LXI.garren OTOITZ-GAIA

PILATOSEK SENTENZIATIK
KALBARIOKO MENDIRAÑOKOA

A.

Pilatosen garbiera zikiña;
ta Jesusen soñekoen aldaera nekezkoa

        1. Ez du oraindañokoan mundu guzian juezek eman izandu, Pilatosek bezain gaizki, sentenziarik. Aitortzen du bein Pilatosek, aitortzen du berriz, baita artarako bideak dakarren aldi guzietan ere, ez duela Jesus maitagarriak obenik batere; ta ezin eman dekikeola sentenzia gaistorik Jesus maitagarriari; eta alere ematen dio Pilatos berak Jesus maitagarriari gurutzeko sentenzia, edo, eman zekikeon sentenziarik gaistoena, gogorrena, ta alkegarriena.

        Baña au eman ta ere, ta Pilatosen ordurañoko aitormenak aski ezpalira bezela, bere sentenzi errebes au eman ondoan, garbitzen ditu Pilatosek bere eskuak, judatar gogorrak begira dagozkiola; ta erraten die judatar berei: Or konpon: egizue zuek nai dezutena; nik ez dut artzen nere gain gizon, obenik ez duen onen, odola ta eriotza.

        Bai: on dagizula, Juez ezin gaistoagoa; bai! Zugatik kentzera doaz judatarrak Jesus maitagarriari duen odola ta bizitza; ta, alere zuk onetan ez dezula, diozu, ekustekorik batere!— Zuk orretarako eskurik juduei ez ematera, judatar gogorrak ez diote Jesusi kenduko odol-tantarik ere, ta zure sentenzia errebes gaistoz duen guzia Jesusi kendu ondoan, garbirik gelditu nai dezula diozu zuk, eta Jesusen odol tantarik gabe, edo gaizkirik orretan zuk egiten ez dezula!— Ez, ez orrelakorik, Pilatos juez ez-zuzena, ez! Gaizki emana da, ta bekatu arrigarria zure gaurko sentenzia; ta zure gain etorriko dira, sentenzi orretatik datozen gaizkiak, eta Jesusen odol-ixurtzeak.

        A! ta zenbat, eta zenbat lagun dituen Pilatos juez ez-zuzenak bere buru bageko sentenzian, ta itzketa ero makur onetan! Bada era berean ematen dute beren sentenzia, edo ezin eman dezaken eskua, anitz gurasok, anitz nagusik, eta anitz kargudunek:— Ez-ekusi egiten dute alabaña anitz kargudunek erriko gizon galduen sartu-atera gaistoez, emakume txar ariñak ematen dituzten erratekoez, ostatuetako egote luzeez, jokatze galgarriez, ta jan-edan osasunen ta etxeen nasgarriez; baita gazteen karriketako, ta plazetako ibillera likitsez; ta zokoetako, ta bazterretako egote ta lan-modu zikin guziez ere.— Berebat egiten dute gurasotzar anitzek ere beren seme-alabekin, ta etxeko andre-nagusiak beren ogikoekin; bada, jai-egunak etorri orduko, guraso-nagusiak, eta etxandre-amak ematen dien baimenarekin edo eskuarekin an daude oriek nasteka, edo an dabiltza elkar artuak mutil-neskatxak, sulezeko etsai galgarriak agertu izandu ziezten dantzetan, ta jostaketa loi likitsetan; ta an dabiltza etsai galgarriaren gogara; ta beren ibillera txarretako loikeriekin, Jesusen odol-ixurtzea ta gurutzeko eriotza berritzen dutela, S. Pablok dionaz: Iterum sibimet ipsis Filium Dei crucifigentes.— Eta oriek era orretan ibilliagatik, beren gurasoak, nagusiak, eta kargudunak artarako ematen dien eskuarekin, edo oriek ibillera ori oriei debekerazi gabez, edo zeren oriek berezten ez dituzten oriek, oriek legikeen bezala, oriek berak diote Pilatos gaistoarena, bada diote: dagitela gugatik gure menekoak, berak nai dutena; begira bezate berak nola, edo zer eran dabiltzan berak bere ibilleretan; berentzat izain dute beren ibillera; zuzena izan dedilla au, edo edozein eratakoa.— Meatxatu ditugu guk, diote, bein baño geiagotan ere; ta adirazi diegu, bai, berak, onak izateko, egin bearko dutena; ta, egiten ezpadute, oriena da, ta ez gurea, orien beren makurrera.— Au oriek erran ezkero, uste dute garbitu dituztela beren buruak, eta ez dutela egitekorik orien pekoen bekatu zikinetan. Baña egunen batean ekusiko dute guraso-kargudun-nagusi oriek, orien erakuste galgarri Pilatosek aspaldi guzian ekusten duena, bada Pilatosek egin bazuen ere nagusi-kargudun-guraso oriek adina, ta anitz geiago ere, gure Jesus maitagarriaren alde, zeren etzuen egin egin bear zuen guzia, judatar gogorren lan gaisto au eragozteko, erretzen dago gaur sulezean; ta an bertan, ta era berean, egon bearrak dira Pilatos beraren eran dabiltzan guraso-kargudun-nagusi guziak.

