AMA SANTA TERESA JESUSENAREN
ONDRARAKO ONDO ESATIA

                        ¿Mulierem fortem quis inveniet? Prov. Cap. 31.

                        Emakume indartsu bat nok topauko dau? Ibid.

        Nor irago ta arrituten ez da, neure kristinaubak, Espiritu Santubari entzun ezkero Salomonen aoti, ia emakume indartsu bat nok topauko daben? ¿Mulierem fortem quis inveniet? Zer pensau ginai edo norutz begiratu ginai emakume indartsu baten billa, Espiritu Santubak ainbeste jaso ta ondretan ditubanaz gainera, itanduten badau ia nok topauko daben? Ez dago Debora bat, Moisen lekuban jarrita, Isrraeli legiak emoten? Ez zituban Judit batek, Olopernesi samia ebagita, asiriotarren soldau guztiak goitu? Ez eban Jaelek Sisara gerragina eskuperatu ta amaitu? Ez dago Ester bat, bere bizitziagaz aaztuta, Asueroren bijotza eskuratu, soldauben ta Amanen kolpe odoltsubak geratu ta bere jentia salbau ebana? Ez da kontetan Ana bat, bere orazinoiaren indarragaz Isrraeli Samuel, propeta, juez ta erregegina emon eutsana? En fin, ezin kontau legiz emakume indartsutzat, jakituntzat ta ezertakotzat Abigail bat, Rut bat, Sunamitis bat, Salome bat ta beste asko? Duda bagarik esan legi baietz. Orraitino bere ez dakit zer gaiti azartuten da[n] Salomon itandutera ia emakume sendo bat nok topauko daben. ¿Mulierem fortem quis inveniet?

        Esango baleu legez Espiritu Santubak, dinue Eleisiaren erakuslak, ez da errez emakume sendo bat, indartsu bat ta askotako bat topetan. Nekezka baten, gitxitan, otzta baten ta urrineti agertuten dana da emakume pirmia, zuzena, zala, iraun andikua, burutsuba ta ezertakua. Ez da beinguan ta urreetan topeetan alako emakumia. Urrin errijetati nos baitakoren baten agertuten da alako joija edo margarita balijotsuba. A ultimis finibus praetium ejus. Onako berbeta altubagaz ta jasuagaz etxuratuten dau Espirirtu Santubak emakume amaitu ta indartsu baten balijua.

        Bada, neure entzula onak, beste guztien ondo esangarrijai era batera itxita, azartuten nas gaurko egunian zeuben begijen aurrian iminten emakume bat, Espiritu Santubak esan dirian berbetan opa dabena. Emakume bat, indarretan inos paltarik euki ez ebana. Iraunzalian, inos oinik atzera biurtu ez ebana. Zuzentasunian legerik egon ez balitz, barrijak bere exenplubagaz egingo zitubana. Jakiturijan, erakuslak bardindu edo irago zitubana. Burutazinoian, asmo altubak ta santubak topau zitubana. Egitadetan, bardinik ez daukana. Ta bijotzeko anditasunian, mundu guztiari zer pensau ta zer ikasi emon eutsana.

        Au da ene Ama santa Teresa. Ecce, mulierem fortem. Santa Teresa Jesusena, zeinen onizatiari ta glorijari konsagretan deutsan Eleisa Ama santiak gaurko eguna, Jesusen esposa egijazkua ta maitetuba, Eleisiaren alaba pina ta jaolia, jakiturijan kerubinen laguna, amodijuan serapinena, giza aldijetako zuzentasunaren ta ontasunaren ispillu argija, bere erakuslen erakuslia, Karmengo Mendi santuko lorarik ederrena, ene erlijinoe ortotzaren ama, buruba ta barristarija, orazinoe egijazkuaren bide argizaillia, zeruko sinisgarri andijen zabalzaillia, ereje guztien lotsagarrija, pekatarijen esnaagarrija, inpernubaren bildurgarrija, zuzenen lagun seguruba, bide oneko guztien biztugarrija ta espirituba ta txarreko guztien azotia. Ecce mulierem fortem. Ara, kristinaubak, emakume bat indartsuba ta andija. Andija pensamentubetan ta andija egitadetan. Bai, kristinaubak; andijak Teresak, Jesusegaz bat egiteko daukazan pensamentubak ta andijak Teresaren egitiak Jesus gaiti. Au izango da zeuben entzunkizuna. Baina zelan nik esan, Espiritu Santubak bere grazijagaz bisitetan ez badau nire arimia? Oh, Espiritu Argillarija! Zeuk biztu, azi ta sendotu zenduban ene Ama santa Teresaren espiritu altuba. Zeure ondrarako ta bera alabetako eskatuten deutsugu, bada, bialdu dagidazula niri zeure grazija, santuben argija ta amodijuaren suba. Onetarako iminten dogu bitartekotzat Birjina guztiz santia zerubetako Erregina, zeini esaten deutsagun aingerubagaz: ABE MARIJA.

