Gurutzetik erranak

        60. Lenbiziko itz erran zuena izan ze bere etsai indigno gaien faboretan, Pater, ignosce illis & ene Aita, barka bezote ebei, ezi eztakite zer ai diren. O karidade bere parerik eztuena! Aiek beraren ongi eginak pagatu odios, iras, inbidias, persekuzios, tratatus gaizki ezin iagos beren amazale ta ongiegillerik obena akabarazi arteo tormentus, eta guruzifikatuas geros ere konpasionerik gabe eskarnio egines; eta ala ere bere Majestadeak zuzkelarik ortzi infernuan justoki, ez solamente onetsi ta barkatu nai indignoei, baitare exkusatu nai beren ignoranzias! o karidade geiegia! Aien kasos ta aien eskus dago iltzen beterik penas eta dolores: alaere bere buruas atzendurik bekala antsiatzen aien salbazioa, iduri duela bere iltzeas baño iago pena duela aien galtzeas! Nork ikusi edo aitu du alakorik? Au da Jesus onaren nobletasun prestu erreala, pagatus gaizkiak ones, odio injustoa amore graziosos. O amore mugarik gabekoa! O mansotasun ta pazienzia gogoratu etzeikena! Nork eztu esperatu bear guzia Jaun alakoaganik eskatuas geros, nai zuelaik barka zekioten etzutenei eskatzen, bai segitzen agrabio ta injuria egiten?...

        61. Bigarren itza bi ladronetaik batari seguratus salbazioa. Gero ere au deitzen zena Dimas argiturik Jaunaren grazias, ta ezaundurik bere gaizkia, ta bere Redentorea konfesatu zue guruzetik: Lenik bere lagun ladronai segitzen zuenai blasfematzen Jaun dibinoa, zeren etzituen libratzen, barin baze Jangoikoaren Semea, eman zio errerebensio bat, ziola, ik ere eztuk Jangoikoaren Eeldur ta atenziorik, agolarik kondenazio berean. Guk ordea pagatzen diau mereji duguna geuren gaizki egines: baña Jaunonek eztik gaizkirik batere egin. Eta itzulirik Jesusengana erran zio, Jauna, oroi bedi nitas, doaielarik bere erreinura. Errespondatu zio Jaunak agotik agora, Amen dico tibi, hodie mecum eris in &. Egia sines erraten dizut, egun izanen zarela nereki paraisoan. O ladron fortunosoa, zein laster arrapatu duen paraisoa! Esker noren aldakan fortunatu den! Esker bere Amari ere dagonai enpeñatzen ongi egiteko! Zein guti gure aldetik aski duen Jesus onak egiteko grazia? Itza arrek atra orduko eskatus, seguratzen dio betiko salbazioaren itza. Itz bateki ditxa betirokoa...

        62. Irugarren itza bere Ama Santisimari, baizego an guruzearen ondoan guruzifikaturik biotza dolorez, baña txutirik alaere konstante S. Juan Ebanjelariaren konpañian, erran zio bada guruzetik Sanduagatik, Andrea, orra zure semea: ecce filius tuus: eta bereala S. Juani, orra zure Ama: ecce Mater tua: Izan ze ori despeidan bekala testamentuan uztea bere partez S. Juan, kuida zezan bere Ama Santisimas hume bekala, eta artas Ama Birjinak Ama bekala. Zori onekoa izan ze S. Juan ere; egin zuen obsekioa asistitzean guruzearen ondoan, ta akonpañatzean Ama doloreskoa, ederki pagatu zio emanes arren Amatako bere Ama, eta Amak artus bere semetako. Akonpañatzen badugu S. Juaneki Ama Birjina debozioan, konfia dezakegu, dela guretako ere itz gura, ona zure Ama, ta berze gura, ona zure semea. Ordu gartaik artu zue S. Juanek Ama Santisima beretako: guk ere artzagun guretako: eta pensatus zenbat kosta zekion Seme on dibino garren uztea despeidan, ta zenbat berari ta Semeari gure erreskatatzea, erran bear diogu maiz, monstra te esse Matrem, mostra bez dela Ama, Jangoikoaren &.

        63. Laurgarren itza bere agonian boza amoroso ta dolorosoareki, Deus meus, Deus meus & ene Jangoikoa, ene Jangoikoa, nola edo zergatik desanparatu nau? Desanparo gau entenda ia zeren utzi zuen pasatzera ainberze Jangoikoak gizontasuna, ia prinzipalkiro zeren, Agredakoak dionez, malogratu bear zen geienetan beren kulpas ta aunaren borondatearen kontra. Ori ze bere pena ta tristurarik andiena: erremedioa infinito kostarik malogratu, ta heri galdu etsituak ez erremediatu! Mediku dibinoak sobra egin, eta heriak alaere il sekulakos!

        64. Bortzgarren itza ario berera Sitio, au da, egarri dut. Zer egarri uste dugu? klaro da batzuela gorputzean ere egarri naturala ainberze oñazeen ta eriotzearen kasos: baña arimarena ze erruagokoa, au da deseoa ta antsia salbatu naies gizagende guzia... Amoresko suak ematen zio egarri gura, zerengatik amatzen gaituen iago gu, ezi geurok amatzen garen, eta ongi eginik, ta padeziturik infinito guregatik, oraño etze ase, oraño iago ere pasa lezake, bear baliz, salbatzeko gu guziok: guzien partez paratu zen bekala, guzien salbatzeko zue antsia, ta egarria...

        65. Seigarren itza erran zue azkenerat Consummatum est, bukatu edo akabatu da; kunplitu da itekoa, zeintara jautsi nizan zerutik; egin da bear zen guzia: obratu da ta paratu ene Elizan erremedio guzia, atratzeko salbo nai diren guziak: Deus ere etzaiote falta. Zer iago in bear ze, edo zer egin zeike iago?

        66. Zazpigarren ta azken itza, Pater, in manus tuas & Aita, berorren eskuetan enkomendatzen dut ene espiritua. Oneki inklinatus burua, berexize gorputzetik arima, ta erakutsi zigu nola bear garen il gu ere. Oiu andi bat eman zue on erratean, aditzen zutela guziek, adiarazis ala ematen ziola erioari lizenzia ellega zekion, ta iltzen zela bere naiez... Orreki, ta gañarako agitu ziren señaleeki ezaundu zue zenturionak ta berze anitzek, guruzifikatu gura zela gizon baño iago, ta ziote, sinez ta egiaz au Jangoikoaren Semea ze...