        2. Pilatos gaistoak eman orduko gure Jesusen gurutzerako sentenzia, artu izandu zuten Jesus bere borrero gogorrak, eta atera zuten Pilatos juez zuzen-ez aren aldamenetik eta eraman zuten, artarako ona zen bazterren batera, ta an kendu izandu zioten Jesus maitagarriari soldadutzar arroak irriz epeñi, edo ezarri zioten oialtzar gorria, ta orrekin gelditu zen Jesus batere soñekorik gabe, ta guztiz alkekizun arrigarri andiarekin.

        Jesusen alkekizun andi-arrigarri au azirazi naiez; ta ezagu zezaten Jesus ekusten zuten guziak, ezarri ziozkaten Jesusi borrero berak bere soñekoak: baña prisaka, guztiz gogorki, ta berritzen ziozkatela bere oñaze-neke guziak, beintzat burukoak: bada bere buruan utzi zioten Jesus maitagarriari bere arantzezko koro izugarria; ta, bere burutik Jesusi sartzean bere soñeko (sartuko zioten bezala, beintzat barrenekoa; osoa zen albaña au, ta era artan baizik, ezin sar ziteken soñekoa); ta sartzean Jesus maitagarriari bere soñeko au, sartu zioten eran borrero gogorrak, edo lasterka ta kupida bage, erabilliko ziozkaten Jesus maitagarriari, bere buruan agitz sartuak zeduzkan arantza guziak; eta sartuko ziozkaten bidenabar, eta berriro, beste zenbait arantz ere; ta sartuko ziozkaten, nork-nai dakusan adiña oñaze ta min Jesus minbere-maitagarriari ematen ziozkatela.

        Orra, Jesus maitagarri-on guztiz maitagarriai ta orra gure amoreakgatik, eta gure buru arroetako antuste eroen, ta oroitzapen, ta gogorazio galduen alde, zere buru eder minbere orretan gaur zuk daramazuna! Ez al dizut nik berriz, era bereko nere pensamentu makur-galdu-ekinbide berririk eman bear zuri sekula guzian! Ez nuke nai beintzat, nere Jaungoiko-gizon Jesus maitagarria! Ez arren, ez!

B.

Bere gurutzearekin Jesusi
Jerusalenen gertatua

        1. Jesusen soñekoen aldatze alkezko ta lotsagarri au egin orduko, atera zuten Jesus borreroak Pilatosen etxeko atarira.— Ara Jesus atera orduko, an zedukaten egiña ta prestatua, Jesusek bere bizkarrean bere eriotzarako eraman bear zuen garutzea.

