|
Adanen poema amaigabea
13. Adanen larria
bideak zeraman Adan
eta Adanek ez zuen biderik
ibiltzearen legez
mendiz inguratutako
zulo hertsi batera iritxi zen
gora begiratzean
goian dena mendia zen
eta behean dena zulo
uste gabean
larritasunak
Adanen bihotza jo zuen
bazirudin
lur hark ez zuela irteerarik
bertigoa
ansietate iluna
nongoak
Adanek
sinple sinplean
pentsatu zuen:
mendiak nire lagun dira
zergatik larri hau?
ni gizon librea naiz
eta mendiak nire lagun dira
nik egiten ditut bide guztiak
eta ez da niretzat amaiarik
ito nahirik nadukan lokarri honek
ez du parterik nire munduan
hauts dezadan
Adanen poema amaigabea |