¿Mulierem fortem quis inveniet?

        Jaungoikua da berez bakarrik andija, neure kristinaubak. Ta Jaungoikuagan ta Jaungoikua gaiti ez dan anditasunak, zaatatsuba izan arren munduban, ez dauka entzuterik, ez balijorik zeruko argijaren aurrian. Mundubak kontetan ditu andi asko, bai bere jakiturijan, bere legegintzan, bere gerragintzan, bere eukijan, bere entzutian ta agindutian. Platon, Likurgo, Alexandro, Kreso, Bruto, Dario, ta beste milla dira andijak mundubarentzat. Baina onen anditasuna, ariazko sustraijak eukazan legez, lelengo aixiak itzuli eban luurrera ta austu eban. Sinistute egijazko baten, uste garbi ta zuzen baten, karidade manso ta guztirako baten edo Jesukristoren amodijo santu baten asieria ta ituba ez daukan anditasuna utsa da, dino san Paulo apostolubak. Nihil sum. Ene Ama santa Teresaren anditasunak ez eban beste asierarik, ez iturik euki, Jesusen amodijo santuba baino. Jesusen amodijuak asmau eragin eutsazan pensamentu altubak eta santubak. Ta Jesusen amodijuak sendotu eban bere bijotza, asmo andijai kobru emoteko. Au da Teresaren anditasun sendua. Ecce mulierem fortem.

I.

        Pensamentu andijak. Bai. Pensamentu andijak dira Teresarenak. Baina nok dauka miina eurak jadisteko ta esateko? Zazpi urte ditubaneko oratuten deutsa Jesusen amodijo itsubak ta ixiuak Teresari bere bijotzian. Ta ezin kabidu da munduban. Salto egin gura leuke laster zerura, Jesusagaz bat egitera. Baina bizitziak eragozten deutsa. Zer, bada? Oh! Irakurten dau ta entzuten dau Teresa txikijak, Teresa umiak, Aprikan moruak kristinaubak illten ditubela Jesusen gorrotoz. Ta alan Jesusen amodijua gaiti bizitzia emoten dabeenak bertati zuzen duazala zerura, Jesusegaz bat egitera. Oh, ze ditxia! dino Teresak bere artian. Ez dot au galdu biar. Isilik eta kontuz, neure aitak ez amak igarri bagarik urten biar dot etxeti ta juan biar dot Aprikara, Jesusen izenian illtera. Oh, sei zazpi urteko Teresa txikijaren ta umiaren pensamentu andija, sendua ta elduba! Aprikaruz dua ixilik eta arin, bere etxeti iges eginda, zazpi urte kunplidu bagarik, moruen esku gogorretan Jesus gaiti bizitzia emotera. Ta bere poz ta ditxa andija zelanbit zabalduteko, artuten dau laguntzat bere anae edo neba gaztetxuba.

        Oh Teresaren pensamentu santuba! Zelan begiratuko ete deutsee zeruko Serapinak! Aprika nun daguan ez daki. Erreinu andijak ta itxaso zabalak iragoteko daukaz. Oraindino berbetan ondo ez daki. Ez bidiak nok erakutsi, ez zer jan dauka. Ta Aprikaruz dua bizitzia emotera Jesus gaiti. Kolpiak artuteko gorputzik ez dauka. Ta moruen kaltzaidubak ta katiak desapijetara dua. Munduban orain sartuten da; ta ya mundubagaz kansau da. Bizi izaten orain asten da; ta ya bizitzia emon gura leuke Jesus gaiti. Ara, kristinaubak, Teresa zazpi urteko neskatillia andija ta sendua. Ecce mulierem fortem.