        Beren gaistakeriakgatik eta ezinbestez iltzera doazen gizonak izutzen dira, ekusten dutenean beren urkabea; edo berei bizia kentzeko den beste edozein gauza; ta, ura ez ekusteagatik, itsutzen dituzte bertan, edo lurreratzen dituzte beren begiak: baña gure Jesusek etzuen obenik batere: etzeramaten Jesus, ez, bere gaizkiak Kalbarioko mendira, ta gurutzeko eriotz gogorren ortzetara: bere Aita Eternoaren amoreagatik, eta gure onerako, zijoan gure Jesus maitagarria bere gurutzeko eriotzera; ta etzen izutu batere; ta izutu lekuan: nai andi bat artu izandu zuen Jesus maitagarriak, bere gurutze latz-andi au ekustean; ta, au Jesusek ekusi orduko, errain zion bai biotzez, gero itzez gurutze bereari san Andres Apostoluak erran izandu ziona: ongi etorri, zorioneko nere gurutze maitea! Aspaldiko urteetan ongi naiturik iduki nazu zuk ni, ta luzatzen zenuelako naigabez ongi betea! Nere Aita maitagarriari eskerrak, orain bada ere neretzat agertu zaituenean; ta agertu zaituen ezkero, bertatik emen ta batere luzatu bage, emain dizut nik nere nai oso garbiarekin ziñezko besarka bat, ar nazazun gero zuk ordañez ni zere besoetan; ta, uste onekin pozik egiñen dizut nik apa edo muñ; bada iltze lodi luzez zuri josirik nagoela, egin bear dut nik nere azken-loa, edo eman bear dut nik munduko guzien onerako nere odola ta nere bizitza.

        Orra nolakoak izandu ziran Jesusen aldi artako gogoetak eta asmo garbiak. Jesusen gogoetak eta asmo guziak begira zeuden bekatari gaiso guzietara; baita judatar gogorretara ere; bada guziak ziran guzien onerako; ta guzi-guzien ona billatzen zuten Jesusen orduko ta gerozko nekaera, naigabe, ta tormentu guziak; munduko geienak baliatzen ezpadira ere Jesusen orduko nekeez, edo bere neke-pena arrigarriekin Jesusek irabazi izandu zienaz.

        Eta nolakoak izandu ote ziran Jesus onagana ordu bereko judatar gogorren asmoak eta lanak!— Ezin gaistoagoak! Ezin gogorragoak! Ezin ase ziran alabaña bein ere judatar gogor galduak Jesusen nekeez, ta Jesus maitagarriari, berak beren naiez, egiten ziozkaten bidegabeez.

        2. Baña, zein ere andiak ziran aldi artarañokoan gure Jesusek eraman izandu zituen neke-oñaze bidegabeak; eta zein ere izugarriak ziran Jesusek berak berriro eraman bearko zituenak, edo zein ere neke alkegarri gogorra zen gurutze pisu batekin, ta orduan Jesusek zedukan itxuan ta flakiarekin joan bearra Jerusalengo kaleetan barrena, Jesusi bere eriotzarako berezi zioten tokiraño, jerusalendar guziak, eta egun artan an arkitzen ziran israeldarrak begira zegozkiola; gutiegi zerizten Jesusen etsaiak; eta alkeak alkeen gain Jesus nekatu-maitagarriaren eman naiez, atera zituzten denbora berean, ta Jesus maitagarriarekin batean, iltzeko sentenziarekin presondegian arkitzen ziran bi lapur; ta atera zituzten oriek ere beren gurutzeekin; ta, orien lagun egiñik, eraman zuten Jesus bere gurutze-pean Galbarioko mendiraño.

        Zer errain ote zuten jerusalendarrak, eta zer beste errietako jendeak, era txar artan, ta onelako bi lagunen artean, ekusi zutenean gure Jesus maitagarria!— Orietatik geienak, edo anitzek beintzat bazuten Jesusen gauzen zerbait berri. Oriek berak bazekiten zenbat ekuskari, ta mirakullu egiñik zegoen bere denboran gure Jesus maitagarria; ta orain oriek eta onen alkegarrian Jesus ekusi ezkero: au zer da? (errain zuten, nai, ta ez). Zer egin izandu dira, gizon onek egin oi zituen gauza andiak, edo zer gertatu ote zaio geroztik gizon oni, era onetan orain au gelditzeko?

        Oriek au erran orduko, adituko zuten ojuka zetorren Pregaria; ta nola zion onek Jesusen etsaiak nai zutena, edo nola zion: Jesusek egiñak zeduzkala onelako ta alako gaistakeriak (gezurrak guziak); eta orregatik zeramatela judatar jaunak Jesus gurutze-pean, gurutzeko eriotzara; ta ara zeramatela, era bereko eriotzara zidoazen beste bi gaistagin lapur andien artean.— Au aditzean, arrituak geldituko ziran orietatik batzuek eta besteak iskirioka, ta eun aldiz ista ta irri egiten ziotela.

