LXXXV.garren OTOITZ-GAIA

KOMUNIONE GAISTOAREN
ITSUSTASUNA

        Komunionera gu zuzen-erazteko dira, oraindañokoan guk ekusi ditugun komunione bereko gauz andiak, eta komunione onetik guk atera ditzakegun graziak, doaiak, birtuteak; indarrak, eta ondasun andiak: eta oriek guk galtzen ditugula sulezeko izurriz, edo bekatuaren pozoiez beteak gu geldi ez gaitezen, gu komuniatzen garan aldietan, orain guk ekusi bear ditugu komunione gaistoko itsustasuna, ta gaizki komuniatzen diranen kalteak, kalte orien beldurrak, eta komunione oneko ondasunak eraman gaitzaten gu gure komunione oneko prestaziora.

A.

Gaizki komuniatzen denak
ematen diozka Jesusi
presondegi bat,
eta kate guztiz gaistoak

        1. Komunione gaistoa da, aldareko Sakramentua zuk gaizki artzea; edo zuk au artzea, bekaturen batzuek, edo edozein bekatu larri konfesatu bage, edo ura zuk konfesatuagatik, konfesatzea, naiez ta gogoz uzten ez dezula.

        Badakizu zuk nor ote den, bekatua bere gogoan edo biotzean dadukala, komuniatzen den gizona, edo emaztekia?— Ori da, artaratzen den edozein, bere bekatua begitan artzen ez duela, izanik aren lan itsusi au gure Jaungoiko maitagarriari egin dakikeon bidegaberik andiena: ta bidegabe, sekulako sulezea zor zaiona: ori da alabaña ura komuniatzea, bekatu berririk berriz ez egiteko asmorik bage, bekatu berrien bidetik ark bere burua atera nai ez duela, edo ark bere aztura gaistoak garaitzeko, ta bere pasioneak eskuratzeko, egin bear duenik egin gogo ez duela; ta era orretan bat komuniatzea da, ark berak gure Jaungoiko maitagarriaz ista ta irri egitea, edo, ogizko Jaun bat bailiz baño geiago ark bere Jaungoikoari ez begiratzea; ta egin dezaken gauzarik itsusienetatik bat ark egitea.

        Zergatik uste dezu?— Zeren sartzen duen edertasun utsa loitegirik andienean, edo munduan den lekurik zikinenean; ta zeren denbora berean lotzen diozkan bazterrik bageko Jesusen amoreari bere eskuak, ongirik ez egiteko, komuniatzen den lotzalle bekatariari.

        Sartzen du beraz gaizki komuniatzen den bekatariak edertasun utsa loitegi, ta leku orren zikiñean?— Bai, nere anima; bai egiaki, bai!

        Zer edertasun ote da komuniatzalle bekatariak, eta itsusi onetan dakarren edertasun uts au?— Aldareko Sakramentuan gorderik arkitzen den edertasuna, edo gure Jaungoiko-gizon Jesus maitagarriarena.

        Gure Jesusen gizatasuna da, agertu den gizatasunik ederrena: badu alabaña, bere edertasunaren gain, dituen grazi andiak eta zeruko doaiak eman dezaken edertasun guzi-guzia; baita neurririk ez duen Jesus beraren Jaungoikotasunaren edertasuna ere.— Ekusi zazu andia den, ta uts-utsa, edo utsik bagekoa, komuniatzen denak artzen duen edertasuna!

        Noratzen ote dut nik, ni komuniatzen nazanetan (gaizki komuniatzen banaz ni) gure Jesus maitagarriaren edertasun au guzia?— Bekatu loiez nik zikindua dadukadan nere barren onetara.

        Zer leku, edo zer toki ote da nere barreneko toki, edo leku txar au?— Gure Jaungoiko-gizonaren begietarako, ta onen edertasunarentzat, ori da arkitzen den, ta asma diteken, tokirik itsusiena ta gaistoena.— Ereje batzuek eman zioten bein komunionea, edo osti konsagratu bat zapotzar itsusi zikin andi bati. Nola egoin ote zen zapo itsusi aren sabel loi-lizun-ustelean gure Jesus maitagarria? Nola? Zurean baño, milletan obekiago, komunionetik bekatura, ta bekatutik komunionera dabiltzanetatik, edo gaizki komuniatzen diranetatik bat bazara zu.— Era orretako zapotzarren, Behemoth animali izugarriaren, Lebiatan deritzan arrai arrigarriaren, edo den zikiñen-zikiñenaren sabelean pozik sartuko lizake gure Jesus maitagarria, bekatu larri bakar batekin arkitzen denaren miia ez ukitzeagatik. Bai, ta infernu berearen ere infernutik bekatuak kendu ezkero: aptior plane locus Deo esset infernus, si culpae non essent, quam domus peccatrix. Paul. Pelag. in Matth.

        Au onela da, zuk, guk baño milletan obeki dakizun bezala, gure Jesus maitagarria; ta komuniatu naz ni, nik neronek dakidan adiñetan, nere aztura gaistoak nik utzi bage, bekatu berriak bekatuen gain nik egiten nituela, ta bear bezalako damurik beintzat, edo onezko gogorik eramaten ez dutenen eran!— Eta alere ez nintzan lotsaz, beldurrez, ta ikaraz erd-illa etorri ni zu artzerakoan? Gauz arrigarria!

        Itsusi-beltza bazegoen len nere anima, beltz-itsusiagoa, ta agitz alere, gelditu zen nere anima bera nik zu, nere Jesus maitagarria, gaizki artu ondoan: bada gelditu zen, len baño bekatu geiagorekin, ta, zenbat bekatu geiago dadukan animak, anbat andiagoa da anima beraren beltztasun itsusia!— Zer egin ote nezake nik, nere Jesus maitagarria, nere beltztasun au utzi, ta anima garbi ederrarekin artzeko nik zu, gaurgero nere komunioneetan?

        Damuzko konfesione oso, edo jeneral bat, bizitza berri zuzen-zuzen bat, eta konfesari on jakintsu batek adirazten dizkitzun gauzak.

        Nai dut, bada, nik au guzia zure izenean, nere Jesus maitagarria; to pozik egiñen dut, ez egiteagatik gaurgero nik, komunione gaisto bat bezain gauz itsusi-galgarririk.

        2. Ongi egiñen dezu zuk, bai, nere anima; bada badu komunione gaistoak beste itsutasun bat ere.

        Zein ote?— Gure Jesusen amoreari bere eskuak lotzetik datorkiona.

        Bai, komunione gaistoak lotzen diozka, gure amorez beterik dagoen gure Jesus maitagarriari, bere eskuak, bere ontart andietatik bakar bat ere ez egiteko, gaizki komuniatzen den animari.

        Gure Jesus maitagarria gelditu zen aldareko bere Sakramentuan bere Aitari atsegin egiteagatik gure komunione onekin, ta bide nabar gu bere ondasunez bete naiez: eta, gaizki komuniatzen den bekatariak ez dio beinik bein atsegiñik egiten batere Aita eternoari, ta, ari ori egin bearrean, atsekabe-bideak ematen diozka orren orduko komunioneak: eta bekatari berak, Jesusen ondasunak artu lekuan, Jesus beragandik artzen du bere kalte guztiz izugarri bat; bada bere komunione berean egiten du bekatu berri bat; eta bere bekatuz uzten du agitz galdua bere burua; ta denbora berean uzten ditu gure Jesusen eskuak, kate batekin lotuak bezala; ta uzten du Jesus maitagarria naigabezko bidean; bada guztiz maitaria da Jesus maitagarria; komuniatzen dena maitatu, ta ondasunez bete naiez dago aldareko bere Sakramentuan, ta bekatariak bere komunione gaistoarekin eragozten diozka Jesusi bata ta bestea; ta, bearturik uzten du Jesus, bekatari bera begietan arturik, aren barren zikin-itsusian, beraren komunioneko denboran geldi-geldirik egotera.

