GOGOA

Beñola goizean goiz ikusi neban

Loretxo usain gozoduna

Eguzkian izpi-leunak artuteko

Leunki zabaltzen asi zala.

Beraren edertasunak agertuaz

Egoan urringai dario,

Ortua ta ingeruak lurrinkatuaz

Goizean goiztik gaueraño,

Ta illuntzin estaldu zanen eguzkia,

Goizeko loretxu ederra

Urrinkai bagea, tente egon ezinda

Lurra yota egon zimela.

Nik bere ikusi neban zoriontsua

Beñola neurexe gogoa,

Onoimenen urrinkai gozoz betea,

Jesus-Eguzkiri begira.

Baña niri bere bein estaldu yatan

Neure erruz Jesus-Eguzkia,

Ta arrezkero orra neure gogoa zimel,

Zutik bere egon ezin dala.

                        Ondarribi, 1924