ENE JENOFA BEGI-BELTZ

                Ene Jenofa begi beltz,

Arima barne-barneko ene arreba ttikia,

Ene Jenofa begi beltz, argi-hasteko irria,

                Ez ahal zaude nigarrez?

                Hain ziren zure begiak

                Haurretik geroz eztitu.

                Hain ginen ere bi-biak

                Goi-amodioz amestu!

                Elgar uzteko kantuan

                Azken goizeko musuan,

                Busti dauzkigu bihotzak

                Nigar beroen ihintzak.

                Ene Jenofa begi beltz,

Hain baita goxo otoitza, nigar-ihintzez bustia

Ene Jenofa begi beltz, ene arreba ttikia,

                Egon lasaiki nigarrez!

                Altxa, zerurat begiak,

                Nigar pindarrez bustiak,

—Oi, Arbonako pentzetan lore-nigarren pullita!—

                Altxa zerurat begiak,

                Iduzkiaren argiak,

                Su ditzan eta Jainkozta:

                Gauden gau-egun zerura

                Amets bereri begira:

—Gauerakoan loreak histuko dire guziak—

                gauden gau-egun zerura

                Zabal gaitezen bi-biak

                Betiereko argira...

                Ene Jenofa begi beltz,

Arima barne barneko ere arreba ttikia,

Ene Jenofa begi beltz, nork asma gure loria?

                Gauden zorion nigarrez...

13-8-45