        Oh Jesus, arima zintzuen esposo gozua! ez dozu aintzat artuko Teresaren eskini pina ta maitetsuba? Ah, kristinaubak! Jesusek aintzat artu ta estimau eban duda bagarik Teresaren bijotz presta, goixtarra ta animosia. Baina ez deutsa orain naija emongo. Ez deutsa bizitzia kenduko moruen ezpatiak, ezbada Jesusen amodijuak berak. Teresak gau ta egun negar egingo dau, ditxa andi a galdu eragin deutseelako. Zeruti erbestetuta bizi biar dabelako. Gorputzaren pisuba espiritubagaz jaso biar dauelako. Jesusegaz guztiz bat egitia luzatu biar jakolako. Baina alperrik. Ez da Aprikara juango. Beste bizi modu bat pensau biarko dau.

        Pensamentu altubak. Zer egingo dau, ba da, Jesusen amodijo garbijagaz ixiota daguan Teresaren bijotzak? Aprikara juaten isten ez deutsee. Espainian Jesusen arerijorik ez dago orduban, beste denporetan legez, Teresaren gorputza Jesus gaiti martirijetako. Bere etxian erregalubak ta gustuak emoten deutseez. Zer asmauko dau, bada, Teresak bere bijotza beti Jesusegaz bat eginda eukiteko? Oh! Arritu bitez zerubak, ixildu bedi luurra ta ikaratu bedi inpernuba emakume onen pensamentu altubagaz. Asmetan dau luurrian zeruba egitia. Bakust, dino Teresak, bizirik Jaungoikuaren arpegi santuba ikusi ezin negijana. Bakust, Luterok ta luterotarrak Pranzijan, Olandan, Alemanian ta Inglaterran Jesusen pedia ukatuten dabeena; sakramentu santubak oinazpituten ditubeena; eleisak ta altarak birrinduten ditubeena; sazerdotiak erbestetu edo illten ditubeena; Jesus garbijari konsagrauta dagozan esposak, konbentubetati aterata, galduten ditubeena; ta relijiosuak argalduten ditubeena, euren guzur deungetara ta bide gaistuetara biurtuteko. Bakust, Isrrael negarrez daguana, Siongo birjinak lutuz jantzita dagozana ta santuleku nausiragino oitura galduba, nasaitasuna ta pekatuba sortu dana.

        Oh, Jesus bijotzekua! dino Teresak. Oh, neure arimiaren poz bakarra! Ya ez daukazu nok ostatuba emon luurraren gainian. Birrindu deutsubez zeure etxiak ta egonleku santubak. Loitu ditubee zeure esposak. Ta atera zaitubee euren errijetati. Zer egin negi, bada, nik, Jesus neure bijotzaren Jaubia, zeu topetako ta zeugaz egoteko? Oh! Bakit zer egin. Diadar egingo dot zeruragino. Esango deutsat mundu guztiari, bedar ustelak baino geijago balijo ez dabela luurrian daguan guztiak. Omnis caro faenum. Ta basoko loria baixen galdukorra dala munduko ditxa ta atsegin guztia. Omnis gloria ejus, quasi flos agri. Zaata andi bategaz esnaatuko dot munduba. Irakoiko ditut luurrian datzazanak zerurutz. Aixaatuko ditut pekatari itsubaren begijetako lausuak. Topauko ditut Jesusen kri[j]adu biarginak. Egingo ditut eleisa barrijak, Jesusen egonlekutzat. Jasoko deutsadaz altarak. Orniduko ditut konbentubak. Poztu, biztu ta animauko ditut birjinak, Jesus maitiari euren bijotzak, gorputzak ta arimak osorik konsagrauta, munduti erbestuta, konbentubetako jardin edo ortu gozuan Jesusegaz bakarrik bizi ditezan. Alan, pekatarijak biurtuta, kristinaubak onduta, Jaungoikua ezaututa, Jesukristo maitetuta, erlijinoiak barristauta, konbentubak geituta, predikadoriak zabalduta, neskatilla ederrez Jesusen etxiak beteta, gau ta egun Jesus euren Esposo maitiaren ontasunak ta pinezak kantetan ta alabetan dagozala eukiko dot, dino Teresak, ditxia erri bakotxian eleisarik edu zeru ta konbentu bakotxian monjarik edu aingeru ikusteko ta euren artian Jesusegaz bizi izateko. Ara, kristinaubak, etxura txiki baten Teresaren pensamentu altubak ta animosuak. Ecce mulierem fortem.