        Gure Jesus maitagarria: ta zure onegia! Orren gaizki zaduzkatzien bekatari eskergabe zikin baten barrenan egoin ziñake zu, Sakramentuak diraun adiña denboraz?

        Bota bekio zerbait ur, goritua dagoen burdin edo metal bati, ta, zein ere astuna den, jaikiko da, bera datzan tokitik, edo gutienean asiko da ziiska, edo erriertan bezala, ta azkenean geldituko da irañez, edo iraz betea dirudiela; ta afarra dariola: ta zu, gure Jesus maitagarria, bazterrik bageko amorez suturik zaude aldarako zere Sakramentuan, gaizki komuniatzen denak ematen dizu zuri, bere barreneratzean, bere bekatuen ur loiarekin; ta ala ere isili-isillik zaude zu, ta or geldi-geldia!— Ori da gure Jesus onak egin oi duena: baña noiz edo noiz egiten du besterik ere, edo egiten du lurpeko aizeak zenbait aldiz egiten duna.

        Lurpeko lezeak, edo urez, edo aizez beteak daude. Geldirik dago ango aize au, an bere lekuan, geldirik uzten dutenean; baña geise-egi ertsitzen, edo estutzen dutenean, aserretzen da lurpeko aize guzia, ta bere gañetik aienatzen ditu, an arkitzen diran, etxeak, aitzak, edo mendiak, eta billatzen du nonbait bere aisa egontokia.— Mendipeko aize estutua baño, agitz gaizkiago arkitzen da gure Jesus maitagarria, gaizki komuniatzen denaren barrenean arkitzen denean; ta zenbait aldiz egin ditu, aizearenak bezain gauz arrigarriak.— Orietatik da Amian deritzan erriko san Remijioren elizan gertatua. Emen bat onela komuniatu zeneko, arkitu zen bere erraietako oñaze ezin-andiagoekin, odolez beterikako afarra zeriola; ta, gizon amurratu baten eran iraulka zebillela, anitz bere odolen artean aurtiki zuen Hosti-Santua. Apud. Daurout. v. Euch.

        Ekusten dezu? Ez da nai-ta-ez gauz itsusi-galgarria, onelako lanak Jesus maitagarriari eragin diozkan komunionea?— Ezin egin lezake Jesusek zurekin ere orrelako gauzaren bat edo beste, zuk zere Jesus gaizki artzera? Zu ez ongi komuniatzera? Eta egiten badu?— Ai ene! galdua ni eternidade guzirako.

        Baña, ez, nere Jesus maitagarria, ez: ez dizut nik eman uste era orretako biderik batere. Ni prestatuko naz,bai; ta alik ongien-ongiena nere komunionetarako. Nik egiñen dut lenbaitlen konfesione jeneral oso bat, edo konfesari on jakintsuak niri adirazten didana. Nik utziko ditut oraindañoko nere gal-bideak; egiñen ditut nik, komunioneko prestatze on batek eskatzen dituen gauzak; eta niganatzen zaranean zu, nik utziko diot zure biotz maitariari maitatzen ni, zuk nai adiña, ta zuk zere ondasunez betetzen. Ala gerta dedilla: bai arren, bai!

B.

Jesusen neke-tormentuak
berritze bat bezala da
bekataria gaizki komuniatzea

        1. Gaizki komuniatzen denak egiten ditu, len Jesusek eraman zituen neke-tormentuen iduriko edo aintzurako gauzak: eta gure Jesusen orduko Pasionea dirudi bekatarien oraingo komunione gaistoak.

        Edozein bekatu larrik berriz berez gurutzeratzen du gure Jesus maitagarria, dio san Pablo: rursum crucifigentes... Filium Dei (Hebr. 6. 6); ta beste edozein bekatuk bezain zuzen, edo zuzenago, egiten ditu ori, ta beste anitz Jesus onarekiko lan gaisto, gaizki komuniatzen denaren bekatuak.

        Ori orain guk ekusteko, ekus dezagun, bere Pasioneko denboran Jesusi egin ziotena, ta gaizki komuniatzen den bekatariak gure Jesusi egiten diona.

        Jetsemaniko baratzean lotu zutenetik, ill arteko bere denbora guzian egin ziozkaten Jesus maitagarriari judatar gogorrak, eta orien borreroak, nork daki zenbat ista ta burla. Arrigarriak izandu ziran guziak; eta lenbizikoen artean borrero berak Pilatosen etxean egin ziozkatenak, errege erotako artzen zutela.

        Eman zioten an oriek gure Jesus maitagarriari soñekotzar gorri guztiz zartu bat. Ezarri zioten bere buruan arantzezko koroa, ta eskuetan kañabera utsa. Lotu ziozkaten, ta estali bere begiak; eta Jesusen borrero beretatik bein bata, ta bein bestea, belaunikatzen zirala, erran izandu zioten, bein: Agur, errege andia; ta gero beren miira zetorkien txarkeri guzi-guzia; ta bete zioten bidenabar listuz, ta esk-ukaldiz, arpegi guzia, ta kañabera-golpez bere burua.

        Ekusten dezu? Bada orren idurikoa da gaizki komuniatzen denak, bera konfesatzean, Jesusi egin oi diona. Konfesariaren oñetaratzean, egiten dio Jesus maitagarriari gaizki komuniatzen denak, bere agur-era; erraten dio: Ni bekataria; ta erraten ditu gero bere bekatuak; baña ez guziak, edo ez bear bezala, edo ez bear den damuarekin, edo ez arturik bekatuak eta bekatu bideak uzteko asmoa; ta orregatik orren konfesionea, listu zikiñez gure Jesus loitzea da; ta bere biotzari bular gañetik ematen diozkan eskukaldiak edo golpeak, istazko ta irrizko gauzak dira; ta Jesus onarendako atsekabe-bideak, eta golpe txar, edo ukaldi galduak.

        A zer asiera, gaizki komuniatzen denaren asiera txar au! Eta ez ote da zenbait aldiz beintzat izandu gisa berekoa nerea?

        2. Ostegun santuko Jesusen afarira zen Judas gaistoa, gañerako Apostoluekin batean; ta ura an ekusteak nastu ziozkan Jesusi bere errai guziak; eta: Ona, ona, erran zuen, naigabez beterikako baten eran; ona, zuetatik bat ni saltzeko asmoan, ta alere nerekin nere maian! turbatus est spiritu, et protestatus est... quia unus ex vobis tradet me (Joan. 13. 21).

        Eta ontzeko asmorik bage, ta gaizki konfesatu den bat nola urbiltzen ote da komuniotegira?— Nola, baizik amorioz doanaren eran; baña Judasen biotz gogorrarekin; ta gure Jaunaren Legeak diona zuzen egiteko, edo bere pasioneak eskuratzeko, ta eragin bear diezten nekezko lan guziak erakusteko, asm osorik artu gabe.— Ala urbildu oi dira, komuniatu ondoan, len bezala, ta len ta gero gaizki bizi diranak; bada orien ontzeko asmoak, asmo iduriak izan oi dira, ez ziñezko asmoak, eta, asmo-iduri utsarekin urbiltzen diranak Jesusen aldareko maira, beren ustez ongi urbilduagatik, urbiltzen dira Judasen eran, ta Jesusen atsekabezko bideak berritzera.— Ekusi zazu, izandu zaran orietatik bat zu ere; eta begira etorkizunean.

        Eta era orretan komunioneko maira urbiltzea bat orren gauz ikaragarria bada gure Jesus onarentzat, zer izain ote da, era orretan urbiltzen denaren komunione bera?— Aldamenean, edo beregandik ez urruti, Judas ekusteak nastu bazituen gure Jesusen erraiak, nola nastuko ote ziozkan Judasen tripa zikin bekatarian egoteak?

