48
GHIZON ZAHARRA ETA HIRUR MUTHIL GAZTIAK

        Ghizon zahar bat lantatzen,

Lautan-hogoi urthetan ari zen.

—Onxa orano etxe eghitia;

Baina adin hortan lantatzia

        Zer erzokeria handia!

        Zioten hirur muthil gaztek,

        Haren aizo lehenek.

        Jeinkoa! zer lan hortarik

        Izanen duzu probetxurik?

                Aitassoak beno

                Zaharrago

        Behar-zunuke izan.

        Zeren (behar-dugu erran)

        Beraz zure bizia

        Gherozko lanez da kargatia?

        Etzitela orhoit arren

        Leheneko lanez baizik;

        Utzatzu (onghi duzu eghinen)

        Esparanxa luziak

        Eta gogo handiak:

        Hoiek dituzu guriak.

        —Eztira ere zienak,

        Eraiten de ghizon xaharrak,

        Gauza berant jinak

         Llaburdu bizia;

         Zerentako hilzia

         Ziren egunez,

         Bai eta ere enez,

        Bardin beita txostatzen.

        Ziren orena eta enia

        Ber thokian dirade egoiten.

        Zoin gutarik zeru-arghiez

        Azkenik da gozaturen?

        Ehor mement batez

        Segur deia izaten?

        Ene haurren semeñoek

        Zor ditazkete itzal hoiek:

        Eztuzieia ghizon zuhurra

                Besteren

                Plazeren

        Utzi nahi lan ghitera?

Lan honek plazer deit egun eghiten.

Bihar, zenbait aldiz, ni niz gozaturen

Ene lanaz, eta ahal diot arguia

        Hanitz aldiz ikhus ziren

        Hil-herri zilo gainen.

        Zaharrak erran zien eghia:

        Hirur muthil hoietarik bata

        Itho zen zoelarik Ameriketa;

        Bestiak gherlan, aitzindaria

        Izan nahiz, galdu zien bizia;

        Hirur gharena erori zen

         Zahain batetarik

        Enpheltatzen ari zelarik.

Zaharrak nigarrez izkiribatu zuen,

        Haien kurutze gainean,

        Nik hemen dudana erran.