20
HAXERIA ETA AKHERRA

        Haxeria bidian zoen

Bere adixkide akherrareki;

Honen adarrak gora ziren ederki:

        Bena etzien ikhusten

        Sudurra beno hurrunago.

        Bestia falsukeriako

        Igaran zen nauzia.

        Biek zuten egarria.

Phuzubaten barna eraixi ziren

Eta urrez asia edan zuten.

Haxeriak akherrari dero erraiten:

Hemen oraï zer dugu eghinen?

        Edatia eztuk aski

Hementik behardiagu jalki.

                Alxa itzak

Hire zanko aitzinekoak

        Eta adarrak;

        Harrisiari

        Huillant adi.

Hire bizkarraren gaineti

Igaranen nuk adarretara:

                Eta hanti

        Aisa joanen nuk gora;

        Zilo hontarik ghero

        Hi hait idokiko.

        Akherrak derio: —Ene fedia!

         Hire izpiritua

                Duk handia!

        Hi bezalako gentiak

        Nitaz dutuk laidatiak.

Egundano nik enia jakinen

Hementik nola ghinen jalkiren.

Haxeria jalkitzen da phuzutik

Bere laguna han utzirik.

        Gainera heltu denian

Erraiten derio: ago pazenzian:

Bidarrian bizar dian bezain zenzu

                Izan balinbahu,

Phuzu hortarat ehinzan eraixiren

Eta hor ere oraï gheldituren.

Adio, ni hortik kanpoan nuk;

Jalki adi hi ere, ahal baduk.

Badiat zonbait eghiteko,

        Eta bidian egoiteko

        Eztiat denborarik.

Urhenziari so ghitia da hobenik,

                Gauza guzietan

        Txipienetan, handienetan.