        Eta aldi obea ote du gure Jesusek, zure barreneratzen denean, era berean arkitzen bazara zu, edo Judasek fariseotzarrei bezala, zuk zere pasione galgarriei ta naikunde makur zikinei, Jesus saltzeko asmoan?— Orra zer lana orduko zure lan ori ere! Orra zer gure Jesusen nekeen berritzea! Lenak baño ere agitz gaistoagoa! Bai segurki, bai!

        Zertako saldu ote zien gure Jesus maitagarria Judasek eskribatzar ta fariseo arroei?— Azot-ukaldiz, ta golpez urratu, ta gurutze batean josirik uzteko.

        Eta zertako saltzen ote die Jesus bera gaizki komuniatzen denak bere pasione atsegin-zale-sutuei?— Jesusen neke-bide berak berritzeko. Bai: benik bein berritzen du gaizki komuniatzen denak Jesusen azot-ukaldizko nekebidea, bere gorputzari egiten diozkan bere atsegin loiekin; ta, loi oriekin arkitzen dela, egiñen duen komunione galdu zikiñarekin.

        Au guti adirazteagatik agertu da Jesus, bein baño geiagotan Korpus Kristiz, gorpuz guztia zauriz, zuloz, ta odolez betea zekarrela, arautzezko koro bat bere buruan zuela, bere buratik odola zeriola, ta oialtzar gorri batez erdi estalia.

        Doña Sancha Carrillo zeritzan emakume on Jesusen maitatzalleari, onelako eran agerturik, erran izandu zion bein gure Jesus maitagarriak: «Ona, nere alaba; ona, zertako diran anitzen komunioneak, eta denbora onetako orien festak! nere neke-bideak berritzeko, ta ni era onetan uzteko!».

        Ekusten dezu gaizki komuniatzen denaren lan gogor au? Ez da, bada, batere obea, onen ondoren komuniatzalle gaisto berak egiten duena.

        Zer ote?— Bere Jesus berriz ere bere eran gurutzeratzea.

C.

Berriz gurutzeratzen du Jesus
gaizki komuniatzen den animak

        1. Bat (erraten digu Apostoluak): bai berriz ere gurutzera darama bekatari gaistoak bere Jesus maitagarria: rursum crucifigentes.

        Baña zer gurutzetara?— Bere barrenekora, dio san Pablok: crucifigentes sibinet ipsis Filium Dei. Bere barrenean daduka, bai, gaizki komuniatzen den bekatariak bere Jesus maitagarriarentzat gurutze gogor arrigarri bat; eta, bere garutze onetan gure Jesus ezartzeko ta josteko bearko duen guzia.

        Gurutze onen zur zuzena da bere bekatuen koropilluz beterik arkitzen den anima. Gurutzearen bi besoak dira anima beraren adimentu itsua, ta naibide, biotz, edo borondate agitz gogortua.— Jesusen esku-oñeetarako iltzeak dira, gaizki komuniatzen denak, bere esku zikiñez, ta sartu-atera edo ibillera galduz, egin izandu dituen gaizkiak.— Jesusen borreroak, ala komuniatzen denaren pasione asaldatuak dira. Iltzeak sartzeko mallua da bekatari beraren gogorrera.— Eta Jesusen bularrerako lantz, edo burdin urratzallea da bekatariaren naikunde bidegabekoa.

        Orra, bada, non, Apostoluak adirazten duen eran uzten duen gurutzeturik bezala bere Jesus maitagarria, gaizki komuniatzen den bekatari galdu-galgarriak. Eta orra non egiten duen bekatari berak, judatar gogorrak len egin zutena baño lan gaistoago bat, dio san Agustinek: mitius peccaverunt judaei crucifigentes in terra ambulantem, quam qui contemnunt in coelo sedentem (in ps. 68.)

        Zergatik uste dezu?— Zeren judatar gogorrak ezagutzen etzuten gure Jesus maitagarria era orretako bekatari txar onek adiña; bada, judatarrak Jesus orrek bezain ongi ezagutzera, etzuten, ez, gurutzerako, dio san Pablok: si enim cognovissent, nunquam Dominum gloriae crucifixissent. (1. Cor 2. 8.).

        Jesusen gurutzeko neke tormentuak izandu ziran, zuk zerorrek dakusazun bezala, Jesusen tormentu ta nekerik andienak.

        Ekusten dezu, Jesusen orduko neke-tormentu berak berritzen dituela gaizki komuniatzen den bekatariak; eta berritzen dituela judatar gogorrak baño agitz obekiago Jesus ezagutu ezkero; ta orregatik uzten dituela guztiz mingarriak Jesusen orduko neke-tormentu guziak.

        Anitz da, bai, ta guztiz andia, Jesusen aldi onetako nekagiro au, zuk zerorrek ekusten dezun bezala; baña bada oraindik bekatariaren lan-giro makur onetan besterik ere.

        Judatar gogorrak etzuten gure Jesus gurutzeratu bein baizik: baña gaizki komuniatzen diranak bere gurutzeratzen dute Jesus bera bein baño geiagotan ere, ta gaizki komuniatzen diran aldiore.

        Esku zikiñak! dio Tertulianok; esku autsi, edo ebaki bearrak, lan au bezain lan arrigarri bat, bein ta geiagotan gure Jesus onarekin egiten duten eskuak! Prob scelus! Semel judaei manus Christo intulerunt: ipsi quotidie corpus ejus lacessunt. O manus praescindendae. Lib. de Idol. c. 7.

        2. Bada komunione gaistoko Jesusen gurutzeratze onetan geiago, ta geiago ere.

        Gurutzera zuten gure Jesus judatar gogorrak, begira zegozkala Jesus nekatu maitagarriari Jerusalendarrak, israeldarrak, erromatarrak, eta beste anitz aldetako jendeak.

        Orduan an Jesusi begira egondu ziran orietatik guzienak ezagutu zuten, andik anitz luzatu bage, Jesus, berak ari gaizki-naiez gurutzera zutela judatar gogorrak; eta, Jesusez urrikaldurik, negarrez egondu ziran batzuek, eta beste anitz joan izandu ziran damuz beteak, eta beren bularrak galanki golpatzen zituztela.

        Andik laster banatu zuten munduaren anitz bazterretan Jesusen Apostoluak, eta orien ondorengoak anitz geiagotan, judatar gogorren Jesus, onarekiko bidegabea, edo Jesus maitagarriaren obenik bageko gurutzeko eriotza; ta gerozko milla zazpieun ta geiago urtetan izandu dira millaka ta milloika Jesusen urrikaltiak, edo gure Jesusen orduko nekeakgatik negar ta negar egondu diranak, edo ongi damuturik bizitu diranak; eta berebat gertatuko da datozen denboretan, ta mundua mundu den artean, edo azken juizioko egunerañoko guzian: izain dira alabaña orduraño kristau onak, izain dira Kristo-Jesusen maitariak; eta kristau, edo kristio, Jesusen gurutzeko penaz agitz penaturik biziko diranak.

        Baña berebat gertatzen ote zaio gure Jesus maitagarriari zure komunione gaistoko gurutzeratzearekin? Anitz ote dira dakitenak noiz zu gaizki komuniatzen zaran, ta noiz zuk berritzen dituzun zere komunione gaistoan gure Jesusen gurutzeko neke tormentuak? Eta anitz-anitz gure Jesusen neke-tormentuen berritze gogor orretaz damuturik, negar ta negar egon oi diranak?

        Zer anitz? Ez noski, ta bat ere! Zu zere komunionean ekusten zaituztenak, usteko dute ongi komuniatzen zarala zu, ta zere Jaunaren grazia, ta adiskidetasuna zerekin dituzula; ta zu zerori ere artan egoin zara; ta, zere ustez leneko zere gaizki guzien damuz guztiz betea, ta gaizki berririk ez egiteko asmoan, orrelako asmorik zuk zere komunioneetan ez izan arren, zerorrek gero ekusiko dezun bezala,

        Orrekin ez gañerakoak, eta ez zu, urrikaltzen zarazte gure Jesusen zure komunioneetako gurutzeratzeaz, edo zuk zere komunione gaistoarekin egiten dezun Jesusen gurutzeko neke-tormentuen berrieraz.

