SAN PABLO APOSTOLUAREN
LENBIZIKO KARTA TIMOTEORI

LENBIZIKO KAPITULUA

        1. Pablo Jesukristoren Apostoluak, Jaungoiko gure Salbatzallearen, eta Kristo Jesus gure itxedopenaren aginduz,

        2. Timoteo seme maitatuari fedean. Grazia, urrikaltasuna, eta pakea, Aita Jaungoikoagandik, eta Jesukristo gure Jaunagandik.

        3. Ongi dakizu, nola Mazedoniara nijoala, eskatu nizun Efeson gelditu zintezela; adirazi ziñizaiezun gizaseme batzuei, gure dotrinagandik desberdiña dan dotrinarik ez dezatela erakutsi,

        4. Eta ez ditezela ere ari ipuietan; eta etorki, bukaera gabekoetan, zeñak egokiagoak diraden ezbaiak ipintzeko, Jaungoikoaren obra fedearen bitartez egiteko baño.

        5. Zeren agintearen atzena dan karidadea, zeñak daukan bere jatorria biotz garbi batean, konzienzia on batean, eta irudi utsekoa ez dan fedean.

        6. Zeñatatik batzuek alde egiten dutela, itzontzikeriara itzuli dira.

        7. Legearen erakuslatzat idukiak izan nai dutela, aditzen ez dutela, ez itz egiten dutena, ez egiatzat ematen dutena.

        8. Badakigu legea ona dala, bere erara gauzak egiten dituenarentzat.

        9. Ezaguturik etzala izan legea ipiñia justoarentzat, baizik gaiztoentzat, obeditzen ez dutenentzat, injustoentzat, eta bekatarientzat, eta biurrientzat, eta kutsutuentzat, eta guraso iltzallaentzat, aitaren iltzallaentzat, eta amaren iltzallaentzat, eta gizon iltzallaentzat,

        10. Fornikarientzat, sodomitarientzat, gizon lapurrentzat, gezurtientzat, gezurjuralarientzat, eta dotrina onaren etsaiak diraden guztientzat,

        11. Zeñ dan Jaungoiko bedeinkatuaren Ebanjelio gloriosoaren araukoa, zeñ nere kontura utzia izan dan.

        12. Eskerrak ematen diozkat sendotu nauen ari, Jesukristo gure Jaunari, leialtzat iduki ninduelako, ni langintzan jartzen ninduela.

        13. Len blasfemari, persegitzalle, eta gaizki esale izan nintzana, baña Jaungoikoagandik urrikaltasuna iritxi nuen, ezjakiñaz egin nuelako sinisgogortasunean.

        14. Eta ala ugari izan da nigan gañez egiteraño, Jesukristo gure Jaunaren grazia fedearekin, eta karidadearekin, zeñ Jesus Kristoa dan.

        15. Da egia bat, ziertoa, eta begirakune guztiaren diña: Jesukristo mundu onetara etorri zala, salbatzera pekatariak, zeñatatik aurrena ni naizan.

        16. Baña argatik urrikaltasuna iritxi nuen: Jesukristok nigan aurrena erakutsi zezan bere pazienzia goratuena, beragan sinistuko dutenen irudi eta itxedopenerako, betiko bizitza iritxitzeko.

        17. Argatik gizaldiaen (sic) Errege illezinari, ikusiezinari, Jaungoiko bakarrari, honra eta gloria beti eta mendez mende, emana izan dizaiola. Ala izan dedilla.

        18. Aginte onetan begiratu dezazula, txit gogotik esaten dizut, nere seme Timoteo, eta da, zugatik lendanaz adirazitako gauzaen araura; ala zuri bete eta kunplitu dizazula, Kristoren gudari ona bezela, gudan ari zerala,

        19. Daukazula fedea ta konzienzia ona, zeñ batzuek berakgandik aurtiki zutelako, fedean uts egitera etorri ziran,

        20. Zeñaen artekoak diran Himeneo eta Alejandro, zeñak dauzkadan Satanasen mendean jarriak, blasfemiarik ez esaten ikasi dezaten.

