Ahapetik
42
Etxe abandonatuen leihoetan ez da inor bizi
zure beso nekatuetan besarkadarik ez den bezala.
Une hau noizbait bizi izanaren sentsazioak hartu nau
eta inork ezagutuko ez gaituen aldirietan ibiliko gara
ezin gauza daitezkeen aldarrien susmopean lekutuz.
Gure barnean noizero itzartzen den bakartasunak bizi
gaitu,
urrun honetatik hurbil hartara zenbat dagoen jakin gabe,
muga ezinak diren norabideak ditugu hartuko
hausturak zenbatu ahal izateko,
denboraz beste egin dezagun,
zaurien barnean zorna gaitezen,
negu-mineko arrastoetan gailenduz
berandu gabe
biharrak gehiago itxaron ez dezan.
Ahapetik |