        Eta orra non ematen diozun zuk zere komunione gaistoarekin Jesus maitagarriari, arintzallerik bageko gurutzeratze bati eta lenbiziko bere gurutzeratze gogorraren berritze guztiz gogor bat.

        Ai! nere Jesus maitagarria; ta zein guti oartzen diran era onetako zure gurutzeratze orretara, urtean bein, berandutik berandura, ta bere bekatuak utzi bage, komuniatzen diranak!

        Nik ez dakit, nere Jesus maitagarria, norañokoa ote den zure beratasuna; baña badakit nik, bai, nai ta ez andia dela, ta bazterrik bagekoa; bada izanik zu, zaran bezalakoa, edo illen artetik bizturik atera ziñan ezkero ezin zaitezkena, ta len bezala niork ezin-gurutzean josi zaitzaken Jaungoiko-gizona, nekatzen zaituzte zu, S. Bernardok dionaz, ta beren anima gaistoko gurutzeratzen zaituzte, gaizki komuniatzen diranak: immortalem mortificant, incrucifibilem crucifigunt (sup. rursus crucif.); gordean egiten dizute zuri au, gaizki komuniatzen diranak; ez da munduan damuz, ta urrikariz bada ere, laguntzen dizunik bat ere; ta alere isilik zaude zu gaizki komuniatzen denaren bular itsusi-zikin guztiz arrigarrian.

        Era onetan gurutzeturik idukitzen zaituzten gaistoetatik izandu ote naiz ni ere, nere Jesus maitagarria?— Beldur naz baietz, beintzat ni nere komunioneetatik nere gaizkletara, ta nere gaizkietatik nere komunione gaistoetara nenbillen denboran.

        A zer egitekoak, eta zer lanak, orduko nere lan egiteko zikin-txar gogor-galgarriak! Ez al naz ni berriz, ez, zuen atzapar loidun-gogor orietarako!

        3. Judatar gogorrak len, etsaitzar amurratu bat zuen eran iutzi zuten gurutzetua, edo gurutze batean iltze sendorrez guztiz josia gure Jesus maitagarria; baña gaizki komuniatzen den bekatariak bere gurutzeratzen du gure Jesus bera, adiskide lana dirudien iltxura oneko lanarekin, edo agur andi bat berak Jesusi egin ondoan, bere miian poliki artuz, ta bere biotz alderaño sarrerazten duela: ta badakizu zuk, agitz damugarriagoa dela, etsai ezagun batena baño, adiskide saltzallearen txarkeria ta bidegabea.

        Orregatik etzien gure Jesusek itzik erran izandu, gurutzean josirik ill-erazi zuten borreroei; baña agertu zion bere naigabea Judas galgarriari, adiskid-idurian onek, eta apatuz, Jesus bera saldu zuenean, esaten ziola: Adiskidea, ta zertara etorri zara zu onara? Judas, apaz ta musuz saltzen diezu zuk, eta beren eskuetaratzen diezu bere etsai erreei, onako Jaungoiko-gizon, zere maisu au? Amice, ad quid venisti...? Juda, osculo filium hominis tradis? Luc. 22.

        Zenbati, ta zenbati erran ote liezake, berak komuniatzen diran aldietan, gure Maisu zuzen Jesus maitagarri berak au berau, edo: atozea; ta onetara zatoz zu aldareko nere maira, ta zere komunionera? Apa, edo muñ-egite umil baten idurian ni saltzera zatoz zu; ta ni zuk saltzera zere naikunde lizunei, aragiaren zere atsegin loiei, zere eskuka, ta ezpainka zikinei, plazako ibillera nastuei, zuk dakizkitzun zere sartu-atera gaistoei, jan-edan beroei, ebaste galgarriei, itzketa baretsu, marmariazko, ta etsaiezkoari, edo bein ere bear bezala uzten ez dezun zere aztura gaistoari?— Ez dakizu zuk, nola bukatu zituen zorigaistozko bere egunak, lenbiziko nere saltzalle Judasek? Ez dakizu zuk, bukatu zituela ark oriek bere eskuz bure burua urkatu ondoan, eztanda egiten zuela, ta bere tripak lertuak utzirik? Eta era bereko zerbait zuri gertatzera?

        Ori niri gertatzera, gertatuko zait, nere Jesus maitagarria, askotan, ta ongi nik irabazia dadukadan bukaera gaisto bat!

        Ez arren, nere Jesus maitagarria, ez orrelakorik ez! Barkatu niri zuk oraindañoko nere zu-saltzeak, eta gurutzeratzeak, eta besterik izain da nere aitziñako komunioneetan! Ni prestatuko naz, bai, datozen, nere komunioneetara, oraindañokoan ez bezala, ta alik ongien-ongiena.

        Gure Jesusen lengo gurutzeratzea, Jesusek berak nai zuela, gertaturikako gurutzeratzea zen; zen alabaña, ango bere eriotzarekin Aita eternoa palakatzeko, guri geren bekatuen barkamentua erdisteko, guri bere zerurako sar-bidea zabaltzeko, ta zeruko guzien atsegin ta kontentu andirako, ta gure guzien onerako: baña komunione gaistoko Jesusen gurutzeratzea, on bat bageko gurutzeratzea da, bekatu utsezko gurutzeratzea da, ta Jesus onarentzat naigabebide gogor-izugarri bat, beste biderik ez dakarren gurutzeratzea da, ta, leneko gurutzeratzea baño, gurutzeratze agitz eta agitz gaistoagoa.

        Ekusten dezu nola berritzen dituen, gaizki komuniatzen denak, Jesusen leneko neke-bide ta tormentu guziak? Ekusten dezu nola den, gaizki komuniatzen den bekataria, Jesusen lengo borrero gogorrak baño, borrero gogor-gaistoagoa?

        Ekusten dezu zein latz, min, gogorra den gure Jesus onarentzat, eta gauza zein itsusi-arrigarria! bekatari beraren, gaizki egiñikako komunione bat?

        Eta oraingo zure ekuste au ez ote da askiko, begitan zuk artzeko komunione gaizto bat bezain gauz itsusi arrigarria, ta era onetako komunionerako bidea ematen duten zure aztura makurrak, pasioneen asaldazioak eta naikunde loiak?— Bai, nere Jesus maitagarria, bai, aski ta sobera da orietarako ori zuk nai izatea, nai dezun bezala. Nai dut ori nik; eta nai dut gaur bertatik, eta batere luzatu bage.

        Baña oraindañokoan bezala, sulezekoak, mundu erokoak, eta nere buru galgarriak, itsu nazaten beldur andiarekin nago ni, nere Jesus maitagarria, zuk niri bortizki ez laguntzera! Lagun zakizkit, bada, emen bertatik, eta batere luzatu bage. Bai arren, bai!

D.

Len ta gero aldareko
gure Sakramentuaren alde
gure Jaungoikoak egin duenak
adirazten du zein gauz itsusi-arrigarria
den komunione gaistoa

        1. Gure Jesus aldarera baño agitz lenagotik, adirazia zedukan gure Jaungoiko maitagarriak zein kontuz, ta zenbat beldurrekin, urbildu bearko zuten komunioneko maira, ongi komuniatu naiko zutenak.

        Anitz aldetara egiña zedukan gure Jaungoikoak bere adirazte au, baña era onetako adirazte guzien artean guztiz ekustekoa da, bere Testamentuko Arkarekin edo Kutxatxoarekin maiz aski egin oi zuen bat.

