HAMAHIRURGERREN EGÜNA

S. Josefen antsia

In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum.

Zütan, Jauna, ezari dit ene egürükia,
eztit behinere ükhenen ahalkerik. (Ps. 30. 1.).

        Santa Elisabethenganik Nazaretherat Maria Birjina ützüli zenetik laster, Sen Josefek ezagütü zian, Maria Birjina haren espusa sainta haur esperantzatan zela. Izigarri üdüritü zeion gaiza hori, ezagützen beitzian Mariaren berthüte paregabia, eta ere beitzakian egin ziala Jinkoari Birjinitatezko botoa. Ezzakian zer phensa, zer erran, ez zer egin. Ezziokian sinhets Mariak egin ahal ükhen ziala gaizkirik, eta ez zeitan haren salhatzera bentüra, ogendün bezala kondena erazteko; eta bestalde üdüri beitzeion ez ziala berekin begiratzen ahal, gogoan zebilan behar zianez ixilik igorri.

        Maria Birjinak ikhusten zian bere espus saintiaren antsia handia; bena ixil zegoan, Jinkoatan osoki bermatzen beitzen; eta phensatzen beitzian Jinkoak beizik ez ziokiala sinhetseraz hartan haren Photeriak egin zian miraküllü handia. Bere beithan igaraiten zian, Elisabethi ezagüterazi zian bezala, Jinkoak bere thenorian ezagüteraziren zeiola Josefi ere; eta bihotza eme egürükitzen zian Jaunaren orena. Ezzen inganatü bere esperantzan: Sen Josef gogozkan zegoalarik nola behar zian igorri Maria Birjina, agertü zeion Jaunaren Aingüria eta erran zeion: Josef, Dabiten semia, ez ükhen beldürrik zurekilan etxekitzez Maria zure espusa, ezi haren beithan sortzeko den haurra Espiritü Saintiaren obra da. Sorthüren dü seme bat eta deithüren düzü Jesüs, ezi harek salbatüren dü popülia bere bekhatietarik; hori egin da Profetaren errana betha ledin: huna non Birjina izorra gerthatüren den, eta sorthüren dü seme bat, zoinen izena beitate Emmanuel, erran nahi beita Jinkoa gurekin.

        Aingüriaren hitzak ehiñera sinhetsi zütian Josefek; Jinkoa adoratü zian, hari eskerrak ützüli eta boztariorekin eta errespetü handiago batekin Maria bere espusa bere etxian etxeki.

        O Maria, o josef, ikhas dezagün zienganik, ez izatia lehiatü ihuren gaizki jüjatzera; eta gühaur gaizki erabilirik bagira eta gaizki jüjatürik, Jinkoaganik gure jüstifikazioniaren bathiekin egürükitzia!

Istoria edo gerthaldia

        Aita Beauveau, Erlejius Saintiaren bizitzian irakurten dügü, 1649 gerren urthian, soldado aleman elibat Novianeko herrian igaraitez zirelarik, ostatü batetan jokian hasi zirela. Batek hanitz galdü beitzian, jeiki zen kolera handitan, eta beitzen jokülarien gelan Ama Birjinaren üdüri bat, hasi zen haren joiten, bur-haustatzen zialarik. Bena ordü berian ikhara batek eta oiñhaze gaitzek hartü zien haren khorpitza. Ezpeitzen ebilten ahal, eta tropak behar beitzian joan, ezari zien zamari baten gainen; bena bere büria aurthiki zian eta hil zen errabian lürra jaten zialarik. Heriotze eta gaztigü izigarri horrek Novianeko popülia izitü zian, eta hanko erretora, Ama Birjinari egin laidoen arraparatziagatik, joan zen prosesionian, Mariaren imajina profanatiaren ostatütik elizalat eramaitera, han lekhü eder batian haren ezarteko.

        Galthatü zian, bildürik ziren gizon batek har lezan imajina; ihur ezpeitzen hüllantzen, musde Beauveau Novianeko markisa, hüllantü zen, hartü zian imajina eta errespetü handirekin eraman elizala. Ez-zen ordartino sobera Jinkotiar, bena ordian haren bihotza izan zen hunkirik eta erauzirik. Ützi zian mündia, sarthü Jesuiten ordrian eta Erlejius Saintü bat egin zen eta hanitz arima zelüko bidian berekin gidatü.

        O Maria eta Josef, zien artian bethi izan den bakiaz eta batarzün eztiaz, othoitzen zütiegü, hürrünt ditzatzien gütarik eta gure etxetarik aharrak eta bekhaizteriak; bizi gitian, ziek bezala eta egiazko Khiristiek bizi behar dien bezala, bakian eta algarren amorio hunian. Halabiz.