        Eta zuk zer ote diozu, gure Jesus maitagarria, onenbat bidegaberen ta alkekizunen artean zere burua ekusten dezun denboran? Ez dezu zuk aditzen orra or diotena? Ez dezu zuk ekusten zein lagun onak eman derezkitzuten bideko nekerako zure etsai mindu judatar gogorrak?— Lapurrak dira, gaistagiñak dira; ta agian Jerusalengo presondegi guzian arkitzen ziran andienak, judatar gogorrak zuri eman dizkitzuten bideko ta eriotzeko lagunak!

        A gure Jesus maitagarria! Begiratzen ezpazenio orain zuk zere Aita maiteari ta zuk gure onagatik zere gain artua dadukazun egitekoari, zer etzen gertatuko gutaz ta gure bizitzaz?— Milletan bedeika dakizula, zuri, Jesus maitagarria, gure amorez daramazun zere lotsa ta alkekizun guztiz andiagatik!

        Baña nola doakizu zuri zere gurutzearekin gure Jesus maitagarria? Gurutze ori guztiz andi-astun-pisua da! Zu odol gutirekin arkitzen zara, gure Jesus maitagarria, orrenbat nekerekin luzaro irauteko zuk: anitz da alabaña azotez, arantzez, soñeko itsatsiak kenduz, ta, beste anitz aldetara orain borrero gogorrak eta soldadutzarrak atera dizutena.

        Beste alde, joan den gau guzian ta egungo goiz onetan listuka, ostikoka, tiraka, ta ukaldika erdi lertua zaduzkee zu zere etsaiak, eta oñen gañean doi-doia zaudekeen eran, Jesus maitagarria! Nola daramakezu bada zuk, zu dagoen ordurako era orretan arkitzen zarala, orren gurutze arrigarria?

        Nola? Beatz-topaka belaunekin maiz indarrik gabez lurreratzen dela, ta erdi arrastan bezala; ta darion odolarekin bazterrak bustitzen dituela!

        3. Ekusirik au guzia judatar gogorrak; eta denbora berean, mendira baño len Jesus nekatu maitagarria illen zaielako beldurrarekin, billatzen diote Jesusi nork lagundu bere gurutze baldantzar astun au eramaten.— Israeldar ta judatar guzietatik etzuen batek ere lan au egin nai izandu: ain lotsagarria zen orien artean gurutzea, ta gurutzeko eriotza. Batzen dute an, ta geldirazten dute, bere lantegitik zetorren Simon, Zirine zeritzan urrutiko erri bateko gizon bat.— Gizon au, Jesusen Legean ongi bizitu ziran Alejandroren ta Ruforen aita zen.

        A, nere Jesus maitagarria, ni an arkitzera aldi artan, ta arkitzera ni an orain dakizkidan adiña gauzen berri onarekin, pozik lagunduko nizun nik, bai, zere lan orren nekagarri orretan; baita beste edozeñetan ere!— Ori da nik orduan ezin negiken egitekoa. Orren ordez nigandik zuk nai dezuna ta nik orain dagikedana da, orrenbat neke ta pena nigatik zuk eraman zenuelako damu ta urrikiarekin nola-ere-bait nik orduko zure amoreari erantzutea: ta ori bera da, nik orain ta beti, bizi nazaño, egin nai nuken egitekoa. Eta egiñen ere dut, nere Jesus; maitagarria, zuk zerrorrek artan laguntzen dizula. Lagun zakizkit, bada, zuk niri didazun amore andiagatik, bai arren, bai!

C.

Urrikarrizko negarrez zerraizkon
zenbait emakumeri Jesusek adirazia

        1. Anbat jende gogor galduren artean, baziran zenbait emakume, Jesusen gurutze-peko ibillera ta neke arrigarriez urrikaldurik, negarrez zerraizkonak.— Erdi-illa bazirudien ere bere tranze gogor nekatu artan, etzitzaion gordetzen ezer Jesus maitagarriari.