        Arka, edo Kutxa onetan arkitzen zen mana zati bat, len guk ekusi dugun bezala; ta orregatik zen Testamentuko Kutxa edo Arka au gure Jesusen aldareko Sakramentuaren itzala, aintzura; edo imajina; ta, zeren zen gure Sakramentu andi onen Imajina, aintzura, ta itzal bat bezala, eman bear zioten israeldarrrak, beren Jaunaren manuz, ekusi dezun traturik onena: ta an eman etziotenak, ekusi zuten beren gain guztiz gogor-pisua beren Jaunaren eskua.

        Testamentuko Kutx au eragin zuen Moisesek, bere Jaunaren manuz; ta eragin zuen, bere israeldarrekin Ejiptotik atera ondoan; ta berekin eraman zuten israeldarrak, gerozko bide guzian, edo, egin zen tokitik asi, ta beren Jaunak, ongi naiez, berezi ziezten promisioneko bazter onetarañokoan.

        Baña nola uste dezu, eramain oi zutela?— Orduko apezen, edo sazerdote Jaunen sorbaldan, edo soñean; ta israeldar berak bi milla besoz, Kutx au zegoen tokira urbiltzen etzirala: etzuen gure goiko andiak nai, alderagotik begira zezoten israeldarrak Testamentuko Arka, edo Kutx oni: sitque inter vos et Arcam spatium cubitorum duorum millium. Josue 3. 4.

        Zergatik, uste dezu?— Zor zitzaion begitarte ta errespetu andiagatik, dio Lirak, propter reverentiam arcae. Ibid.

        Bere tokian, edo bere elizan arkitzen zenean Arka txiki, edo Testamentuko Kutx au, kortinez ongi gorderik arkitzen zen, Kerubin bik zaitzen zutela zegoen, ta iñork ezin ekus zezaken eran; ta, Apez-nagusia, edo orduko Aita Santua baizik, ezin sar ziteken, ura arkitzen zen lekura; ta an ere ez, guztiz bakan ta ezinbestez bezala baizik.— Eta non-nai arki zedilla Testamentuko Arka, edo kutxa txiki au, ezin ekusi zuen bere aldean, ongi etzegokan gauzarik batere. Eta laur gauza orietatik edozeinetan uts egin zutenak, ekusi zituzten beren gain gauz arrigarriak. Adizazu orain uts bakoitzari dagokan bat.

        Israeldarren etsai artean egondu zen zenbait illabetez Testamentuko Arka, edo Kutx au. Andik itzul ondoan, arkitzen zen Abinabad zeritzan eliz-gizon on baten etxean, ta, toki obean iduki naiez, zegokan erako eliz bat Jerusalenen egin artean, joan zen Dabid Testamentuko Arka onen eske, ogeita amar milla israeldar, ta bear ziran Lebita guziak berekin zituela.

        Apez-Lebitak artzen dute, zegoen tokitik Testamentuko Arka edo Kutx au, baña ez beren soñez eramateko, eraman bear zuten bezala; ta ezartzen dute gurdi berri batean, idiz an eramateko.— Asaldatzen dira laster idiak; iraultzen asitzen da gurdi bera; ta, Arka soñean eraman lekuan, itzai egiñik zegoen Oza Lebitak, luzatzen du bere besoa; ta, erori etzedin, egiten du Arkari itsastera.

        Baña aserreturik egon orduko gure Jaungoiko maitagarria Lebit onen orduko utsagatik, eta zentzarazi naiez gañerako Lebitak, eta ikas zezaten orien ondoren etortzeko zeuden guziak, an bertan ark bere eskuz Arka ukitzean, uzten du illotza Lebita bera, ta uzten ditu Dabid Errege, ta Dabidekin arkitzen ziran guziak ongi ikaratuak. (2. Reg. 6.) Orra Ozarena; ta orra gauza bat agitz arrigarria!

        Gañerako irurak, gauz arrigarri au baño len gertatuak dira. Orietatik bata agitua, edo gertatua da, Testamentuko kutx au bere Jaunaren manuz eragin zuen, Moises oraindik bizi zela; ta geroz gertatuak bertze biak.

        Moisesen denboran Moises beraren anai Aaron zen Aita Santu. Ori ezin eramanez zebiltzen Kore, ta beste bi gizon. Bildu ziran orien alde bertze berreun ta berrogeita amar israeldar.— Berreun ta berrogeita amarrak egin nai dute Testamentuko Arkaren Aldarean, Aaronek egiten duena: baña, orretarako prestatzen ari dirala beren inzensariak, lenago zegoen bertze Aldare bateko suarekin, gelditzen dira illak, Aldare beretik atera zen, edo Jaunak bidaldu, edo tiratu zien suarekin.— Denbora berean, urratzen zaio bere oinpeko lurra, ta erortzen da infernuraño Kore; ta berebat gertatu zeken Datani, ta Abiron, Kore beraren, lagun gaistoei. Eta berreun ta berrogeita amarren ausardiaren, ta bukaera gaistoaren berriak iraun zezan, ondorengoak izutzeko, agindu, edo manatu zuen Jaungoiko berak, orien inzensariak, plantx egiñik, josi zitzatela Testamentuko Arkaren Aldare berarekin. (Alapide in num. 16.)— Orra beste gauza bat, lenekoa baño ere arrigarriagoa.

        2. Jakin zutenean israeldarrak itzuli ziela beren etsaiak, arrapaturik eraman izandu zien beren Kutxa edo Testamentuko Ark au, bildu izandu ziran anitz, ura ekustera; eta, zeren geiegi urbildu ziran Testamentuko Arkagana, ta zeren andik arinki begiratu zioten, bertan illak gelditu ziran irur-ogeita amar ango zaldunetatik, eta gañerakoetatik berrogeita amar millaraño. (1. Reg. 6.)

        Ekusten dezu zein gauz arrigarria, gure Jaunaren aldi onetako kastigu au?— Israeldarrei Ark au arrapatu zien etsaiak filisteoak ziran. Eraman zuten oriek beren Kutxa, edo Ark arrapatua, Dagon zeritzan beren Jaungoiko, edo idolo zikin baten elizara, ta utzi zuten an Testamentuko Ark au Dagonen ondoan; ta joan ziran gero berak beren etxeetara.— Badoaz bigaramunean beren elizara; ta arkitzen dute Testamentuko Ark au, an berak bezperatik iutzi zuten tokian; ta beren idolo Dagon Ark onen oñetan, ta lurrera eroria.

        Goraturik, ezartzen dute bere lekuan beren ido-lo Dagon, ta badoaz berriz beren etxeetara urrengo goizeraño.— Urrengo goizean ere arkitzen dute Dagon, len bezala eroria, ta len ere baño agitz gaizkiago; bada autsiak, eta eroriak zeduzkan Dagonek bere bi eskuak, baita bere burua ere; ta bere buru-eskuak zeduzkan, bera zetzan tokitik agitz urrunduak.

        Arritzen dira, gauz au ekustean, ekusten duten filisteo guziak. Eta andik oriek beren begiak kendu orduko, ekusten dituzte berriro berak arritzeko guztiz onak ziran beste gauzak ere; bada ekusten dituzte beren zelai-alorrak sagu galgarriz guztiz beteak; eta beren gorputzak eritasun agitz zikiñez, ta min-oñaze izugarriz erdi lertuak.

        Ezagutzen dute nondik zuten beren neke andi, ta kalte izugarri au. Ateratzen dute Dagonen elizatik gure Jaungoikoaren Testamentuko Arka; ta badaramate erriz erri; baña erri guzietan egiten du gure Jaungoiko altsuak kastigu berbera. Iltzen dira, ezin konta al adiña, bazter guzietako erietatik; eta ez dira sendatzen gañerakoak, beren gaizki egiñaz damuturik, eta ondasunez beterik Testamentuko Arka bere lekura, edo israeldarren artera itzuli artean. (1. Reg. 5.)

