19. Jainkoaren oroitza

Egiteko guztiak bukatu ta

tristuraren mende

hoztasun hark

Adanen gogoa oroitzapenez bete zuen

Jainkoa dut desira —pentsatu zuen

Nire eskasiak Jainkoa du maite

aintzinako Jainko zuria.

Hura paradisuan gelditu zen

Hil bedi han

Udazken izan zitekean, apika,

ibarretan zehar

Eta paradisutik at

nekearen lur zoragarri honetan

ez ote Jainkorik?

Norbaitek maite nauela dut sentitzen

edo ta bestela, zergatik naiz bizi?

Zergatik dago nire baitan paradisua bizi?

Zerbaitek suzko indarra sortarazten du nire gogoan,

indarra nirea, nirea bakarra

paradisua uzteraino behartu ninduena

Eta nik burruka hau dut maite

nire bakartadean hilko den burruka

Nigan zerbait dago nadukana

eta neu ez naiz nirea

Nigan zerbait dago

nire bizitzaren

nire paradisuaren ofrenda hatrapatu duena,

nire muinaren muin

nire bizitzearen jabe

Norbaiten maitasuna dut sentitzen

edo ta bestela

nolatan dut bakartadea

eta heriotzea hautatu?

Nire heriotzea

paradisuko eternidadea baino ederrago da

Zergatik da nire heriotzea hain eder?

Norentzat da hain eder?

Ez niretzat

Ni hil egingo naiz

hil betiko

baina norbaitek nigan duen maitasuna

edo nik norbaitegan dudan maitasuna

ez da hilko

paradisuko eternidade bat madarikatu zuena

ezin da hil