MUSKON...

                        Arraintzale anaiak

                                (ONDARRA)

        Muskon zauden Itsas-Ama,

Noizdanik zaitugu, hor, begia hoin goxo,

Zangopean eztituz uhainen marruma,

Harrokaren gainetik itsasoari so?

        Egon beti Muskon xutik

Arraintzale Semeen maiteki begira:

Amattoren agurra ikusiz goizetik,

Bihotza arin diten kanporat atera.

        Arrain-keta dabiltzako,

Eskuak zeru-alde egon otoitzean:

Itsasoa ez dadin ez harri, ez lano,

Omorean zaizkigun itzul iluntzean...

        Maite ditu izigarri

Zure bihotz amatsu, bihotz amultsuak

Itsas-gizonak eta oihuka elgarri

Jauzika dabilzkitzun muttiko zaintsuak.

        Atz-herriko hats epela

Ez dakioten nausi, Amatto, begira!

Begira otoi eta berritz jauts dadila

Zure Jainko Semea itsaso-hegira.

        Zoin gozoki zen ibilki

Arraintzalen barkuan, nolaz du ahantzi?

Hek baizik ez baitzaizko bihotzez jarraiki,

Hek baitute odolaz hura maitarazi.

        Errozu ba, itsas-ama,

Errozu beti zabal dutela bihotza:

Denen sutzerat berdin litezkela berma,

Bere suzko ametsak gaur eskain balitza...

        Jaun Goikoa, Jaun Goikoa,

Otoi, ahuspez, otoi! orroit itsasoaz.

Hedatuz zure itzal neurrigabekoa

Orroit-minez baitago gau egun orroaz.

        Onar zazu, Jaun Goikoa,

Amaren eskueri deika darioten

Itsasoko otoitzen urre-ke beroa

Zeruz-zeru zaitzuna kartsurik igaiten.

        Zokorritik Artxilora

Ohil hedoiak eta, begiak iduzki,

Zato sarri lehengo laguner begira,

Uhainetan lerratuz Musko alde joaki.

        Zokorritik Artxilora

Zure Jainko Gogoa trumilka datorla;

Eta, bihotza zabal, itzultzen baitira,

Galerna su-karraskaz, sar dakiotela...

Beloken, 29-6-42

Jondoni Petriren egunean