44
ILHAINXA ETA ERRESIÑOLA

                Ilhainxak,

                Ohoin handiak,

Loxeria bazterretan iauririk,

Herriko haurñoer oïhu eghinerazirik,

        Bere aztaparrez atzaman zuen

                Erresiñol bat,

                Udariko txoria.

        Hau biziaren galthatzen

         Zaio gaixoa hasten,

                Zerenzat

         Ezpeita janharia

         Ihizi soiñu eghilia.

—Othoi, enzun zazu zuk nere kantia:

Terearen erranen deizut nik istoria,

        Haren ere bai jaloskeria.

—Zer, Terea? ilhainxen janharia deia?

        —Ez, erreghe zuzun;

        Haren su garraz errerik

        Behin izan nunduzun.

                 Nik

Kantaturen deizut kantore ederrena

Eghinen beiteizu plazer handiena;

        Ene kantiak guzier

        Eghiten dizu plazer eder.

—Zer, barur denari hire botz eigerraz

        Minzatzen hiza bai zinzinzki?

Galthatzen deio ilhainxak borthizki.

        —Erregher minzo nuzu, eghiazki.

—Erreghez izaten bahiz atzamanik,

Kanta itzok, kanta hire istoriak,

Erri eghinen dik jaun ilhainxak.

                Eztik beharririk

                Sabel gossiak.