        Bazekien, bai, Jesus maitagarriak an zebiltzanetatik batzuek berari zerraizkiola, borreroen lan gogorra egiteko, edo Jesus bera bere bizkarrean zeraman gurutze berean iltzez josirik, iltzen uzteko.— Bazekien, bai, Jesus maitagarriak, an zebiltzanetatik beste zenbait lenbaitlen Jesus bera, berak zeraman gurutze berean illik ekusi-naiez zijoazela; beste zenbait, oi den bezala, nola iltzen zuten ekusteagatik; eta zenbait beste zeren ongi nai zioten Jesus maitagarriari; ta orietatik ziran, negarrez Jesus berari jerusalendarretatik zerraizkion zenbait emakume.

        Gañerako guziei ez-ekusi egin zien Jesus maitagarriak, zeren zekien etzeudela oriek Jesusen itz onak aditzeko; baña itzulirik, artarako zeuden emazteki negartietara, itz gutirekin adirazi zien oriei berak, ongi izatekotz, egin bear zutena, erraten ziela: Jerusalengo alabak, ez dira negar zuzenak, ez, zuen oraingo negar oriek. Nere gain dira ta nitaz zuek urrikaldurik, aldi onetako zuen negar guziak. Negar egizue zuek; baña bear den aldera zuzenduz zuek zeren negarrak: edo negar egizue zuek zeren buruen ta zeren umeen gain!

        Nere gain, edo nigatik negarrez zaudete zuek, bortxaz ta ezinbestez eriotzara daramaten gizon baten gain zeundezkeen bezala; ta ala gaizki: bada ni, neronek nai dudala noa, ta obenik batere gabe, nere gurutzeko eriotzara, ta ara noa ni, nik ongi dakidala, beti-betiko ondraz ta gloriaz beterik utziko nautela ni oraingo nere alkekizunak, eta oraingo nere neke guziak, eta lotsazko nere eriotzak.

        Zuek, bai, zuek zarazte, ta zuen ume gaisoak dira, anitz negarren bearrean arkitzen zarazten jendeak, eta agitz urrikalkiak; bada zuen oben-kulpakgatik dira oraingo nere neke-flakia, odol-isurtzea, ta ezin-ibilli guzia.— Zeren negarrez zuek, eta niri orain daridan odolarekin ez garbitzera zeren barrenak, edo zeren animak, zeren oben-kulpaz, ta bekatuz bete loituak geldituko zarazte zuek, orain arkitzen zarazten bezala; ta guztiz arrigarria da, zuek, era orretako zeren egoera gaistoagatik, zeren gain laster ekusiko dezuten lana ta nekea. Eta ekusiko ere dezute, bai, zuek neke-lan gogor arrigarri au zeren etzaudezten orain zuek eta zuen erritarrak orrenbat negarretarako, edo orren negar zuzenak ixurtzeko.

        Orrenbat nekezko egunak datozkitzuenean, damuz lertzen daudenen eran egoin dira (zion Jesus nekatu maitagarriak) jerusalendarrak; eta ekusirik andre gaisoak orduko beren ta beren umeen kezka, atsekabea, ta ezin-bizia; zorionekoak (errain dute), umerik ez duten ezkonduak; eta zorionekoak oraindik jaio bage arkitzen diran guziak: bada jaio bageak ez dituzte ukitzen, orain gu onen gaizki garabiltzten gure neke gogorrak; eta, umerik ez dutenak, ekusten ez dute beren neke utsa beste nekerik batere: ta guk, gerenaren gain, emen daramagu gure ume guzien neke arrigarria ere; edo gu geren nekeak ezezik, nekatzen gaitu gure umeak gure begietan ekusten duten neke guziak ere.

