Josepa Antoni

                Kontu zarra

Taberna zale purrukatua

Josepa Antonin senarra,

Garay onean etxeratzea

Ezan arentzat erreza.

Ia amaikak amabitarte

Beti senarra tabernan,

Eta bitartean Josepa Antoni

Bere etxean marmarizan.

Gero senarra zetorrenean

Ordu luzean itzaldi,

Josepa Antonik egiten zion

Senar taberna zaleri.

Baña sartu zayoz biotz-erreak

Berari egun batean,

Bere itzaldik zirela ikusirik

Itzaldik basamortuan.

Ta oldoztuten du bear zuala

Beste bide bat berak artu,

Gure bazuan bere senarra

Iñoiz ikusi zuzendu.

Ta urrengo gauerdian atea

Senarrak jo zionean,

Olan diote erantzun ziola

Abotz zoli garratzean.

Oinarte tabernan egon zera

Ta egon zaitea bertan,

Au ez da ate irikiteko ordu-ta

Zagi biurtu artean.

Ordu beteko senarren deyak

Alperrik izan ei ziran,

Eta senarrak esan ei zion

Itoko zala putzuan.

Zuk lenengo gauz ona egite

Izango leitikelako,

Olangorik egingo dezunik

Ez dizut nik sinistuko.

Ta senarra isil ixilik doia

Bidezigortik putzura,

Ta Josepa Antoni dago ernai

Senarrari begiraka.

Senarrak arantz artean edo

Eskutatu du burua,

Ta arri andiaz putzuan dagi

Berebiziko plastada.

Josepa Antoni bere senarra

Itoten egolakoan,

Asi da ausokori oyuka

Garrazi eta orruan.

Bilduak dira auso guztiak

Txiploi ondoan laisterka,

Ta iñola ezin dute arkitu

Bertan itotzen egona.

Ta iton gorpua billa ta billa

Nekauta itzul zirenean,

Atea itxita arkitu ei zuten

Josepa Antonin etxean.

Eta oyuka asi zirenean

Ate iriki ate iriki,

Josepa Antonin senarrak olan

Erantzun zien eureri.

Zer ate iriki ta zer pola

Ez det nai iriki atea,

Au al da garaya etortzeko

Emakumea etxera?

                        Ondarrabi, 1924