke-eriotzekin, sulezeko etsaien kateak urratzera; ta noa, bekatari gaisoen ta zure artean bake onak oriei eragitera; bekatari berak ori nai dutela.

        Eta nai ote dezu zuk, nere anima, zure Jesusek, bera loturik dagoela, auts ditzan zure bekatu galduen lokarri sendorrak? Nai ote dezu zuk, dagitzan Jesusek zure, ta zuk aserre dadukazun bere Aitaren arteko bakeak?

        A nere Jesus maitagarria ta zer naiko dut nik, ori nik nai ez izatera? Nai dut bai, nere Jesus maitea, ta ziñez alere.— Egizu zuk orrenbat, nik zuri zor dizudan zere amore andiagatik; eta ori zuk gaur nerekin egitera, ematen dizut itz osoa, ez dudala nik berriz bekatu berrien sokak edo lokarriak egiten ari bear. Len ni orretan aritu izanduaz dut orain damu ta urriki; ta eskatzen dizut, len nik zugandik artu ditudan anbat ontarteren gain oraingo au ere; edo nik nere bekatuen sokaz zu lotu zaitudalako damu andi bat, eta ziñezko urrikia; ta eskatzen dizut au, ukatuko ez didazulako ustean. Ez ukatu, bada, nere Jesus maitagarria: ez arren, ez!

Protector noster, aspice, Deus,
et respice faciem Christi tui.

Ps. 83. 10.

        Aita Eternoa! ta zertan zaude zu Ostegun santu gau onetan, ekusiak ekusirik ere, Jesusen alde deus bat egiten ez dezula? Ekusi dezu zuk Jesus maitagarriari judu gogorrak gau onetan egiten diotena? Ekusi dezu zuk Jesus maitagarriari, Jetsemaniko baratzetik asi, ta Jerusalengo Eliza-gizon andiaren etxerañokoan judu gogorrak arrerazi dioten pena ta naigabea, ta alere ez diozu zuk eskurik ematen, edo iuzten dezu zuk bere naigabe ta neke guzien artean!

        Baña (a nere Jesus maitagarria!), etxe orretarañokoak deus ez bat bezala dirudite, etxe berean zuk arkitzen dezun bidegabe txar guztiz itsusi baten aldean.— Eranzuten diozu zuk Eliz-gizon andi onen galdetze bati Jaungoiko-gizonak bezala, edo ezin-zuzenago, ezin-ederkiago, ta ezinobeki: ta alere, itzketan ez dakien gizatxar motel-alkegabeko baten eran eranzun bazenio bezain gaizki, ta gaizkiago, zarabilzte zu orko gizon andi guzien begietan: bada, or arkitzen diran gizon andietara batere begiratu gabe, urbiltzen zaitzu, zuk ari era orretan erantzutean, an bertan arkitzen diranetatik gizatzar, edo mutil lotsarik gabeko bat: eta ematen dizu bere eman-alean zaplada gogor arrigarri bat zere arpegi Jaungoiko-gizonarenean.

        Ez dezu zuk ekusten au guzia, Jesusen maitari on, ta Aita maitagarria? Begira; begira egiozu ongi ta kontuz Jesusen arpegiari! Ageri zaio, bai, nola eman dioten oraingo esk-ukaldi guztiz arrigarri au, ta zein aldetan! Ekusten dezu? Bada, zein ere andia den gizatzar onen oraingo esk-ukaldia, esk-ukaldiak arrerazi dion gaitza, ta miña, ta oñaze guzia baño, agitz eta agitz andiagoa da, Jesusek aldi onetan dakusan alkekizuna, ta bere barreneko naigabea: ekusten du alabaña ondra-ez ezin andiagoa au, Jerusalengo Konzilioko gizon andiak begira dagozkala, ta orien plazer ta atsegin andiarekin.— Eta alere etzara ateratzen zu, gure Aita eternoa, zere Seme on-eder Jaungoiko-gizon Jesus matiagarriaren alde? Eta alere uzten diozu zuk, Aita eternoa, dagoela Jesus, daraman adiña lotsarekin, ta bere etsaien atzaparretan?— Gauz arrigarria! Bai izandu bada bat, zeru-lurrak zuk zerorrek egin zenituen ezkerozko denboretan!

        Nork onenbat gogortu ote zituen Jesusen etsaiak? Nork eman ote zion anbat indar gizatzar aren esku zikin-beltz-itsusiari?— Nork, baizik zure ta nere, galgarri bion, bekatuak! Au onela ez izatera, edo Jesusek artu ezpalu bere gain gure bekatutzar galduen zor guzia, nola utziko zuen Aita eternoak bere Seme Jesus gizatzar okabilkari aren eskupean, ta judu gogorren gogara?

        Ez dut bada nik, ez, zer keisatu nik, nere naiez egin ditudan nere bekatu zikiñez baizik. Oriek dira alabaña oraingo bere nekaldi andi-alketsu au Jesusi arrerazi diotenak; eta zorionekoa ni, sekula guzian oriek berak nekarazten ezpanaute ni, lurraren erdiko sulezean! Ez naute nekatuko an ez, nik ziñez ta bear den eran eskatu ezkero nere Jesus maitagarriari, nik nere bekatu oriekin eman diodan alkekizunaren, ta nere biziko txarkeri guzien barkamentua; bada, au norinai ark emateko, ez du Jesusek ori besterik eskatzen; ta ziñez, ta bear den eran eskatuko diot nik, era berean itzez ta biotzez erran ezkero: Nere Jesukristo Jauna, etc.