LO BETIEREKOA

 

Ekialdera bidaiatu nahi izan genuen

alfonbra majikoak zamalkatuz, etxean ezer esan gabe,

inkognitoz eta gure gaztaroko ametsak bete asmoz;

edo Istanbulera edo Dracula Kontearen gaztelura

edo Bohemiako kristal negartien betseinetara.

Edonora. Baina Aliziaren Herrialde Miresgarrian

galdu genuen brujula eta iparra eta geure aztarnen

azken zantzua eta han, artean non geunden ezjakin,

Ivanhoe ikusi genuen eta Robin Hood, eta King Kong

eta Isolda, eta Grant Kapitaina eta Loten emaztea.

Zuk maite ninduzula esan zenidan Cinemascope

aurpegiz eta nik, Mustang bat alokatuz, Hegoaldera

eraman zintudan gerritik oratuz.

Gua hartan Peter Pan izan ginen Cortázarren

Bestiarioan. Hamabiak jo zizkigun bungaloweko

erloju propagandazkoak. Gero, ohitura ez galtzearren,

Möet Chandon eta pasodobleen artean, bizitzari

errepaso eman genion keinu goibelez. Edan egin

nituen zure dalmata begiak izarapean eta, gauaren

azken genozidioa bailitz, geure gorputz hordiak

Sidneyranzko trenean ipini genituen, Decameronetik

plajiaturiko intziriak eginez. Zure bularretan

gauetako heroeak borrokatzen ziren altxorraren giltza

edo talisman preziatua eskuratzearren, eta nik,

zingaro baten abileziaz ezpainak horzkatzen nizkizun,

egun hartan, boltxebikeen tiraniatik libratu zintudan

egunean, horzkatu moduan. Kontua ordaindu eta

Hipodromorantz jo genuen. Han, ohiturari jarraituz,

azken mohikanoa izan ginen, eta iada

ez ginen sekula gehiago iratzarriko.

Grimm anaiek sehaskatzen gintuzten.

 

92-1-8