|
Utzidazu karmina kentzen
XII
ez ezazu malkorik isuri nigatik
herriaren negarra mintzen duzu bihotza
ahanztura erreka bizkorra da
haranean behera harri maitaleak bazter higatzen dira
anartean desioak ahoa irudikatu zizun
eztiz eta debeku perfumez
lurrindu zintuen
masaileko loratan umotuta besarkatu
irribarreari anpulu batek
dirdira dramatikoa eman dio
muki gardenen lotsaz maite zaitut
koxizu paperezko zapia
eta udaberritu itzazu begiak
mundua udaberritu dadin
Utzidazu karmina kentzen |