        Ekusten dezu zein gauz arrigarria filisteoei Testamentuko Arkarekin gertatua? Zergatik au onela?— Zeren sartu zuten gure Jaungoikoaren Testamentuko Ark au beren idolo txar bat zedukaten elizan.

        Orrenbat aserretzen du gure Jaungoikoa idolo txar batek? Denagatik ote, edo adirazten duenagatik?— Biakgatik; baña ez noski gutiena adirazten duenagatik.

        Zer adirazten ote du filisteoen idolo txar Dagon orrek.— Komunione gaistoan Jesusi egiten zaion gaistakeria.

        Zer gaistakeri ote da, komunione gaistoko gaistakeria?— Testamentuko Arka bizi aldareko Sakramentu, ta Sakramentuko Mana gure Jaungoiko-gizona idolo baten bazterrean, edo anitz idoloren, edo bekatu larriren artean ezartzea. Ori da, gaizki komuniatzen denak gure Jaungoikoari egiten dion lan gaistoa; ta lan, filisteotzarrak Azoton (au zen filisteoen erriaren izena) egin zuten beren lanarekin adirazten zaikuna; ta filisteoen orduko lan ura baño lan agitz eta agitz gaistoagoa: bada idoloa bekatuaren aintzura, edo imajina da; ta aldareko Sakramentuaren aintzura, edo imajina Testamentuko Arka; ta aintzura edo imajina, imajinaren alderatzea baño geiago da gauza gauzaren alderatzea; ta, alderatze au alderatze gaistoa bada, agitz eta agitz gaistoagoa.

        Gure Jaungoikoak ez du ematen bein ere, gure gauza gaistoak eskatzen duen kastigua baño kastigu andiagorik. Bada izanik, ikusi dugun bezain arrigarria, filisteoei aldi onetan eman ziena, zeren eraman zuten Dagonen aldera Jaungoiko beraren Testamentuko Kutxa, andia zen nonbait orretan oriek egin izandu zuten bekatua.— Eta baldin bekatu ori bazen, zen bezala, komunione gaisto baten itzala, edo aintzura ta imajina zein gauz arrigarri-itsusia izain ote da komunione gaiztoa? Ekusten dezu.

        3. Itsustasun arrigarri au bera agertzen digute, lenago ekusi ditugun bertze irur kastiguak ere. Ozak, erori zedin beldurrez, urbildu zion eskua gure Jaungoikoaren Testamentuko Arkari; ta gaizki komuniatzen denak, artzen du bere miian Jesusen aldareko Sakramentua, bular zikin, bekatuz loitu batera aurtikitzeko edo botatzeko. Ekusten dezu, zenbat doan Ozaren lanetik komunione gaistoko beste lan onetara, ta, Ozarena baño zein gaistoagoa den gaizki komuniatzen denaren langiro galgarri au!

        Korek nai zukean Aronen lekua, Testamentuko Arkari zegozkan gauzak egiteko; beraren eun ta berrogeita amar lagunak inzensoz eman nai izandu zioten Testamentuko Arkari edo Kutxari, berak orretarakoak etzirala; ta orregatik ekusi zuten, guk araistian ekusi dugun lan arrigarria.

        Eta atozea, gaizki komuniatzen denak sartzen ez du gure Jesusek Kutx, edo Ark eder aldareko Sakramentua bekatuen kez, ta kez beterik dadukan bere barrenean, usai gaistoz ta kez an ura ito naiez bezala?— Bada zer du zer ekusi komuniatzalle gaistoaren lan onekin, len Korek, eta Koren lagunak egin nai izandu zutena?— Beren lan gaistoa egiteko gogoagatik oriek bizirik erreak. Zer da, bada, zuri zere komunione zikiñagatik dagokizuna?

        Berrogeita amar milla bethsametar, ta geiago illak, Testamentu zarreko Kutxari begiratze bategatik?— Bai egiazki!— Bada zer da, zor zaiona, begiratze lizunak, itzketa ez-garbiak, eskuka loiak, eta gauza makur zikiñak egin ondoan, Testamentu berriko Sakramentua begi gorriz ekusten, ta, garbitu bageko bere bularrean sartzen dutenari?— Ez da erraz, ez, ori zuk erdizka ere ezagutzea!

        Bekatutik komunionera, ta komunionetik bekatuetara zabiltzan bekatari gaistoa: anitz komunio egin ondoan, lenbizian baño gaizkiago arkitzen zarana, ta, ondunai ziñezkorik bage komuniatzen zaran, galdu zere galgarria, besterik zuri iduriagatik, zu komuniotegiratzen zaranean, aratzen baliz lau oñekorik isusi zikin-loi galduena, ta galdegiteko bazenio Jesusi, nora naiago duen, orren sabel itsusira, edo zurera, Jesusek erantzutera, errain likezu, milletan ta milletan zurera baño, gogozago sartuko lizakela laur-oñekoarenera. Ekusizazu zer ekustekoa, era orretan zuk egiten dezun komunionea!

Gerozko kastiguak

        1. Testamentu berriko Legean ere anitz aldetara adirazi du gure Jesus maitagarriak zenbat bere naigaberekin sartzen den, gaizki bizi diranen bularrera bere komunionean oriek an sarrerazten duenean.

        Bildekindo zeritzan, Sajoniako duke bat sartu zen bein, anitz komuniatzen ziran eliza batera. Ekusi zuen an komunioneko ostian, aur eder baten aintzuran, edo idurian, gure Jesus maitagarria; ta ekusi zuen, sartzen zela atsegin-poz andiarekin zenbaiten aoan (oriek ziran gure Jaunaren grazian, ta ongi prestaturik komuniatzen ziranak); baña Apezak zeramanean bertze zenbaiten ezpañetara, ekusi zuen, ikaratzen zela Jesus aurtxoa, ta bere esku-oñekin, bere begiekin ta gorpuztxo guziarekin erakusten zuela ara ez-nai andi guztizko bat. Oriek ziran beren ustez, ongi prestatuak egonagatik, konfesatu baziran ere, ondu etziran bekatariak. (Apud Daurout v. Euch. tit. 2. ex 5.)

        Gizon gaisto bat urbildu zen bein, Siro Milango Obispoaren eskutik bere komunionea artzera; ta artu ere zuen. Baña zenbat bere aserrerekin an sartzen zen Jesusek adirazteko, gelditzen zaio ostia aoaren erdi-erdian, aoko gauzarik ukitzen ez duela; ta gizon bera gelditu zen bere aoa ezin bilduz, oñazez zena betea, ta bazterrak erroz urratzen zituela. (Ibid. tit. 11.)

        Sartu zen ostia konsagratua barrenaiseago Pazkoz, bein beste gizon gaisto bat komuniatu zenean; baña sartu zen artzallearen kalte arrigarrirako: bada an bertatik galdu zuen bere iduria; iduri itsusira zen andik laster; eritu zen geroiseago; ta eritu zen, ez sendatzeko.— Erran zioten oni, au ala ekusi zutenak, ar zitzala lenbaitlen Elizakoak; eta ezetz erantzun izandu zuen.— Zergatik, uste dezu?— Zeren berak zionaz, bere eztarrian zedukan oraindik, eta bere oñaze andiekin, azken komunioneko ostia.

        Erakutsi ziotela (esan zuen gero) sulezean, eternidade guzirako berezi zioten, bere nekatokia; ta bere nekatoki onetan egon bearra zela erretzen ta erretzen beti, an arkitzen zen, beraren lagun gaisto baten bazterrean.

        Au ark esatean, kendu zuen bere eskuz urbiltzen zioten gurutze Santu bat, eta illik gelditu zen, an bertan, ta beti-betiko galdua. (Sylva hist. tom. 2. lib. 8. cap. 2. tit 10. ex 8.)

