IRUDI II GARRENA

Lehenburu, aita Josep, Araneder

        LEHENBURU

Gau on aita Josep, billatzen zintudan.

        ARANEDER (apartaturik)

Jauna! Lehenburu!

        AITA JOSEP

                          Ni, nindagon emen,

Noiz othoiz ondoan etorriko ziñen.

        LEHENBURU

Othoitz kartsuetan ari nintzelarik,

Añitz egondu naiz, or loak arturik...

Baiñan zoin dakazu, zurekin Jaun ori?

        AITA JOSEP

Aita Mendizabal.

        ARANEDER

                        Bihotz guziz zuri.

        LEHENBURU

Zer! Ramonen aita?

        AITA JOSEP

                            Zuk erran bezala.

        LEHENBURU

Ongi etorria or izan daiela!

Balin bazare zu Ramoni iduri,

Emendikan arat emen zaude guri!

Errana da beti itxur berarekin,

Anditzen direla aurrak guri berdin.

Zureak badaka bihotz bat andia,

Bere gorputzean arima garbia.

Nere odolaren seme maiteena,

Biziaren gostuz eskutu zuena!...

        ARANEDER

Jaungoiko maitea!

        AITA JOSEP

                          Zaude ba geldirik!

        LEHENBURU

...Etsai gaixtoaren esku tzarretatik.

        ARANEDER

Rafael! Rafael!

        LEHENBURU

                    Ikusi zinduen?...

Naski zu mendirat arekin gan ziñen?

Zertako begiak gordetzen nazkatzu?

Nere miñez oso mindua zare zu?

Bazindakizu, nik zer irahun dutan!

Entzutearekin, hil zela mendian!

Zuk ere menturaz baditutzu griñak,

Bertzeri sekulan erran ez tutzunak.

Bizitze guzia da guziz gaizkia;

Ez dago mundua gozamen tokia.

Loak arturikan nindagon goxoki,

Jainkoari griñak erranez eztiki,

Noizeta, ni, golpez atzarraazi bait nau

Boz baten kantuak, erranikan gauz au:

«Jainko zerukoa! iguzu Karmela!...

Baiñan egia da, hek artu dutela?»

        AITA JOSEP

Zuk baiñan geiago, nik orain ez dakit.

Baiñan berri tzarrak andik eldu zaizkit.

Othoitz egiterat gu gan giñenean,

Emen egondu zen bertzekin batean.

Gero Jaun unekin etorri naiz unat,

Atsegin anditan pozik zureganat.

Emen sartziarekin, ez dugu ikusi,

Nior zuretarik. Ez gintuen asi

Gure erasiak, non zure kantu berak

Ernetu zituen gure belarriak.

Zuk bezala...