47
ZAPATAINA ETA DIRUDUNA

Zapatain bat goizetik araxera

Kantarrapikotxez ari zen.

        Haren ikhustez

        Eta enzutez

Handi zen plazera,

Botza beitziren erabilten

Ederki goiti behera.

Zuhurrak baino irusago zen.

Haren aizoak, diruz josiak

Kantu, ez loik etzuen eghiten,

Dirudun ghizon bat beitzen.

Behin ere arghi hastiak

Lo bazeion igorten,

Zapatainaren kantiak

Zuen iratzarerazten.

Gure dirudunak zuen galthatzen

Zeren merkatian loa etzen salzen,

Edaria eta janharia bezalak.

Kantazalia bere jaureghiala

                Du jinerazten

                Eta galthatzen:

                Errazu, ori,

                Jaun Gregori,

Urthean zenbat duzu irabazten?

        —Urthean! dio zapatainak,

        Nik eztit hola kontatzen

Ez eguna egun gainen ezarten;

        Aski dit, ene fedia,

Urthe buriaren atzamaitia:

Egun bakoitxak ditazut emaiten

                Bere oghia.

                —Erradazu beraz,

                Zer duzun egunaz

                Irabazten?

                —Behin ghehixago,

                Ghero gutixago.

Min handia, jauna, min handia

(Hori ezpaliz gure irabazia

Lukezu ederki sorthia)

Min handia bai, urthe egunak

Zeren diren laurdenkatiak.

Phestek ghitizie lehertzen

Batek bester oghen dizie eghiten;

        Eta bethi gure aphezak

        Saindu berri zenbaitez

        Kargatzen tizu goiz mezak.

        Dirudunak erri eghitez

        Zapatainaren hitz hoiez

        Erraiten do: nahi zitut egun

        Aberatx eghin. Ehun

        Lus hoiek hart zatzu,

        Behar orduko beghira zatzu.

        Zapatainak uste uken zien

        Lurrak ehun urthez eman zien

        Diru guzia zuela ikhusten.

        Bere etxerat da joaiten.

        Ezkaratz pian ditu gordatzen

        Dirua eta boztarioak.

                Adio kantiak:

        Guri phena emailiaren

                Irabaztian

        Botza galdu ziren;

        Etxetik loa zeion joan,

        Etxeliar jin zeitzon phenak,

        Aiherrak eta loxeriak.

        Diru beghiratzen cgunaz

        Ari zen, eta gauaz

Herotxik gathuek bazuten eghiten,

        Dirua zeioten ebasten.

        Ghizon gaixoak azkenian

        Iratzartzen etzenaren etxera

        Joan behar uken zian

                Erraitera:

Emadatzu ene kantuak eta loak,

        Eta hart zatzu zure lusak.