EKARRIKO DIZKIZUT

 

Pues no se pierde un cuerpo para siempre.

                                    (Vicente Gallego)

 

 

Ekarriko dizkizut, nahi baduzu,

mapamundi koloretsu eta Brian Ferryren

disko guztiak; edo Larkinen poema

ironia gordinean enlatatuak edo

panpin pixegile eta tren elektriko

pilarik gabeak; edo, hobe oraindik,

ekarriko dizkizut, nahi baduzu,

logelako atearen atzekaldean zintzilikaturiko

bata eta kamisoi rasozkoak,

ganbarako giltza eta tokadoreko ispilu

hainbestetan erabilia; edo gerraurreko

tristezia letra gotikoetan idatzia, espia

baten mikrofilm zapatapean ezkutatua edo

komodako kaxoitik manikura estutxea.

Ekarriko dizkizut, nahi baduzu,

egun bakar era irail itzaliak,

lagun zaharren irribarre gauetan galduak

edo zure begi ziren hitz umezurtuak.

Oro ekarriko dizut, herio txuria ezik,

ezen metafora horren babesean gordetzen baita

geure piztueraren zoriontasun antigualekoa,

esistentzia geurea den gorputz aspaldian gozatua.

 

92-IV-21