Tolosar biursari gazteari

        (1896)

Irakurririk zure itz neurtu

eztitsuak La Voz'ian,

oraiñ dirala egun batzuek

joan dan igande goizian,

barka zaidazu, on Emeterio,

orren denbora luzian

erantzun gabe ni egotia;

sentitzen det biotzian.

On Emeterio Arrese, zatoz

zu argi billa nigana,

ez al dakizu pittiña dala

nerekiñ dakarkidana?

Zer ikasiko dezu nik esan

arren zuri dakidana,

zerorri baldin bazera neri

argi egiten dirana?

Asmo senduak izanagatik

askok oi dute gogaitu,

landarerikan onena ere

beti bear da jorraitu,

bestela nai dan etorkizunik

eziñ lezake garaitu;

zer esango det zure izkuntzak

denok arritzen bagaitu?

Illargiaren gisara askok

besterengandik argiya

artu oi dute, nola alperrak

langillien izerdiya;

bañan zu zera, on Emeterio,

aiñ euskal iztun garbiya,

gure illobak autan izango

zaituzten biursariya.

Eguzkiaren irteera da

aiñ pozgarri ta alaia,

gisa berean azaldu zaigu

gaur Tolosako galaia;

zayikan gabe iriñ fiñ utsa

iragazten duben baia,

ez dezazula galdutzen utzi,

oraiñ da zure garaia.

Aipatzen dezun lore-baratza,

Pollitena deritzana,

da arrats batez oso pozkiroz

zurekiñ bildu nintzana.

Zerbait'en billa uso argiya

da Ararat'en izana,

osatu gabe geldi etzediñ

orduan itzegiñ zana.