Urolari

Nere lagun, pakezko

bakardadeak,

estutasun da neke

ta naigabeak,

iduripen gozuak,

izen ...geak

eta gizon langille,

anai nereak,

goi eta beak...

Laño eta odeiak,

ur eta suak,

erribera, muño ta

mendi altsuak,

iturri, ibai, itsaso

ta errekatxuak,

goizeko intzak eta

aize maltsuak,

larre dontsuak.

Entzun zaizkidatzute,

lagun gozuak,

euskaldun baten kantzo

maitatitsuak.

Urolatxo zer txatarra sortzen

dan Aitzgorriren kolkuan!

Pozez, lasterka, koskortzen dator

Zumarragaren albuan;

Gero Azkoiti eta Azpeitiya

igaro ta beeraguan,

aundi ta eder oieratzen da

Zumaiako itsasuan.

Aitzgorritikan Zumaiaraño

darama bide guziya,

arrigarrizko mendi ta basoz

bi aldetatik josiya;

gerezi, sagar, intxaur da gaztañ,

aritz ta pagoz jantziya,

masusta gozoz apaindurikan

urritz tarteko sasiya.

Mendi tontorren egal biguñak

luberriturikan denak,

nekazarien beso senduak

gogoz landuta daudenak;

sortzen dituzte arto, gari ta

egoskaririk onenak,

argatik beti maitatzen ditu

bein ikusten ditubenak.

Egokitu zait leku askotan

begiratzea munduba,

ta ikusi det ibaiz, iturriz,

basoz, lorez apainduba;

bañan neretzat ederrena da

Urolaren inguruba,

an jaio nintzan eta an dauzkat

biyotza eta buruba.