JESUSENGANA

Katalintxuk jai-egun arratsaldetan,

Mosuka edanik Mari alargunaren

        Negarra... dana...

Mariri esaten deutso: Ama, lauretan

Goazen biotz or poztutearren,

        Jesusengana.

Eta lauretan beti, Etxezuritik,

Domeka ta jai-egun-arratsaldetan,

        Amatxu otzana

Daroa Katalintxuk bere eskutxutik

Jesusen jauregira,... atsegiñetan,

        Jesusengana.

Elizako ate zarrak irigitean,

Birjiñea ikusten dau altara baten;

        Ta beragana

Eldu ta esaten deutso: Gerorartean,

Ama! Banoa amatxu au eroaten

        Jesusengana.

                * * *

Imiñirik gorputzak belaun-ganetan,

Yagi dira arimatxu biak eresten

        Erregu bana...

Ta otoitzok egaz doaz, eztizko izketan

Bustirik, euron eske samurra egiten,

        Jesusengana.

                * * *

Otoitzaren ordeaz, zorionean,

Atsegiña ta poza batera doaz

        Arimokana.

Ai! gu be estu ta larri gagozanean,

Zergaitik otoiztxu bat eiten ez goaz

        Jesusengana.

Orra or Katalin pozik, Mari, pozarren,

Biak Birjiña Amaren altara-aurrean!

        Ama onegana

Yoaten dira eskatzen, ein dayala arren

Eldu al deitela amatxu, larri daonean,

        Jesusengana.

                        1905-eko urtean