MEDITAZIONEA
TRABAILUAZ

I

        Trabailua edo lana da gizonaren zortea. Bethi bere inozentzian egon balitz ere, trabailatu beharko zen. Lurreko parabisu edo baratze dohatsuan ezarriak izan baziren ere gure lehenbiziko burasoak, obligatuak zire han lanean haritzerat, eta orduko lanak nekherik gabekoak izanen zirelarik arren, bethi trabailu batzuek izanen ziren; ordean kontsideratzen badugu gizona bekhatuaren ondoan, ikhusiko dugu klarki, trabailurat kondenatua izatu dela. Horra ofentsatu zuen Jainkoak Adami eta haren ondoko guziei eman dioten penitentzia. Ogiak haziko zaitu; ordean jakin zazu, zure nekheaz, eta izerdiaz irabazi beharko duzula zure janharia. Ez darotzut lurrak ekharriko laharrik, eta arantzerik baizen; zure trabailu kontinualaz beharko duzu erakharri zure bazkaren ematerat: trabailua da beraz Jainko berak guziei ordenatu darokun lan handia. Jesu-Kristo bera nahi izan da trabailatu, xarpanterkoan haritu da Saint Josephen botikan, eta ofizio nekhagarri hartan zenbat aldiz ez da izertu sainduen deskantsua egiten duen Jainkoa? Nola beraz guk arbuiatuko, edo higuinduko dugu Jesusek maitatu eta besarkatu duen lana? Othe da lan kontinuala baino hobeagorik tentazioneen bentzutzeko? Bethi okupatua dena menturaz Deabru bakhar batez da tentatua, diote sainduek, ordean alferrik dagoena zazpi Deabruz eta gehiagoz ere atakatua da. Zenbat arrazoin ez dut beraz nik trabailuaren maitatzeko, eta nihoiz ere alferrik ez egoteko?

II

        Trabailua guzientzat hain nezesario eta probotxus delarik arren, guziak ez gare trabailu suerte beren egiterat obligatuak. Jainkoa guziei lana ordenatu daroku; ordean bakhotxari gisa batetakoa. Hark egin ditu munduko kondizione diferentak, eta kondizione bakhotxari iratxaki diotza trabailu berezi batzuek. Zein ere estatutan ezarri bai nau Jainkoaren probidentzia bethi zuhur eta justuak, hartan diren lanak egin behar ditut, ez dagot niri hautatzea, ez etare hobeagoaz baliatzea; bainan niri dagot ene kondizioneko eginbideen bethetzea. Laborari banaiz, lurreko lanak egin behar ditut; tratuko presuna banaiz, negoziaz behar naiz okupatu: ofizioko banaiz, ene ofizioak egin behar du ene lana: sehi banaiz, buruzagien kontentatzeak egin behar du ene grina oso-osoa: munduan egoteko banaiz, hango trabailuak behar ditu besarkatu; hitz batez, ez edozein lan, bainan ene kondizioneari darraiona egin behar dut: hori da Jainkoak ene ganik galdetzen duena. Zenbat aldiz bizkitartean alferkeriak edo amodio propioak enganatu naute hobearen, edo debozionearen itxura faltso batez! Zenbat aldiz Jaunak ene ganik galdetzen zituen eginbideetarik bertze zerbaitetarat aldaratu naute. Zertako bada hau utzirik bertzei lothuko natzaiote? Zertako hobeago baten itxuran gure zoriona arriskatuko dugu? Maita zagun gure bokazionea, gaudezen fermuki gure kondizionean, eta egin detzagun Jainkoak hartan galdetzen darozkigun lanak.

III

        Zure estatuko eginbideak bethe behar ditutzu, lehenbizikorik Jainkoaren amodioan; haren grazian eta adiskidetasunean egiten denak balio du Zeru guzia: kondizione hau ez badute, helas! gloriakotz galduak izanen dire, ez dute eternitatean saririk izanen: duzun beraz artha bethi graziazko estatuan egoteko. Bigarrenekorik egitzu zure lan guziak Jainkoarentzat; edo haren obeditzeko, edo haren laudatzeko, edo haren maitatzeko, edo hartaz gozatzeko, edo haren justuzia satisfatzeko xedearekin. Finean egitzu guziak bozkario eta alegrantziarekin, gogotik eta bihotz onez, ez lazoki, kostumaz, desgustu edo herabetasunekin; berdin hek egin behar ditutzu, zertako ez ditutzu beraz eginen atseginekin? Orhoit zaite Jainkoa beha dagotzula, Jainkoak errekonpentsa eman nahi darotzula. Nekhatua zarenean, orhoit zaite Jesus zuretzat nekhatu dela: izertua zarenean Jesus zuretzat izertu dela, eta junta zatzu zure pena xumeak haren pena handiekin; helas, dohakabea, zer ez duzu galdu artha hori izan faltaz! Ah! Jauna, orai artean ez dut ezagutu trabailuaren nezesitatea eta haren balioa: ez dut jakin zuk ezarri nauzun kondizioneko lanez ohoratu behar zintudala, eta ez dut konprenitu nola hek balios errenda netzaken; orai, Jauna argitu nauzu, orai kausi-arazten darotazu tresor preziatu bat ene estatuko eginbidetan, egidazu grazia hetaz aberasteko zure begietan.