Jesusen Ejiptora iges joatea

        21. Jesus ona pobre gisa naiz jaio ta azitzen zen, baña errege gaien etorriareki adoratzera, Artzaien, Simeonen, ta berze anitzen berri on ematen zuzteneki errege berri gontas asi ze famatzen aur dibinoa: baitare Herodes erregea erretzen inbidias, zelos, iras ta errabias Jesus onaren kontra, ustes eldu zen kentzera korona eldu zena ematera gloria ta on guzia. Nai zue arrapatu, ta ilarazi Jesus ona azibaño len: eta eskapa etzekion niolatere, determinatu zue ilaraztea bi urteetaik bera ziren aur guzi guziak Bethleenen ta inguru gaietan. O Jesus ona, zein goizik nai duten bota mundutik, eztiolaik niori gaizkirik egin nai orren Majestadeak, baizik ongi guziei! O munduko miserableak, nola beti aizaraten zeuren kontra ofenditus Jaun ona, norenganik datorren on guzia! Bitarteo Jaunaren Aingiruak abisatu zue S. Josef, erraten ziola, Arzazu aurra ta bere Ama, ta zoaz iges Ejiptora, ta zaude an, nik abisatu arteo. Sanduak egin zue, manatu bekala; eta bizitu zire Ejipton, iltzen artaño Herodes. Bitarteo inhumano kruelak ilarazi zitue aur inozente guziak bi urtetarañokoak: ta ebek dire deitzen direnak Martir inozenteak: ezi inozente eztu erran nai zoro edo fatuo, nola uste duten eztakitenek, baizik kulpa gabe niori gaizkirik iten eztiona. Alakoak izan zire aurtto esneko gaiek, Martiren primiziak eta loreak, konfesatu ta pregonatu zutenak Jesu Kristo ez mies ta itzes, bai odolas ta eriotzeas. Emen agian noribaiti eldu zaio tentabide; Zergatik gure Jaunak guzis poderoso izanik, ta zukelaik desegin Herodes ain aisa nola ar txar bat, utzi zuen degollatzera ainberze inozente, ilarazi naiez Salbazalea? Ontara errespondatzen da apaldus burua, ta adoratus Jaunaren sekretoak, baña justoak: Eztago ditxa gorputzaren on aisa emengoan, ez, baizik arimaren salbazioan. Orra naiz desditxatu iduri aurtto gaiek, istantetto batez aurkitu zire paraisoan nola etzekitela; txostaketan bekala arrapatu zute palma ta korona eternoa. Ala axuri dibinoak, nola axuritto gaiek utzi digute exenplu, sufritzeko kulparik gabe arimo onareki bizi labur gontan, logratzeko erreinatzea glorioso Zeruan, erre ta errabiatzen dauden bitarteo infernuan munduari sobra apegatu zirenak...

        22. Ejipton bizitu omen zire Jesus, Maria, ta Jose zazpi urtez guti gora era: pensa nola! ain urrun beren etxetik! berzerenean alokaturik pobre gisa deus gabe lenbizian, gero beren eskuen lanas bizia atratzen, ta bear orduan limosnas ere. Ilas geros Herodes, erran ziola Aingiruak S. Josefi, dio Ebanjelioan, itzultzeko aurra ta Ama Israelgo lekuetara, ezi iltzirela il nai zutenak aurra. Itzulirik baratu ze familia sandua Nazareten beren etxean. An pasatu zue Jesus onak bizia ogeitamar urteak arteo, guti gorabera, obedienzian, erretiroan, silenzioan, orazioan, penitenzian guregatik... Zer ta zer pasatu zen bitartean, Jangoikoak daki: Ebanjelioak eztio, baizik lanze gau, nola amabi urtetakoa zelarik, bazkoan iganik Jerusalena, usatu bekala, itzuli zirela Maria ta Josef egun bateko bidean bera gabe, ustez eldu zen aide ta ezauneki. Falta zela ikusirik, ta nion ezin aurkitus, Jerusalena itzuli, ta irur egunen buruan aurkitu zutela tenploan Maestruen erdian aditzen ta galdegiten aiei: eta guziak zeudela arriturik beraren prudenzia ta errespuestaeki... Ama Santisimak erran zio, Ene Seme, nola in duzu ala gureki? Orra gu penas beterik ibili gara zure billa. Erres ondatu zue amoltsu, Eta zertako ibili ene billa? Etzekite ni bear nai zela enpleatu ene Aitari dagozkion gauzetan? Baña bereala joan ze aieki Nazareta, ta zegokiote obediente; ta zoeie alzinatus jakindean, adinean, ta grazian Jangoikoaren ta gizonen alzineko. Guziau dio ebanjelioan: Eta tugu bi exenplu on ikasteko: lenbizikoa buratsoei altxatze gura edo galtze gura gelditus tenploan doktrina Kristioaren erakusten erakustunei, ta errate ura enpleatzea ortan dela bere enplegua ta bere Aitaren gustokoa: berzea itzulirik bereala egote gura obediente ez solamente Ama Santisimari, baita S. Josefi ere. Oh! zer exenplua gasteen!

        23. Ogeitamar urtetan zegolarik ia, ta ellegaturik denbora agertzeko munduari Jesus ona, ala nola iruzki berri dibinoa, argitzeko guziei, ta erakusteko zerurako bidea, ta paratzeko erremedioa, ta obratzeko salbazioa, zeuka prebeniturik bere alzindaria lentxago atra zena prestatzera Jaunaren bidea. Au ze S. Juan Baptista aurzututik bizitu zena eremuan orazio ta penitenzia admiragarrian. aunaren manamenduz atra ze gizon berri bat bekala pregonatzera penitenzia, ain beterik santidades ta grazias, ezi jendeek pensatzen zute ote zen Kristo bera, eta biali zitiote mandatariak galdegitera nor zen: Eta desengañatu zitue, etzela bera Kristo, ez, baizik boza klamatzen zuena desertuan, prestatzeko Jaunaren bidea; eta bataiatzen zitue jendeak Jordango ugaldean prebenzios. Berzeen ertean Kristo bera ere, emateko exenplu, ellegatu zekio bataia zezan. Sanduak Jangoikoaren argis ezaundurik, ta erreberenzias ta admirazios beterik erraten zio, Jauna, ni bear naiz izan bataiatua orren eskus: eta berori eldu da enegana? Errespondatu zio Jaun dibinoak, utzazu orai, ezi ala da konbeni kunpli dezagun on den guzia. Bataiatu zue bada S. Juanek, eta andik deitzen da Bautista, nai baitu erran bataiazalea: Eta bereala idiki zire zeruak, jautsi ze Espiritu Sandua Jesus onaren gañean uso baten idurian, eta aditu ze Aita Eternoaren boza ziola, au da ene Seme onetia, zeintan baitut neure plazer, edo konplazenzia. Adi zaze berori. Itz gebek aditu zire gero ere berriz Taborko oianean transfiguratu zelarik. Orra testimonio emana Zeruak ta lurrak Jesu Kristos. Orgatik dio S. Juan Ebanjelariak S. Juan Bautistas, izan zela Jangoikoaganik bialia, emateko testimonio argias: ezi bazela argi egiasko bat argitzen duena mundura eldu diren guziei: munduan zegola, ta mundua beraganik egina dela, ta munduak ezaundu etzuela. Bere proprioengana etorri, ta bereek etzutela errezibitu: baña errezibitu zuten guziei eman ziotela esku, egiteko Jangoikoaren hume, Jangoikoaganik jaioak bekala. Eta Berboa egin zela gizon, ta bizitu zela gutartean. Au da Jesu Kristo Jangoiko ta gizon egiaskoa, zeintas ematen zuen testimonio S. Juan Bautistak. Ala erran ziote Judatarrei, zuek uste duzien Kristo ez naiz ni: baña zuen erdian egon da zuek ezauntzen eztuzena. Eldu bada ere geroago ni baño, ni baño len da bera, zeñen oñetakoak lazatzeko ere ni ez naiz digno: zeñen eskuan dago sardea, aizeratzeko bere eulzia, eta granoak bildukotu bere graneroan, eta lastoak errekotu itzali eztaiken suan, au da, gozarazi onak Zeruan, penarazi gaixtoak infernuan. Berze bein eldu zelaik Jaun dibinoa beragana, sanduak eskuas erakutsis zio, Ona Jangoikoaren axuria, kentzentuena munduko bekatuak. Orgatik pintatzen dute S. Juan Bautista axuri bateki aldakan, mostratzen duela eriareki. Azkenean preso zegolaik S. Juan karzelean, andik biali zitio Jesu Kristori bi diszipulo galdegitera ia erori den etorri bear dena, edo berzerik esperatzen dugun? Ori etze ikasteagatik berak bazekiena, baizik munduari erakusteagatik nola zen. Errespondatu zue Jaun dibinoak, erran zoze Juan, aditu ta ikusi du zena, itsuak ikusten, sorrak aditzen, ilak bizten, estropeatuak ibiltzen. &.

