Adanen poema amaigabea
Joseba Zulaika

Kriselu, 1975

 

 

22. Neurri gabean

 

Eta berriro ere

Adanek gogo primitiboa sumatu zuen

anima aspaldikoaren

sugearen burua

bide bateko indar

derriorrezkoa

olatu bakarrean etzanda

 

Aspaldi aspalditik lo edukitako

gogo primitibo hartan etzan zen Adan

bilutsik

eder-eder

izate osoaren betegarri

 

Etzan ta etzan

aintzinako gogoan galdu zen Adan

sustrai bakarreko zuhaitz hartan

ritmo zabaleko musika pausatuan

neurri gabeko gozamenean

 

Eta dantzan hasi zen

nourri gabeko dantza zoroan

dantza dantza

dantza zabal

zabal zabal

zabal dantza

 

joan joan

gorri urdin

egon bueltan

bueltan joan

 

utzi utzi

libre joan

zentzua gal

zabal zabal

ilun gorri

ritmo bizi

neurri gabe

 

ilun gorri

dantza dantza

dantza zabal

zabal zabal

zabal dantza

 

Denboraren ertz guztien urrutietatik

ikus zitekeen Adanen irudia

muga gabeko zelai hartan

 

Dena ritmo zen

eta adorazio

Adan inoiz ez bezala konturatu zen

here gorputzaren edertasunaz

Nekea ta izerdia ere eder ziren

eta Adanen barrunbe kastigatua

atsedenez bete zen

 

Eta dantzan jarraitzen zuen

dena ritmo

natura neurri gabe hartan edertasun

 

Adanen poema amaigabea
Joseba Zulaika

Kriselu, 1975