BIGARREN KAPITULUA

        1. Erregututzen dizutet bada aurren aurrena, egin ditezela eskariak, orazioak, eta erreguak, eta gizon guztiak eskerrak eman ditzatela.

        2. Erregeakgatik eta toki goratuetan jarriak daudenakgatik, iduki dezagun bizitza kezkagabekoa eta paketsua, gauza on, eta jainkoeriko guztian ari geradela.

        3. Zeren au dan gauza on bat, eta Jaungoiko gure Salbatzallearen begien gogokoa.

        4. Zeñak nai duen, gizon guztiak salbatzea, eta egiaren ezagerara etorri ditezela.

        5. Zeren Jaungoikoa bakarra da, eta bakarra ere Jaungoikoaren eta gizonen arteko bitartekoa Jesukristo gizona.

        6. Eman zana bera guztien erredenziorako, eta anziñako eskeñtzen testigantza, bere denboran eman ziradenerako.

        7. Zeñaen predikatzalle ta Apostolu ni nagoan jarria, (egia utsa esaten det, ez det gezurrik esaten) jentillen erakuslea fedean eta egian.

        8. Nai det bada gizonak toki guztietan orazio egin dezatela, gora altxatzen dituztela esku garbiak, aserre eta erriertarik batere gabekoak.

        9. Orobat emakumeak ere orazio egin bezate onirudiko soñekoakin, lotsa eta modu onarekin apaintzen diradela, ez ille kiskurtuakin, ez urrearekin, ez perlakin, ez apaingarri balio andikoakin.

        10. Baizik obra onakin, berarizko santutasunera igo nai duten emakumeai dagokiten bezela.

        11. Emakumeak aditu bitzate erakutsiak ixillean, eta modu txit onarekin.

        12. Bada ez det utzitzen, emakumeak Elizan erakutsiak eman ditzatela, ez eskubiderik artu senarraren gañean; baizik bere aurrean ixillik egon bedi.

        13. Adan aurrena formatua izan zan ezkero, eta gero Eba beeragokoa bezela.

        14. Eta gañera Adan etzan izan engañatua, baizik emakume engañatuagatik gizonak bekatu egin zuen.

        15. Egia da salbatuko dala, semeen aziera on baten bitartez, fedean, karidadean, eta bizitza garbi eta santu batean irautzen badu.

IRUGARREN KAPITULUA

        1. Egia zierto bat da, Obispo izatea nai duenak, lantegi on bat nai duela.

        2. Argatik Obispoak izan bear du aitzakiarik gabea, emakume baten senarra, jan edanean begiratua, zentzu andikoa, apaindua, garbia, eskaleak ostatuz artzen zalea, erakutsi onak emateko diña,

        3. Ez ardora emana, ez erriertaria, baizik otsana; ez auzilaria, ez ondasunen gura bidegabekoduna, baizik

        4. Bere etxea ongi zaitzen dakiana, bere semeak garbitasun guztiarekin mendean dauzkana.

        5. Bada, baldin batek ez badaki bere etxeagatik begiratzen, Jaungoikoaren Eliza nola zaituko du?

        6. Ez dedilla izan bataiatu berria, urgulluarekin goraturik, deabruaren kondenazioan beratan erori ez dedin.

        7. Iduki ere bear dute arrotzak ontzat, mezpreziatua izan ez dedin, eta deabruaren lazoan ez dedin erori.

        8. Era berean diakonuak ere izan bitez modu onekoak, ez itz bikoak, ez ardo askoren edaleak, ez irabazi bidegabekoetara emanak,

        9. Fedeko misterioa konzienzia garbiarekin tratatzen dutenak.

        10. Eta argatik izan bitez oiek, lendanaz probatuak, eta ala sartu bitez beren lantegian, obenikan batere ez daukatela.

        11. Emakumeak orobat izango dira modu onekoak, ez murmuratzalleak, begiratuak, gauza guztietan leialak.

        12. Diakonuak izan bitez emakume baten senarrak, beren semeak eta beren etxeak ongi zaitzen dituztenak.

        13. Zeren beren lana ongi kunplitzen dutenak, toki onratsu, goratu batera igoko dira, eta Jesukristoren fedea erakusteko, itxedopen andia idukiko dute.