        24. Bete zelaik denbora, joan ze Jesus ona lenik eremura, ta barutu ze berrogei egunes, guri emateko exenplu, ta konsagratus ala garizuma sandua: gero Satanas tentatu zuena gulas, kodizias, eta banidades bota zue garaitus osoki, erakutsis ala guri, nola bear dugun garaitu bere graziareki. Gero agertu ze munduari gure Salbazale-Jangoikoaren grazia erakutsis ongi bizitzen. Agertu ze beraren humanidade ta benignidadea, au da Jesus gizon dibinoa, ta Jangoiko humanoa, zeintan ikusiarazi zuen Jangoikoak Jangoikoaren ona, ta benignoa gureki. Agertu ze gure Redentore, Mediku, Maestru, Alzindari, Artzai, ta ongiegille soberanoa, salbatzeko nauten guziak ta gaitz guzietaik. Nork pinta gizon berri gaste eder gura, zein ona ta amablea alde guzietaik? Humanidade sandu gura ain admiragarri; senblantea ain sereno; begitartea ain amoroso; mintzaera ain afable humil manso alde bat, berze alde ain grabe poderoso efikaz! Biotz gura ain noble jenerosoa; jenio gura ain suabe esneskoa; modua ta grazia ain ona; ta guzia ain perfekto kuadrablea guziei ezin iagos, ezi beiratzen ziotenei begi ones kausatzen baiziote amore ta errespeto! Nola ageri zen Jangoikotasunaren Majestadea gañeko aldetik ere! Nola konsolatzen zituen biotzak beiratzeas ere; maneraz, ezi omen ze erran komuna, goazen Mariaren Semeagana alegra gaitzen! Nork explika beraren manso onegia baizuke erran egiaz erraten zuena, ikasazie eneganik, bainaiz mansoa ta humila biotzez? Deitzen baizue ongi S. Juanek Jangoikoaren axuria, eta ala mostratu baize errealki obraetan Belengo ganbelatik guruzeraño, admititus ongi, tratatus amoltsu guziak, zirenak zirela, pobre edo abrats, gizonki edo emasteki, andi edo txipi, on edo gaixto! akonpanatus arranzari pobreeki, konbidatus bekatariak, besarkatus aurrak, konsolatus beartsuak. &. Nork adiarazi beraren karidadea ta pazienzia? Izanik Jangoikoa bezain ona, ta guziei ongi-naia ta ongi- egillea, alaere izatea persegitua ain malamente; ta alaere ain ongi eramatea, ta pagatzea ones gaizkiak, ta eskatzea etsaien faboretan! Nork erran beraren modestia, agradoa, zeloa, nekeak, orazioak, ongi eginak, prendak, eta birtuteak? Ezta mirik explika dezakenik. Aski da erratea, beraren onetik ta ongi eginetaik zeikela ezaun Jangoiko zela, ala nola argi-errañuetaik iruzkia atra dela. Orgatik erraten zue, Ezpadidaze sinestatu nai niri, sinesta obra oneri; ebek ematen dute testimonio nitas...

        25. Amabi gizon berexi zitue beregana, deitu zituenak Apostolu, nai baitu erran bialiak, bialtzeko mundua barna, erakusteko beraren doktrina Zerukoa, ez aberatsak, poderosoak, letradunak, bai geienak arranzari pobreak ignoranteak, konbertitzeko mundua aieki, nola konbertitu baizue, ageri daien ontan ere Jangoikoaren eskua, ez gizonen indarra. Guzien buru señalatu zue S. Pedro, zeñi erran zion, tu es Petrus. & Zu zara Pedro, edo arria, ta arri gonen gañean fundatuko dut nere Eliza, eta infernuek eztute indarrik, onen urratzeko diña. Eta zuri emanentizut Zeruetako erreinuaren giltzak, eta zuk lotzen duzun guzia lurrean, lotua kontatuko da Zeruan: eta zuk lazatzen duzuna emen, lazatua an. Konfirmatu zio potestade andi gau, erresuzitatuas geros, zegolaik igateko Zerura, erranes irur aldis, maite nauzu ni, Pedro? arrek errespondatus irur aldis, baietz: irur aldis manatus bere Majestadeak, bada guarda nere axuriak, kuida nere ardiak. Gañarakoei eman ziote alaber potestade bere ariora barkatzeko bekatuak, konsagratzeko, ordenatzeko, egiteko sakramentuak, konjuratzeko, bedeikatzeko, predikatzeko, itz batez, egiteko bear den guzia bere Elizan. Ala utzi zue plantaturik Kristiandadea, eta emen depositaturik bere doktrina, bere sakramentuak, bere pasio, eriotze, ta odol preziosoaren merejimentuak...