        Baina zer asmetan dabela, esan legi, emakume onek? Nor da Teresa, asmo altu ta zabal one[e]k bere buruban sartuten jakozanian? Ze errenta dauka? Ze indar? Ze soldautegi? Ze entzute? Ze adiskide? Zer egitera dua? Oh! monja pobre bat da Teresa, pensamentu egingatxeko oneek asmetan ditubanian. Goijan zeruba ta beian luurra baino besterik ez dauka. Zer esan legi, bada, alako emakumia gaiti? Ez daki inpernu guztia bere kontra izango dabena? Ez daki gauza barrijak, onak izan arren, arerijuak oi ditubeena? Ez daki kastidadeko botuen ta donzellatasunaren kontra pluma asko zorroztuta jagi diriana? Ez daki mundu guztia kontra jagiko jakona? Zer pensetan dabela, esan ginai, Teresa monja tristiak? Oh, Jesusen amodijo indartsuba! Ze sustrai senduak imini dituzun Teresaren bijotzian! Au guztiau ezaututen eban Teresak bere bakarrian. Baina ez zan bildurtu. Asmo barri bategaz, dino Teresak, goituko ditubala arerijo guztiak.

        Pensamentu santubak. Teresak asmetan dau beste sail bat, Eleisako jazuetan bardinik ez daukana. Ta da, boto andi bategaz eskintzia edo oprezidutia Jesuseri, beti Jesusek naijen dabena aituten dabena edo uste dabena, egiteko. Ya boto onen bitartez Teresa beti da Jesusena. Teresak esaten dabena, Teresak pensetan dabena, Teresak egiten dabena, Teresak nai dabena da, Jesusek naijen dabena. Oh Teresaren asmo santuba, beti Jesusegaz egoteko! Oh Teresaren pensamentu jakituna, Jesusen naijagaz ta bijotzagaz bat egiteko! Ez da au, kristinaubak, bere bijotzian zeru barri bat egitia? Ez da au arerijo guztiak goitutia? Zer egingo deutsa inpernubak, beti Jesusegaz daguan Teresari? Zer egingo deutsa mundubak, Jesusganik inos aldenduten ez dan Teresari? Zer deutsa, beti Jesusek nai dabena esaten daben, egiten daben, pensetan daben ta desietan daben Teresari, mundubaren esanak, gorrotuak, persekuzinoiak ta penagarri guztiak gaiti? Ezer bere ez. Pensamentu santu onegaz ikaratu zituban Teresak inpernubak. Isildu zituban erejiak. Lotsatu zituban pekatarijak. Animau zituban onak eta onerakuak. Argitu zituban itsubak. Arritu zituban jakitunak. Ta desapijau zituban aingerubak Jesus ametara. Ecce mulierem fortem. Ara emen, kristinaubak, Teresa andija ta sendua, Jesusegaz bat egiteko pensamentubetan. Baita ez gitxiago Jesusen izeneko egitadetan, zein dan nire bigarren esakizuna.

II.

        Teresak, zer pensau, zegaz arritu ta zer ikasi emon beutsan mundubari bere Jesusaganako pensamentu andi, altu ta santubakin, ez eutsan gitxiago emon bere Jesusen izeneko egitade bardin bagakuakin. Jesusen amodijo sutsubak ta indartsubak ixio ezkero bere bijotz leijala ta ezertakua, zelan sosegauko da Teresa, bakarrian ornidu dituban asmo santubak ta pensamentu altubak Jesusen amodijua gaiti mundubari erakutsi bagarik? Zer? zinuan Teresak. Bein buruban sartu jatan pensamentuba Jesusen maitetasunerakua izan ezkero, zelan eukiko dot eginagaz Jesus maitiari ta mundu guztiari aituten emon bagarik? ¿Conceptum Sermonem tenere, quis poterit?. Ez. Ez nas geldi egongo. Asiko dot pensau dodan sailla. Incipiam. Ta kostako jatana kostetan jatala, ez nas geratuko amaitu artian. Et complebo illud. Ara Teresaren gogo egilla sendua. Ecce mulierem fortem. Ia betoz Teresaren aurrera ezin al guztiak. Saill andija, gatxa ta luzia izatia asten dabena. Zuriko bat nun izango daben ez jakitia. Bera monja pobre, triste, lau ormaren artian sartuta inoren aginduban daguana izatia. Entzuterik ez eukitia. Adiskide lagundu legijonik ez eukitia... Ez da ardura. Guztia egingo dabela dino Teresak, bere bijotzian daukan Jesusen amodijo santubagaz. Omnia possum in eo, qui me confortat.

