Gure Aritza

        (1906)

Gernikako arbola

da euskaldunena,

gure biotzak guztiz

maite dubena,

munduban izandu dan

aritzik onena,

Iparragirre zanak

kantatu zubena;

Igartu zan lena,

badu ondorena,

seme berarena,

liraiñ ta lerdena,

aitaren lege bera

dakarkiena.

Eman da zabaldurik

munduban frutuba,

Buenos Aires-en egon

zan landatuba,

Plaza Euskeran bere

seme indartuba,

ikusi degu azi

eta edertuba;

landare santuba

berriz aldatuba,

zañak urratuba

dago igartuba,

Laurak-Bat-en baratzan

txokoratuba.

Bañan Laurak-Bat-ean,

Gernikan bezela,

ezagun da aritza

maite dutela;

ikusirikan zarra

illa zeguela,

ordaña jarri dute

gazte bat berela;

ikusi det bera

sasoi dakarrela,

guztiak orrela

jakiñ dezatela

euskera sekulan ill

ez ditekela.