        14. Oiek eskribitzen dizkizut, zu ikustera aurki joango naizan itxedopenarekin.

        15. Eta baldin luzatzen bazat, jakin dezazun, nola portatu bear zeran Jaungoikoaren etxean, zeñ dan Jaungoiko biziaren Eliza, egiaren abe eta sostena.

        16. Eta egiaz da andia aldamen guztietatik Jaungoikoaren amorioaren misterioa, zeñatan Jaungoikoaren semea agertu dan gure aragian, zeñ izan dan Espiritu Santuak justotua, Aingeruak ikusia, Jentillai predikatua, munduan sinistua, gloriara jaso ta eregia.

LAUGARREN KAPITULUA

        1. Baña Espiritu Santuak argiro esaten du, geroko denboretan batzuek fedetik alde egingo dutela, aditzea eman diotelako espiritu engañakorrai, eta demonioen erakutsiai,

        2. Gezur asmatzalle hipokresiaz beteai ikasiak, zeñak idukiko duten beren konzienzia bekatu eta obenez beltxitua,

        3. Zeñak galeraziko duten matrimonioa, eta jatea janari aiek, zeñak Jaungoikoak egin zituen, kristau fielak eta egia ezagutu dutenak artu zitzaten, eskerrak ematen zituztela.

        4. Zeren Jaungoikoak egindako gauza guztiak, onak diraden, eta eskerrak emanda jaten dan gauzaetatik bat ere, ez da aurtiki bear,

        5. Santututzen dan ezkero Jaungoikoaren itzarekin, eta orazioarekin.

        6. Adirazirik oiek anaiai, izango zera Jesukristoren ministro ona, erakutsia izan zerana bezela fedeko eta ikasi dezun dotrina oneko egietan;

        7. Ipui farragarri, eta atso zarren kontuai berriz, utzi zaiezu, eta birtuteko lanetan ari zaite;

        8. Bada gorputzeko lanak gauza gutxitarako dirade: birtutea berriz guztirako da, oraingo eta geroko bizitzako eskeñtza, berarekin dakarrena bezela.

        9. Eskeñtza leiala, eta estimazio guztiaren diña.

        10. Eta argatik sufritzen ditugu naigabeak eta isekak, gure itxedopena jartzen degulako Jaungoiko biziagan, zeñ dan gizon guztien salbatzallea, batezere Kristau fielena.

        11. Oiek agindu ta erakutsiko dituzu.

        12. Alako moduan portatu zaite, non, zure edade laburragatik iñork ere mezpreziatu etzaitzala. Izango zera kristau fielen ispillu ta irudia itz egitean, artuemanetan, karidadean, fedean, kastidadean.

        13. Ni natorren artean, ari zaite irakurtzen, itz onak esaten, eta erakutsiak ematen.

        14. Ez ezazu alperrik galdu, daukazun grazia konsagrazioagatik, zeñ emana izan zazun profeziaren bertutez, apaizak eskuak gañean ipintzen zizkizula.

        15. Gauza oiek gogoan erabilli itzatzu, eta beretan egon zaite alako moduan, non, zure aurrerapenak mundu guztiak ikusi ditzala.

        16. Zaude beillan zure gañean, eta erakutsiak ematearen gañean, jarraitu zaiezu lan oiei. Zeren oiek eginik, salbatuko zera zu, eta zuri aditzen dizutenak ere.

BOSGARREN KAPITULUA

        1. Etzaiozu errierta gogorrik egin zarrari; baizik modu onean erregutu zaiozu aitari bezela, gazteai anaiai bezela;

        2. Emakume zarrai, amai bezela, eta neskaitz gaztetxoai, arrebai bezela, kastidade guztian.

        3. Onratu itzatzu andre alargunak, egiaz andre alargunak diradenak.

        4. Eta baldin andre alargunen batek, semeak, edo illoba txikiak badauzka, aurrena begiratu bizaio bere etxea ongi zaitzeari, eta bere gurasoai zor zaien ordaña emateari; bada au Jaungoikoaren gogoko gauza da.