        Betoz Teresaren gainera, asten daben saill santuba eragotzi legijuen gatx guztiak. Bisitau begijee bere gorputza sekeriak, umore txaarrak edo reumatismo zolijak, urte luzetako kolikuak edo errebesetiak, bijotzeko minak, eraitekuak, alborenguak, palta bagako buruko alaak, jan ezinak, lorik ezinak ta beste asmau legizan gorputzeko gatxak. Ez da ardura Teresarentzat. Ez dabee gatxak atzeratuko pausu bat bere egitade andijetan. Guztia daiket, esango dau Teresak, Jesusen amodijuagaz. Omnia possum in eo, qui me confortat. Ez dago Teresaren goguan ez gorputzeko gatxen ta ez mundukuen bildurrik. Jesus maitetutia ta Jesus gaiti gatxak iragotia da bere bijotzeko poz ta atsegin guztia. Edo Jesusen izenian padezidu, edo Jesus ikustia gaiti ill, da Teresaren betiko kantia. Aut pati, aut mori. Zer egingo ez dau, alan Jesusen amodijo ixiuagaz sendotuta daguan bijotzak? Guztia daiket, esango dau. Omnia possum. Ara, kristinaubak, Teresa, emakume bat egitian sendua ta animosua. Ecce mulierem fortem.

        Alperrik armauko da inpernu guztia Teresaren kontra, asi daben sailla eragozteko. Asmauko deutseez guzur astunak. Desondrauko dabee enbusteratzat, etxizeratzat, endemoniadatzat edo zorotzat. Zamaituko dabee inkisizinoiagaz. Sartuko dabee karzelan. Largako deutsee konpesoriak. Kastigauko dabee bere agintari nausijak. Jagiko dira bere kontra erri osuak. Persegiduko dabee bere aiztaak, bere nebak, bere gurasuak ta bere adiskidiak. Birrinduko deutseez konbentu barriko asi dituban ormaak. Aginduko deutsee, pena andijen beian, ostera ez aitatuteko emakumen bururako ez dirian asmo areek. En pin, eskomulgauko dabee Teresa, pensamentu santu arei itxi dagijuen. Baina alperrik. Ez dabee bildurtuko bere bijotz sendua ta indartsuba. Ez nabee ikaratuko, dino, ez inpernubak, ez erijotziak, ez karzelak, ez desondriak, ez zamaijak, ez nire kontra jagi aldedinek, millaka badira bere. Non timebo millia populi circundantis me. Ecce mulierem fortem.

        Ainbeste ezinen ta eragozlaren kontra sendotuten da Teresa Jesusen amodijo santubagaz ta orazinoiagaz, bere pensamentu andijak mundubari eginaz erakusteko. Urte luzetako zerubari erregutubagaz; Jesus maitetubagaz ta orazinoe egiazkuagaz; gorputzeko gatxai kasurik egin ezagaz; mundubari nai ebana esaten itxijagaz; humildadiagaz, pazienzijagaz ta ixilik egonagaz; guztiai mesede eginagaz; ta ene erlijinoia barristetiari egunian baino egunian gogo geijagogaz ta animo senduaguagaz batian kartaz, bestian esanez, bestian errazoez, bestian millagroz ta beti eginaz ekinda, lautu zituban Teresak bere asmo santu, altu ta andijen ezegintzako mendi guztiak. Isildu eban inpernuba. Argitu zituban uts egitez illunduta egozanak. Bereganatu zituban, leen bere kontra zirianak. Irabatzi zituban arerijuen bijotzak. Ta euki eban ditxia, berak pensau eban legez, Karmengo erlijinoe zabala barristauta ikusteko. Ogeta amabi konbentu ta eleisa barri Jesus maitiari bere egonlekutzat ta jardin loratsutzat Teresak berak egiteko. Jesus maitetubari ainbeste esposo ta esposa ortuztu konbentu barrijetan sartuta eskintzeko. Ecce mulierem fortem.

