ARALAR!

                        Lazkaotik hurbil:

                        Aralar mendia.

Haurrean maiz nindoan harrokeri gora

Mendiez bertzaldeko hatsez betetzeko,

Ene begiak hola sugartu baitira

Eta euskal-ametsaz amestu betiko.

Handik entzuten nuen sistuka Hegoa,

Mendi gainak lilluraz jaunzten zabilana,

Handik Euskal-bihotzen deaidar beroa,

Handik soinu, irrintzin, su eta galerna...

        Oi Aralar, Aralar!

Ortzi-su zariola, ametsu orduko

Zure Zerurainoko harroka-kaskoa,

Piztu zait, Euskaldunen Jaun-Goikoratzeko,

Barnea sutzen dautan, goi-amets beroa.

Agur, bihotzez agur, Aralar mendia.

Ametsetan bezala zerutik zerura

Hedoika hedatzen da zure ke gorria;

Bainan su-garrak ote, su-garrak nun dira?

        Oi Aralar, Aralar!

Zeru-alde indarka dena hezur zaude,

Zazpi Euskal-Herrien zintzurra iduri:

Zer-gatik ez zira ba hortik zeru-alde

Oihu-moihuka eta su-goitika ari?

7-8-43