        Ori errain dute, orain nik diodan nekaldian zuen erri onetan arkituko diranak: baña oriek, orduko beren errateak ez ditu aterako, ez, beren nekepe gogorretatik; eta oriek, orien petik beren buruak atera naiez, asiko zaizka deiez eroriari; ta len baño len au etorri dakien, itzaliko dira mendietara, ta errain die latin, ta berriz, ta geiagotan ere mendi berei: Atozte, egiak, atozte mendiak, atozte lenbaitlen, gu zuek zeren azpian arturik, lertuak eta ortzituak emen uztera.— Au guzia erran edo, laburki bazen ere, adirazi zien Jesus maitagarriak negarrez zerraizkion emazteki jerusalendarrei, negar eragin naiez oriei beren bekatuakgatik, bekatuei zegozten, geroko neke izugarrietatik oriek atera naiez.

        Au berau erraten digu Jesus maitagarriak gerozko bekatari guzioi ere; bada negar ez egitera guk bear den bezala, edo ziñezko damu bat ez artzera guk geren oraindañoko bekatu guziez; ta damu au guk ez artzera, bekatu berririk ez egiteko asmo garbiarekin, egun gogorren begira gaude gu ere, gu gerok illak gelditu baño len; ta egun agitz gogorragoen begira ill ondorako, ta eternidade guzi-guzirako.— Egun oriek gu bekatuzko eta gaisto galgarri orretan arkitzera, zorigaistoan jaioak gu, ta beti ta beti erio gaistoren baten billan ibilli bearrak gu; ta, erio gaisto au ezin arkituz gu, amurraturik beti, eta, geren buruak urratzen ditugula, suleze arrigarrian ibilli bearrak gu! zorigaistozko ibillera! Ekus etzaitzatela, ez arren, nere begiak egun ta sekulan, ez!

        2. Bai, (erran zien azkenean gure Jesus maitagarriak) negarrez zerraizkon andre jerusalendarrei, (ta erraten dit orain niri ere); bai, ezatasun utsa den egur bat onela erretzen duen suak nola erreko ote du, alde guzietatik, eta barreneko bere muñetaraño igarturik arkitzen den egur bat? Edo, obenik ez dudala nik batere, era onetan banaduka ni nere Aita maitariaren aserrerak, nola idukiko ote ditu zuek bezalako bekatariak, edo, bekatuz zuek bezain igartuak arkitzen diranak?

        Zerorrek jakin au, gure Jesus maitagarria! Eta dakizunak bezala, nitaz urrikaldurik, eta nazazu ni, arren, nere damuzko negarrarekin, ta, nere amorez darizun zere odolarekin; emen zerbait erreko banazu ere zuk ni nekez ta penaz, erre ez nazazun zuk eternidade guziko zere su ta gar arrigarriekin!— Ontarte berri au ere zugandik uste dut nik gaur, nere Jesus maitagarria. Indazu bada zuk; bai arren, bai!

Susceperunt me sicut leo paratus ad praedam,
et sicut catulus leonis habitans in abditis.

Ps. 16. 12.

        Pilatos gaistoak utzi orduko, arta zuten gure Jesus maitagarria bere borrero gogorrak, Jesusek berak Dabiden ezpañez erranik zedukan eran.— Artu ninduten ni, dio Dabiden ezpañez: artu nindaten, ni, gosez erdi-amurraturik arkitzen den leoi batek bildots edo umerri bat bere atzaparretan artu oi duen eran; edo artu ninduten ni, bere lezean gosez dagoen leoi-kumeak bere ortzetan artu oi duen bezala, eizitik leoi gurasoak ekartzen dion aragi zatia.

        Beraz ezin gogorkiago artu zinduzten zu, gure Jesus maitagarria, zere borrero gogorrak? beraz erabilli zinduzten oriek zu, batak batetik eta bestetik besteak, tira ta ukaldi; ta an bertan ill, ta urratu bear bazinduzten bezala?

        Eta nola erabilli ote zaitut nik nere egunetan, nere Jesus maitagarria? Obeki ote edo agitz gaizkiago?— Erran dezatela oraindañoko nere ibillerak! Erran dezatela nere oraindañoko lanak: eta erran dezatela nere oraindañoko urrats eta pausu guziak!