        26. Baña itzulis aixtekora, nai nuke flik emen aipatu berere, nola Jesus ona azken irur urte gaietan zebilan Artzai ona bekala antsiaturik, nekaturik, ta izerditurik askotan bere ardien billa, deitzen, konbidatzen, predikatzen, erakusten ia anitzei batean, ia bakotxai oroat, ia tenploan, ia kanpoan, ia etxeetan, itsaso, oian, ta edozein lekutan, Misionari dibinoa bekala... Predikari onak beartu irur gauza; doktrina ona: mintzaera ona, ta bizimodu ona. Jesus onaren doktrina etzeke izan onago zen baño. Zer manamenduak! Zer konsejuak! Zer sentenziak! Edozein dela kunpli dezkiena sandu izanen da. Bada beraren mintzaera, modua, ta grazia zereki konpara? Zire proprioki gizon dibinoarenak. Erakusten zue sicút potestatem habens potestade zuen bekala, biotzen Jabe ta Jaun bekala, ez solamente bialis adimentura itzak, baita sartus biotzen barnean, ez itz uts ilak, baizie itz biziak sutan, argitzeko ta berotzeko biotzak. Predikuaren arima bekala da bizimodu sandua: ta zein sandua ze Jesus onarena? Mostratzen ze obra onetan ta milagroetan. Nork konta in zituen obra onak? Nork milagroak? Pasatu zuela bere bizia, dio eskritura sagratuan, benefaciendo, et sanando omnes, Act. 10 ongi egiten, ta erremediatzen guziak, zuelarik Jangoiko ta gizon bekala podore ta amore, salbatzeko gizagendea genero guzietan, erremediatus beartsuak, konsolatus tristeak, garbitus leprosoak, argitus itsuak, sendatus heri-mota guziak, biztus ilak, libratus endemoniatuak, desengañatus engañatuak, barkatus bekatuak, ondus Ara ta onak obetus, eta ainberze obra on obratus, ezi guziak eskribitzekos, ezin kabi leizke munduan libru inen zirenak, dion bekala S. Juanek ebanjelioaren akabanzan. Obrarik obena, andiena, ta prinzipalena izan ze plantatzea munduan errelijione bakar egiaskoa, honratzeko gizonek Jangoikoa.

        27. Oh! zenbat daiken erran errelijione gonen gain! Zenbat on letorken, ongi guarda baledi, oraiko, geroko, ta betiko! Da preziso zerbait erratea onen gain, estimatzeko ta logratzeko fortuna duguna izateas Kristio Jangoikoaren graziaz. Laur erruedaetan inguratzen bekala da errelijione Kristioa: bi prinzipalenak Fedea ta legea: berze biak orazioak eta Sakramentuak Elizaren gañarako auxilioeki. Fedea da sinestea ikusi gabe, zeren Jangoikoak errebelatu, ta Elizak ala erakusten duen. Fedesko egiak dire emateko notizia ta ezaumentu Jangoikoas, Jesu Kristos, bizitza sekulakoas, ta gañarako sinetsi bear direnes. Oh! zein notizia onak ematentuen errelijione sandu gonek! Zer falsedadeak, ta Jangoikoai eztagozkion gauzak saltzen diren munduko berze sekta, eta errelijione falsuetan! Legea da nola erregla kidatzeko bizimodua, ta ibiltzeko zuzen Jangoikoaren bideas, zerurako bideas. Ezta posible izatea lege obeagorik lege Kristioa baño: batere gaizkirik ez admititzen, ta ez permititzen: kontra bai on guzia manatzen edo konsejatzen. Fundatzen da zerurako eskalera amar mandamentuena karidadearen bietan, onestean Jangoikoa, ta onestean proximoa Jangoikoagatik. Goardabaledi ongi, pensa zein ongi ginazken! Gloria gero seguro, ta bitarteo gloria gisa bat lurrean ere. Guardatzen laguntzeko, ta autxi ondoan erremediatzeko, or tuzu Elizako orazioak, ta sakramentuak, ta predikuak, ta doktrinak, ta gañarako auxilioak: guzien gañetik Sanduen, Aingiruen, ta Maria Santisimaren enpeñues landara, Jesu Kristoren odol prezioso ta merejimentuen birtutea utzi duena depositaturik bere Eliza gontan, salbatzeko Kristioak, nai baute: zeren ezi Eliza gau da Jangoikoaren familia, zeñen buru baita Jesu Kristo, Ama bere Ama Santisima, anai eta arrebak Sanduak eta Sandak, soldado guardiakoak, ta kuidazaleak Aingiruak. Zer fortuna ezta alako etxean alako familian kontatzea bat? Nori zor diogu fortuna gau, baizik Jesu Kristori, zeñek plantaturik munduan berexi gaituen gu bere etxe ta familiarako, egines gu Kristio bataio sanduan?...

        28. Nork daki ordea, diozu, au ote den Jangoikoaren errelijione bakar egiaskoa? Ortako Jangoikoaren itzas landara tuzu señale klaroak, itsuek ere kasi dezazketenak ikusi, nai badute. Bat da izatea ain konforme fedean ta legean errelijione izan dutenari Sanduek mundua munku denas geros, egia berberak sinesten, gauza berberak manatzen len ta gero Jangoikoaren gustora. Berze bat da lendanik Jangoikoak emanikako profeziak, ta señaleak beiratzea kunpliturik Elizan ofrezitu bekala puntualki. Berze bat da Kristiandadearen plantazio miragarria gizon pobre ignorante zirenen gaien medios lurreko armarik ta indarrik gabe infernuaren, ta munduaren, bizio ta kostunbre gaixtoen kontra. Nork eztakusa dabilala emen Jangoiko andiaren esku poderosoa? Berze bat da errelijione Kristioaren unionea, konformidadea, ta konstanzia beti batean leku ta denbora guzietan, bentzait sustanzian, bat den bekala Jangoikoa beti. Kontra berriz munduko sektaetan, nola baitatoz gizonen buru ta gogoetaik, ainberze diferenzia ta aldaketa Ubora ta lekuetan. Berze bat da irautea errelijione Kristioa ainberze kontrarioen erdian, naiz onen urratzeko ta desegiteko enpeñaturik infernua ta mundu gaixto guzia indar, ta injenio, ta malizia guziareki. Berze bat da Martir Kristioen martirio ta triunfo gloriosoen admiragarria, sufritus suak, ezpatak, tormentu-genero ainberze ain ikaragarriak pazienzia ta arimo onareki, baitare alegriareki, oroat gizonkiek, oroat emastekiek, ta gastettoek. Nork in zuke lan gau, baizik Jangoiko onak faboratus bereak? Berze bat da milagroketa obratu duena Jangoikoak ainberze ta ain klaro, ta ones guziak. Indute herejeek ta infielek ere zenbait miragarri Deabruaren arte gaixtos, ez ones, ez onerako, bai gaitzerako, ta engañutako. Berze bat da komunikazio duena Jangoiko onak Kristio oneki, espezialki orazioan fabore ta erregalo itentiotenak: Emendik gero aien santidade, argitasun, arimo ta koraje andia, obratzeko gauza prodijioso onak. Berze bat da Sakramentu Kristioen efektoen mostra zenbait ageri direnak ta sentitzen askotan, ala nola konfesio onari askotan darraion konsolazio ta konfianza gozoa, Komunioneko gusto ta deboziosko negarrak, ez guzietan, bai zenbaitetan, aski baita, ezauntzeko Jangoikoaganik direla. Azkenik ezauntzeko Jangoikoaganik dela errelijione Kristioa, señalerik obena da onen ona ta sandua alde guzietaik Jangoiko beraren konforme, zeren ezi, naiz gu gaixtoak garen ta bizioetara inklinatuak, Jangoiko Jauna bear dugu pensatu dela libre gure pasioneetaik, guziz ona, perfektoa, ederra, garbia, sandua: bada ario gortara da bere errelijione Kristioa, doktrina sandua, sakramentuak sanduak, lege, ta gauza guziak tu sanduak: eztu permititzen gaizkirik batere: manatzentu gauza onak, konsejatzen obeagokoak. Kontra berriz munduko sekta gaiek permititzeunte asko zikintasun ta gauza gure pasioneen ariora, ez Jangoikoaren gustora. Alegatzen dutenai infielek ta herejeek, badirela Kristioetan anitz gaixto, bear da erres ondatu baietz, baña alakoak direla Kristio falsuak errelijionearen kontra, ezi gaixto den guzia aborrezitzen ta debekatzen du errelijione Kristioak plantatu zuenak Jesu Kristok Jangoiko bezain onak...

