37
BI ZORROAK

Jupiterrek egun batez eran zuen:

        Bizi dien guziak jin ditien

                Ene aitziniala.

Norbait ber izatiaz botz ezpada

        Loxarik gabe minza dadila;

        Sendoren dut haren mina.

Zato, zu, tximinoa, minza zaite lehenik;

        Eztuzu eghinen oghenik

                Zure laguner,

        Ez hoien edertarzuner.

Zure beghitartiaz zer duzu erraiten?

—Nik? deusik; eniza lau zankoz joaiten

        Beste hoiek bezala?

                Oraïdano bissaiak

Gaizkirik erran eztaut sekula.

        Bena ene anaie hartzak

                Zerbait behar luke galthatu.

                Sinhexi nahi banu,

                Eghineraziren eztu

                Bere moldia,

                Zeren beita itsusia.

        Hartza hurbilzen da ordian.

Arrankuraturen zela uste zunian?

Ez, ez; bere molde ederraz duzu laidatzen,

Eta elefantaz ghero minzatzen.

Edireiten diozu buztana llaburxka,

Beharriak aldiz luzeixka.

Elefanta ordian da huillantzen

Eta ghisa berian minzatzen.

Hari iduri zaiko balena anderia

        Soberaxet dela lodia.

Inhurriari kukusoa txipiño iduri ziozu;

Haren aldian mendi bat dela uste dizu.

Jupiterrek guziak ditizu igorten,

Batek bestez gaizki dielakoz erraiten.

Bena ertzo hoien artian gu ghinen handienak

Besteren menxak ikhusten tugu, ez aldiz guriak.

Gurezat ezti, besterenzat ozmin gutuzu.

Bi zorro nausi handiak ezari dikuzu;

        Bata ghibelian

        Bestia aitzinian.

Gure huxak ghibelekoan ditugu ezarten,

Besteren huxak aldiz aitzinekoan ekharten.