Iltzea

        67. Iltze gorputza, berexteareki arima, zein jautsi ze linboetara uniturik dibinidadeareki, atratzera an etxideten zeuden lengo justoen arima sandak: eta berla danik bere presenziareki leku gura itzuli zue paraiso beterik argitasunes eta glorias. Gorputz dibinoa gelditu ze guruzean arima gabe ilik, baña uniturik dibinidade berareki... Aldakan beiti zego Ama Santisima, bizirik bai Jangoikoaren milagros, baña ondaturik doloresko itsaso amargoan ezin iagos: konstante alaere ta animosa Martiren Erregina jenerosa bekala. Nola daike konsolatu Ama amante gura, grazias betea, ta betea dolores? alako semearen alako eriotzean, ta bere begien alzinean? Ez lurretik, ez Zerutik, ez niondik ere eztu konsolurik, faltatuas geros bere seme dibino gura, bere amore ta on guzia. Soill ta ilunbetan gelditu ze iltzeareki bere begien argi, ta bere arimaren enplegu guzia zen bakar gura. Ezta dolore ta penarik konpara daikenik Ama Birjinaren pena ta doloreeki Jesus onaren pasioan, eriotzean, ta ondorean... Gaintzeko pena penaren gain, agitu ze lanzadarena. Biramona ze larunbata Judioen jai andi solemnea, eta ez uzteko justiziatuen gorputzak gurutzeetan egun gartaraño, eskatu ziote Pilatosi lizenzia, abarrikatzeko aien zangoak, akaba zeizen iles. Ortako eldu ze Kalbariora soldadoen konpañia bat: eta abarrikatu zitiote bi ladronei zangoak, ta iltzire orreki: eta ellegaturik Jesusengana, ta ikusirik ilik zegola, etziote autxi, cunplitus ala profezia adiarazi zuena Jangoikoak len ta len, manatus Exodoan ez axsteko axuri bazkoakoaren ezurrik. Baña soldado batek, deitzen zenak Lonjinos, tiratu zio lanzas, ta idiki zio gorputz ilari bularra biotzaren aldetik: ta zauritik atra ze odol ta ur, dion bekala S. Juan Ebanjelariak ematen duenak testimonio ikusi zuenas bere begis. Lanza garren golpea etzue sentitu gorputz ilak, baña Amak bai arimaraño. Lanza kruelak etzue ta etzuke heritu Jesusen arima, ezpaizego ia an, baña heritzue Ama Birjinaren arima, ezpaizeike andik aparta, dion bekala S. Bernardok. Ederki kunplitu ze Simeon Sanduak errana Ama Santisimari presentatu zuelarik bere aur dibinoa tenploan, beira, aurtto gau dago paraturik ala nola jomuga bat, zeñen kontra tiratuko baitute, eta zeurorren arima traspasatuko du ezpatak. Traspasatu zue osoki beraren pasioan, ta iltzerakoan, ta orduan il ondoan ere bai. Eta etze mendekatu? bai noblekiro. Iraren lekuan beterik karidades ta piedades erran omen zio emekiro, guzis poderosoak beira dezazula miserikordiasko begieki zuri, zuk ni ri eman didazun penagatik. Eta bedeizio gonen birtutez beiratu zio Jangoikoak piadoso, ta odol atra zenaren tantaren batek ukiturik argitu zio bista, baizue eskas, eta bateo arima, ezauntzeko nor zen guruzifikatua; ta konbertitu ze an berean, ta konfesatu ta publikatu zue Jesus Jangoiko bekala: eta gero konfirmatu zue bere odolareki Martir eginik: eta orra orai dauka Zeruan glorioso idiki ziona lanzas bularra. Nork dezake deskonfia?