        29. Milagro egin zituenak Jesus onak dire ezin konta ala. Baña kontazkigun zenbait agerrian in zituenak. Lenbizikoa izan ze Kana deitzen zen erri batean Galilean, zelebratzean boda bat, non aurkitu zen konbit bere Majestadea bere Diszipuloeki: ta bere Ama Santisima ere zego an. Ezpide zire abratsak desposatuak, ezi obenean faltatu ze ardoa. Enpeñaturik Ama Santisima mintzatu zekio bere seme dibinoari erraten ziola, eztute ardorik. Jaun dibinoak manaturik bete zuzte ures an ziren tinaja edo kantaro batzuk, gero atratzeko: eta atra ze ardo exzelente bat, milagroskoa bekala. (Joan. 2) Berze aldi batez jendetze andia bildurik Jesus onaren atzean eremu batean, erran zio S. Feliperi, nondik erosiko dugu ogi ebendako diña? Apostoluak errespondatu zue, anitz diru bear zela, ematekos pixka bana ere. S. Andresek erran zue, bada emen mutiko bat tuena borz ogi, ta bi arrai: baña zer da ori ainberzeendako? Jaunak manatu zue jarriarazteko jendea: eta bere esku dibinoetan arturik ogiak bedeikatu zitue, ta arraiak oroat, ta emanik jatera guziei, guziek nai adiña jan ondoan, sobratu zire amabi esporta, zirelaik bortz milla persona. (ib. 6.) Berze ainberze egin zue berriz gero: baña erreparatzeko zena ze bere biotzaren beratx onegia erratean, lastima dut jendeas, baitatoz ene atzetik irur egun ebetan, eta baru despeitzen baditut, angabetuko dire bidea. Math. 15. O Jesus, zein Aita on amorosoa den! Manatu zio bein S. Pedrori, botatzeko sareak arranzurako. Jauna, zio arrek, gau guzian nekaturik lan ortan, ezin deus ere atra dugu: baña berorren manura botako dut sarea. Bota zue, ta ainberze logratu zue, ezi auxten ze sarea pizuegis, eta atratzekos bear izan zue deitu laguna... Luc. 6. Gisa berean kasi agitu zekio, erresuzitatuas geros Jaun dibinoa. Joan. 21. Eta nork daki zenbat aldis iago ta iagotan? Maneraz ezi arriturik bein S. Pedrok erran zio, Jauna, aparta bedi eneganik, bainaiz gizon bekataria ni. Bein trebutuen kobrazaleei pagatzeko, manatu zio S. Pedrori, zoaz itsasora, eta botarik hamua, lenbiziko atrako duzun arraiaren hagoan aurkituko den moneda emozute ene ta zure partez Math. 17. Itsasoan garenas geros, noaie kontatzera berze milagro bat. Enbarkaturik bein bere Majestadea Diszipuloeki agitu ze itsasoaren nastekazio erru bat: uraldies onzia estaltzen ze: guziak ikar ikar, ta bera lo. Joan prisaka, ta idatzarri zute, Jauna, libra gaitza, galduak gara. Jaun dibinoak sereno amoltsu, erran ziote, o fede gutitakoak, zertas zarate beldur? Jaiki ze ta manatu ziote aizeei ta itsasoai: eta guzia istantean gelditu ze trankil sosegu andian: baiziote jendeek arriturik, Nor da au, ala obeditzen baitiote aizeek eta itsasoak? (Math. 8.) Berze bein itsasoan barna joanik Diszipuloak, gelditu ze Jaun dibinoa oianean orazioan: bitarteo aize erru bateki zebila itsasonzia gorabera. Gauerdias geros joan zekiote Jaun dibinoa uren gañean oñes. Aiek ustes fantasmaren bat zen, lotsatu zire. Jaun dibinoak oiu in ziote, ni naiz: etzaiztela lotsa. S. Pedrok erran zio, Jauna, berori barin bada, mana bez noaien ni berorrengana uren gañean. Bai, errespondatu zio, atoz. Bazoeie S. Pedro uren gañean ones tieso: baña aize erru bat goratzeareki beldurtu ze, ta asi ze ondatzen; oiu egin zio, Jauna, guarda benaza. Bereala edaturik eskua Jaun dibinoak goratu zue, erraten ziola, fede gutitakoa, zergatik dudatu duzu? (Math. 5.) O ene Jesus ona, poderoso bezain amoroso, nork galduko du konfianza orren piedadean? barin balego ere arrixkorik andienean, ta eriotzearen ilunbearen erdian ta ia ia ondatzeko infernuan? Etsi ambulavero in medio umbrae mortis. &. ps. 22. Orreki barin banago nonnai seguro nago. In te, Domine, speravi.