        Baña zer erran dezakee oriek guziak? Zer? baizik, zokora tiratzen den oialtzar batez baño kaso geiago egin ez dudala nik, askotan beintzat, nere Jesus maitagarriaz!— Zer? baizik, Jaungoikorik ezpaliz baño geiago ez nazala beldurtu ni nere oraindañoko ausardietan, ta nere lan zikin galdugarriak egiten nenbillen denboran; ta egin ditudala nik, ni jaio nintzan egunetik oraindañoko nere denboran, nik neronek dakidan adiña bekatu; ta ala ere ni, orrenbat nere bekaturekin Jesus maitagarriari egiten nion atsekabeak, ezer-ez bat bailiz baño geiago beldurtzen ez nabela!

        Eta ez da au, leoiak bildotia, ta leoi-kumeak aragi-zatia darabillen bezain gaizki ta gogorki nik nere Jesus erabiltzea; ta Jesus nik era onetan erabiltzea bein, ta berriz, ta askotan ere?— Eta zer ote da, era onetako nere erabillera galgarriari gerorako dagokana?— Zer? baizik betiko sulezea?

        Utziko al dut nik nere erabiller galgarri au sulezean ni ez erortzeagatik, eta nik nere Jesus maitagarriari zor diodan amore andiari erantzuteko. Bai baldinbere, bai!

Onnes nos quasi oves erravimus;
unusquisque in viam suam declinavit; et posuit
Dominus in eo iniquitatem omnium nostrum.

Isai. 53. 6.

        Gurutze andi izugarria zen gure Jesusen soñean onen etsaiak Ostiral santuz ezarri zutena; baña etzen gurutze au bakarrik, ez, aldi artan Jesusek bere gain zuen kargeri guzia: bere gain zuen aldi artan Jesusek gure bekatu guzien kargeria ere; ta kargeri au, judatar gogorrak billatu zioten zurezko gurutzea baño agitz astunagoa zen, ta agitz izugarriagoa, Jesus maitagagarriarendako.

        Ez dezu au zuk sinisten? Adizazu bada gauz onen gain Jesusek berak Isaiasez bein esan izandu ziguna: Gu guziok (gure izenean itz egiten du aldi onetan: gu guziok izandu gara, ardi txar-errebes-galduak bezala; bada gure Jaunaren belarti onak, eta Elizako Sakramentuetako jan-edan indarti garbiak utzirik, sasiz sasi ibilli izandu gara gu, ta bekatu zorrotzen larrez ta puntaz odoltuak eta galduak: eta era orretan ibilli izandu gara gu gure Jesusi neke geiago ta geiago eman naiez bezala.

        Ez genbiltzan gu guziok, ez, sasi ta lar arte batean; nor bere lar artean genbiltzan gu, ta bakoitza zebillen bere gogoak ematen zion bidez, ta eran.

        Konta-al adina, ta agitz geiago dira, geren ibillera orietako, gure obenak; eta guziak, gurutzeturik bezala, edo elkarri itatsirik, ezarri diozka gaur Aita eternoak bere Seme Jaungoiko-gizon Jesus maitagarriari.

        Orra aldi onetan Isaiasek itz biz, edo bidaz guri esaten, edo adirazten diguna. Eta orra bidenabar gure Jesus ongi nekatuarentzat, judatar galduen gurutze astun-pisu-gogorra baño gurutze, ta kargeri agitz astun gogorragoa!

        A nere Jesus guztiz maitagarria! Ni izan ardi txar galdu sulezeko otsotzar gogorren ortzetan gelditu bearra; ta, ni ara ez noan, judatar gogorren gurutzearekin zu, ta nik nere bekatuekin egin dizudan beste astunago bat zuk zere soñean, edo Biotz guztiz maitari orretan dezula, Jerusalengo kalez kale, borreroen eskuetan, jaiki-erori, oñazez betea, odola ta odola darizula, ta zere etsaiak ojuka, tiraka, ta ukaldika dagozkitzula, Galbarioko mendira!

        Baña nola, zer moduz, edo zer eratan?— Ardi ona arakindegira doan eran, eta zure borrero oriek nai duten bezala, jakiñik ere zuk, dakizun bezala, zuk zere soñ edo bizkar orretan daramazun gurutze berean josirik illa, ta odolik gabe, utzi nai zaituztela.

