Kuku

Kukua dala

Misterioa,

Beti aboan

Ta beti iluna.

Ez dala umerik

Ez da gazterik,

Kukuaz sarri

Mintzo ez danik.

Zarrak batera

Nai dute poztu,

Gaztetan legez

Entzunik kuku.

Txori artean

Markesa degu,

Berak umerik

Aziko ez du.

Bañan iñudek

Arkitzen ditu,

Txoritxoetan

Beti erreztxu.

Udaro berak

Bost arrauz jartzen

Ta bost kabitan

Ditula ipintzen.

Kabiak duban

Iñudek duban

Txori au lakorik

Ez da munduan.

                        Ondarrabi, 1928