        30. Bada gorputzen gaitz sendatu zituenak nork konta? S. Pedrok dio, pasatu zela Jesus ongi egiten, ta sendatzen guziak. Act. 10. S. Lukasek ere dio (6.) jende guziek nai zutela ukitu, zeren beraganik atratzen zen birtutea, ta sendatzen zituen guziak. S. Mateok ere dio, libratzen zituela gaitz ta malhur guzietaik. Asis leprosoetaik, bat bein urtiki zekio oñetan ziola, Jauna, nai badu, banazake garbitu. Jesus onak bereala ukitus bere eskuas erran zio, nai dut bada, geldi zaite garbi. Erran ta egin: istantean garbitu ze arras. (Math. 8.) Berze bein amar leproso urrundanik asi zekizkio oius, o Jesus, urrikari bedi gutas. Jaun onak erran ziote, Joan ta ager zaizte Sazerdoteeri. Joaterakoan aurkitu zire garbiturik (Luc. 17.) Juntazagun emen berze gau: emasteki pobre bat gastatu zuena zuen guzia medikueki sendatu naiez odol jariotik amabi urtes, ta ezin sendatu zena, zoeie bein Jesusen atzetik jendearen ertean ellegatu naiez ta ezin ellegatus, ziola berebaitan, ellega banedi ukitzera solamente bere bestimentaren kanton bat, senda nindeike: Noiz ere bait ukiturik gelditu ze sana guzis. Jesus onak itzulirik galzegin zue, nork ukitu nau? Errespondatu ziote, Jauna, ainberze jendeketak ertxitzen du, ta galdegiten du ori? Bai, erran zue, badakit atra dela eneganik birtutea norbaiten onerako. Orduan pobre garrek alketurik humil konfesatu zue agitu zekiona: eta Jaun onak amoltsu erran zio, konfia, ene humea, ezi zeure fedeak baliatu dizu Math. 8. Prinzipe Jaun batek eskatu zio nai bazio mertxede egin joateas arren etxera, ta sendatzeas seme bat zeukana ia iltzat. Jaun onak erran zio, ezpada ikusis milagroak eta prodigioak, eztuzie sinetsi nai. Arrek, Jauna, otoi, betor, il baño len ene semea. Jesus onak, zoaz, ezi zure semea bizkortu da. Bazoeie ura, ta bidean opatu zitue mutilak eldu zirela erratera nola ongitu zen: eta galdeginik orduas aurkitu zue izan zela Jesus onak erran zion ordu berean (Joan. 4) Zenturion edo kapitan batek eskatzen zio senda zezon bere mutiko bat zeukana perlesiaturik goatzean. Jesus onak errespondatu zio, neuronek joan ta sendatuko dut. Zenturionak orduan erran zio, Jauna, ni ez naiz digno orren Majestadearen errezibitzeko nere etxean, baizik solamente erran bez itzez, ta sendatuko da nere mutikoa. Zoaz bada, erran zue Jesus onak, ta nola sinetsi duzun, egin bedi. Denbora berean gelditu ze ura sano ta sendo. Berze perlesiatu bat ekarri ziote etzinik bere goatzean, eta lekurik ez izanes ataritik, tellatutik sartu ta paratu ziote alzinean. Jesus onak alako fedea ikusirik erran zio heriari, konfia, ene humea, ezi barkatuak dire zure bekatuak. Presente zeuden Eskriba ta Fariseo batzuk asi zire marmar beren baitan ziotela, onek blasfemia darduka. Ikusirik aien gogoa Jesus onak erran ziote, Zergatik zauzte pensatzen gaizki zeuren gogoan? Zein da aisago? edo erratea, barkatuak dire zure bekatuak, edo jaikizaite ta zoaz zeure ones? Bada Jakin dezazen duela Birjinaren Semeak potestade barkatzeko bekatuak, erraten dio heriari, ea, jaiki, artu soñean zeure goatze goi, eta zoaz zeure etxera. Erran bekala egin zue (ib. 9.) Berze batena izan ze agitz famatua. Ze Jerusalenen piszina bat, nora jautsis aldartez Aingiru batek mogitzen zuen ango ura, eta gerostik lenbiziko jausten zen heria sendatzen ze. Orgatik zego ingurugura beterik heris, estropeatus, malhurres, ertxi deten eskaida, alzinatzeko. Pobretto bat zego an heri ia ogei ta emezorzi urte gaietan. Urbildurik Jesus onak erran zio amoltsu, pobrettoa, nai duzu izan sendatua? Arrek, ai Jauna, eztut gizonik laguntzeko jautsitzen, eta ala berzeak alzinatzen dire, eta ni emen beti erremediorik gabe. Bada ots, erran zio Jaun onak, jaiki ta arzazu soñean zeure karreton goi, eta zoaz emendik. Ala egin zue istantean sano ta sendo. Eskriba eta Fariseo hipokritek erraten ziote sendatuari, jaieguna da, ezta zillegi soñean eramatea egun karreton goi. Arrek zio, sendatu nauenak erran dida eramateko... (Joan. 5.) Berze aldi batez sartu ze aien sinagogan, edo batzarrean: Presentaturik an gizon bat zeukana esku bata earturik, Jaun onak galdegin ziote hipokrita gaiei, zillegi da jaiegunean sendatzea? Aiek ixil. Orduan Jaunak, zuetaik bati eror balekio azekian bere ardi edo hazienda jaiegunean ez lezake atra bereala? ta zenbat obeago da gizona hazienda baño? Diot bada, zillegi dela jai egunean ongi egitea. Orduan gizonai, edazazu esku gori. Edatu zue, ta aurkitu zue berzea bezain sano. (Math. 12.) Oroat sendatu zue hidropiko bat, galdegines lenik aiei, ia zillegi zen: ta erranik ezi aien idi edo astoren bat eror baledi butzuan, naiko luketela atra jaian oroat. Luc. 14. Oroat emasteki bat ezin goratu zuena burua emezorzi urtes (ib. 13.) Zein ona Jesus! Zein gaixtoak hipokrita inbidiosoak beren kaltetan!

        31. Itsu pobreendako ere ze Jesus ona. Jerikotik atratzean bein, an bide-ondoan zego itsu bat eskean: Oni erran ziote, an zoeiela Jesus Nazarenoa. Asi ze pobrea oius, o Jesus Dabiden Semea, urrikari bedi nitas. Erraten ziote askok zegola ixilik. Ark iago oiu, o Dabiden Semea, urrikari nitas. Baratu ze Jesus ona, ta ekarrarazi zue itsu gura beregana. Erraten ziote arri, konfia, deitzen zaitu. Bereala botarik tresena joan ze saltoka. Jaun onak erran zio amoltsu, Zer nauzu in ezazuten? Arrek, Jauna, ikus dezaten. Jaunak, Bada ikusazu: eta zoaz, ezi zeure fedeak in dizu on. Bereala ikusirik klaro zoeie Jesusen atzetik alegre. (Marc. 10.) Berze alako bat argitu zue gisa berean. (Math. 20.) Eta norktaki zenbat? Baña famatua izan ze jaiotzez itsu zen batena, kontatzen baitu S. Juanek. (c. 9.) Ikusi zue pasatzean Jesus onak. Bere Diszipuloek galdegin ziote, Jauna, nork ote du kulpa, beronek edo bere buratsoek, jaiotzeas au itsu? Errespondatu zue, ez onek, ta ez buratsoek, baizik manifesta daien Jangoikoaren podorea ontan. Beraren obrak obratu beartut nik nagon bitarteo munduan; munduaren argia naiz ni. Au erran ta bere lixtuas ta lurreko autsas egin zue loi, ta oneki untatu zitio begiak: ta biali zue garbi zeien Siloeko balsan. Joan ze, garbitu ze, ta itzuli ze ikusten zuela ia klaro. Ezauntzen zutenek ziote, ezta au pobre gura zegona limosna eske? Batzuek ziote, au da: berze batzuek ezetz, baizik berze bat arri iduritua: baña berak zio, ni nerau nai zela. Galdegiten ziote, nola idiki zaizkizu begiok? Errespondatu zue, Jesus deitzen den gizon garrek loi eginik lixtuas untatutida begiok, ta errankida, zoaz Siloeko balsara, ta garbi zaite an. Joan naiz, garbitu naiz, ta ikusten dut. Aiek, eta non dago gizon gura? Ark, eztakit. Daramate bada itsu izana Fariseoengana: ezi jaieguna ze noiz Jesusek loi egin, ta idiki zition begiak. Fariseoek berriz galdegiten ziote, nola izan zen ikuste gura. Arrek zio, paratu dida loia begien gañean, ta garbitu naiz, ta ikusten dut. Ziote aietaik batzuek, ezta Jangoikoaren partetik gizon gura, eztuena guardatzen jaieguna: Berze batzuek ziote, nola gizon bekatariak dezazke egin alako seña:eak? eta ala diskordia zute elkarren ertean. Erraten diote bada itsuari, zuk zer diozu idikitizunas begiok? Arrek zio, zela Profeta sandua. Etzute nai sinetsi, itsu izan zela ta argitu zela, deitu arteo arren buratsoak. Ebei galdegin ziote, au da zuen semea itsu jaiozea diozena? Nola bada orai ikusten du? Errespondatu zute, badakigu dela au gure semea, ta itsu jaio zela: baña nola ikusten duen orai, eztakigu: edo nork idikition begiok, eztakigu: berorri galde bezote, badu adin, erran bez bere buruas. Au ziote buratsoek Judioen beldurrez, ezi ia manatu zute Judioek botatzeko nornai konfesa zezana ura zela Kristo. Deitu zute berriz itsu izana, ta erran ziote, emozu gloria Jangoikoai: guk badakigu gizon gura dela bekatari. Arrek erran ziote, bekatari barin bada, eztakit: dakitena da, itsu nitzalaik ni len, orai ikusten dutela. Erran ziote aiek, zer egin dizu? Nola idikitizu begiok? Errespondatu zue, ia erran diotet, ta aditu dute ia: zergatik naute berriz aditu? Naute agian arren Diszipulo izan oriek ere? Madarikatu zute aiek, goaie i, arren Diszipulo izan adi: ezi gu Moisesen Diszipulo gaituk. Guk bazeakitau Moisesi mintzatu ziola Jangoikoak: baña au nondik den etzeakitau. Errespondatu ziote Igizonarrek, ori da iago arritzeko, eztakitelaik nondik den, argitu baititu ene begiok: eta dakigu Jangoikoak eztituela aditzen bekatariak, bai bere zerbitzukoak, bere borondatea iten diotenak. Sekulan ezta aditu argitutuela niork ere itsu jaioaren begiak. Ezpaliz au Jangoikoaren aldetik, ezin lezake deus egin. Errespondatu zute, bekatuetan jaioa aiz guzioi; eta ik nai diguk erakutsi guri? Eta bota zute kanpora. Aditurik Jesus onak bota zutela, opatu zuelaik, erran zio, Zuk sinesten duzu Jangoikoaren semean? Arrek, eta nor da, Jauna, sinesteko nik? Jesus onak, Ikusi duzu, eta zureki mintzatzen dena da bera. orduan arrek, Sinesten dut, Jauna. Eta urtikirik lurrean adoratu zue beraren Majestadea...

