HURA EZ ZINEN ZU

 

Ez; hura ez zinen zu, gauaren ertzean.

Ez; hura gu ginen, albainu zilarrezko, besarkada baldar.

Jarri nuen musu bat han, denboraren ahoan

umil, argia bezain motz, zuganantz lasterkari.

Ez zen iada biderik ene eskuen begientzat

eta ene haginen sinaduran —linternak, irla

esploratu gabeak, balusazko hitzak—

herbesteko haitz izan zinen, memoriaren katenbegi.

Oro guztia ibai; guztia oro simulakro.

 

91-VII-30