Berri on bat

        (1903)

Unamuno-ko Migel

maisu jakintsuna,

ospatsu askok agur

egiten dizuna,

euskal kanta goxuak

siaskan entzuna,

zer da ordia oraiñ

gertatzen zaizuna?

Galtzen dijualako

gure osasuna,

ta sendatu nayian

miñ oñazeduna,

esanaz diguzula

lengo naitasuna,

lepua moztutzeko,

o, Jaungoiko Jauna!

Ez da ori azkenik

eskatzen dezuna,

txit mesedez degula

derizkiyotzuna?

Ara or sendakai bat

ez genekiguna,

ta sinista erazi

ezin diguzuna.

Zer gogorra dan zure

biribiltasuna!

Salamanka-tik irten

da argitasuna

euskaldun batengandik

—zer edertasuna!—,

ikusi arazteko

onkarri zaiguna,

gureganatutzeko

zoriontasuna!...

Anaiak, poz gaitezen

badator eguna,

erritar altsur batek

bidezten diguna,

ta betiko doatsu

egingo gaituna:

utzi dezagun gure

izkuntza astuna,

jendien arterako

baliyo eztuna,

eta betor erdera

eder eta leuna

—biyak jakitia da

txit gauza illuna!—.

Egin zagun Migelek

esaten diguna,

eta guretzako da

berriontasuna.

Tubai-en kastarentzat

zer etorkizuna!

Euskalduntasuna!

        * * *

Edaririk onena

zer da? Beazuna.

Au da semiengandik,

Amatxo kuttuna,

kañaberaren puntan

artu biazuna,

ezagutu dezazun

gure maitasuna.