        32. Bada espiritu gaixtoetaik libratu zituenak zenbat dire? nork konta? Bakotx batzuk aipazkigun. Aita batek bein ekarri zio bere semea zuena espiritu mutua, botatzen zuena askotan lurraren kontra, ta maltratatzen asko maneras: Jauna, zerbait al badezake, in bezagu fabore, zio Aitak. Jesus onak errespondatu zio, al badezakezu sinetsi, guzia da posible sinesten duenai. Aitak negarrez, sinesten dut, Jauna, bizkor bez ene fede heria. Jaunak bereala manatus atrarazi zue espiritu gaixtoa, ez itzultzekotan. Mark. 9. Berze bi Demonio ikaragarri bota zituela, dio S. Mateok. c. 8. Berze bat c. 9. Berze bat itsua ta mutua c. 12. Eta berze asko berze lekutan: konfesatzen zutela oius, zela Jangoikoaren semea Jesus botatzen zituena. Eta zenbat iago dire kontatzen eztirenak? Kontagarri da berex agitu zena Kananeareki, ikasteko eskatzen bear orduetan. Erris-kanpokoa ze, erremedio billa etorri zena urrundanik. Eta ikusirik Jaun dibinoa jende askoreki, oiu iten zio gogotik, O Jauna, urrikari nitas, baitut alaba bat Demonioak maltratatzen duena. Jaunak itzik ere ez: bere bideas segi. Arrek iago klamatzen, urrikari nitas. Diszipuloek erran ziote, Jauna, despei bez, ezi oius beti eldu da atzetik. Errespondatu zue, Israelgo ardi galduen billa etorria naiz ni. Bitarteo ellegaturik Ama gaixo gura paratu zekio belauriko, Jauna, otoi otoi fabore in bezada. Jaunak grabe dio, ezta ongi, humeen ogia ematea txakurrei. Andreak humil, bai, Jauna, ezi txakurttoek ere jatentute Nausiaren maietik eror zen diren pixkak. Orduan Jaunak, o emastekia, andia da zure fedea. Egin bedi nola nauzun. Ordu berean alaba gelditu ze libre espiritu gaixtoaganik bere etxean. Erran emen, ta an egin. Oh! zenbat balio duen humiltasunak ta konstanziak eskatzean! Bitarteo arritzeko da, nola Judio hipokrita sandu presumitu gaiek zeuden ain itsuturik esus onaren kontra ziotela, barnean zeukala Demonioa, onen medios botatzen zituela berze Demonioak.

        33. Ilak ere bizten zitue Jangoiko bekala; norktaki zenbat? Irur kontatzen dire Ebanjelioan: bat Prinzipale baten alaba, amabi urtetakoa. Onen Aitak eskatu zio sinki, Jauna, oraietan il da ene alaba: baña betor, ezi orren eskuak biztuko du. Joan ze etxe gartara, ta apartarazi zue jende bildu zena an, erranes, aparta emendik, ezi eztago ilik neskattoa, baizik lo. Au zio, zeren ezpaizego illik betikos biztu bear zuena berla: eta lo zegola, zeren ain aisa nola idatzartzea lo dagona baize biztea ila beraren podorearen. Sarturik kuartoan artu zue eskutik ila, erraten ziola, ea donzella, jaiki zaite; ta jaiki ze bizi ta bizkor. Berze il bat opatu zue Naingo portalean zeramatela ortzitzera alargun baten seme bakarra: asko jende zoeie akonpañatzen, ta Ama negarrez. Jesus onak urrikariturik erran zio, ezdezala negar egin: eta ilari erran zio, mutila, nik manatzen dizut, jaiki zaite. Jaiki ze ila bizirik, ta entregatu zio Amari. Nork in zuke alakorik berez, ezpada Jangoiko denak, biziaren ta erioaren Jabe ta Jaunak? Famatuago izan ze biztea Lazaro S. Magdalenaren ta S. Martaren anaia. Heri zegolarik au, bi aizpaek biali ziote Jaunari mezu gau, Jauna, orrek maite duena, heri dago. Jauna egon ze geldi zenbait egun joan gabe: ta bitarteo iltze Lazaro, ta ortzi zute. Orduan Jesus onak erran ziote bere Diszipuloei, gure adiskidea Lazaro dago lo: banoaie idatzarri dezaten. Erres ondatu ziote, lo badago, ongi dago. Baña Jesus onak zio erioaren loas: ta bereala erran zue klaro, Lazaro il da. Eta zuengatik plazer dut ezpainego an, sinetsi dezazen: baña goazen beragana. Joan ze bada, aurkitu zue ortzirik zegola ia laur egun gaietan. Martak aditu zuelarik etorri zela Jesus, bidera atrarik erran zio, o Jauna, ori egon baze emen, ene anaia etze ilen. Baña oraño ere badakit, edozein gauza eska dezan orrek Jangoikoai, emanen diola Jangoikoak. Jaunak erran zio, biztuko da zure anaia. Martak, badakit biztuko dela erresurrekzioko azken egunean. Jesus onak emen, Ni naiz erresurrekzioa ta bizitza. Sinesten duena enebaitan, naiz il daien, biztuko da: eta bizi ta sinesten duten guziak ni baitan, eztire ilen betikos. Sinesten duzu au? Martak, Bai Jauna, nik sinetsirik daukat, berori dela Kristo Jangoiko biziaren semea mundu gontara etorri dena. Gero obiara joanik manatu zue Jaunak kentzeko ar-lauza gañekoa. Martak berriz, Jauna, ia urrintzen asi da ila, baitu laur egun. Jaunak orduan, eztizut erran, sinesten baduzu, ikusiko duzula Jangoikoaren gloria? Ellegaturik urbil egin zio oiu andi bat ilari, Lazaro, atoz kanpora. Istantean jaiki ta atra ze ila bizirik bere mortaxareki loturik esku oñak, ta aurpegia pañolo bateki, zeudelaik guziak arriturik: manatu zue Jaunak lazatzeko ibili zeien. Ikusi zute Judatarrek Lazaro ila, ez solamente bizirik, baitare txutirik ibiltzen, ta gero jarririk maian jaten, edaten, jardukitzen, ta gero asko urte bizitzen. Izan ze lukro Marsellako Obispo Franzian. Irur il biztu gaietan bada misterio. Lenbizikoak bere ganbaran oraño, signfikatzen du bekatari erori dena mortalean, baña munduaren begietarako sekretoan, ezi Jangoikoaren begietarako ezta sekretorik. Bigarren ilak karrikan mostratzen du bekatari erortzen dena mortalean agerrian ere. Lazaro il ortzi urrinduak obian adiarazten du bekatari eroria kostunbre gaixtoan, nola animalea bere ongarrian, eztuela ajolarik jaikitzeas, baitu in ernu-urrin. Bata berzea baño iago kostatzen da biztea, diot, bekatari beraren aldetik, ezi Jesus onaren aldetik guziak daizke biztu ta sendatu, nai baute berek, infernura baño len. Eta nork sinesta eztutela nai berek beren ona guziek? Baña egia da nai eztutela askok. Nork sinesta alako ongi eginek etzuztela inzitatuko guziak onestera ta estimatzera Jesus ona ongiegille dibinoa? Baña anitzei su eman ziote, persegitzeko beraren Majestadea, ta botatzeko mundutik len baño len. Baiki beti bekatariak beren kontra; ezi Jesus onaren kontra direnak nola eztire beren kontra? Jesus ona berriz beti bekatarien fabore. Au dugu ikusteko orai.