        5. Egiaz andre alarguna eta desanparatua danak berriz, Jaungoikoagan itxedon beza; eta gau ta egun erregu eta orazioetan ari bedi.

        6. Zeren atseginetan bizi dana, bizirik dagoala, illa dago.

        7. Gauza oiek bada adirazi zaiozkazu, aitzakia gabeak izan ditezen.

        8. Bada baldin badago iñor ere begiratzen ez duenik bereakgatik, batezere bere familiakoakgatik, onelakoak fedea ukatu du, eta fedegabea baño gaiztoagoa da.

        9. Elizaren serbitzorako ez bedi izan autua andre alargunik, irurogei urte baño gutxiago daukanik, bein bakarrik baño geiagotan ezkondua izan ez dana,

        10. Zeñaen obra onak, bere testigantza ematen duten, semeai aziera ona eman badie, eskaleak ostatuz artu baditu, santuai oñak garbitu badiezte, atsekabetuai lagundu badie, obra on guztietan aritu izan bada.

        11. Andre alargun gazterik ez beza artu Elizako serbitzorako. Zeren Kristoren ondasunakin gozatu diranean, ezkondu nai izaten duten,

        12. Idukirik beren kontra kondenazioko sentenzia, lenengo fedea ausi dutelako;

        13. Baitaere alperrerian daudela, oitzen dirade etxetik etxe ibiltzen, ez nolanai alperrak, baitaere berritsuak, eta jakin naiak, esaten dituztela, esan bear ez lituzkean gauzak.

        14. Naiago det bada, onelakoetan andre alargun gazteak, berriz ezkondu ditezela, azi ditzatela semeak, etxeko andre onak izan ditezela, eta etsaiari gaizki esateko biderik batere ez dizaiela eman.

        15. Bada batzuek galdu dira onezkero, Satanasen ondoren joatearren.

        16. Baldin Kristau fielen batek badauzka andre alargunak bere aideen artean, lagundu bizaie, eta ez bedi izan Elizaren kontura, egon dedin bear dana, andre alargunak egiaz diranai, bear dana emateko.

        17. Beren lana ongi kunplitzen duten apaizai, bi alditan anbat ordañ eman bizaie, batezere predikatzeko eta dotrina erakusteko lanean ari diradenai.

        18. Zeren Eskriturak esaten duen: «Traillatzen ari dan idiari, ez diozu bozalik ipiñiko». Baitaere: «Langillea, bere alogeraren diña bada».

        19. Apaizen kontra ez ezazu salaziorik artu, bi, edo iru testiguren esanaren gañera ez izanenean.

        20. Pekatari agiri eta gogortuai, guztien aurrean errierta egingo diezu, besteak ere beldur izan ditezen.

        21. Esaten dizut garratz eta gogor, Jaungoikoaren, eta Jesukristoren, eta beren Santuen aurrean, gauza oiek zaitu ditzatzula, besteen esanagatik utzi gabe, eta zure eraspen eta etsigitasunagatik, ezerere egin gabe.

        22. Etzaite arin ibilli norbaiten gañean eskuak jartzen, eta etzaite ere besteen bekatuen partale izan. Zerorrek garbi iraun ezazu.

        23. Etzaiozu jarraitu ur utsa edateari, baizik ardo piska bat edan ezazu zure estamanguagatik, eta maiz dauzkazun eritasunakgatik.

        24. Gizon batzuen bekatuak ezagutuak dira, juizioan esaminatu baño lenago, baña beste batzuenak juizioan esamina eginda gero agertzen dira.

        25. Ala, badira ere obra on agiriak, eta ez diradenak, ezkutuan egon ez ditezke.

SEIGARREN KAPITULUA

        1. Mendetasuneko uztarriaren azpian dauden guztiak, begiratuko die beren nagusiai, lotsa guztiaren diñak diradenai bezela, Jaunaren izena eta bere dotrina blasfematuak izan ez ditezen.

