Ortzitzea

        68. Agitu ze Jesu Kristoren iltzea bere adinaren ogei ta amirur urte beterik, Martxoaren ogei ta bortzgarrenean, ortzilare sanduan, arratsaldeko iruretakoan... Gero lanzas eman ondoan arratsalde apalean, zego beti konstante an Ama Santisima kuidadotan nola bear zuen ortzi gorputz dibinoa. Egin zue orazio Jangoikoai, eman zezon grazia ta manera, nola kunplitu piedadesko ofizio goi. Eta Jangoikoak mogitu ziote biotza Josef Arimateari ta Nikodemusi, egiteko lan goi. Josef gura ze gizon on bat ork.uraño altxatu zuena Kristoren Diszipulo zela: orduan Jangoikoaren grazias animaturik nioren beldurrik gabe joan ta ausarki eskatu zio Pilatosi lizenzia, ortzitzeko Kristoren gorputza, publikatus zela kulpa gabea, ta proprioki Jangoikoaren semea, Jangoikoak berak deklaratu zuena milagro anitz ta andieki. Emanik lizenzia, prebenitu zue Nikodemuseki bear zen guzia, maindreak, oialak, ta aroma usatzen zirenak orzitzeko honratuki. Ama Satisimak ikusi zitue nola eldu ziren anitz lagun eskale ta aparajueki, baña etzekie nor ziren, ta zer in nai zuten: Ala erran zio S. Juani, ene semea, zer intenzios eldu ote da jendetze gura? Sanduak errespondatu zio, ene Ama Santisima, ezdezala beldurrik izan, ones eldu dire: ezauntzentut direla berorren Seme Jaunaren adiskideak. Ellegatu zirelaik, ikusteareki Jauna ilik, ta bere Ama an dolore bat eginik, berritu ze negarra ta lamentua: nai zute apartarazi guti bat, jautsi artaño gurutzetik: baña Ama amanteak animosa eskatu ziote utzi zezatela Jaunaren amorez egotera presente an, ezi eman zionak arimo asistitzeko gurutzean paratzerakoan, ta goratzerakoan, emanen ziola jausterakoan. Paraturik bada eskaleak, asi zire lenik kentzen korona arantzeskoa, gero itzeak, eta kendus bekala presentatzen Ama Santisimaren eskuetan, zeñek adoratu zitue erreberenzia guziareki, gero gañarakoek... Jautsi zute gero gorputz dibinoa, zein paraturik Ama Birjinaren alzoan adoratu ta erregatu zue negarrez, eta segi dan guziek, aditus mutu itz amoroso ta lastimoso erraten zituenak Ama onak, zein ezin zeike desapega bere maite bakarraganik. Pasatus ia arratsaldea, eskatu ziote laza zezan, eramateko ortzizera. Enbalsamatu zute aromaeki, eta mortaxaturik dezenteki paratu zute andan, ta eraman zute, akonpañatus guziek Aingirueki, an urbil aratze batera, non Josef garrek zuen bere obia bat berria, non etzen oraño paratu ilik nior ere. Paraturik aldakan gorputz dibinoa berriro Ama Santisimaren atzetik adoratu zute guziek negarrez: gero depositatu zute obia gartan, paratus gañeko aldean ar-lauza bat agitz andia. Ala ertxirik utzi ta guziak itzuli zire Kalbariora, non berriz adoratu zuten gurutzea: andik joan zire Jerusalena, ta Maria Santisima bere erretirora. Au da kredoak nai duena erran, diolaik, ortzi zutela...

        69. Jautsi zela linboetara, entenda, arima dibinoa uniturik bere dibinidadeareki: eta an ziren arima sandak ia purgaturik loriaztatu zitue berladanik ikusteareki klaro beraren Majestadea. Purgatoriotik ere atra zituela arimak egun gartan, indulto jeneralaren egunean bekala, guziak, diote batzuek, berze batzuek ezi anitz. Sentitu omen zute Deabruek eta kondenatuek ere Jaunaren jautsitzea linboetara, baña ez beren protxu edo alibiotako, ezi infernuan ezta batere redenzionerik. Sanduen linbo ia paraiso itzuli zuen gartan egon ze Jesu Kristoren arima orzilarearen arratsaldeko iruretaik urbilen igandearen goizeko irurak arteo guti gorabera.