        34. Zertan geienik agertu zuen bere ona, podore ta amore infinitoa Jesus onak, izan ze bekatarien faboretan, billatzean, barkatzean, salbatzean bekatariak: Ori ze bere pretensioa, ori bere ofizioa, ori bere gustoa, bekatarien Redentore, fiadore, ta pagadore etorria bekala; orren konforme du izena ere Jesus Salbazalea. Etze bekatari Jesus, ez: bai bekatarien adiskide ta amazalerik obena ondu naies: bekatuen kontrario, bekatarien amante, ala nola Ama onak amatzen duen hume heria, aborrezitus arren gaitza. Orgatik murmuratzen ziote sandu presumituek, onek admititzentik bekatariak, ziote, ta bazkaltzen dik aieki, ta aieki tratatzen. Zer dio ontara Jesus onak? Eztio ezetz: Diona da, eztutela Mediku-bearrik ongi daudenek, baizik gaizki daudenek. Ez naiz etorri ni, dio, deitzera justoak, baizik bekatariak. Ortako kontatu ziote ardi galduaren parabola, nola billaturik Artzaiak, ta arturik soñean itzuli zen kontent. Ortako kontatu ziote seme Prodigo galduarena, nola Aitaren etxetik joanik, ta miserias beterik, bere bearres itzulirik, ellegatubaño len atra zekion Aita bidera, besarkatu, bestitu, ta zelebratu zuen alegre arren oneratuas. Bietan dio, ala alegratzen direla Aingiruak Zeruan, penitenzia iten duelaik bekatari batek lurrean. Ortako utzi zue bere Elizan potestade, barkatzeko bekatuak: Ortako in zitue Juez munduan ez Aingiru zerukoak, baizik sazerdoteak, gizon lurrekoak, bekatariak, ta nonnai, barkatzeko piadosoki, ta edozein bekatu anitz eta andi naizbai, non ta konfesa dezkiten humil ongi penaturik. Ortako ere, ta desengañatzeko sandu presumituak, kontatu zue Luc. 18., nola bi gizon joan ziren tenplora, bata Fariseoa, berzea publikanoa, edo bekatari publikoa. Fariseoak txutirik ziola, O Jauna, esker milla diot, ezpainaiz ni nola berzeak, la urrak; injustoak, deshonestoak, ala nola publikano gau. & Publikanoak berriz an zokoan humil humila, goratzera ere begiak trebe etzela, bularra golpatus ziola, ene Jangoikoa, izan bez piedade ni bekatarias: barka bezada. Erraten dizet, dio Jesus onak, ezi au itzuli zela barkaturik, ura ez bekala, ezi humillatzen dena izanen da goratua, ta goratzen dena humillatua. Guziau zio salbatu naies bekatariak, ta salbatu zitue nai izan zutenak.

        35. Kontazkigun zenbait: lenbizikoa Magdalena. Konbit zegolaik Fariseo baten etxean Jesus ona ia jarririk maian, ara non eldu zaion emasteki bat bekatari izana, ta paraturik beraren oñetan asten da negar ta negar oiñ sandu gaiek erregatzen, dio Ebanjefioak. Luc. 7., ta apatzen, ta unjitzen ungendu preziosos. Jesus ona geldi beira, nola negarres garbitzen den perla prezioso gura loietik. Fariseoa marmar berebaitan diola, au balitz Profeta, ezaun lezake, nolakoa den oñetan dagona, baita bekatari. Jesus onak errespondatu zio gogora, Simon, erran bear dizut gauza bat: Artzeko zuenak bati barkatzen dio berrogei ta amar, berze bati bortz eun: zeñek maitatuko du iago? Arrek, Jauna, uste dut ezi nori iago barkatu dion, arrek. Ongi diozu, erran zue Jesus onak; ikusten duzu emasteki gau? Zure etxera etorri naiz; eztidazu garbitu oñak ures: onek erregatutida negarres: eztidazu unjitu burua olios: onek bai onok ungendu preziosos. &. Orgatik erraten dizut, barkatzen zaizkiola anitz bekatu, zeren anitz onetsi baitu. Eta emastekiari dio, barkatzen zaizkizu bekatuak. Asi zire maiekoak murmuratzen, nor da au, barkatzen ere baititu bekatuak? Baña Jaun onak erran zio Magdalenari, zeure fedeak salbatu zaitu: zoaz bakean. Orra zein onegia Jesus bekatarien, ez solamente barkatzen, baizik ere defendatzen du bekatari penitentea. Orra beraren piedades Magdalenari bekatari izanak etzio estorburik egin, izateko sanda lenbizikoa litanian. Berze bat deitua Zakeo berze ziudade batean zego ikusi naies Jesus ona pasatzerakoan, ta ezin ikusis, txipittoegi izanes, jendetzearen ertean, orgatik alzinatu ta igan ze arbole batera ikusteko andik: baña Jaunak ikusi zio lenik biotza, ta oiu egin zio pasatzean, ola Zakeo, jautsi laster, ezi egun zure etxeko aldi naiz. Jautsirik bereala akonpañatu zue arrek etxera kontent. Mar mar Judatar hipokritek Jesusen joateas bekatari garren etxera, baña orgatik etzue utzi bere ongi egitea. Zadueok erran zio, Jauna, ene ondasunen erdia biz pobreendako, eta noribaiti perjuiziorik in badiot, errestituzioa laur doble in nai dut. Jesus onak orduan, diot ezi egun obratu dela salbazioa etxe gontan, au ere baita Abrahanen hume. Birjinaren semea etorria da billatzera ta salbatzera galdu zena. O Jesus ona, ta onegia, bekatariek bear bekalakoa! Orra arrek solamente ikusi nai zue orren Majestadea, eta bidanabar solamente pasatzean; baña berorren Majestadea alzinatzen zaio, ta sartzen zaio beraren etxera, emateko on guzia. Ikusagun berze bat zegona jarririk bere tratuen alkian. Ellegatzen da an Jesus ona pasatzean beiratzen dio ta erraten dio, segi nazazu ni. Bereala guzia utzirik, segitzen du Jaun dibinoa: eta orra tratante zena eginik A postolu, ta gero Ebanjelari: Au da S. Mateo. Ikusagun berze bat oroitzen ere etzena Jesus Salbazaleas, ta ain guti salbazioas: nola billatzen duen Artzai onak. Ellegatu ze Samariako ziudade Sikar deitura nekaturik ia eguerdirat: jarri ze an butzu baten pokalean: bitarteo oanze arara emasteki bat ur eske: Jaun dibinoak eskatzen dio trago bat ur: Ark erraten dio nola izanik Judatar, mintzatzen zaion? zeren ezi bi jende gaiek etzute tratatzen elkarreki. Jaun dibinoak orduan erran zio, oh bazindeki Jangoikoak in dizun faborea, eta nor den mintzatzen dizuna! Segitus itzketan konbertitu zue onera; eta utzirik an bebutzatore, edo onzia, joan ze ziudadea barna oius ematen berri onak aurkitu zuen Salbazaleas: eta ekarrarazirik ikustera konbertitu zire berze anitz.