        2. Kristau fielak nagusitzat dauzkatenak berriz, lotsa gutxiago ez die idukiko, baldin badira, eta begiratzen badie ere, beren anaiak bezela Kristogan, baizik obekiago serbitu bitzate, Kristau fielak diradelako, beragatik maitasun geiagoren diñak diradelako alako mesedearen partaleak bezela. Oiek erakutsi bear dituzu, eta oiek egiteko gogotik esan behar diezu.

        3. Baldin iñork beste modutara ematen baditu erakutsiak, eta ez baditu artzen Jesukristo gure Jaunaren itz osasuntsuak, eta ontasun ta errelijioaren erakoa dan dotrina,

        4. Da urgullutsu bat, ezerere ez dakiana, baizik txoratutzen da, eta buruko desalaia egiten zaio, itzen gañeko ezbai ta erriertakgatik, nondik datozten ondamuak, eleak, blasfemiak, sospetxa gaiztoak.

        5. Gizon adimen galdukoen ezbaiak, eta egiaren argitasunaz gabetuak, obra onak irabaziak egiteko, eta aberastutzeko diradela uste dutenak.

        6. Eta egiaz tesoro andi bat da ontasuna, zeñ bizitzeko diña danarekin aspertzen dan.

        7. Zeren mundu onetara ez degu ezerere ekarri; eta dudarik gabe, ezertxo ere ez degula eraman alko.

        8. Idukitzen degula bada zer jan, eta zerekin estali, oiekin bozkarioz egon gaitezen.

        9. Zeren aberastu nai dutenak, erortzen dira tentazioan, eta deabruaren lazoan, eta gura alper, bidegabeko eta kaltegarri askotan.

        10. Zeren zikoiztasuna, gaitz guztien sustraia dan, zeñak arrapaturik batzuek, fedetik alde egin zuten, eta berak pena, eta atsekabe askoren mendean jarri ziran.

        11. Baña zuk, o Jaungoikoaren gizona! Gauza oietatik iges egin ezazu, ta jarraitu zaiezu gauza guztietan justiziari, obra onak egiteari, fedeari, karidadeari, pazienziari, otsantasunari.

        12. Erruz ta sendo gudan ari zaite, eta garaipena arrapatu ezazu, eta irabazi ezazu betiko bizia, zeñatarako ots egiña izan ziñan, eta testigantza on bat eman zenduen, testigu askoren aurrean fedea aitortzen zenduela.

        13. Nik agintzen dizut Jainkoaren aurrean, zeñak gauza guziai bizia ematen dien; eta Jesukristoren aurrean, zeñak Ponzio Pilatoren aurrean testigantza eman zuen, sendotasunarekin egia aitortzen zuela.

        14. Agindu zatzuna zaitu dezazula, irautzen dezula orbanikan gabe, eta zer aitzakiaturikan ez daukazula, Jesukristo gure Jaunaren etorreraraño.

        15. Etorrera bat, zeñak agertuko duen bere denboran, zorioneko, eta bakarrik almentsua, erregeen Erregea, eta jaunen Jauna,

        16. Bera bakarrik dana illezina izatez, eta iñor ere beragana allegatu ez litekean argi batean bizi dana, zeñ gizon batek ere ez duen ikusi: eta ikusi ere ez dezake, zeñaena dan onra, eta betiko agintaritza.

        17. Mundu onetako aberatsai agindu zaiezu, ez ditezela urgullutsuak izan, eta ez dezatela ere beren itxedopena jarri, aberastasun galdukorretan, baizik Jaungoiko biziagan (zeñak guztia ugari ematen digun gure premietarako).

        18. Esan zaiezu egin ditzatela obra onak, obra onakin aberastu diteztela, eman dezatela ugaritasunarekin, beren ondasunak guztientzat izan ditezela,

        19. Egin dezatela aberastasuneko montoi andi bat, geroko berentzat betiko bizitza iritxi dezaten.

        20. O Timoteo! Zaitu ezazu eman dizudan fedea gordetzeko, utzirik itz berri bidegabekoak; eta jakinduria batean bere arteko kontrak, zeñi, ala gaizki, jakinduriaren izena ematen zaion,

        21. Jakinduria alperra, zeñi batzuek jarraiturik, fedea galtzera etorri ziran. Grazia zurekin izan bedi. Ala izan dedilla.