        An badakit nik, nere Jesus maitagarria; eta ez da alere damuz lertzen nere biotz txar galgarri au? Ez dizkitzut nik alere ematen eskerrak eunka, ta millaka, zuk niri didazun zere amoreagatik? Eta alere ez dut artzen nik asmoa, gaurgero zure izenean, eme-emeki, ta bear den eran, eramateko nik ere nere gurutzea, edo edozein naigabe, kezka, ta lan!— Nere eroegia! Nere zentzugabea! Nere galdua!

Bajulans sibi crucem, exivit in eum,
qui dicitur Calvariae locum.

Ioan. 9. 17.

        Badoa Jesus nekatu-maitagarria bere gurutze astun arrigarriarekin, badoa Jesus Jerusalendik Galbarioko mendira; ta ara doa, an borreroen eskuz illik gelditzera.

        A, jerusalendarrak, jerusalendarrak; eta bazenekie zuek zein gaizki gelditzen zarazten, zeren erritik zuek zeren Jesus atera ezkero!— Zuen arteko guzietatik zuen erriari geiena begiratu bear likeenak dira oraingo aldian gaistoenak! Oriek dira zuen Apezak, eta Apezarte berean ere eskurik geiena duten gizonak. Oriek dira zuen eskribak, zuen jakinsuak, eta kargudunak!— Oriek dira gaistoenak. Eta oriek dira zuen erritik Jesus aurtiki, ta bota, ta gurutze batean ill-erazteagatik, bazter guziak nasten ibilli diran gizonak.— Erditsi dute oriek, bai, berak nai zutena; ta ara non doan Jesus bere gurutze-pean, Jerusalengo erritik aterarik, Galbarioko mendi gañera. Laster, ta fite utziko dute an Jesus maitagarria, daraman gurutze berean iltzez josirik, orretarako berarekin doazen borrero gogorregiak!

        Baña zorigaistoan jaioak oriek, orain dauden eran oriek iltzera! baita gañerako, bukaera bera duten guziak ere!— Orain oriek Jesusi egiten dioten bidegabeagatik; anitz luzatu gabe, etorriko dira erromatiarrak zuen erri eder Jerusalen au artzera. Artuko dute, bai, anitz nekeren buruan badere. Illen dituzte millaka, ta eun-millaka ere, erri orretan or arkitzen dituztenetatik; eta bizirik gelditzen diranak eramain dituzte preso, edo salduko diezte ezer-ez batean, erosi nai dituztenei: ta arri pilla bat egiñik, utziko dute zuen erri eder-andi arrigarri au.— Orra zeren billan zabilzten, zuek, jerusalendarrak, Jesus, zeren erritik aterarik, illerazi naiez zabiltzten aldian!

        Eta zeren billan ote zabiltza zu, bekatari txarra, zere biotzetik zere Jaungoiko maitagartia aurtikitzen dezunean? Zeren billan ote zabiltza zu, zere gogo gaistoari atsegin egiteagatik, zere Jesus maitagarria atsekabez betetzen dezun aldian? zeren billari ote zabiltza zu, zere miiari uzteagatik bear ez diran itzak erraten, edo zere eskuaren ukitze zikin bategatik, aienatzen dezunean zuk zere animatik zere Jaunaren grazia ta adiskidetasuna?— Zeren billan ote zabiltza zu, gorroto txar bat ez utzi naiez, edo gogoeta txar bati zere biotzean toki egiteagatik, galtzen dezunean zuk Jesusen amore bazterrik bagekoa, ta zuri ongi naia?

        Zeren billan ibilliko naz ni, nere Jesus maitagarria? Nere galtzearen billan! bada nigandik nik zu atera ezkero, nerekin dira nere bekatuak, nerekin dira nere etsaiak, eta galdua naz ni geroztik eternidade guzi-guzirako!— Ez arren, Jesus maitagarria, ez orrelakorik, ez! Itzuli zaitez zu; ta bertatik alere, nere biotz onetara, arkitzen bazara zu nik emendik aterea; ta etzaitezela emendik berriz atera. Egin uste dut nik artarako nere eginala. Maitatuko zaitut nik zu ziñez bizi nazaño; ta egia diodalako señaletan, leneko gaizkiez ongi damuturik, erratera noa: Nere Jesukristo, etc.