Berrobiko baserritarra

Berrobitar azkarra

Tori bostekoa,

Zugan euskerak dauka

Gudari pizkorra.

Otseileko atsalde

Euritsu batean,

Geldokira eldu naiz

Itxura onean!

Arabatar langille

Ta baserritarrak,

Zituzten alkarrekin

Eztabaida zarrak.

Ni beti euskalduna

Arabarrak dio,

Nire jayoterria

Euskalerrin dago.

Ez dakik euskera-ta

Ai ze euskalduna,

Euskalerrin bizi aiz ta

Ikazak euskera.

Eztabaidan sartzen da

Geldoki-burua,

Euskerantzat dagerla

Amorru bizia.

Gizon zentzunge ta

Zitalan antzera,

Epaile oroiz dakarz

Sareak bidera.

Ta itz mingarrik esanda

Euskeran iriñez,

Gogok bete ziguzan

Beasun samiñez.

Geldokiko burua

Ixildu orduko,

Gure baserritarrak

Itz jario dauko.

Saretik iges dagi

Azeri azeri,

Itzuliaz ziria

Geldoki-bururi.

Ta ulertzen ezuala

Itz jarion tutik,

Geldokiko buruak

Ein bear burutik.

Ta an giñan euskaldunak

Parrez noiz lertuko,

Barrenan gendun poza

Andia zalako.

Ezegon egiterik

Azalketarik an,

Bultzi etor zalako

Oi lez laisterkadan.

Pozarren sartu giñan

Guztiok bultzira,

Itoa genduan-ta

Biotzeko miña.

Baño baserritarrak

Dasat belarrira,

Noiz arte entzun bear

Olakon iraiña!

Biotzen artu arte

Euskoak euskera,

Sarri entzun bearko

Olakon iraiña.

                        Ondarrabi, 1924