|
Adanen poema amaigabea
21. Adanen inozentzia
Bat batean
—momentu zoragarria—
uso zuri baten romantizismoz
eta ekaitz baten erasoz
Adanek
garbitasunaren oroitza sentitu zuen
aspaldiko melodia
triste baten eran
Ausentzia urrun bat
haragi bihurtu zitzaion
Adanek
—miloika urte atzera—
ume izan zela sentitu zuen
eta umearen garbitasuna
nagusitu zitzaion
Adanen oroitza handitzen handitzen
errebelazio bat edukiz bezala joan zen
Nork ez du maite inozentzia?
—galdetu zuen Adanek
Nork ez du gorrota grina, grina errea?
Ta ez dio inporta zergatik
Egun hartan, Adanek
zihur zihur eta betirako jakin zuen
inoiz ez zuela inozentzia galdu
ezin zezakeela ezerk
Adanen bihotza zikindu
Adanen poema amaigabea |