        Emekiago bazen ere, adirazi zion Jesusek bere aser-era, gaizki komuniatu zen beste gizon gazte bati ere. Filipinak erraten zaien isla, edo bazter batzuetakoa zen gizon gazte au.— Gizon gazte au zebillen, beraren adiñetako anitz, eta anitz bezala, komunioneetatik arinkerietara, ta aztura gaistoetara, ta andik komunionera, gogoak itsuturik beti, ta bein ere, bere konfesioneetan bear bezalako asmorik artzen etzuela.— Zentzarazi naiez au gure Jesus maitagarriak, komuniatu zen batean, osti konsagratua aren barrenera zeneko, eman izandu zion sabel min arrigarrizko batek.— Bere min onekin bidaltzen du Jesusek gizatxar au: ta zikinkeriz beterik arkitzen zen bertako zoko batera zeneko, asi zen eztulka ta bere sabelekoekin batean, bota zuen an ostia Santa; ta au ark an botatzean kendu zitzaion sabeleko bere min guzia; ta an ari gertatu onekin adirazi zuen gure Jesus maitagarriak, gaizki bizi denaren sabelean baño, naiago duela egon zokorik loienean ere. (In Ann. Soc.)

        Au berau adirazi zuen, baña gogokiago, ta san Ziprianok dion eran, gaizki komuniatu zen emakume, edo emazteki bati gertatuarekin. Oni gertatu zekion, Judasi gertaturikakoa.— Judasi sartu zitzaion Jesusen bokaduaren ondoren sulezekoa; post bucellam introvit in eo Satanas (Joan. 13. 27.): baita emazteki oni ere bere komunionea artu zueneko— Judasekin egin zuen gero sulezeko etsaiak, len guk adirazirik dadukaguna; ta gaizki komuniatu zen, emazteki onekin, Santuak berak diona.— Sutu zuen andre gaisto au: ta sutu zuen ezin geiagoraño sulezeko amurratuak; eta bere ortzekin zatik erazi zion andre berari bere miia; zeren ark au gaizki luzatu zuen, bere Jaun andia komunione gaistoan artzeko; ta, bere milla neke ta oñazeren artean, ta bere erraiak eta bere barren guzia igartzen zekiozkala, ill zen gaisoa, zakur amurratu baten eran. (Serm. 5. de laps.)

        2. Noizean bein egin izandu ditu gure Jaungoiko maitagarriak era onetako gauzaren batzuek. Txikiak dirudite oraingo andienak ere Lege zarreko arrigarrien aldean; baña orduko andiak, bezain ederki adirazten dute komunione gaistoren itsustasun arrigarria, ta orrek gure Jesus maitagarriari ematen dion aserre-bidea: gogorra zen alabaña orduko Legea, ta amoriozkoa da guk duguna; ta, gure Lege onetan egiten diran utsak, ez daramate emen leneko utsak adiña neke ta kastigu: beste mundurako daduzka gure Jaungoikoak oriei dagozten kastigu andiak; eta, nai ta ez, izan bear dute oriek guztiz andi arrigarriak: zeren erregeei egiten zaizten gaizkiak diran, gaizkirik andienak, eta Erregerik andienari egiten zaizkanak agitz andiagoak; eta gaizki komuniatzen denak egiten dio guztiz andi bat, erregeen Errege, Jesus maitagarriari, bada loitzen diozka, zikintzen diozka, ta oinperatzen diozka bere gorputz-odolak.

        Bai, dio san Pablok, era orretan komuniatzen den bekatariak, bere gain ditu gure Jesusen gorputza, ta beraren odol guzi-guzia: reus erit Corporis, et Sanguinis Domini (1. Cor. 11. 27); baita bere kondenazioko sentenzia ere, bere utsak berak emen garai onez ez ateratzera: qui enim manducat, et bibit indigne, judicium sibi manducat, et bibit. (v. 29.)

        Eta atera ote ditu bere komunione gaistoko utsak, gaizki komuniatzen den bekatari tzarrak?— Atera ditzake beintzat, dio san Lorenzo Justinianok; baña, edozein beste bere uts baño agitz nekezago.— Zergatik uste dezu?— Zeren gañerako bekatari beraren utsak, eta oben-kulpak baño agitz geiago gogortzen duten bekataria bere komunione gaistoko utsak, eta bide nabar uzten duen agitz nagiago gauz onetarako, ta bere egoera galgarritik jaikitzeko, edo ateratzeko; sumentes indigne pertinaciones in malo, et ad emendationem vitae sunt tardiores. (Sem. de Euch.)

        Bada orretarako, bai, besterik ere. Gaizki komuniatzen denak, bere izurri edo bere pozoi egiten du janaririk onena, Judas gaistoak egin zuen bezala, san Agustinek dionaz: bucella Dominica venenum fuit Judae.

        Eta nork sendatuko du, bekatuaren izurria kentzeko, ta sekulako bizitza emateko den janari, ta sendagai onetatik (alakoa da, gure Jaungoikoaren Martire andi san Ignaziok dionaz aldareko Sakramentua pharmacum immortalitatis) bere izurria, ta pozoi gaistoa ateratzen duen, bekataria? Edo nola sendatuko du medikuak eri bat, eriak josten badu gurutze batean bere medikua, gaizki komuniatzen denak josten duen bezala bere sendatzalle andi Mediku on, gure Jesus maitagarria?— Gertatzen dena da, gaistoa denean, komuniatzalle eriaren, edo bekatariaren komunionea, sendatu bearrean au, errazago galtzea: remedium nostrum fit Diaboli triumphus.— Orregatik dio san Basiliok, gaitz guzien artean ez dela komunione gaistoaren aldera diteken gaitzik: hoc solum inter omnia malum nihil habet, cui possit comparari.

        Ekusten dezu zein itsusi arrigarria den bekatari galgarrien komunione gaistoak? Ez diote ori, edo ez digute guri au adirazten (ta itzik atera gabe) gure Jaunaren lenagoko kastiguak? Ez diote ori bera gerozkoak ere: baita Apostoluak eta Santuak ere?

        Begira, bada, nola zoazen zu, komuniatzen zaranetan! Begira, ez dezazula sartu zuk zere erraietan zere Jaunarekin batean, sakrilejio baten ezpata; bada au sartzen dute, dio san Juan Krisostomok, gaizki komuniatzen diranak: acutum sibi ensem in praecordia condunt.

        Begira; ez dezazula zuk zerrorek galdu (ta zuk zerrorek nai dezula) zere anima ezpata zorrozez, ta izurri, edo pozoi ilgarriz. Eroen lana da edo burutik irauziarena, era orretako langiro txar ori, zuk zerrorek ekusiko dezun bezala? ta ekusiko dezu eternidadeko damu arrigarriarekin komunione gaistoarekin galtzera zuk zere anima. Begira, bada, begira, nola zabiltzan zu, ta ongi begira!

Et ego coinquinabar in medio eorum.

Ezech. 22. 26.

        Ona, erraten zion bein gure Jaungoikoak Ezekiel profetari: ona; egin dira nere israeldarrak, zillarrak sutan garbitzean, uzten duen erdoia, edo zikinkeria bezala. Loituak arkitzen dira, ta guztiz galduak orien biotzak; eta ni nerau ere, zeren arkitzen nazan orien artean, utzi naute gaur, loituaren eran, ta zikindua dirudidala.

        Zer da, bada, nik orain dagikedana? Ez dut arkitzen nik gaur, ni palaka nazaken gizonik bat ere; ta nere aserrearen sua prest-prest arkitzen da oriek guziak bertan erretzeko; ta beti ta betirako galduak uzteko.— Orra gure Jaunaren aldi artako izketa ta mintzoera.

        Eta, gaur Jesusek bere aldareko Sakramentutik itz egitera, zer itzketa aditu uste zenuke? Era berekoa?— Anitzen gain, beldur naz baietz.

