Poema amniotikoak
Sonia Gonzalez

Kutxa, 2005

 

 

LO EGIN EZINIK BEROA DELA ETA I

 

Hiriko argia gela zeharkatzen duen

      kadmio hari goria da.

Gaueko lau eta erdiak.

Gorputz zuria daukat alboan.

Bero egiten du.

Terrazako atea ireki

eta edredoi gainean etzan gara.

Ez du nire pentsamendurik entzuten,

ez dut uste entzuten duenik.

Zuri-zuria,

            forenseak hildakoei

                      behatz loditik

            eskegitzen dien txartela

                             baino ez du falta.

 

Hiriko argia kadmio puntu goria

da bere azalean

frankotiradore batek objektiboa

            markatuko bailuen.

 

Ze ederra litzatekeen trauma hau

mundua aireportuetako aldizkaria balitz,

kiss eta kill

berba hain gertuak ez balira.

 

Bihar ez dut ilea garbituko,

goizeko denbora berarekin gosaltzen

            eman gurago dut,

        eta egunkaria irakurtzen.

 

 

Gero Dukados bat erreko du

eta nik Kamel bat.

 

Poema amniotikoak
Sonia Gonzalez

Kutxa, 2005