11. Adanen gaua

Gau hartan

gau iluna zen.

Adanek

maitasunez esan zuen:

gaua

maite zaitut,

zure misterioa da

ni nadukan gauzarik ederrena

Eta gaua ederra zela

sentitu zuen,

zerua inoiz ez dela

hain zoragarri,

bakardadea

Erruki handi batek bihotza harrapatu zion

Nork ezin dezake konpreni gizonon bakardadea?

—galdetu zuen

Nork ezin dezake jakin gizonok

gure gauan

zein garbi garen, zein behartsu?

Eta paradisuko aingeru madarikatzailea

gogora etorri zitzaion:

ze gutti zekien hark gizonaren misterioaz

Zein ederra naizen

zein argia

ilunpe honetan

Eta gau guztia zeruraino betetzen zuela

sentitu zuen.