        36. Berze bat aurkitu zutena bekatuan ekarri ziote Jesus onari intenzio gaixtos erraten ziotela, Moisesek bere legean utzi zue manaturik arrikatzeko au bekalakoak: eta berorrek zer dio? Jaun dibinoak ikusirik biotzen malizia, kurturik eskribitzen zue lurrean erias: gero txutiturik erran zue, nork ere zuetaik eztuen bekaturik, arrek tira bezo lenbiziko arrukaldia. Erran ta berriz kurturik zegon bitarteo, joan zire andik akusazaleak utzirik an ekarri zutena, zeiñi erran zio Jesus onak, Niork etzaitu kondenatu? bada nik ere etzaitut kondenatuko. Zoaz bakean, ta ez berriz admiti bekaturik. (Joan. 8.) Preso egiterakoan bere Majestadea, len lenik bota zitiona eskuak izan ze Malko mutil bat Pontifizearena: S. Pedrok ezin sufritus maldade gura tiratu zio ezpataz, ta ebaki zio bearri bat: Jesus onegiak erran zio, Pedro, itzulazu ezpata gori bere magira. Ene Aitak brinda zendidan tragoa eztuzu nai pasa dezaten nik? Eta bereala an berean eskuas ukiturik bearria utzi zio sendaturik Malkori. S. Pedro berak geroxago ukatu zue irur aldis bere Majestadea, etzuela ezauntzen ere. Ain zego lotsarriturik! ain zego atzendurik ofrezitu zuenas etzuela ukatuko, ta Jaunaren erranas ukatuko zuela ollarraren kantua baño len gau gartan. Kantatu zue ollarrak: Pedro etze akorritzen: Beiratu zio benigno Jesus onak: orduan akorritu ze, atra ze andik, eta negar egin zue amargoki. Zer gero? Agian Jaun dibinoak mendekus bota zue bere familiatik, bear etzuela? Ez alakorik, baizik egin zue guzien buru, ta bere Bikario, emanik Zeruetako erreinuaren giltzak. Bada bere laguna S. Pablo nork eztaki len izan zela Saulo Jesu Kristoren eta Kristioen kontrario > Iras eta furias beterik zoeie Damaskorat arrapatzera preso Kristio berri gaiek: bere Majestadeak oiu egin zio, Saulo Saulo, zergatik persegitzen nauzu ni? Eroririk lurrean galzegin zio arrek ia humil, Jauna, nor da berori? Jaunak, ni naiz Jesus persegitzen nauzuna zuk. Onek orduan, Jauna, zer nai du in dezaten? Manatu zio joateko Ananiasengana: au prebenitu zue errezibitzeko: guzia Jesus onak. Orra persegizalea barkaturik, ta bere adiskide andia eginik graziaz... Zer iago? Iltzerakoan Jaun dibinoa gurutzean bi ladronen erdian etze atzendu miserikordias: iago pena zue galtzeas bere etsai guruzifikazaleak, ta ilzale infameak, ezi bere iltzeas gisa gartan. Eta ala lenbiziko itza gurutzetik erran zue, Aita, barka bezote, ezi eztakite zer ai diren: Zer iago erran daike Jesus onaren nobletasunas, ta barkatu naias? Aizagun pasatu zena bi ladron guruzifikatueki Jesu Kristoren bi aldeetaik. Batak aburriturik erraten zio, on barin bada Jangoikoaren seme, libra bez bere burua, ta gu ere bai. Berzeak akar iten zio lagunai, ik ere eztuk Jangoikoaren beldur ta atenziorik, agolaik iltzeko ia. Baña guk arrazioreki pagatzen diau mereji duguna geuren gaizki egines: onek ordea eztik batere gaizkirik egin. Eta mintzatus Jesus onareki eskatu zio humil, Jauna, oroi bedi nitas, doaielarik bere erreinura. Jaun dibinoak bereala agotik agora errespondatu zio, egiaz erraten dizut, egun berean egonen zarela nereki paraisoan. Eta kunplitu zio itzadudarik gabe. Orra bizi guzia gaizki pasatu zuena guruzetik paraisora momentu batez esus onaren graziaz. Nork eztu konfiatuko berorren piedadean, o Jesus onegia? Nola bada utzi zitue galtzera judas ta Judioak? nai izan zutenak salbazioa salbatu zitue; eta bere aldetik nai zitue salbo guziak ere; berek nai izan bazute ain gogotik, nola Jaunak, salbo izanen zire. Galdu zirenak galdu zire beren faltaz, ez Jesus onaren faltaz. Galdu gaiek berak dire testigo onak Jesus onaren. Zer iago in bear zue, edo zer iago in zuke in zuen baño? Judas traidorea mantenitu zue bere maian asko denboras. Azken arratsean ere adiarazi zio bere perdizioa, egin zio karidadearen demostrazio, eman zio ogia bustirik platerean erregalo, garbitu zitio bere eskus oñak zikinduak traizioaren pausu gaixtoetan, komekatu ere zue sakramentuas, diotenez: Azkenik joan zelaik ura guzien lenean preso arrapatzera bere Majestadea, ta alzinatu zelaik ematera apa falsu gura, erran zio amoltsu Jaun dibinoak, adiskidea, zertara etorri zara? Apa baten señaleareki entregatzen duzu Birjinaren Semea? Orduan berere etze penatu bear ura bere gaizkias? Eta uste dut orduan ere barkatuko ziola, urrikitu baze, ta eskatu bazio. Biramonean urrikitu ze, ez bear bekala ones, baizik desesperazios, ta ala urkatu zue bere burua, ta eraman zute Demonioek infernura. Noren faltaz? Ez Jesus onaren faltaz, ezi sobra ere egin zio oneratzeko. Bada Judio infameek pararazirik Jaun dibinoa guruzean oraño ere iten ziote eskarnio lastimatu bearrean: baña Jaun onegiak oraño ere eskatzen zue aiendako barkazio. Ezta au sobra ere egitea salbatu naiez? Klaro aski da gure Jaunak nai gaituela salbatu gizon guziok, eta dela Jesus salbazalea izenes ta izanes.