        Barristetan dau Teresak Espainia ditxosuan Elias, geure patriarka santubaren espirituba, zelua, pobrezia ta penitenzija. Zabalduten ditu Palestina, Tebaida ta Ejitoko ermitaino santuben barubak, ixiltasuna, ortoztasuna, latztasuna, azotiak ta gorputzaren penagarrijak. Baita apostoluben erakutsija ta aingeruben koru ederrak ta garbitasun enkantagarrijak bere. Baina zeinbat lekutan? Ah! Abilan, Medinan, Malagon, Vailladolizen, Toledon, Pastranan, Salamankan, Alban, Segobijan, Beasen, Sebillan, Karabakan, Billanueban, Palenzian, Sorian, Granadan ta Burgosen Monja bere alabentzat. Takasik errijetan eureetan ta beste askotan Karmen Ortozeko prailentzat. Teresak konbentu barri oneek guztiok Espainan ta Portugalen berak eginda, bialdu zituban bere semiak eta alabak Pranzijara ta beste erreinubetara Karmen Ortozeko erlijinoe barristauba zabaldutera. Oh, santiaren bijotz andija ta egilia! Zelan begiratu ginaijo berari! Nogaz bat egin ginai bere anditasuna ta egite ezertakua? Nor arrituten ez da ikusi ezkero emakume bat, zubek txotxatzat, sinpletzat ta ezertako eztzat edo alperrikakotzat daukazun monja bat, beti gaisorik, beti minez, beti alaz, inos bere gatx bat edo beste bat bagarik, berrogeta ainbeste urtian lorik egin ez daben monja pobre bat, inpernu guztia, ta esateko, mundu guztia bere kontra ditubala; ikusi ezkero, dinot, onako emakume bat, ainbeste lani ta sail andiri kobru emoten deutseela? Ta inpernubaz beste arerijo guztiak bere adiskide andi egiten ditubala? Au egin eban bada Teresak Jesus gaiti. Ecce mulierem fortem.

        Deritxat, ikusten dodala ene Ama santa Teresa matia zelan ibiliko zan. Ain laster koruban ta ain laster botikakua artuten. Ain laster lege barrijak egiten ta ain laster ordenak emoten. Ain laster etxiak erosten ta ain laster ezkaatzeko zereginak egiten. Ain laster eleisa barrijak ta konbentubak orniduten ta ain laster monjai konzienzijako dudak kenduten. Ain laster Erromarako kartak eskribiduten ta ain laster aloberekuak topeetan. Ain laster... Baina nos amaitu? Egunero kobru emoten eutseen santa Teresak kalenturiari, gaixuari, orazinoiari, barubari, diszipliniari, zilizijuari, erregiai, obispuai, juezai, konpesoriai, prailiai, monjai, konbentugintzai, eleisagintzai, opizialiai, aloberekuai, zordunai ta beste duke, markes, konde, kaballero, seinora ta santia zerbaitetarako topau ebeen guztiai. Au da, kristinaubak, santa Teresaren karta ta liburu zerukuetan ondo irakurten dan mirarija. Santa Teresaren egitade andi guztietati ez da txikarrena, ainbestegaz ta ainbeste sail andi ta txikitan tratauta, Santa Teresaren kexa txiki bat bere artu emonetan inok ez eukitia. Ecce mulierem fortem.

        Moises bat dirudi Teresak, lege barrijak eginda, Ejito mundukoti atera daben Karmengo jentia gobernetan. Elias bat diruri, zelo santubagaz Jesusen ondria zaintuten ta pekatari gogorrak zamaituten. Samuel bat dirudi, erregiai, ta andijai zer egin biar dabeen erakusten. Daniel bat diruri, zeruko misterijo santubak, altubak ta ezkutukuak argitara ateraten. Bautista bat dirudi, bakartasunak santututa, penitenzija ta Jesusen amodijua prediketan. San Paulo bat diruri, Eleisa barrijak egiten, obispo jaunai, sazerdotiai ta konpesoriai erakutsija ta konsejubak emoten. Serapin bat diruri... Baina ez dakit, neure entzula onak, zein aldetara begiratu, nun topetan ez dituban Teresaren egite santubak ta mirarizkuak. Ta guztiak Jesusen amodijo santubaren izenian. Esan daigun, bada, andijak diriala Jesus bere Esposuarentzat santa Teresak eukazan pensamentubak ta Jesus gaiti egin zituban biarrak. Ecce mulierem fortem.

        Oh, ene Ama santa Teresa Jesusena! Zeu zara Jerusalengo alaba egijazkua. Zeu zara Israelgo alegrija ta poza. Zeu zara Espaina guztiaren ondria. Zeu zara Eleisa guztiaren pillar sendua ta erakusla argija. Zeu zara san Josepe bedeinkatubaren debozinoe egijazkua kristandade guztiko bijotzetara zabaldu zendubana. Zeu zara Jesusen esposa maitetuba ta zeruko joija ederrez apainduba. Zeugana gatoz, bada, guztiok, santa Teresa bijotzekua, zeu Jesus matiaren aurrian bitarteko imintera, jadiitxi daiguzun Eleisa guztiarentzat, geure errege jaunentzat ta Espainako pamelija guztientzat arimako grazija ta gero zeruko glorija. Amen.