Gizon bulartsua

Gizon artean gizon abilla

Gure dabenak arkitu,

Larazabal'dar Lorentzo jaunaz

Egin dedilla oroitu.

Milla ta zortzireun eta seian

Marurin zan munduratu,

Amalau urtez Kuba bidea

Asmoz beterik zun artu.

Eskola gitxi diru gitxioz

Ontzi andira gidatu,

Sukalden bear gogoz eginda

Ontzi txartela ordaindu.

Sorpen bururik ikusi gabe

Kuba lurrera zan eldu,

Ta bein bertaratu zan ezkero

Argin peoitzan moldatu.

Peoitza utzirik argintzan sartu

Ikasten beti sayatu,

Egun guztiko izerdi guztiak

A ezin zuan kukuldu.

Egunaz bear gabaz ikasten

Laster ein zan bera maisu,

Argin artean onek bestean

Iñork bururik jaso ez du.

Liburu bidez maisu gaberik

Jakituriaz jabetu,

Augaitik notarioak

Lendakari dabe autatu.

Ango ikastek ango bideak

Beraxek dabe Iturburu,

Augaitik beti Kuba guztiak

Egiten daula maitatu.

Buru argia biotza andia

Giza errukiz gaiñeztu,

Amaika bider berak ein dio

Gaxori esku luzatu.

Arren biotza zuzen bidean

Nekez iñork ere goitu,

Onen antzeko gizon bearrez

Dagola gaur gure mundu.

Izurri baltza bere denporan

Bein ta berriz zan zabaldu,

Kuba guztiko zeru ederra

Eginik sendo baltzitu.

Zerua baltz ta lurrean minez

Gizon guztiak sotintzu

Izurri piztik egin zulako

Negar t'erio zabaldu.

Izurri arren igesi gabe

Jauregi atek zabaldu,

Errukigarrin negar malkoak

Sarri eginik leortu.

Berau bestean errukitsurik

Nekez egingo da agertu,

Erri-zoruna egitearen

Ein zalako alegindu.

Aintza ta aintza zuri Lorentzo

Biotz beroz dagit oyu,

Zu lako gizonik ludi onetan

Ez dala sarri agertu.

        Armintza, 1960