        Atozea ezperen, ta nola bizi oi dira mundu onetan komuniatzen diran, jenderik geienak, edo beintzat anitz, eta anitz? Zillar garbi ederra bezala? Bekatuen erdoirik, edo zikinkeririk bage, ta birtute ederki beteak?— Ala bear lukee, baña ez dirala ala bizi, ez anitz eta asko beintzat. Ala bizi bearrean oriek guziok, bizi oi dira beren bekatu loiez zikinduak, eta aztura gaistoz guztiz beteak.— Eta oriek komuniatzen diranetan, ta orien bularretaratzen denean gure Jesus maitagarria nola arkitzen dela uste dezu zuk, edo zer asmorekin?

        Nola, nai dezu zuk arki dedin or gure Jesus sakramentatua?— Orien zikinkeriz ingurutua, ta bere naigabe-bidez gaizki betea; ta denbora berean bere eskuak lotuak daduzkala, komuniatzen den bekatariari zenbait on, edo ongi egiteko: ta bere esku beretan batere lokarririk bage, bekatari beraren obenak eskatzen doten kastigu guziak berari emateko.

        Ematen badiozka beraren komunione gaisto utsari zor zaizkanak?— Galdu-galdua gaisoa eternidade guzirako, ta sutan beti-beti erretzen egon bearra!

        Kastiguaren arrigarria!— Bai; baña komunione gaisto bati ederki dagokana!

        Ekusi zazu, zein itsusia; zein beltz izugarria bekatariaren komunione gaistoa!

Super dorsum meum fabricaverunt peccatores:
prolongaverunt iniquitatem suam.

Psalm. 128. 3.

        Gaistoak gaisto dira beti, bekatuz bekatu dabiltzan denboran; baña gaisto berak, beren bekatuak ongi konfesatu bage, edo beren bekatu zarrak konfesatu arren, au oriek egiten badute, bekatu berririk ez egiteko asmo on bat artzen ez dutela; ta artzen badute gero gure Jesus maitagarria beren komunionean, berritzen dituzte gure Jesusen nekeak, sendortzen dituzte beren bekatu zarrak, eta egiten dute azkenean, leneko beren gauza gaistoak baño gaisto zikin-itsusi izugarriago den gauza bat.— A zer lana zure lan zikin galgarri au, era onetan komuniatzen zaran anima!

        Etziran aski ta sobera len zuk, leneko zere bekatuekin Jesusi arrerazi zeniozkan neke izugarriak? Zere bekatuak orain zuk berritzearekin berritu nai diozkatzu zere Jesus maitagarriari leneko bere neke guziak, eta eman nai diozkatzu orain zuk zere Jesus berari neka-bide berri gogorrak; eta neka-bide, komunione gaistoarenak bezain arrigarriak?

        Agitz gaizki nai diozu nonbait zuk zere Jesus maitagarriari! Zergatik ote? Zeren geiegi nai dizun zuri zere Jesusek berak? Zeren bere ontart andiz, ta zeruko bere graziaz beterik utzi nai zinduzken zu zere Jesus maitagarriak? Eta zeren orretarako, ta alderagotik zu maitatu naiez, sartzen zaitzun zuri Jesus bera zere barreneraño? Ez dizu Jesusek beste gaitzik egin beintzat oraindañokoan. Ez da ala?— Ala da, bai, nere Jesus maitagarria, ala da: ta nere alke andiarekin badere, aitortzen dut nik gaur nere egi au! Eta, berriz nere alke-bide berririk izan ez dezadan, gaurdanik artuko dut nik beste biderik. Nik gaurdanik zuzenduko ditut oraindañoko nere komunione makur galgarriak, eta gaurgero nik komuniatu uste dut zure nekeak berriz berritu gabe; ta zuri atsegin egiñen dizudan eran. Ala gerta dedilla, nere Jesus maitagarria. Bai arren, bai!

Filius hominis tradetur, ut crucifigatur.

Matth. 26. 2.

        Gaizki arkitzen zen gure Jesus maitagarria bere etsaien atzaparretan, etsai oriek bera bere gurutzean josirik zedukatenean.

        Baña obeki arkitzen ote da gaur, gaizki komuniatzen denaren bularrean? Ez dadukate gure Jesus bera emen ere beren atzaparretan, gaizki komuniatzen denaren pasione sutuak, aztura gaistoak, bekatu zikiñak, adimentu illunak, biotz gogorrak, eta anima galduak?— Emen ez diote, ez odolik isur-erazten gure Jesus maitagarriari; baña ezin dagike emen, gure Jesus maitagarriak, era onetan dadukanaren alde onik batere; ta ezin adiraz-al adiña on egin izandu zuen guru Jesusek, leneko bere odol-isurtzearekin; ta beste onenbeste on guri egiteagatik, eta bere burua ez ekusteagatik, ekusten duen eran, bere burua ekusten duenean gaizki komuniatzen denaren atzaparretan, pozik isuriko luke berriz, ta berriz ere, gure Jesus maitagarriak len isuri zuen, ta orain beregan edo bere baitan dadukan odol guzia; ain andia da gure Jesusi guk zor diogun amorea.

        Gaizki komuniatzen denaren zentzugabea, ta eskerik ez duena! Onenbat amorerekin beragana Jesus; ta bera Jesusen borrero egiñik, eta bere barrenean Jesus bera gurutze gaistoan josiaren eran uzten duela!

        Orretarako dira zure komunioneak, gazte gaistoa, zartzen asia, zarra, edo zarana? Begira, nola zoazen, ta begira zertara, zu aratzen zaran aldietan, edo zere komunioneetan.

Fiat mensa eorum coram ipsis in taqueum,
et in retributiones, et in scandulum.

Psalm. 68. 23.

        Gaizki komuniatzen diranak dira, Troglodita gogorren erako jendeak; troglodita gogorrak, beren guraso bat, edo erregea illik ekusi orduko, ingurutzen zuten elorriz ta arantzez, ta ematen zioten arrika ta arrika: ta gaizki komuniatzen denak, sartzen du bere barrenean Jesusen aldareko Sakramentua, ta ingurutzen du bere Aita ta Errege Jesus maitagarria bekatuen arantzez, ta aztura gaistoen elorriz; ta, an ark ura dadukan artean, egiten duen guzia, da istaka bezala, ta bere gogoz edo asmo galduz arrikan Jesusi ematea.

        Trogloditen erregeak edo gurasoak zer egiñen ote lukee, zerbait egin al balezate, arrikan ematen dien beren umeekin, edo erritarrekin.— Beren atzaparretan oriek edo zerbait orrelako. Ori lizake beintzat orien orduko lan gaistoari ederki legokan kastigua.

        Eta bizirik dagoen gure Jesus maitagarriak zer egiten ote dio, gaizki komuniatzen den bekatariari?— Emen bertan eman batzuetan kastigu arrigarriren bat; eta azkenean bere bekatuaren sokaz urkatu sulezean, ta an iutzi eternidade guziko neke-tormentuetan, denboraz urrikiturik, ez erdiste ta komuniatzalle gaistoak bere Jaunaren barkamentua.

        Ekusten dezu? Eta komuniatzen ote zara zu, Trogloditen eran, ta zentzurik bage, edo guztiz guri begiratzen dezula nola zauden zu, ta nora daramazun komuniatzen zaran aldietan zere Jaungoiko-gizon sakramentatua?

        Idiki zatzu zere begiak, oraindañoko zere komunioneak zuk ongi ekusteko. Egizu zuk, erdisteagatik zere komunione orietako utsen barkamentua: baita zere alegiña ere, uts berririk berriz ez egiteko.

        Orretan nago ni, bai, nere Jesus maitagarria; ta lenago au ez egiñaz, ta egin ditudan bekatu guzien damuz beterik arkitzen naz ni gaur; ta orregatik diot orain, al dudan zin guziarekin, ta biotz osoz: Nere Jesukristo, etc.